Γνωρίζετε τι είναι η κρυψορχία σε γάτα ή σκύλο; Η κρυψορχία σε σκύλους και γατάκια είναι μια αναπαραγωγική κατάσταση που συμβαίνει όταν ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν κατεβαίνουν με τον τρόπο που θα έπρεπε. Το αποτέλεσμα είναι ανατομικές και υγειονομικές αλλαγές, καθώς και αλλαγές στην αναπαραγωγή. Η κρυψορχία στους σκύλους είναι πιο συχνή από την κρυψορχία στις γάτες, αν και είναι ελάχιστα γνωστή και στα δύο είδη.Η Patas da Casa μίλησε με την κτηνίατρο Raquel Rezende, η οποία απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με τον κρυψορχισμό. δείτε!

Τι είναι ο κρυψορχισμός σε σκύλους και γάτες;

Ο κρυψορχία σε σκύλους ή γάτες είναι μια ανατομική και αναπαραγωγική αλλοίωση. Η κατάσταση εμφανίζεται όταν ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν κατεβαίνουν στο όσχεο. Λίγο μετά τη γέννηση, είναι φυσιολογικό ο κηδεμόνας να μην μπορεί να δει τους όρχεις του κουταβιού. "Το ζώο γεννιέται με τους όρχεις στην περιοχή της κοιλιάς και, με την πάροδο των μηνών, μετακινούνται στο όσχεο", εξηγεί η Raquel. Κανονικά, αυτόη φυσική διαδικασία συμβαίνει μέχρι την ηλικία των έξι μηνών στους σκύλους, ενώ στις γάτες συμβαίνει από την ηλικία των πέντε ημερών. Μετά από αυτό το διάστημα, αρχίζουμε να παρατηρούμε την παρουσία των όρχεων.

Μια κρυψορχία γάτας ή σκύλου, όμως, δεν θα περάσει από αυτή τη διαδικασία. Έτσι, ο ένας ή και οι δύο όρχεις του παραμένουν "κολλημένοι". Για το λόγο αυτό, η Raquel εξηγεί ότι η κρυψορχία σε γάτες ή σκύλους χαρακτηρίζεται ως η απουσία ενός ή δύο όρχεων στο όσχεο. Αν μόνο ο ένας όρχις μιας γάτας ή ενός σκύλου δεν κατεβαίνει, έχουμε μονομερή κρυψορχία. Αν η μετατόπιση δεν συμβαίνει σεχωρίς όρχεις, οι σκύλοι ή οι γάτες έχουν αμφίπλευρη κρυψορχία.

Η αιτία του κρυψορχισμού σε γάτες και σκύλους είναι γενετική

Πιστεύεται ότι η κρυψορχία στους σκύλους και τις γάτες έχει συγγενή προέλευση. "Λόγω μιας κληρονομικής αλλοίωσης, η μετατόπιση δεν γίνεται με τον σωστό τρόπο", εξηγεί ο ειδικός. Ένα γονίδιο που μεταβιβάζεται από τον πατέρα στον γιο είναι υπεύθυνο για την πρόκληση κρυψορχίας. Ένας αρσενικός σκύλος ή γάτα είναι αυτός που θα εκδηλώσει την πάθηση, καθώς ο όρχις είναι ένα όργανο που υπάρχει μόνο σε αυτούς. Ωστόσο, ακόμη και αν τα θηλυκά δεν έχουν κρυψορχία, δεν θα έχουν κρυψορχία.έχουν όρχεις και, κατά συνέπεια, δεν πάσχουν από την ασθένεια, μπορούν να μεταφέρουν το γονίδιο και να το μεταδώσουν στις μελλοντικές γενιές. Η Raquel επισημαίνει επίσης ότι ο κρυψορχισμός στις γάτες και ο κρυψορχισμός στους σκύλους συμβαίνουν με τον ίδιο τρόπο. Στις γατούλες, ωστόσο, η πάθηση είναι πιο σπάνια.

Κρυψορχία: οι σκύλοι και οι γάτες με την πάθηση έχουν προδιάθεση για όγκους των όρχεων

Η κρυψορχία σε σκύλους και γάτες είναι επικίνδυνη, διότι προκαλεί ορισμένες αλλαγές στο σώμα του ζώου και ευνοεί την εμφάνιση ορισμένων ασθενειών. Η κατάσταση αυτή αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες ανάπτυξης ενός όγκου που ονομάζεται νεοπλασία των όρχεων στους όρχεις της γάτας ή του σκύλου. Αξίζει να αναφερθεί ότι μια αμφοτερόπλευρη κρυψορχία γάτας ή σκύλου είναι πάντα στείρα. Μια μονόπλευρη κρυψορχία γάτας ή σκύλου μπορεί να είναι ακόμη στείρα.αναπαράγονται, καθώς η παραγωγή σπέρματος διατηρείται (αν και σε μικρότερες ποσότητες).

Οι κρυψορχικές γάτες και οι σκύλοι μπορεί να παρουσιάσουν σωματικά και συμπεριφορικά συμπτώματα

Το σαφέστερο σημάδι της κρυψορχίας είναι η απουσία των όρχεων της γάτας και του σκύλου οπτικά, καθώς διατηρούνται. Ωστόσο, ο σκύλος με αυτή την αλλοίωση μπορεί να εμφανίσει και άλλες σωματικές ή συμπεριφορικές εκδηλώσεις που βοηθούν στην αναγνώριση της πάθησης. "Υπάρχουν διάφορα συμπτώματα που σχετίζονται με την κρυψορχία, όπως στειρότητα, διαταραχές συμπεριφοράς, αυξημένη τοπική ευαισθησία,δερματοπάθειες, νεοπλασματικές αλλοιώσεις των όρχεων, μεταξύ άλλων", απαριθμεί ο ειδικός. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι δεν εμφανίζονται πάντα όλα αυτά τα συμπτώματα. Η διάγνωση του κρυψορχισμού σε γάτες και σκύλους επιτυγχάνεται συνήθως μέσω της οπτικής αξιολόγησης, της ανάλυσης του ιστορικού του ασθενούς και του υπερηχογραφήματος για την καλύτερη απεικόνιση του οργάνου.

Θεραπεία του κρυψορχισμού: τα σκυλιά και οι γάτες με την πάθηση πρέπει να στειρώνονται και να υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν συνιστάται η αναπαραγωγή ζώων με το γονίδιο της κρυψορχίας. Οι σκύλοι και οι γάτες με αυτή την αλλοίωση θα καταλήξουν να τη μεταδώσουν στις μελλοντικές γενιές, αφού η ασθένεια είναι κληρονομική. Έτσι, η αναπαραγωγή θα επιτρέψει μόνο να γεννηθούν περισσότερα ζώα με αυτή την πάθηση. Το ιδανικό είναι να γίνεται ο ευνουχισμός των σκύλων και των γατών με κρυψορχία. Εκτός από τον ευνουχισμό,μια άλλη θεραπεία που ενδείκνυται για τον κρυψορχισμό σε σκύλους και γάτες είναι η χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης όρχεων.

"Η θεραπεία εκλογής είναι η αμφοτερόπλευρη ορχεκτομή (χειρουργική αφαίρεση και των δύο όρχεων), προκειμένου να μειωθούν οι πιθανότητες ανάπτυξης νεοπλασιών των όρχεων και η πιθανότητα γενετικής μετάδοσης του προβλήματος", εξηγεί ο ειδικός. Εάν ο όρχις της γάτας ή του σκύλου διατηρείται στον υποδόριο ιστό κοντά στο πέος ή στη βουβωνική περιοχή, η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως αρκετά απλή.Εάν οι όρχεις της γάτας ή του σκύλου είναι "κολλημένοι" στην κοιλιακή κοιλότητα, η διαδικασία μπορεί να είναι πιο περίπλοκη, επειδή είναι δύσκολο να προσεγγιστούν. Σε κάθε περίπτωση, ο ευνουχισμός και η χειρουργική επέμβαση συνιστώνται ανεπιφύλακτα.