O alto nivel de fósforo nos cans prodúcese cando algunha alteración no organismo provoca a acumulación deste mineral. A pesar de todos os beneficios que o fósforo aporta ao animal, o exceso pode provocar graves problemas e desequilibrios no metabolismo. A hiperfosfatemia ten diferentes causas, pero adoita estar relacionada con problemas renais nos cans. O alto fósforo adoita asociarse con creatinina e urea elevada nos cans, que tamén son bastante graves (e poden afectar a outros animais, como a urea elevada nos gatos, unha condición moi común na especie). A continuación, entende máis sobre a hiperfosfatemia e por que pode ser tan perigosa para a saúde do can.

Por que é perigoso un alto contido de fósforo nos cans?

O fósforo é un mineral fundamental para o bo funcionamento do can. corpo. É o principal responsable da formación e mantemento dos ósos, sendo esencial no sustento do esqueleto canino. Non obstante, o exceso deste mineral é preocupante. O alto fósforo (ou hiperfosfatemia) é un tipo de azotemia nos cans, unha condición caracterizada por unha alta concentración de substancias no sangue, soro ou plasma debido a algunha alteración biolóxica. Do mesmo xeito que temos un alto nivel de fósforo, podemos ter creatinina ou urea alta nos cans. Unha gran cantidade de fósforo no corpo é grave porque provoca un aumento na produción de hormona paratiroidea (PTH), ademais de provocar omineralización celular. É moi común que un alto nivel de fósforo cause calcificación renal, xa que o mineral é absorbido en gran medida polos riles. Así, pode comprometer significativamente o funcionamento regular deste órgano.

Que causa un alto nivel de fósforo nos cans?

Unha condición elevada de fósforo nos cans ata o primeiro ano de vida é moi normal, xa que o corpo e o esqueleto do can aínda están en desenvolvemento. Non obstante, un alto nivel de fósforo despois desta idade require atención. Como o fósforo se consume nos alimentos, é habitual que o problema radique nunha dieta inadecuada. A hipervitaminose D e unha suplementación esaxerada de vitaminas para os cans poden levar a esta condición. Problemas como a hemólise, a necrose muscular, as lesións óseas, o traumatismo tisular e o hipertiroidismo tamén son posibles causas. Por último, a enfermidade renal tamén pode levar a un alto nivel de fósforo. Con isto, podemos ver que a hiperfosfatemia (agás nos cachorros) está sempre ligada a outra enfermidade.

As enfermidades dos riles son a principal causa de azotemia en cans

Entre todas as causas de alto fósforo en cans. cans, as enfermidades dos riles son as máis frecuentes. Isto é porque o ril é o encargado de filtrar e absorber o fósforo. Un can con problema renal ten esta función prexudicada. Como resultado, o fósforo non se pode excretar correctamente. Cando isto ocorre, acaba acumulándose no corpo, levando ahiperfosfatemia que, á súa vez, pode acabar provocando aínda máis problemas no funcionamento dos riles. Polo tanto, os cans de ril necesitan coidados especiais para controlar a concentración de fósforo no corpo.

A enfermidade renal tamén pode causar aumento da creatinina e da urea nos cans

Os riles excretan non só fósforo senón tamén outros minerais. Polo tanto, as enfermidades dos riles adoitan causar diferentes azotemias nos cans. A alta urea nos cans é un problema ben coñecido. Do mesmo xeito que co fósforo, o ril lesionado non pode eliminar esta substancia do corpo. Polo tanto, acumúlase provocando altos niveis de urea nos cans. O mesmo pode ocorrer coa creatinina, que tamén debe ser eliminada polos riles. O fósforo, a creatinina e o aumento dos niveis de urea nos cans son signos de enfermidade renal nos cans e deben ser investigados e controlados.

Como baixar o alto nivel de fósforo nos cans?

Hai que reducir o alto nivel de fósforo para que os niveis volvan estar dentro do intervalo ideal. Para iso, é fundamental ter coidado coa comida. Se tes un can de ril ou se tes hiperfosfatemia por outros motivos, é importante levar a cabo unha dieta baixa en fósforo. Ademais, pódese indicar o uso de aglutinantes de fósforo nos alimentos, substancias que axudan a reducir a súa concentración. Aa terapia de fluídos tamén é un tratamento moi axeitado. Calquera cambio na dieta debe ser discutido primeiro cun veterinario especialista.

Ademais, como o alto fósforo é sempre unha condición secundaria a outra, a mellor forma de baixar a súa concentración é loitar contra a verdadeira fonte do problema. Ante unha situación de alto nivel de fósforo, os síntomas máis aló deste deben ser avaliados mediante probas para descubrir a verdadeira enfermidade que está detrás do problema.

Como baixar a urea e a creatinina en cans?

É bastante común atopar creatinina e urea elevadas nun can que padece hiperfosfatemia, xa que os tres problemas poden estar asociados á enfermidade renal. Polo tanto, é común que o tratamento de todas estas condicións ocorra ao mesmo tempo. Pero despois de todo: cando se diagnostican niveis elevados de creatinina e urea nos cans, como baixar? Do mesmo xeito que co fósforo alto, hai que facer cambios na dieta. É fundamental reducir a inxestión de sal e poñer en práctica unha dieta baixa en proteínas. Un consello é investir en proteínas vexetais, que son máis fáciles de dixerir que as proteínas tradicionais. Investir nunha ración de ril é a mellor forma de evitar o fósforo, a creatinina e a urea elevada no can, xa que está especialmente formulado para animais que teñen un mal funcionamento dos riles. Outra forma de baixar a urea e a creatinina en cans é mediante a terapia de fluídos.