O FIV felino está entre as enfermidades máis graves que pode contraer un gato. Tamén se chama SIDA felina porque trae consecuencias agresivas para a saúde do gato, semellantes á acción do virus VIH nos humanos. O virus da inmunodeficiencia felina ataca principalmente a inmunidade do gato, polo que é máis probable que padeza infeccións graves. Os gatos con FIV poden ter calidade de vida, pero hai que redobrar os coidados mentres viva.

Porque se teme tanto, moita desinformación rodea esta enfermidade dos gatos. Existe unha vacina para previr o FIV felino? Transmítese a enfermidade aos humanos? Hai cura? Reunimos os principais mitos e verdades sobre a SIDA nos gatos. Mírao no seguinte artigo!

1) Hai unha vacina para o FIV felino

Mito. A diferenza da vacina V5 para gatos que protexe contra FeLV (leucemia felina). ), non existe unha vacina contra a sida felina e a única forma de previr a enfermidade é adoptando algún coidado na rutina da mascota. Evitar fugas e contacto con gatos descoñecidos é fundamental para evitar o contacto co virus. Tamén é preciso prestar atención á inmunidade do gato: ofrecer alimentos de calidade e facer controis frecuentes son actitudes que axudan a manter o animal forte e saudable.

2) A todo gato pódese facer a proba de FIV

Verdade. É importante que todos os gatos se sometan á proba de FIV, xa sexa nunha situación na que o felino tivo contacto con outro.gato descoñecido ou despois de adoptar unha mascota que aínda non foi probada. Os cachorros tamén deben ser probados porque o virus da inmunodeficiencia felina pode pasar de nai a cachorro. Ademais, en caso de fuga, recoméndase realizar o exame despois do rescate. Estas medidas axudan a un tratamento precoz contra o FIV.

3) A SIDA en gatos atrapados en humanos

Mito. A SIDA en gatos non é unha zoonose, é dicir, hai non hai posibilidades de que o virus da inmunodeficiencia felina pase aos humanos. Este mesmo é un dos mitos máis perigosos, xa que xera desinformación, malos tratos e mesmo casos de intoxicación (que é un delito ambiental). A familia pode vivir en paz cun gato FIV positivo. Pero aínda hai que ter coidado contra outras enfermidades transmisibles aos humanos, como a toxoplasmose e a esporotricose.

4) Un gato con FIV non pode vivir con outros felinos

Depende. Un gato con FIV pode convivir con outros felinos sempre que o dono sexa responsable dunha serie de coidados. A transmisión do FIV ocorre a través da saliva, arañazos e mordidas durante as pelexas, ouriños e feces. É dicir, o ideal é que un felino positivo e outro negativo non compartan a mesma caixa de lixo e comederos, polo que deixa varios dispoñibles na casa. Evitar que teñan xogos agresivos ou pelexas para non xerar lesións propiciascontaminación.

Como precaución, tenta cortarlle as uñas con frecuencia ao gato e procura a castración para controlar o instinto de loita. Fóra do hóspede, o virus FIV sobrevive durante unhas horas, polo que mantén o ambiente limpo e lave as caixas de lixo e os comedores con auga quente e xabón.

5) Non hai cura para a FIV felina

Verdade. Desafortunadamente, aínda non hai cura para a FIV, pero hai un tratamento de apoio. O gato con SIDA e este virus ataca todo o seu sistema inmunitario, que é propenso a contraer outras infeccións: un simple resfriado no gato con FIV pode converterse nun problema e mesmo levar á morte.

O gato positivo necesita constantemente. visitas ao veterinario para o mantemento do tratamento e só un veterinario pode prever e tratar varias condicións que xorden como resultado da FIV. Tamén pode recomendar algunhas vitaminas e suplementos para fortalecer o corpo do gato.

6) Os gatos con SIDA non viven moito

Depende . A esperanza de vida dun animal positivo dependerá moito dos coidados que reciba. Polo tanto, a atención ás cousas básicas debería ser aínda maior. O número medio de anos que vive un gato con FIV está relacionado con estes coidados e os coidados de apoio adecuados que recibirá.

Normalmente, un gato con FIV vive ata dez anos e esta vida útil é realmente máis curta en comparación conás negativas, que adoitan vivir uns 15 anos cando se crían exclusivamente en interiores (a esperanza de vida dos gatos vagabundos, por exemplo, é menor polo risco de atropelos, intoxicacións e enfermidades).

7) Un gato pode nacer con FIV

Verdade. A transmisión felina de FIV pode ocorrer de nai a gatiño. O virus desenvólvese na placenta durante o embarazo e o gato nace con FIV. Outras formas de infección da nai ao bebé son no momento do parto, durante a lactación ou cando o gato limpa o gatiño con lambetadas, xa que o virus está presente na saliva.

8) Non todos os gatos con FIV teñen síntomas

Verdade. O FIV nos gatos é unha enfermidade silenciosa dividida en varias etapas. Durante o primeiro ciclo, máis suave, o gato pode estar asintomático ou ter poucos síntomas. Normalmente a enfermidade maniféstase na fase terminal, o que dificulta o tratamento, xa que o organismo do animal xa está debilitado.

9) A SIDA felina é máis común entre os gatos vagabundos.

Mito. Non hai ningunha raza propensa ao FIV. Calquera felino pode contraer a enfermidade, pero o contaxio é maior entre os gatos vagabundos que viven na rúa ou son os famosos pequenos regazos. Independentemente da raza de gato, non se recomenda que pasee sen a supervisión do titor, xa que a rúa é un entorno cheo de riscos, con pelexas ou accidentes e mesmo envelenamento. Ademais doFIV, enfermidades como FeLV, PIF e clamidiose, que se consideran as enfermidades dos gatos máis perigosas, precisan atención.