Leishmaniose canina: que é, síntomas, tratamento, vacina e formas de previr a enfermidade
Táboa de contidos
A leishmaniose canina é unha enfermidade causada por un protozoo chamado Leishmania. Aínda que é común nos animais, a leishmaniose tamén se pode transmitir aos humanos e, polo tanto, clasifícase como zoonose. En ambos os casos, ataca o sistema inmunitario do paciente e pode debilitar o corpo o suficiente como para ser fatal. Entre os síntomas da leishmaniose canina, as feridas son moi frecuentes cando a enfermidade é cutánea. Se é visceral -outro tipo de manifestación da leishmaniose-, os síntomas adoitan ser máis completos.
Pero como actúa a leishmaniose no organismo? Como tratar as feridas da leishmaniose canina e cales son as mellores formas de previr a enfermidade? Para falar máis desta enfermidade canina e aclarar dúbidas sobre a leishmaniose, que é, contaxio, síntomas, prevención e tratamento, falamos con Ana Regina Torro, veterinaria homeopática. Bótalle unha ollada!
Que é a leishmaniose canina?
O principal foco de acción da Leishmania no corpo dun can está nas células encargadas de protexer ao animal, é dicir, o seu sistema inmunitario. “A leishmaniose canina é unha enfermidade transmitida por un protozoo chamado Leishmania, que está no sangue dos cans infectados. A femia da mosca da area pica a este animal, contrae este parasito e, na seguinte mordedura, contaxiará a outro animal ou a unha persoa”, explica a veterinaria Ana Regina. A partir de aí,a enfermidade pode chegar a unha serie doutros órganos e partes do corpo, xerando diferentes síntomas da leishmaniose.
O que debes saber sobre o mosquito vector da leishmaniose en cans
O O mosquito Amorodo (Lutzomyia longipalpis) é un insecto hematófago e mosca da area que pertence á familia Psychodidae. É en gran parte responsable da transmisión da leishmaniose en cans, humanos e outros animais. Porén, só as femias se alimentan de sangue e poden transmitir o protozoo Leishmania se están infectadas con el.
Non é moi difícil recoñecer o fleboto: como xa indica o seu nome, o insecto ten unha cor amarelada que semella palla. É pequeno, pero ten ás longas con algúns pelos espallados polo corpo. Este tipo de mosquitos é frecuente en lugares húmidos, con pouca incidencia de luz e con moita materia orgánica nas proximidades. O mosquito de palla tamén se coñece como tatuquira, birigüi, cangalhinha, á branca, á dura e palla, segundo a localización.
O predominio é maior nos medios salvaxes e rurais, pero a leishmaniose canina é cada vez máis común. cada vez máis “urbano” nos últimos anos. En Brasil, os datos do Ministerio de Sanidade revelan que as rexións Norte e Nordeste son as máis afectadas, principalmente nos estados de Amazonas, Acre, Pará, Mato Grosso e Bahia.
Leishmaniasis canina: síntomasimplican todo o corpo do animal
Os síntomas da leishmaniose variarán segundo a presentación da enfermidade. “Hai dous tipos de leishmaniasis: cutánea e visceral. Na pel, as feridas da leishmaniose dos cans non cicatrizan, especialmente na cabeza e nos bordos das orellas. Tamén poden ocorrer no nariz, na boca e na gorxa. O pelo dos cans vólvese feo, graxo e a pel se desprende”, explicou Ana Regina.
Por outra banda, os síntomas da leishmaniose canina poden ser máis amplos. Esta é unha das principais dificultades para diagnosticar a leishmaniose visceral canina. Segundo o especialista, na forma visceral, os síntomas da leishmaniose nos cans adoitan ser:
- Anorexia
- Crecemento anormal das uñas
- Perda de apetito
- Febre
- Anemia
- Postración
- Aumento da linfa ganglios en todo o corpo
- Agrandamento do bazo e do fígado
- Síntomas hepáticos
- Predisposición á enfermidade moitas veces sen atopar unha causa definida.
Novos síntomas, como o vómito do can, pode aparecer diarrea e dificultade para orinar segundo cada zona afectada pola Leishmania. O especialista subliña que, nos cans, a forma visceral é máis frecuente e, en moitas ocasións, entre os síntomas da leishmaniose en cans inclúense os da forma cutánea e visceral xuntos.
Por ser unha enfermidade queafecta ao sistema inmunitario do animal, tamén é frecuente que contraa outras enfermidades mentres ten leishmaniose canina, xa que o seu corpo está debilitado e non pode protexerse normalmente. Cando o animal non mellora aínda despois do tratamento, o profesional e os titores poden comezar a considerar isto como un dos síntomas da leishmaniose nos cans.
As feridas da leishmaniose nos cans son moi frecuentes
Ferida, leishmaniose, can: estas tres palabras xuntas teñen todo o sentido cando ao animal se lle diagnostica leishmaniose cutánea. Isto débese a que a leishmaniose nos cans -ou as feridas de kala-azar nos cans, outro nome popular para a enfermidade- é moito máis común do que pensas.
Pero como se forman as feridas dos cans? A leishmaniose provoca unha ferida no lugar da mordida, que está cuberta de codias e pode ir acompañada de secreción purulenta. Tamén pode haber unha ferida de kala-azar nun can que non cura, especialmente na zona da cabeza, ademais dunha ferida na orella do can. A leishmaniose, nalgúns casos, pode afectar a boca, a gorxa e o nariz.
Ao buscar fotos dun can con leishmaniose visceral canina, atoparás imaxes de cans con perda de cabelo en diferentes partes do corpo, descamándose. fociños e úlceras na pel. Estes son os signos aparentes de kala azar, pero tamén poden referirse a outras enfermidades como as alerxias.dermatolóxico, por exemplo.
Un can con leishmaniose non transmite a enfermidade, pero os humanos poden contala
A leishmaniose canina non é contaxiosa: a transmisión depende dun único vector, que é o mosquito da palla. “Os cans con leishmaniose non transmiten a enfermidade directamente a través de mordidas ou feces ou de calquera outra forma. A forma de transmisión da enfermidade é a través de picaduras de mosquitos. O insecto é moi pequeno, do tamaño da cabeza dun alfinete”, apunta o experto. Como o mosquito adoita poñer os seus ovos en lugares ricos en materia orgánica, a leishmaniose resulta ser unha enfermidade máis común en zonas con saneamento básico deficiente.
Pero non hai nada que temer se sospeitas da enfermidade no teu can. . A leishmaniose non se transmite directamente aos humanos. Non obstante, debes ter especial coidado cos mosquitos da rexión onde vives, e os repelentes xogan un papel importante nesta protección.
Se tes leishmaniose, o tratamento dependerá do tipo de enfermidade que teñas. A leishmaniose cutánea normalmente non precisa de medicamentos específicos, xa que as feridas tenden a desaparecer por si soas, pero o uso de medicamentos antiparasitarios pode acelerar a recuperación do paciente. Na leishmaniose visceral, o médico adoita prescribir antimonios pentavalentes.
O diagnóstico da leishmaniose encan
Precisamente pola gran variedade de síntomas, a leishmaniose canina é unha enfermidade que non se pode diagnosticar con precisión só despois da consulta. “Pódese facer un exame histopatolóxico ou biopsia de calquera lesión e alí atoparanse os parasitos ou partes deles. Tamén se poden facer análises de sangue. As máis habituais son as probas serolóxicas, que buscan anticorpos contra os axentes, e a PCR, onde se atopan secuencias xenéticas da leishmania”, explicou o profesional.
O tipo de proba máis común para o diagnóstico preciso da leishmaniase pasa pola observación. do protozoo: extraen, do animal con sospeita de infección, un pequeno anaco do corpo ou células dun órgano debilitado e, mediante análises de laboratorio, determinan se existe ou non influencia da Leishmania na mostra tomada. As análises de sangue axudan a detectar se existe ADN de Leishmania entre as células do animal ou a contar os niveis de anticorpos específicos para combater o protozoo no organismo.
Cómpre sinalar que nas rexións endémicas pode ser calquera síntoma anormal. sospeitoso e o veterinario debería pedir probas pronto. Polo tanto, non busque "síntomas de leishmaniasis para cans" ou "leishmaniasis para cans" en internet. Sempre se recomenda buscar axuda dun profesional cualificado.
Ver tamén: Collar de peito de can: que tipo é o mellor para cada tipo de cachorro? 
A leishmaniose canina ten cura?
Como funciona?animal infectado alberga o protozoo que causa a leishmaniose, durante moito tempo, cando se lle diagnosticou a enfermidade, o can foi sacrificado porque non existe unha cura completa. "Ata 2016, o can infectado pedíase a eutanasia. A partir dese momento a eutanasia non é obrigatoria”, explica a profesional. Hoxe en día existe un remedio para a leishmaniasis canina que trata os síntomas e evita que o animal se converta en transmisor da leishmania aínda que sexa picado polo mosquito da palla.
“Hai medicamentos que reducen a carga de parasitos e medicamentos para os síntomas. Aparentemente, o can pode curarse, pero co paso do tempo pode volver a enfermar”, sinala. Deste xeito, a mascota pode vivir máis saudable e con calidade de vida durante máis tempo, incluso con leishmaniose canina. Aínda así, o medicamento é caro e o animal infectado necesitará un seguimento constante por parte do veterinario, non só cando se diagnostique e necesite tratar os síntomas que se manifestan.
Leishmaniose canina: a vacina é unha medida preventiva eficaz
Como non se pode curar completamente, a prevención acaba sendo super importante para combater a transmisión e os síntomas da leishmaniose. Unha das principais formas de previlo é a vacina: a leishmaniose canina é unha das enfermidades para as que está indicada a inmunización dos animais que viven nos puntos de proliferación do país.“Hai unha vacina, que só se pode aplicar a cans sen síntomas e cunha proba negativa. É interesante nas rexións endémicas e se hai animais infectados preto”, explica Ana Regina.
A vacina contra a leishmaniose canina pódese aplicar a partir dos catro meses de idade e divídese en tres doses cun intervalo de 21 días entre cada un deles. Fale co teu veterinario sobre a necesidade de aplicar!
3 formas de previr a leishmaniose canina
Ademais de vacinar ao día e manter a saúde do animal, tamén podes utilizar outros trucos para protexer o teu amigo da leishmaniose. Os cans están infectados coa enfermidade só pola picadura da femia da mosca da area, polo que o obxectivo principal é evitar a picadura, segundo o indica o profesional. Neste sentido, os consellos son:
1) Nos lugares da beira de bosques ou lagos ou onde haxa animais contaminados, acubilla os cans nun lugar pechado con mosquiteras nas portas e fiestras ao anoitecer e ao amencer, que son os momentos de maior ataque dos mosquitos.
2) Evitar os paseos nos horarios mencionados. Se vas de sendeirismo con cans, ponlle unha protección extra con repelente en spray nas orellas e nas costas.
3) Usa un colar contra a leishmaniose canina. Manteña o seu can cun colar ou pipeta de medicación que protexa contra os mosquitos descritos no prospecto e preste atención á data de reaplicación guiada polofabricante.
Enfermidade do can: leishmaniose e as principais características da enfermidade!
Causa da enfermidade : mosca da area contaminada que pica ao can
Síntomas : a leishmaniose pode presentar diferentes signos clínicos, dependendo do tipo. No caso da pel é frecuente a presenza de feridas e a leishmaniose canina afecta principalmente á cabeza e aos bordos das orellas. No caso da leishmaniose visceral, hai outros síntomas: a leishmaniose nos cans inclúe febre, anorexia, perda de apetito, postración e anemia.
Tratamento : a enfermidade trátase con fármacos que non non curar a enfermidade.leishmaniasis, pero manter os síntomas baixo control. Os cans poden vivir unha boa calidade de vida deste xeito, sen propagar o contaxio.
Prevención da leishmaniose : os cans pódense protexer principalmente coa vacina. Ademais, as pantallas protectoras contra os mosquitos, os repelentes e o uso dun colar de leishmaniose son boas estratexias para afastar o mosca da area.
