Կատուների համար նախատեսված ճիճվաթափիչը պաշտպանում է որդերի պատճառած առողջական խնդիրներից: Հասուն կենդանուն պետք է հաճախակի ճիճվաթափ անել, բայց քոթոթի դեպքում այդ ուշադրությունն ավելի մեծ է։ Կա ձագին ճիճվաթափելու ժամանակացույց, որը պետք է խստորեն պահպանվի՝ կենդանու առողջությունն ապահովելու համար։ Այնուամենայնիվ, իմանալը, թե երբ ճիճվաթափ անել քոթոթը շատ տարածված հարց է: Այս կասկածը վերացնելու համար մենք պատրաստել ենք այս հոդվածը, որպեսզի ավելի լավ հասկանաք թեման և չսխալվեք նորածին կատվին ճիճվաթափ անելիս:

Կատուների ճիճվաթափման սեղանը սկսվում է կյանքի 15 օրից

Պատասխանն այն հարցին, թե երբ կարելի է ճիճվաթափ տալ կատվի ձագին, տատանվում է կյանքի 15-ից 30 օրվա ընթացքում: Առաջին չափաբաժինը չպետք է ընդունվի այս ժամկետից շուտ, քանի որ փոքրիկի օրգանիզմը դեռ պատրաստ չէ դեղը ստանալուն, և դա կարող է վտանգավոր լինել:

Կատուների ճիճվաթափման սեղանը հիմնականում հետևում է անասնաբուժական առաջարկություններին և արտադրողի ցուցումներին: Չնայած դրան, կա միջին չափաբաժին: Տես ստորև.

• Առաջին չափաբաժինը 15 օրվա ընթացքում. առաջարկեք խթանիչը 15 օր հետո և այնուհետև առաջարկեք ամիսը մեկ անգամ մինչև վեց ամիսը:
• Սկզբում դոզան 21 օրվա ընթացքում. առաջին, երկրորդ և երրորդ դոզայի միջև պետք է լինի 24 ժամ ընդմիջում: Այնուհետև դիմումները կլինեն ամսական մինչև վեցերորդ ամիսը:
• Առաջին չափաբաժինը 30 օրվա ընթացքում. առաջարկեք մեկ դեղաչափ յուրաքանչյուր 30-ը:օր, վեց ամիս:

Դոզաները պետք է կիրառվեն փաթեթի թերթիկի համաձայն և սովորաբար տարբերվում են` կախված կենդանու քաշից (ինչպես հաբերի, այնպես էլ հեղուկի դեպքում): Ամրապնդումը նույնպես տարբերվում է ըստ արտադրողի: Կարևոր է ճշգրիտ հետևել աղյուսակին՝ բուժման հաջողությունը երաշխավորելու և կատուների որոշ հիվանդություններից խուսափելու համար։

Վեց ամսից սկսած՝ անհրաժեշտ է այցելել անասնաբույժին՝ ճիճվաթափման նոր ժամանակացույցը գնահատելու համար: Ընդհանուր առմամբ, դեղաչափերը յուրաքանչյուր վեց ամիսը մեկ են: Միայն որոշ դեպքերում կարող է անհրաժեշտ լինել չորս ամիսը մեկ ճիճվազրկել կատվին: Խորհրդակցության ընթացքում կարող է անհրաժեշտ լինել արյան և կղանքի թեստ կատարել՝ գնահատման համար: Միայն անասնաբույժը կարող է նշել լավագույն դեղամիջոցը՝ ի լրումն աղյուսակի և դեղաչափի:

Կատուների համար ցողունը պետք է լինի հեղուկ

Ամենամեծ տարբերությունը չափահաս կատուների և կատվի ձագերի ճիճվաթափիչների միջև դեղաքանակ է: Մինչ մեծերը կարող են դեղահաբ ընդունել, նախընտրելի է, որ երիտասարդները ստանան հեղուկ դեղը (կասեցումը): Ի լրումն հեշտացնելու վարչարարությունը, սա խուսափում է սխալ դեղաչափերի վտանգից: Հետեւաբար, շատ կարեւոր է ճիշտ քաշը եւ քանակությունը հաշվարկելը: Մեկ այլ մանրամասն, որը պետք է տեղյակ լինել, նվազագույն տարիքն է: Նաև խուսափեք դեղամիջոցներ առաջարկելուց, որոնք բացառիկ են շների համար: Սովորաբար բոլորի ճիճուները տարբեր են, և այս դեպքերում դեղը կարող էոչ մի ազդեցություն չունեն:

Կատուների համար ճիճուները երաշխավորում են կատվի առողջությունն ու զարգացումը

Առանց ճիճուների, կատվիկը ենթակա է մի շարք խնդիրների: Վերմինոզը հիվանդություն է, որի դեպքում մակաբույծները տեղավորվում են մարմնում և կարող են հասնել աղիքներ, ստամոքս և նույնիսկ սիրտ: Գոյություն ունեն որդերի երկու տեսակ՝ տափակ (ցեստոիդ) և կլոր (նեմատոիդ)։ Երկուսն էլ չափազանց վնասակար են, իսկ ախտանշանները կարող են լուռ լինել։ Երբ նկատելի է, որդով կատուն սովորաբար ունենում է. 8>

Կատվի ձագերի դեպքում որդերն անգամ կարող են խաթարել նրանց առողջ զարգացումը: Աղտոտումը տեղի է ունենում շրջակա միջավայրի որդերի հետ շփման միջոցով: Դա կարող է լինել կղանքի հետ շփում, լու միջոցով, վարակված կենդանիների և աղտոտված ջրի հետ շփում: Կատուների մեջ որդերից խուսափելու համար անհրաժեշտ է պահպանել շրջակա միջավայրը մաքուր, իսկ կենդանին զերծ լուերից: Նաև լավ է թույլ չտալ, որ կատուն ուտի ուտիճներ և այլ միջատներ ուտի։ Կատուների համար մաքուր ջուր առաջարկեք և խմիչքները, սնուցողներն ու ավազատուփը միշտ մաքուր պահեք: Այս ամենը խանգարում է որդով կատվին: