Ці ведаеце вы, што такое крыптархічны кот ці сабака? Крыптархізм у сабак і кацянят - гэта захворванне рэпрадуктыўнай сістэмы, якое ўзнікае, калі адно або абодва яечка не апускаюцца належным чынам. У выніку адбываюцца анатамічныя змены і змены здароўя, а таксама змены рэпрадукцыі. Крыптархізм ў сабак сустракаецца часцей, чым крыптархізм у котак, хоць аб абодвух відах мала што вядома. Paws da Casa паразмаўляў з ветэрынарам Ракель Рэзендэ, якая адказала на ўсе пытанні аб крыптархізм. Праверце гэта!

Што такое крыптархізм у сабак і катоў?

Крыптархізм у сабак і катоў - гэта анатамічныя і рэпрадуктыўныя змены. Захворванне ўзнікае, калі адно або абодва яечка не апускаюцца ў машонку. Неўзабаве пасля нараджэння гэта нармальна, калі выхавальнік не можа візуалізаваць яечкі шчанюка. «Жывёла нараджаецца з яечкамі ў жываце, а праз некалькі месяцаў яны перамяшчаюцца ў машонку», — тлумачыць Ракель. Звычайна ў сабак гэты натуральны працэс адбываецца да шасцімесячнага ўзросту, а ў котак - з пяці дзён жыцця. Па заканчэнні гэтага часу мы пачынаем заўважаць наяўнасць яечкаў.

Аднак котка ці сабака з крыптархізмам не праходзяць праз гэты працэс. Такім чынам, адно або абодва яечка застаюцца «затрымаліся». Такім чынам, Ракель тлумачыць, што крыптархізм у котак або сабак характарызуецца як адсутнасцьнаяўнасць аднаго або двух яечкаў у машонцы. Калі толькі адно яечка кошкі або сабакі не апускаецца, мы маем аднабаковы крыптархізм. Калі зрушэнне не адбываецца ні ў адным яечку, у сабакі або кошкі двухбаковы крыптархізм.

Прычына крыптархізм у катоў і сабак генетычная

Лічыцца, што крыптархізм у сабак і катоў прыроджанага паходжання. «З-за спадчыннай змены зрушэнне адбываецца некарэктна», — тлумачыць спецыяліст. Ген, які перадаецца ад бацькоў да дзіцяці, адказвае за крыптархізм. Сабака або кот - гэта той, хто праявіць захворванне, так як яечкі - гэта орган, які прысутнічае толькі ў іх. Аднак, нават калі самкі не маюць яечкаў і, адпаведна, не хварэюць захворваннем, яны могуць быць носьбітамі гена і перадаць яго наступным пакаленням. Ракель таксама адзначае, што крыптархізм у котак і крыптархізм у сабак бывае аднолькава. У кацянят, аднак, захворванне сустракаецца радзей.

Крыптархізм: сабакі і кошкі з гэтым захворваннем схільныя да пухлін яечкаў

Крыптархізм у сабак і катоў небяспечны тым, што выклікае некаторыя змены ў арганізме жывёлы. арганізма і спрыяе ўзнікненню некаторых захворванняў. Гэты стан значна павялічвае верагоднасць развіцця пухліны, званай тестикулярной неоплазией ў яечках кошкі або сабакі. Характэрна, што крыптархіс кошка або сабакадвухбаковы заўсёды стэрыльны. З іншага боку, аднабаковы крыптархічны кот ці сабака ўсё яшчэ могуць размнажацца, паколькі выпрацоўка спермы працягваецца (хоць і ў меншай колькасці).

Котка і сабака крыптархізм можа выяўляцца фізічнымі і паводніцкімі сімптомамі

Найбольш відавочным прыкметай крыптархізм з'яўляецца візуальная адсутнасць яечкаў у катоў і сабак, паколькі яны захаваліся. Тым не менш, у сабакі з такімі зменамі могуць быць і іншыя фізічныя або паводніцкія праявы, якія дапамагаюць вызначыць захворванне. «Існуе некалькі сімптомаў, звязаных з крыптархізмам, такіх як бясплоддзе, парушэнні паводзін, падвышаная мясцовая адчувальнасць, дэрматапатыі, неапластычныя змены яечкаў і іншыя», — пералічвае спецыяліст. Але варта адзначыць, што не ўсе гэтыя сімптомы выяўляюцца заўсёды. Дыягназ крыптархізм у котак і сабак звычайна ставіцца з дапамогай візуальнай ацэнкі, аналізу анамнезу пацыента і ультрагукавога даследавання для лепшай візуалізацыі органа.

Лячэнне крыптархізм: сабак і катоў з гэтым захворваннем неабходна стэрылізаваць і прайсці аперацыю

Вельмі важна падкрэсліць, што не рэкамендуецца разводзіць жывёл з генам крыптархізма. Сабакі і каты з такой зменай перададуць яе наступным пакаленням, так як хвароба з'яўляецца спадчыннай. Такім чынам, працяг родугэта толькі дазволіць большай колькасці жывёл нараджацца з такім захворваннем. Ідэальным лічыцца правядзенне кастрацыі сабак і катоў з крыптархізм. Акрамя кастрацыі, яшчэ адным метадам лячэння крыптархізм у сабак і катоў з'яўляецца аперацыя па выдаленні яечкаў.

«Метадам выбару з'яўляецца двухбаковая орхиэктомия (хірургічнае выдаленне абодвух яечкаў), каб паменшыць верагоднасць развіцця наватвораў яечкаў і магчымасць генетычнай перадачы праблемы», - тлумачыць спецыяліст. Калі яечка кошкі або сабакі засталося ў падскурнай абалоніне каля палавога члена або ў пахвіннай вобласці, аперацыя звычайна досыць простая. Калі яечкі кошкі або сабакі «затрымаліся» ў брушнай паражніны, працэдура можа быць больш складанай, так як гэта цяжкадаступнае месца. У любым выпадку настойліва рэкамендуецца стэрылізацыя і аперацыя.