ឆ្កែជីកជញ្ជាំងគឺជាអាកប្បកិរិយាមិនធម្មតាមួយដែលសត្វចិញ្ចឹមអាចមាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែកុំគិតថាវាជាសញ្ញានៃភាពរីករាយ និងសូម្បីតែការបះបោរ៖ ភាគច្រើនវាឆ្លុះបញ្ចាំងពីសត្វឆ្កែដែលថប់បារម្ភ។ ស្ត្រេសនៅក្នុងសត្វឆ្កែអាចបង្ហាញខ្លួនវាតាមវិធីផ្សេងៗគ្នា និងមានមូលហេតុផ្សេងៗគ្នា ចាប់ពីការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រហូតដល់ការខ្វះការហាត់ប្រាណ។ ឆ្កែខាំនៅលើជញ្ជាំងគឺជាវិធីមួយដែលសត្វរកឃើញដើម្បីដឹកនាំថាមពលបង្គរ និងដោះស្រាយជាមួយនឹងការថប់បារម្ភដែលបណ្តាលឱ្យនេះ។ សត្វឆ្កែដែលមានភាពតានតឹងមិនអាចត្រូវបានគេព្រងើយកន្តើយឡើយព្រោះវាជាច្រកទៅកាន់បញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកចង់យល់ពីមូលហេតុដែលសត្វឆ្កែញ៉ាំម្នាងសិលាជញ្ជាំង Patas da Casa បានបំបែកគន្លឹះមួយចំនួនដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងអាកប្បកិរិយា។

សត្វឆ្កែលិតជញ្ជាំងគឺជាសញ្ញានៃភាពតានតឹង

ដូចគ្នាទៅនឹងមនុស្សដែរ សត្វឆ្កែក៏ដូចគ្នាដែរ ទទួលរងពីភាពតានតឹង។ ហេតុផលមានច្រើនយ៉ាង៖ ការបែកគ្នាពីគ្រូក្នុងរយៈពេលយូរ ខ្លាចងូតទឹក ឬបាញ់កាំជ្រួច ការមកដល់នៃសមាជិកថ្មីក្នុងគ្រួសារ ខ្វះការដើរ គឺជាហេតុផលមួយចំនួនដែលឆ្កែជីកជញ្ជាំង។ អាកប្បកិរិយាចង់ដឹងចង់ឃើញ គឺជាមរតករបស់សត្វចចក ដែលជាបុព្វបុរសរបស់សត្វឆ្កែ ដែលមានទម្លាប់ជីកដីដើម្បីបំបាត់ភាពអផ្សុក។ L ហេតុអ្វីបានជាឆ្កែស៊ីម្នាងសិលាពីជញ្ជាំង ដូច្នេះហើយ ទើបធ្វើឱ្យធូរស្បើយដោយសារការប្រឹងប្រែងខាងសតិអារម្មណ៍៖ ការជីក ញាត់ ឬស៊ីជញ្ជាំងនឹងធ្វើឱ្យវាស្ងប់។

សត្វឆ្កែដែលធុញទ្រាន់ តានតឹង និងថប់បារម្ភ ទំនងជាទទួលបានឈឺ។ អាកប្បកិរិយាយ៉ាងខ្លាំងនៃការបរិភោគជញ្ជាំងអាចប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់សត្វឆ្កែរួចទៅហើយ ប៉ុន្តែការព្រួយបារម្ភត្រូវតែត្រូវបានកើនឡើងទ្វេដងជាមួយនឹងស្ថានភាពអារម្មណ៍របស់សត្វចិញ្ចឹម។ ភាពតានតឹងរយៈពេលវែង និងដោយគ្មានការថែទាំត្រឹមត្រូវ បណ្តាលឱ្យធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងផលប៉ះពាល់លើរាងកាយផ្សេងទៀត ដូចជាភាពស៊ាំទាប និងសូម្បីតែជំងឺរលាកក្រពះ ដែលបង្ហាញដោយខ្លួនវាផ្ទាល់ជាមួយនឹងការក្អួត និងរាគ។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ អ្នកចិត្តសាស្រ្តឆ្កែគឺចាំបាច់ដើម្បីជៀសវាងស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីជៀសវាងការថប់បារម្ភរបស់សត្វឆ្កែ?

បន្ថែមពីលើការបង្ក គ្រោះថ្នាក់ដល់ក្រពះ ឆ្កែលិទ្ធស៊ីម៉ងត៍ (ឬសូម្បីតែស៊ីវា) អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ផ្ទះ។ ដូច្នេះ ឧត្តមគតិគឺត្រូវជៀសវាងអាកប្បកិរិយានេះ។ ការថប់បារម្ភរបស់សត្វឆ្កែ នៅពេលដែលវានៅជាទារកនៅឡើយ វាអាចត្រលប់មកវិញជាមួយនឹងសកម្មភាពសាមញ្ញៗ ដូចជាការដើរឆ្កែ ឬយកវាទៅសួនឆ្កែ ដែលជាកន្លែងដែលវានឹងអាចទាក់ទងជាមួយសត្វឆ្កែដទៃទៀតបាន។ ដំណើរកម្សាន្តត្រូវតែជាប្រចាំថ្ងៃ ឬយ៉ាងហោចណាស់រៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយត្រូវមានរយៈពេលយ៉ាងតិច 30 នាទី។ ការវិនិយោគលើប្រដាប់ប្រដាក្មេងលេងឆ្កែអន្តរកម្មក៏ជាវិធីមួយដើម្បីកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលនៃភាពតានតឹងផងដែរព្រោះវាជួយជំរុញការយល់ដឹងរបស់សត្វចិញ្ចឹម។

បន្ថែមពីលើការជីកជញ្ជាំង សត្វឆ្កែដែលមានការថប់បារម្ភអាចបង្ហាញបញ្ហាតាមវិធីផ្សេងទៀតដូចជា៖

• ការលិតច្រើនពេក
• អាកប្បកិរិយាបំផ្លិចបំផ្លាញ<7
• ការព្រឺក្បាល និងស្រែកយំជាច្រើន
• ញ័រខ្លួន និងក្បាល
• ការនោមចេញពីកន្លែង

ការថប់បារម្ភពីការបែកគ្នា៖ សត្វឆ្កែអាចរងទុក្ខគ្រប់គ្រាន់ហើយជាមួយនឹងអវត្ដមានរបស់អ្នកបង្ហាត់

ក្នុងករណីមានការថប់បារម្ភពីការបែកគ្នានៅក្នុងសត្វឆ្កែ ការគ្រប់គ្រងត្រូវមានកម្រិតខ្លាំងជាងមុនបន្តិច ដើម្បីកុំឱ្យស្ថានភាពប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់សត្វ ហើយគ្រូអាចត្រូវការជំនួយពី អ្នកដោះស្រាយឆ្កែ ឬអ្នកជំនាញខាងអាកប្បកិរិយា ដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។

អាកប្បកិរិយាទាំងអស់នេះធ្វើឱ្យគ្រូបង្រៀនមិនសប្បាយចិត្ត ហើយអាចមើលទៅហាក់ដូចជាបះបោរ ប៉ុន្តែត្រូវរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងស្រលាញ់ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងអាកប្បកិរិយានេះ។ សូម្បីតែពូជខ្លះក៏ត្រូវបានគេសន្មត់ថាមានការថប់បារម្ភដូចជា Chihuahua, Poodle, Labrador និង Dalmatian ។ ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកមានរបស់ទាំងនេះនៅផ្ទះ សូមប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែម ព្រោះក្រៅពីមិនស្រួល ទាំងអស់នេះប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ឆ្កែ។

ហើយអាថ៌កំបាំងនៃវិធីជៀសវាងការថប់បារម្ភក្នុងសត្វឆ្កែ គឺត្រូវទុករបស់ក្មេងលេងអន្តរកម្មនៅជុំវិញផ្ទះ ផ្តល់អាហារសម្រន់ក្នុងអំឡុងពេលពិធីចេញដំណើរ និងជៀសវាងការលាគ្នាយូរ។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ ស្វែងរកជំនួយពីពេទ្យសត្វ ដើម្បីចង្អុលបង្ហាញអំពីផ្កា ឬថ្នាំផ្សេងទៀត