Կատուների փսխումը հազվադեպ չէ կատվազգիների ընտանիքում: Անկախ նրանից, թե դա նրանից է, որ նա մազագնդիկ է դուրս հանում, թե շատ արագ է կերել, կատվի փսխումը երբեք չպետք է թերագնահատել: Թեև դա միշտ չէ, որ լուրջ հիվանդության նշան է, այն կարող է հուշել ընտանի կենդանու օրգանիզմում որոշակի փոփոխություններ: Սպիտակ փրփուր փսխող կատուն, օրինակ, կարող է նշանակել պարզ մարսողության խանգարումից մինչև համակարգային հիվանդություն, որը պահանջում է անասնաբուժական մոնիտորինգ: Ցանկանու՞մ եք ավելին հասկանալ դրա մասին: Եկեք Paws of the House և մենք կբացատրենք ամեն ինչ այն մասին, թե ինչ կարող է նշանակել կատվի փսխման փրփուրը և ինչպես կանխել այն:

Ինչու են կատուները փսխում:

Կատուները անկախ կենդանիներ, որոնք կարող են և՛ ինքնուրույն կերակրել, և՛ սեփական հիգիենան իրականացնել։ Վերարկուն լիզելու սովորությունն այն գործոններից է, որը գրեթե անխուսափելիորեն կնպաստի փսխմանը։ Այս երևույթը կոչվում է Tricobezoar և ոչ այլ ինչ է, քան աղիներում մազերի կուտակում, որը հայտնի է որպես «մազագնդիկներ կատուների մեջ»: Բացի այդ, մեկ այլ ընդհանուր պատճառ կապված է սննդի հետ: Կատվայինները շատ սահմանափակ դիետաներ ունեն, որոնք սովորաբար հիմնված են կատուների սննդի վրա, այնպես որ, եթե նրանք ուտում են ինչ-որ բան, որին սովոր են, նորմալ է, որ այն դրսում են դրսում:

Իմ կատուն փսխում է փրփուր.

Ձեր մեծահասակ կատվի կամ կատվիկի սպիտակ փրփուրի փսխման հնարավոր պատճառների շարքում մենք կարող ենք.ընդգծում.

• Գաստրիտ, երբ կատվի ստամոքսում գրգռվածություն է առաջանում ինչ-որ թունավոր նյութի պատճառով՝ լինի սնունդ, թե դեղորայք;
• Աղիքների բորբոքային հիվանդություններ, որոնք կապված են փորլուծության հետ;
• Երիկամային անբավարարություն, որն առաջացնում է ախորժակի կորուստ, ջրազրկում և թուլություն;
• Լյարդային անբավարարություն, երբ լյարդը չի աշխատում, ինչը հանգեցնում է նաև ավելորդ փսխման և քաշի կորուստ;
• Շաքարային դիաբետ, երբ արյան մեջ գլյուկոզա է կուտակվում և առաջանում է փրփուր փսխում և ավելորդ միզացում:

Ինչ անել անել, երբ ձեր կատուն փսխում է սպիտակ փրփուր:

Շատ կարևոր է տեղյակ լինել դրա հետ կապված ախտանիշների մասին, քանի որ որոշ բնութագրեր կարող են տարբեր լինել, օրինակ՝ կատուն փսխում է սպիտակ փրփուր և չի ուտում, դեղնավուն կամ արյունոտ փսխում և փորլուծություն: Նաև ուշադրություն դարձրեք, թե արդյոք կատվին ցավ է զգում, ախորժակի բացակայություն կամ ապատիա: Եթե ​​այս նշաններն առկա են, հնարավորինս շուտ դիմեք մասնագետի օգնությանը: Ինքնուրույն գործելը՝ առանց խնդրի պատճառները իմանալու, կարող է ավելի մեծ վնաս հասցնել։ Այսպիսով, մի վստահեք տնային բուժումներին, անմիջապես դիմեք անասնաբույժի, քանի որ միայն նա կկարողանա անհրաժեշտ միջոցներ ձեռնարկել ձեր մորթե ընկերոջ առողջության համար:

Հնարավո՞ր է կանխել կատվի փսխումը:

Այժմ, երբ դուք արդեն գիտեք որոշ հնարավոր պատճառներ, որոնք կարող են ձեր կատվի մոտ փսխում առաջացնել, իմացեք.որ կան, այո, այս վիճակը կանխելու կամ գոնե հաճախականությունը նվազեցնելու որոշ ուղիներ: Առաջին բանը, որին դուք պետք է ուշադրություն դարձնեք, ձեր սննդային կարիքները բավարարող դիետա առաջարկելն է՝ անասնաբույժի կողմից առաջարկված լավ կատուներից: Մեկ այլ կետ է ընտանի կենդանու հաճախակի սանրումը, որպեսզի նա իր հիգիենայի ընթացքում այդքան շատ մազեր չկուլացնի։ Նույնիսկ կատուներին խոտ առաջարկելը էժան և հեշտ խորհուրդ է մազերի գնդիկներից խուսափելու համար:

Բացի այդ, չափազանց կարևոր է արդիական պահել ներքին և արտաքին ճիճվաթափությունը, նույնիսկ եթե այն աճեցվում է տանը: Հետազոտության և նրա տարեկան պատվաստումների դեպքում կատվիկի մոտ հաճախակի փսխում ունենալու հավանականությունը շատ ավելի ցածր է, ի լրումն այն բանի, որ ապահովում է մորթի առողջությունը՝ հայտնաբերելով հնարավոր հիվանդությունները նույնիսկ նախքան ախտանիշների ի հայտ գալը:

<2