Txakurren fosforo altua organismoaren alterazioren batek mineral hau metatzea eragiten duenean gertatzen da. Fosforoak animaliari ekartzen dizkion onura guztiak gorabehera, gehiegizkoak arazo larriak eta desoreka ekar ditzake metabolismoan. Hiperfosfatemiak kausa desberdinak ditu, baina normalean txakurren giltzurrunetako arazoekin lotuta egon ohi da. Fosforo altua normalean kreatinina eta urea altuarekin lotu ohi dira txakurretan, eta horiek ere nahiko larriak dira (eta beste animalia batzuei eragin diezaiekete, adibidez, urea altua katuetan, oso ohikoa den espeziean). Ondoren, ulertu gehiago hiperfosfatemiari buruz eta zergatik izan daitekeen hain arriskutsua txakurraren osasunerako.

Zergatik da arriskutsua txakurren fosforo altua?

Fosforoa oinarrizko minerala da txakurraren funtzionamendu egokia izateko. gorputza. Hezurrak sortzeaz eta mantentzeaz arduratzen da batez ere, txakurren hezurdurari eusteko ezinbestekoa izanik. Hala ere, kezkagarria da mineral horren gehiegizkoa. Fosforo altua (edo hiperfosfatemia) txakurren azotemia mota bat da, alterazio biologikoren baten ondorioz odolean, seruman edo plasman substantzien kontzentrazio handia izateagatik ezaugarria den egoera. Fosforo altua dugun bezala, txakurrengan kreatinina edo urea altua izan dezakegu. Gorputzean fosforo kopuru handia larria da, hormona paratiroidearen (PTH) ekoizpena areagotzea eragiten duelako,zelulen mineralizazioa. Oso ohikoa da fosforo altua giltzurrun-kaltzifikazioa eragitea, minerala neurri handi batean giltzurrunek xurgatzen baitute. Beraz, organo honen funtzionamendu erregularra nabarmen arriskuan jar dezake.

Zerk eragiten du txakurren fosforo altua?

Bizitzaren lehen urtera arte txakurretan fosforo-egoera altua oso normala da, izan ere. txakurraren gorputza eta hezurdura garatzen ari dira oraindik. Hala ere, adin honen ondoren fosforo altuak arreta eskatzen du. Elikagaietan fosforoa kontsumitzen denez, ohikoa da arazoa dieta desegoki batean egotea. D hipervitaminosia eta txakurrentzako bitamina osagarri gehiegizkoak egoera hori ekar dezakete. Hemolisia, muskulu-nekrosia, hezur-lesioak, ehunen traumatismoa eta hipertiroidismoa bezalako arazoak ere arrazoi posibleak dira. Azkenik, giltzurruneko gaixotasunak fosforo altua ere ekar dezake. Honekin, ikus dezakegu hiperfosfatemia (txakurkumeetan izan ezik) beti beste gaixotasun batekin lotuta dagoela.

Giltzurrunetako gaixotasunak dira txakurretan azotemiaren kausa nagusia

Fosforo altuaren arrazoi guztien artean. txakurrak, giltzurrunetako gaixotasunak dira ohikoenak. Hori da giltzurruna fosforoa iragazteaz eta xurgatzeaz arduratzen delako. Giltzurruneko arazoa duen txakur batek funtzio hori kaltetuta dauka. Ondorioz, fosforoa ezin da behar bezala kanporatu. Hori gertatzen denean, gorputzean metatzen amaitzen da, eta ondoriozhiperfosfatemia horrek, giltzurrunen funtzionamenduan are arazo gehiago sor ditzake. Hori dela eta, giltzurruneko txakurrek arreta berezia behar dute gorputzeko fosforoaren kontzentrazioa kontrolatzeko.

Giltzurruneko gaixotasunek ere kreatinina eta urea igo ditzakete txakurrengan

Giltzurrunek fosforoa ez ezik beste mineral batzuk ere kanporatzen dituzte. Hori dela eta, giltzurrunetako gaixotasunek askotan azotemia desberdinak eragiten dituzte txakurrengan. Txakurren urea altua arazo ezaguna da. Fosforoarekin gertatzen den bezala, zauritutako giltzurrunak ezin du substantzia hori gorputzetik kendu. Hori dela eta, txakurrengan urea-maila altuak sortzen ditu metatzen. Gauza bera gerta daiteke kreatininarekin, giltzurrunek ere kendu beharko lukete. Txakurren fosforoa, kreatinina eta urea-maila igotzea giltzurrunetako gaixotasunaren seinaleak dira eta ikertu eta kontrolatu behar dira.

Nola jaitsi fosforo altua txakurrengan?

Fosforo altua murriztu behar da, mailak tarte idealaren barruan egon daitezen. Horretarako, ezinbestekoa da janariarekin kontuz ibiltzea. Giltzurruneko txakur bat baduzu edo beste arrazoi batzuengatik hiperfosfatemia baduzu, garrantzitsua da fosforo gutxiko dieta bat ezartzea. Horrez gain, elikagaietan fosforo aglutinatzaileak erabiltzea adieraz daiteke, bere kontzentrazioa murrizten laguntzen duten substantziak. Afluidoterapia ere tratamendu oso egokia da. Dietaren edozein aldaketa albaitari espezialista batekin eztabaidatu behar da lehenik.

Gainera, fosforo altua beti beste baten bigarren mailako baldintza denez, bere kontzentrazioa jaisteko modurik onena arazoaren benetako iturriari aurre egitea da. Fosforo handiko egoera baten aurrean, honetaz gaindiko sintomak proben bidez ebaluatu behar dira arazoaren atzean dagoen benetako gaixotasuna ezagutzeko.

Nola jaitsi urea eta kreatinina txakurrengan?

Hiperfosfatemia duen txakur batean kreatinina eta urea altuak aurkitzea nahiko ohikoa da, hiru arazoak giltzurruneko gaixotasunarekin lotu daitezkeelako. Hori dela eta, ohikoa da baldintza horien guztien tratamendua aldi berean gertatzea. Baina azken finean: txakurren kreatinina eta urea maila altua diagnostikatzen denean, nola jaitsi? Fosforo altuarekin gertatzen den bezala, dieta aldaketak egin behar dira. Ezinbestekoa da gatz-kontsumoa murriztea eta proteina gutxiko dieta ezartzea. Aholku bat landare-proteinetan inbertitzea da, proteina tradizionalak baino errazago digeritzen direnak. Giltzurrun-errazioan inbertitzea da txakurraren fosforoa, kreatinina eta urea altua saihesteko modurik onena, giltzurrunak gaizki funtzionatzen duten maskotarentzat bereziki formulatua baita. Txakurren urea eta kreatinina jaisteko beste modu bat fluido-terapia da.