Տիզերը յուրաքանչյուր շան տիրոջ մղձավանջն են: Բացի քոր առաջացումից, ալերգիաներից և այլ անհանգստություններից, մակաբույծը նաև պատասխանատու է շներին շատ լուրջ հիվանդություններ փոխանցելու համար։ Նույնիսկ եթե դա կենդանիների մեջ համեմատաբար տարածված բան է, խնդիրը չպետք է թերագնահատվի դաստիարակների կողմից: Տիզերի հիվանդությունը, ինչպես հայտնի է, կարող է դրսևորվել չորս տարբեր ձևերով՝ կախված վարակված մակաբույծի տեսակից։ Շների բաբեզիոզը հիվանդության հիմնական դրսեւորումներից է։ Ահա թե ինչու մենք պատրաստել ենք ամբողջական ուղեցույց այն ամենի մասին, ինչ դուք պետք է իմանաք:

Տիզերի հիվանդություն. շների բաբեզիոզը հիմնական տեսակներից է

Բացի շների բաբեզիոզից, տիզերը կարող են փոխանցել երեք այլ տատանումներ:

• Շների էրլիխիոզ. առաջանում է Ehrlichia canis բակտերիայից, որը գործում է որպես մակաբույծ արյան սպիտակ բջիջներում;
• Lyme հիվանդություն (Բորելիոզ). առաջանում է Borrelia բակտերիայով և փոխանցվում է Ixodes տիզով, հիվանդությունը զոոնոզ է (այսինքն, այն կարող է նաև փոխանցվել կենդանիներից մարդկանց);
• Rocky Լեռնային խայտաբղետ տենդ. ևս մեկ կենդանաբանական հիվանդություն՝ Ժայռոտ լեռան խայտաբղետ տենդը փոխանցվում է Amblyoma cajennense տիզով, որը նաև հայտնի է որպես աստղային տիզ:

Paws da Casa-ն զրուցել է անասնաբույժ Քրիստինա Էլիլոյի հետ, ով աշխատում է Սան Պաուլո, ավելի լավ հասկանալ շների բաբեզիոզ հիվանդությունը: հիվանդությունն էառաջանում է Babesia սեռի նախակենդանիների կողմից, B canis տեսակի, և գործում է անմիջապես կենդանու կարմիր արյան բջիջների (էրիթրոցիտների) վրա: «Շների բաբեզիոզի վեկտորները Ixodidae ընտանիքին պատկանող տզերն են, որոնց փոխանցման հիմնական պատասխանատուն է Rhipicephalus sanguineus տիզը, որը նաև հայտնի է որպես «շագանակագույն տիզ» կամ «կարմիր տիզ»: Կան այս նախակենդանիի այլ ենթատեսակներ:

Շների բաբեզիոզը փոխանցվում է վարակված տիզով. հասկացեք, թե ինչպես է դա տեղի ունենում:

Ըստ Քրիստինայի, հիվանդությունը կարող է առաջացնել շան կարմիր արյան բջիջների վարակում: և հանգեցնել ծանր անեմիայի: Բաբեզիոզը տեղի է ունենում հենց որ տիզը նստում է ընտանի կենդանու մորթու մեջ և սկսում սնվել նրա արյունով: Այս պահին նախակենդանիներն արտանետվում են հյուրընկալողի արյան մեջ և առաջանում է վարակ:

«Վարակված տզերի թուքից փոխանցվում է, երբ նրանք արյան կերակուր են անում շների վրա: Արյան կարմիր բջիջների ոչնչացմամբ հիվանդությունը բնութագրվում է ռեգեներատիվ հեմոլիտիկ անեմիայով»,- պարզաբանում է մասնագետը:

Տիզերի հիվանդություն. շների բաբեզիոզի ախտանշանները ներառում են գունատություն և դեպրեսիա

Բացահայտելով ախտանիշները Շների բաբեզիոզը համեմատաբար հեշտ է: Հիվանդությունը երկար ժամանակ չի պահանջում իր առաջին նշանները ցույց տալու համար՝ թե՛ ֆիզիկական, թե՛ վարքային։ Հիմնականների թվումախտանշաններն են՝ ախորժակի կորուստ, գունատություն, դեղնություն (դեղնավուն մաշկ և աչքեր), մուգ մեզի, դեղնավուն լորձաթաղանթներ, ծանր հոգնածություն և դեպրեսիա: «Մենք կարող ենք դիտել նաև անտարբերություն, անորեքսիա և սպլենոմեգալիա: Հաճախակի են կոագուլյացիայի հետ կապված խնդիրներ, ապատիա և ախորժակի կորուստ»,- ավելացնում է անասնաբույժը։

Հավանական է, որ հիվանդության առաջին նշանները նկատում է հենց սեփականատերը։ Ախտորոշումը կատարվում է անասնաբույժի կողմից՝ կլինիկական հետազոտություններով և լաբորատոր հետազոտություններով, օրինակ՝ արյան քսուք (անալիզ, որը հայտնաբերում է մակաբույծի առկայությունը): Դեռևս, ըստ Քրիստինայի, «կլինիկական ախտանշանները կարող են տարբեր լինել՝ կախված վարակի տեսակից՝ հիպերսուր, սուր և քրոնիկ»: ?

Վարակության փուլերը (հիպերսուր, սուր և քրոնիկ) մեծ ազդեցություն ունեն հիվանդության ախտանիշների և բուժման ընտրության վրա: Շների բաբեզիոզի փուլերը բաժանվում են ըստ իրենց ծանրության. Հասկացեք դրանցից յուրաքանչյուրը.

• Հիպերսուր ձևը. հիմնական տուժողները նորածիններն ու ձագերն են՝ իրենց պաշտպանական համակարգի թերի ձևավորման պատճառով: Այս վիճակին ենթակա են նաև տիզերի ծանր վարակված կենդանիները: Հիվանդության հիպերսուր վիճակում կենդանին կարող է ցնցումներ ունենալ հիպոթերմիայով, հյուսվածքային հիպոքսիայի (երբ հյուսվածքները չեն ստանում անհրաժեշտ թթվածինը) և այլ վնասվածքներ;
• Ձևսուր. սա հիվանդության ամենատարածված փուլն է, որը բնութագրվում է հեմոլիտիկ անեմիայով (արյան կարմիր բջիջների ոչնչացում): Գունատ լորձաթաղանթները և տենդը հիմնական նշաններից են:
• Քրոնիկ ձևը. թեև հազվադեպ է, սակայն այս փուլը սովորաբար տեղի է ունենում երկար ժամանակ մակաբուծված կենդանիների մոտ: Ախտանիշներն են դեպրեսիան, թուլությունը, քաշի կորուստը և ընդհատվող ջերմությունը;
• Ենթկլինիկական ձևը. սա հայտնաբերելու ամենադժվար փուլն է: Ախտանիշներն ակնհայտ չեն, հետևաբար անհրաժեշտ է, որ դաստիարակների կողմից լինի մեծ ուշադրություն և հսկողություն:

Շների բաբեզիոզ. տիզերի հիվանդության բուժումը պետք է նշանակի անասնաբույժը:

Ամեն ինչից առաջ կենտրոնացեք տիզերի դեմ պայքարի վրա: Շատ կարևոր է հիվանդությունը արմատից կտրել և խուսափել հիվանդության հնարավոր տարածումից և կրկնությունից։ «Բուժումը հիմնված է մակաբույծի վերահսկման, իմունային պատասխանի մեղմացման և ախտանշանների բուժման վրա»,- ազդարարում է մասնագետը: «Մի քանի դեղամիջոցներ, որոնք կոչվում են մանկասպաններ, արդյունավետ են: Պրոֆիլակտիկ բուժումը կարող է իրականացվել նաև էնդեմիկ տարածքներ մեկնող կամ բնակվող կենդանիների նկատմամբ»,- հավելում է նա:

Տիզերի հիվանդության բուժման ժամանակ հակաբիոտիկների օգտագործումը տարածված է, սակայն դրանց օգտագործումը կարող է բավարար չլինել: Ավելի լուրջ դեպքերում, օրինակ, երբ ընտանի կենդանուն ունի անեմիայի ծանր փուլ, հնարավոր է, որ կենդանին արյան փոխներարկման կարիք ունենա: «Տնային բուժում չկանայս հիվանդության դեմ պայքարելու համար: Իր ծանրության պատճառով միշտ խորհուրդ է տրվում բուժումն իրականացնել հնարավորինս արդյունավետ և արագ՝ այդպիսով խուսափելով կենդանու կյանքին վտանգելուց»,- ավելացնում է մասնագետը:

Ինչպե՞ս խուսափել շների բաբեզոզից:

Ինչպես և սպասվում էր, ձեր լակոտին շների բաբեզիոզով վարակումը կանխելու ամենաարդյունավետ մեթոդը տիզերի դեմ պայքարելն է, որը պատասխանատու է հիվանդության փոխանցման համար: Կան մի քանի եղանակներ՝ համոզվելու, որ ձեր ընտանի կենդանուն պարազիտներից զերծ է: Ամենատարածվածներից և արդյունավետներից կարելի է նշել>