O moquillo canino é, sen dúbida, unha das enfermidades máis graves que poden afectar aos cans. Causado por un virus, é extremadamente contaxioso e pode levar á morte en pouco tempo. O que fai que o moquillo canino se considere tan perigoso é o feito de que a enfermidade ten diferentes estadios que debilitan gradualmente o corpo do animal. Desde a fase inicial ata a fase terminal do moquillo, varios sistemas vense afectados. Cando se curan, o moquillo adoita deixar secuelas durante toda a vida do animal. Patas da casa explica as 5 etapas do moquillo nos cans e os síntomas que se presentan en cada unha delas. Mírao!

Hai 5 etapas do moquillo canino

En primeiro lugar, é importante entender que cada can ten un organismo único. O moquillo canino pode manifestarse de forma diferente en cada can. Hai 5 etapas de moquillo, pero non necesariamente ocorren na mesma orde. Ademais, o can non sempre mostrará síntomas comúns a todos eles. A única excepción é a fase neurolóxica, que será sempre a fase terminal do moquillo.

1a fase do moquillo canino: fase oftálmica

Hai varias etapas do moquillo. A fase inicial coñécese como fase oftálmica, que recibe este nome porque a súa principal característica é a aparición de secrecións nos ollos e casos de conxuntivite canina que poden ser graves. Xa que estes síntomas son comúns a outrosenfermidades, é difícil darse conta ao principio de que se trata dun moquillo canino, o que dificulta un diagnóstico rápido.

2a fase do moquillo canino: fase respiratoria

Poco despois chega a segunda fase do moquillo canino. . Nese momento, a fase inicial mestúrase coa fase respiratoria e aparecen secrecións nasais, tose, can con febre, cansazo e dificultade para respirar. . O animal vólvese cada vez máis canso e apático. Con estes signos, é importante que o dono leve o animal ao veterinario en breve para evitar as outras fases do moquillo canino.

3a fase do moquillo canino: fase tegumentaria

Na tegumentaria fase de moquillo canino, os síntomas físicos comezan a facerse máis evidentes. Normalmente, é neste momento cando o titor se preocupa máis, xa que os síntomas van máis alá dos respiratorios (que se poden confundir coa gripe). Durante esta fase de moquillo canino, o can ten pústulas abdominais (pequenas bolas con pus na pel). Ademais, é posible ver hiperqueratose das almofadas das patas, que se caracteriza por unha pel seca e escamosa no lugar.

4a fase do moquillo canino: fase dixestiva

A medida que avanza o moquillo canino, outros sistemas do corpo vense afectados. Despois da fase tegumentaria, é a quenda do aparello dixestivo docan sofre as consecuencias. Na fase dixestiva do moquillo canino, os síntomas máis comúns son vómitos, diarrea, dor abdominal e falta de apetito, ademais da debilidade. Estes signos poden incluso comezar máis lixeiros, pero empeoran. O animal pode deshidratarse debido a vómitos e diarrea excesivos.

5a fase do moquillo canino: fase neurolóxica

A fase terminal do moquillo canino, e tamén a máis grave, é a fase neurolóxica. Neste punto, a enfermidade está moi avanzada, ata o punto de afectar o sistema nervioso do can e comprometer as súas funcións motoras. Na fase terminal, o moquillo é extremadamente grave e pode deixar secuelas. Os síntomas máis frecuentes son: contraccións involuntarias, tremores, dificultades motrices, parálise de membros e cambios de conduta.

Canto tempo dura a fase neurolóxica do moquillo?

Nos demais estadios do moquillo os síntomas poden ser máis leves e, polo tanto, algúns titores non perciben a gravidade. Cando entra na fase terminal, o moquillo faise moito máis grave e, polo tanto, moitos pais de mascotas só notan a enfermidade nese momento. Así, é bastante frecuente que o animal sufra secuelas ao chegar a este nivel. Son consecuencia do desgaste que provoca o moquillo canino na vaíña de mielina, que é a capa protectora das neuronas. A vaíña está destruída, o que dá lugar á aparición desecuelas como:

• Parálise das extremidades

• Convulsións frecuentes

• Tics nerviosos

• Camiñar descontrolado

Polo tanto, é difícil definir canto dura a fase neurolóxica do moquillo. Se o animal inicia o tratamento antes de acadar este nivel, non terá secuelas. Porén, se o tratamento só se inicia despois de que o dano neurolóxico xa está establecido, a fase neurolóxica pode durar moito tempo, con alta probabilidade de deixar secuelas para o resto da vida. O moquillo canino é máis común nos cachorros non vacinados, pero tamén pode chegar a persoas maiores que non están debidamente inmunizadas. A vacina v10, que require a aplicación de tres doses a primeira vez e un reforzo anual, é a principal forma de previr o moquillo canino nos cans.