Para comprender e educar a un can dominante, necesitas saber como funciona unha manada. O concepto de manada refírese a un grupo social de cans de caza que estaba organizado por xerarquías. Especúlase que os cans de caza proviñan do extinto lobo euroasiático, unha especie que sobreviviu cazando e vixiando para protexer aos seus semellantes. Mesmo coa domesticación, os cans herdaron este comportamento e aínda o reproducen na casa coa familia, como dominante ou sumiso. É dicir, para o teu cachorro que vive no interior, a familia é como unha manada. Quen mellor explica como funciona este comportamento canino é a veterinaria e condutista Renata Bloomfield, que deu consellos sobre como tratar cun can dominante. Mírao!

Adestrar ao can dominante mellorará a súa relación co mundo

Se é un can manso ou o considerado dominante, o adestramento mellora a convivencia do animal coa sociedade. Renata Bloomfield sinala que algúns cans dominantes teñen un instinto protector, e que o dono ten que confiar para ensinarlle que non ten este deber: "Hai que saber tratar e demostrarlle que non o necesita. protexer, ademais de evitar os desencadenantes que levan aos animais a este comportamento. Se o humano non sabe como tratar con iso e o can vólvese agresivo, a mellor forma é o apoio dun condutista animal para axudar."

O conductista.reitera que os cans teñen a intuición de tomar o liderado en diferentes situacións, pero que iso forma parte do seu comportamento natural. O problema é cando o animal extrapola e esta actitude vólvese agresiva. “Moitos toman o liderado de forma saudable, como no ParCão. Cando deixa de estar sa, é bo buscar un especialista”, di.

Para comprender a personalidade do can dominante é necesario remontarse á orixe da domesticación canina. O veterinario asegura que as primeiras razas de can foron creadas para axudar ás demandas do home: “Cada raza foi desenvolvida e seleccionada xeneticamente para asumir situacións segundo as necesidades do ser humano. As razas de garda sempre están por diante para coidar o territorio, xa sexa para a súa garda persoal ou para o pastoreo, como o Border Collie.”

Manada de cans: cales son as características dun can dominante e sumiso?

Pero como saber se o can é dominante ou submiso? Só ten que observar o seu comportamento: a postura protectora e a autoridade sobre outros cans son indicios fortes de que quere dominar e defender aos seus semellantes, neste caso, o titor e a súa familia. Outro indicio é un can que se volve agresivo cando se lle dá unha orde, xa que isto demostra que non acepta ser confrontado. Os sinais dun can sumiso, pola contra, están a retirarse diante doutras mascotas ou persoas descoñecidas, ademais de non ser competitivos durantebromas. A mascota tamén é máis cariñosa e obediente ás ordes. Vexa a continuación 8 consellos de Renata Bloomfield para tratar cun can dominante.

1) O adestramento positivo é o máis recomendable para os cans dominantes

Adestrar cans con reforzo positivo é o máis recomendable a tempo de tratar cun can máis dominante. A técnica serve para todas as etapas da vida do animal e consiste en asociar ordes e regras que o can debe seguir coas cousas boas. "O reforzo positivo faise toda a vida, xa sexa para cans dominantes ou temerosos, hai que ensinalo do xeito correcto a través deste método. Úsao sempre, porque comparo a aprendizaxe do can coa do neno na escola. Se esquecen todo nas vacacións, imaxinade cans. Por iso hai que adestralo durante a semana”, explica Renata.

2) A socialización axuda a enfrontarse a un can dominante e territorialista

A socialización do can prepárao para facer fronte a diferentes situacións. que atopará durante a vida. Por iso, é fundamental acostumar ao can aos ruídos, aos nenos, a persoas descoñecidas e a outros animais dende pequenos. "A socialización é primordial para todos os cans. Pero algunhas razas están predispostas a este comportamento: os terriers son territoriais e tamén os cans de garda. Pero incluso un can que non teña estas características necesitará socialización, xa que nada o garante a longo prazoprazo non desenvolverá este comportamento de garda do territorio. Isto varía de individuo a individuo.”

3) A frecuencia do adestramento é fundamental para quitarlle o dominio do can

Superar o dominio dun cachorro ou can adulto non é imposible, pero o propietario debe utilizar as técnicas correctas. Ademais da socialización, utiliza e abusa de exercicios e xogos con ordes: ensínalle ao can a sentarse, a quedarse, a pata, entre outros. Todo isto fará que a mascota comprenda que os humanos esperan del unha actitude asociada a un comando ou xesto. O veterinario indica que ata o titor debería reproducir os exercicios na casa para ter máis éxito: "Moita xente non o fai e o can asocia as ordes co profesional. Entón o can non segue á familia, porque cada un. un ten unha linguaxe corporal e un ton de voz. di. Canto máis adestras, mellor. O traballo realízase en canto o can chega á casa, non importa se é un cachorro, novo, adulto ou ancián."

4) Non uses castigo para corrixir a un can dominante

Os cans teñen varios hábitos que forman parte do seu comportamento e gústalle ou cre que é o mellor que podes facer nese momento. Un can agresivo , por exemplo, tivo un gatillo para actuar así. Aínda así, nunca uses a agresión para corrixilo. "Evita sempre o castigo. Se o can fai unha actividade que a familia non quere, é necesariofaino parar e vir a ti. Se pensa que vai ser castigado con berros ou agresións, pensaráo dúas veces antes de deixar algo que lle gusta facer», explica o condutista. Lembra tamén premiar sempre o bo comportamento cando o animal obedece.

5) Os cans dominantes teñen un gran instinto protector

Algunhas razas de cans herdaron un instinto de garda ou de caza para protexer a manada. É a agrupación de cans. Pero neste caso, a manada son as persoas que comparten a casa coa mascota. Como no grupo social dos cans, teñen a noción de quen ten que protexer ou guiar aos seus semellantes. Renata Bloomfield explica: "Na manada, un é mellor cazar, outro de vixilancia e hai un que protexe o territorio”.

Isto demostra por que algúns cans parecen ‘correr a casa’. Cren que todos están indefensos e que teñen que facerse cargo. Pero todos diso é o propósito dun can protector: "O último que fan é pelexar, poden gruñir, pero case non hai feridas, porque cando un se enferma ou se lesiona, ralentiza a manada e son vulnerables", di. Renata . É dicir, unha manda de cans nunca loitará entre eles.

6) Un can adulto con comportamento dominante debe ser adestrado

No caso dun can adulto, Renata recomenda aproveitar o comportamento dominante do animal e converterse en obedienciacon comandos básicos. "Se tes un can adulto dominante na casa, o adestramento é guialo para que faga o traballo para o que foi seleccionado xeneticamente da forma máis saudable posible. Se é un can de garda, é fundamental ensinarlle que ten que aprender ordes básicas, como sentarse, sentarse e quedarse. Pero, idealmente, calquera can debería saber facelo para non poñer en risco a outras persoas”, explica.

7) Estudar as razas e o comportamento dos cans antes de adoptar un

Renata Bloomfield sinala que sempre é bo avaliar a raza e adaptar a súa necesidade ao instinto do animal. Se queres que un can xogue cos nenos e pasee sen demasiado estrés, un can garda pode non ser a mellor opción: “Controlar esta raza é máis difícil que un animal de compañía, como o Chihuahua. Un rottweiler non pode ser para compañía, non é apto para iso". Algunhas razas dominantes levan máis instintos protectores que outras. Como é o caso do Chow Chow e do Pastor Alemán.

Un cachorro de calquera raza xa pode demostrar comportamentos dominantes dende pequenos: “Lamentablemente hai prexuízos contra os cans de garda con outras mascotas, persoas e nenos. Durante a elección do cachorro, cremos que aquel que está por debaixo doutro cachorro é sumiso. O que o derrubou está máis seguro de si mesmo e o outro desenvolve agresión por medo”, detalla.

8) Pack:todo can necesita un bo líder

“Os cans non queren dominar a ninguén. De feito, eles toman o liderado a medida que se vai desenvolvendo a situación”, aclara Renata. Por iso é importante que o titor asuma un posto de liderado dende cedo. O can debe entender que é o propietario quen determinará o que debe ou non facer. O correcto manexo dun comportamento, sexa correcto ou incorrecto, demostrará que non é o animal quen controla o paseo ou a casa. Pero non o esquezas: fai falla amor, paciencia, o uso de técnicas correctas e recompensas para que o animal comprenda a súa posición no "pack" familiar.