Կատվի առնանդամը մի քանի յուրահատկություններով և չափազանց հետաքրքիր բնութագրերով օրգան է, հատկապես երբ համեմատվում է կենդանիների այլ տեսակների հետ: Կարող է անսովոր թվալ կատվի առնանդամի մասին ավելին իմանալու ցանկությունը, բայց ցանկացած կատու պահող պետք է ավելին հասկանա օրգանի մասին, որպեսզի վերծանի ընտանի կենդանու պահվածքը և վերահսկի նրա առողջությունը: Արու կատվի սեռական օրգանի առանձնահատկությունների մասին ավելին իմանալը կարևոր կլինի հասկանալու համար, թե ինչպես են կատուները բազմանում, կաստրացիա, նույնացնում կենդանու սեռը և տարածաշրջանում հիվանդությունների դրսևորումները: Paws of the House -ը ձեզ համար պատրաստել է ամբողջական հոդված՝ ավելի լավ հասկանալու համար, թե ինչպիսին է կատվի առնանդամը և այն ամենը, ինչ կապված է օրգանի հետ՝ ֆիզիկականից մինչև վարքագծային ասպեկտներ: Ստորև տեսեք:

Ինչպիսի՞ն է կատվի առնանդամը:

Կատվի առնանդամը հակված է լինել շատ զուսպ կենդանիներ, և կատվի առնանդամը գրեթե երբեք չի բացահայտվում: Շատ ժամանակ սեռական օրգանը թաքնված է նախաբազուկի ներսում (որովայնի հիմքում տեսանելի և դուրս ցցված հատվածը)։ Այս իրողությունը տերերին դժվարացնում է բացված կատվի առնանդամը տեսնելը: Ընդհանրապես, կատուն մաքրելիս սեռական օրգանը հետ չի թողնում, լինելով ավելի հանգիստ: Չնայած դրան, առնանդամի շրջանի որոշ հիվանդություններ կարող են ստիպել կատվին դժվարությամբ հավաքել առնանդամը բորբոքման պատճառով: Ուստի անհրաժեշտ է զգույշ լինել, քանի որ հաճախ էՄերկացած կատվի առնանդամը ինչ-որ հիվանդության նշան է:

Բացի այդ, հասուն արու կատուն առնանդամի վրա ունի փոքրիկ փշեր, որոնք կոչվում են սպիկուլներ: Այս հատկանիշը, թեև անսովոր է, սակայն առկա է ոչ միայն կատուների մոտ: Բազմաթիվ պրիմատներ և կաթնասունների այլ տեսակներ նույնպես առնանդամի շրջանում ունեն սպիկուլներ: Առանձնահատկությունն ի հայտ է գալիս միայն կենդանու սեռական հասունությունից հետո։ Շուտով կատվի ձագը փշերը չի ներկայացնի։ Գիտական ​​շրջանակներում դեռևս քննարկվում է կատվի առնանդամի այս հատկանիշի գործառույթը։ Համայնքի մեծ մասը նշում է, որ փշերը գործում են որպես էգերի օվուլյացիան խթանելու միջոց:

Զուգավորում. կատուները շատ բնորոշ բազմացում ունեն

Հիմա, երբ դուք գիտեք, որ արու կատվային առնանդամը փշեր ունի, Դուք հավանաբար մտածում եք, թե ինչպես են կատուները բազմանում: Յուրաքանչյուր ոք, ով երբևէ տեսել է (կամ լսել է) երկու կատուների զուգակցում, պետք է արդեն կռահել, որ կատուների համար դժվար է զուգավորվել՝ հաճույք պատճառելու համար: Պենիսի վրայի փշերի պատճառով կատվի բազմացումը իսկապես այնքան էլ հաճելի չէ էգերի համար, ովքեր ակտի ժամանակ ցավ են զգում։ Բացի այդ, արական սեռի վարքագիծը զուգակցման ժամանակ նույնպես հաճախ մի փոքր դաժան է լինում: Էգ կատուն կարող է փորձել փախչել ակտից, ինչի պատճառով արուն կծում է կատվի մեջքը՝ բեղմնավորումն ապահովելու համար: Հետևաբար, հաճախակի է, երբ նվագարկվում է շատ աղմուկկատուներ:

Արդյո՞ք արու կատվի ստերիլիզացումը իսկապես անհրաժեշտ է:

Նաև կոչվում է օրխիէկտոմիա, շատ տարածված է, որ կատուների ամորձումը բանավեճի առարկա է դաստիարակների միջև: Հակառակ շատերի կարծիքով, վիրահատությունը չի խանգարում կատվի առնանդամին: Վիրահատությունը, ըստ էության, բաղկացած է կատվային ամորձիների հեռացումից և իրականացվում է անասնաբույժի կողմից պարզ եղանակով։ Կատուն ապաքինվում է պրոցեդուրայից մի քանի օրվա ընթացքում՝ առանց որևէ խնդիր ներկայացնելու իր ֆիզիկական գործունեության մեջ:

Բայց, ի վերջո, արու կատվի ստերջացումն իսկապե՞ս անհրաժեշտ է: Կաստրացիայի առավելությունները բազմազան են՝ և՛ տղամարդկանց, և՛ կանանց համար: Վիրահատության հիմնական առավելություններից մեկն այն է, որ այն կանխում է արտահոսքը՝ նվազեցնելով հիվանդությունների ռիսկը, ինչպիսիք են FIV, FeLV, ամորձիների քաղցկեղ և վերարտադրողական համակարգի այլ բարդություններ:

Արդյո՞ք ստերիլիզացված կատուները նշում են տարածքը:

Կաստրացիան պատասխանատու է կենդանիների վարքագծի մի շարք փոփոխությունների համար, որոնք հիմնականում կապված են սեռական խնդիրների հետ: Չստերիլիզացված կատուները հակված են միզել իրենց տարածքը, բայց կարո՞ղ է նման վարքագիծ առաջանալ վիրահատությունից հետո: Չնայած շատ տարածված չէ, սակայն ստերիլիզացված կատուն կարող է նշել տարածքը մեզով, բեղերով կամ եղունգներով: Կատվայինները շատ զգայուն են շրջակա միջավայրի փոփոխությունների նկատմամբ, և դա կարող է պատճառ դառնալ, որ նրանք քերծեն կահույքը կամ անտեղի միզեն սթրեսի պատճառով: -ի վարքագիծըԿաստրացիայից հետո կատվի նշագծման տարածքը կարող է հետազոտվել մասնագետի կողմից:

Ե՞րբ կարելի է ամորձել արու կատվին:

Լավագույն փուլը արուին ամորձելու համար: կատուն միշտ կրկնվող կասկած է ընտանի կենդանիների ծնողների շրջանում: Կոնսենսուս չկա կատուների ստերիլիզացման ճիշտ տարիքի վերաբերյալ: Այնուամենայնիվ, առաջարկվում է, որ վիրահատությունը կատարվի արու կատուների կյանքից մեկ տարի հետո: Իդեալում, ընթացակարգը պետք է տեղի ունենա «կատվազգիների սեռական հասունացման» մոտ: Որքան շուտ արու կատուն ստերջացվի, այնքան ավելի շատ օգուտներ կունենա նա իր ողջ կյանքի ընթացքում: Իդեալական բանն այն է, որ խոսեք անասնաբույժի հետ, ով ուղեկցում է ընտանի կենդանուն՝ պարզելու լավագույն ժամանակը կաստրացիայի համար:

Արդյո՞ք ստերջացված արու կատուները զուգավորվում են: որոշ իրավիճակներում. Կոնկրետ դեպքերում կենդանու տեստոստերոնի մակարդակը պրոցեդուրայից հետո մնում է բարձր, ինչը նրան ստիպում է բազմանալ: Բացի այդ, այս հարցում մեծ ազդեցություն ունի նաեւ այն հանգամանքը, որում ապրում է կատուն։ Եթե, օրինակ, ձեր չորքոտանի տղան ապրում է էգի հետ շոգի ժամանակ, նա, ամենայն հավանականությամբ, զուգավորվի նրա հետ, թեև ստերջացված է: Չնայած դրան, էգերի ձվի բեղմնավորումը տեղի չի ունենա, քանի որ ստերջացված արու կատուն չի կարողանում արտադրել դրա համար անհրաժեշտ հորմոնը։ Կատվի ամորձումը կարող է երաշխիք չլինել, որ կատվազգին այլևս երբեք չի զուգավորվի, բայց դա երաշխավորում է, որ կատվին, որը զուգավորվել էստերիլիզացված արու կատուն չի հղիանում. Եթե ​​ձեր կատուն մուտք ունի փողոց, դա շատ կարևոր կլինի, որպեսզի չավելացվի կատվազգիների թիվը, որոնք չունեն իրենց տունը:

Արու կատու. ինչ առողջական բարդություններ կարող են առաջանալ: առնանդամում?

Կան բազմաթիվ հիվանդություններ, որոնք կարող են վնասել կատվազգիների տղամարդկանց վերարտադրողական համակարգը: Նրանցից մի քանիսի դեպքում կատվի առնանդամը կարող է տարբեր ռեակցիաներ ունենալ, քան նորմալ: Դասավանդողի խնդիրն է տեղյակ լինել տարածքից և տարածաշրջանում որևէ փոփոխության դեպքում մորթեղեն կենդանուն շտապ տանել անասնաբույժի մոտ: Ֆիզիկական հետազոտությունը, լաբորատոր թեստը, ուլտրաձայնը և պալպացիան անհրաժեշտ են ճշգրիտ ախտորոշման համար՝ համարժեք բուժում ընդունելու համար: Հիմնական հիվանդությունները, որոնք կարող են վտանգել կատվի առնանդամը, հետևյալն են.

• Ֆիմոզ . այս խնդիրն առաջանում է այն ժամանակ, երբ կատվիկը չի կարողանում առնանդամը դուրս հանել նախաբազուկից: Թեև շատ դեպքերում պատճառը հենց տարածաշրջանի կառուցվածքն է, կատվիկը կարող է ձեռք բերել ֆիմոզ՝ առողջական այլ բարդությունների պատճառով: Իդեալականն այն է, որ կատվին տանեն հետազոտության, եթե նկատվում է ավելորդ լիզում:

Ինչպե՞ս իմանալ՝ կատուն արու է, թե էգ:

Դուք արդեն գիտեք, որ կատվի առնանդամը գրեթե երբեք չի բացահայտվում, և դրա համարԴուք պետք է մտածեք՝ ինչպե՞ս իմանալ՝ կատուն արու է, թե էգ: Կենդանու սեռը պարզելու համար պարզապես նրբորեն բարձրացրեք ընտանի կենդանու պոչը, որպեսզի պատկերացնեք անուսն ու կառուցվածքները տարածաշրջանում: Ի տարբերություն էգի, արու կատուն ավելի մեծ տարածություն ունի անուսի և սեռական օրգանի միջև։ Կանանց մոտ հնարավոր կլինի պատկերացնել հեշտոցը հետանցքին շատ մոտ (հաճախ ձևավորելով ճեղքի ձև): Արու կատվի մոտ տարածությունն ավելի մեծ է ամորձիների պատճառով: Բացի կատվի առնանդամից, կատվազգիների տղամարդկանց վերարտադրողական համակարգը բաղկացած է>