ကြောင်များအတွက် သန်ကောင်သည် သန်ကောင်ကြောင့်ဖြစ်ရသည့် ကျန်းမာရေးပြဿနာများကို ကာကွယ်ပေးသည်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသော တိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်သည် မကြာခဏ ပိုးသတ်ခြင်းကို ခံရသော်လည်း ခွေးကလေးတွင်မူ အာရုံစူးစိုက်မှုသည် ပို၍ပင် ကြီးမားသည်။ တိရိစ္ဆာန်၏ကျန်းမာရေးကိုသေချာစေရန်တင်းကြပ်စွာလိုက်နာရမည့်ကြောင်ကိုပိုးသတ်ရန်အချိန်ဇယားရှိသည်။ သို့သော်လည်း ခွေးကလေးကို ဘယ်အချိန်မှာ ပိုးသတ်ရမယ်ဆိုတာ သိဖို့က အလွန်အသုံးများတဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုပါ။ ဤသံသယကို ဖယ်ရှားရန်၊ မွေးကင်းစကြောင်ကို ပိုးသတ်ရာတွင် အမှားမကင်းစေရန် သင့်အတွက် ဤဆောင်းပါးကို ပြင်ဆင်ထားပါသည်။

ကြောင်များအတွက် ဝမ်းစာစားပွဲသည် အသက် 15 ရက်မှ စတင်သည်

ကြောင်တစ်ကောင်ကို ဘယ်အချိန်မှာ ပိုးသတ်ရမလဲဆိုတဲ့ အဖြေက အသက် 15 ရက်ကနေ 30 ရက်ကြား ကွဲပြားပါတယ်။ ကလေး၏ခန္ဓာကိုယ်သည် ဆေးဝါးလက်ခံရန် မပြင်ဆင်ရသေးသောကြောင့် အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်။

ကြောင်ကလေးပိုးကောင်ထုတ်သည့်ဇယားသည် ယေဘုယျအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်၏ အကြံပြုချက်နှင့် ထုတ်လုပ်သူ၏ လမ်းညွှန်ချက်ကို လိုက်နာသည်။ ဒါတောင်မှ ပျမ်းမျှဆေးပမာဏတစ်ခုရှိတယ်။ အောက်တွင်ကြည့်ပါ-

• ပထမအကြိမ် 15 ရက် တွင်- 15 ရက်အကြာတွင် အားဖြည့်ဆေးကို ပေးပြီးနောက် ခြောက်လအထိ တစ်လလျှင် တစ်ကြိမ် ကမ်းလှမ်းသည်။
• ပထမအကြိမ် 21 ရက်တွင်ထိုးသည်- ပထမ၊ ဒုတိယနှင့် တတိယအကြိမ်အကြား 24 နာရီကြားကာလရှိသင့်သည်။ ထို့နောက် လျှောက်လွှာများကို ဆဋ္ဌမလအထိ လစဉ်ပေးပါမည်။
• ရက် 30 တွင် ပထမဆေး- 30 လျှင် တစ်ကြိမ်ထိုးပေးသည်ခြောက်လ၊ ရက်များ။

ဆေးများကို ထုပ်ပိုးထားသည့် စာရွက်စာတန်းအရ သောက်သုံးရမည်ဖြစ်ပြီး များသောအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်၏အလေးချိန်ပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားသည် (ဆေးလုံးနှင့် အရည်အတွက်)။ အားဖြည့်မှုသည်လည်း ထုတ်လုပ်သူပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားသည်။ ကုသမှု၏အောင်မြင်မှုကိုအာမခံရန်နှင့်အချို့ကြောင်ရောဂါများကိုရှောင်ရှားရန်ဇယားကိုအတိအကျလိုက်နာရန်အရေးကြီးသည်။

ခြောက်လမှစတင်၍ ပိုးသတ်ခြင်းအချိန်ဇယားအသစ်ကို အကဲဖြတ်ရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ သွားရောက်ပြသရန် လိုအပ်ပါသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဆေးများသည် ခြောက်လတစ်ကြိမ်ဖြစ်သည်။ အချို့ကိစ္စများတွင်သာ ကြောင်ကို လေးလတစ်ကြိမ် ပိုးသတ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးစဉ်အတွင်း အကဲဖြတ်ရန်အတွက် သွေးနှင့် မစင်ကို စစ်ဆေးရန် လိုအပ်နိုင်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာကသာ ဇယားနှင့် ပမာဏအပြင် အကောင်းဆုံးဆေးကို ညွှန်ပြနိုင်သည်။

ကြောင်များအတွက် ပိုးသတ်ဆေးသည် အရည်ဖြစ်ရမည်

အကြီးမားဆုံးကွာခြားချက် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ကြောင်များနှင့် ကြောင်များအတွက် dewormers များကြားတွင် သောက်သုံးသောပမာဏဖြစ်သည်။ အသက်ကြီးသူများသည် ဆေးသောက်နိုင်သော်လည်း ငယ်ရွယ်သူများသည် အရည်ဆေး (ဆိုင်းငံ့ခြင်း) ကို ပိုကောင်းပါသည်။ စီမံခန့်ခွဲမှုကို လွယ်ကူချောမွေ့စေသည့်အပြင်၊ ၎င်းသည် မှားယွင်းသောဆေးသောက်ခြင်းအန္တရာယ်ကို ရှောင်ရှားသည်။ ထို့ကြောင့် မှန်ကန်သောအလေးချိန်နှင့် ပမာဏကို တွက်ချက်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ နောက်ထပ်သတိပြုရမည့်အချက်မှာ အနိမ့်ဆုံးအသက်ဖြစ်သည်။ ခွေးများအတွက် သီးသန့်ဆေးများ ပေးဆောင်ခြင်းကိုလည်း ရှောင်ကြဉ်ပါ။ အများအားဖြင့် လူတိုင်းရဲ့ သန်ကောင်တွေဟာ ကွဲပြားကြပြီး၊ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ ဆေးဝါးက ပေးနိုင်ပါတယ်။အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိပါ။

ကြောင်များအတွက် ပိုးကောင်များသည် ကြောင်၏ကျန်းမာရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အာမခံချက်

ပိုးကောင်မရှိလျှင် ကြောင်သည် ပြဿနာများစွာကို ခံရနိုင်ချေရှိသည်။ Verminosis သည် ကပ်ပါးကောင်များ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် တည်ရှိပြီး အူလမ်းကြောင်း၊ အစာအိမ်နှင့် နှလုံးတို့ကိုပင် ရောက်ရှိနိုင်သော ရောဂါဖြစ်သည်။ သန်ကောင်ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိသည်။ အပြား (cestoid) နှင့် အဝိုင်း (nematoid)။ နှစ်မျိုးလုံးသည် အလွန်အန္တရာယ်များပြီး ရောဂါလက္ခဏာများ ငြိမ်သက်နေနိုင်သည်။ ပိုးရှိသောကြောင်တွင် အများအားဖြင့်-

• အော့အန်ခြင်း၊
• ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်း၊
• ထုံထိုင်းခြင်း၊
• ကြောင်များတွင် သွေးအားနည်းခြင်း၊
• ကြောင်မှထွက်လာသော သန်ကောင်ဖြူ;
• အားနည်းခြင်း။

ကြောင်များတွင်မူ သန်ကောင်များသည် ၎င်းတို့၏ကျန်းမာသောဖွံ့ဖြိုးမှုကိုပင် အနှောင့်အယှက်ပေးနိုင်သည်။ ညစ်ညမ်းမှုသည် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ သန်ကောင်များနှင့် ထိတွေ့ခြင်းမှ ဖြစ်ပွားသည်။ ၎င်းသည် မစင်များနှင့် ထိတွေ့ခြင်း၊ ခွေးလှေးများမှတဆင့်၊ ရောဂါပိုးရှိသော တိရစ္ဆာန်များနှင့် ညစ်ညမ်းသောရေနှင့် ထိတွေ့နိုင်သည်။ ကြောင်များတွင် ပိုးမွှားများကို ရှောင်ရှားရန်၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သန့်ရှင်းစေရန်နှင့် တိရစ္ဆာန်များကို ခွေးများ ကင်းစင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ ကြောင်ကို ပိုးဟပ်နှင့် အခြားအင်းဆက်ပိုးမွှားများကို မစားစေခြင်းသည်လည်း ကောင်းပါသည်။ ကြောင်များအတွက် သန့်ရှင်းသောရေကို ပေးဆောင်ပြီး သောက်သုံးသူများ၊ အစာကျွေးသူများနှင့် သဲပုံးများကို အမြဲသန့်ရှင်းအောင်ထားပါ။ ဒါတွေအားလုံးက သန်ကောင်ရှိတဲ့ကြောင်ကို ကာကွယ်ပေးပါတယ်။