Weet jy wat 'n kriptorchied kat of hond is? Kriptorchidisme by honde en katjies is 'n voortplantingstoestand wat plaasvind wanneer een of albei testikels nie daal soos hulle moet nie. Die gevolg is anatomiese en gesondheidsveranderinge, sowel as veranderinge in voortplanting. Kriptorgidisme by honde is meer gereeld as kriptorchidisme by katte, hoewel min oor beide spesies bekend is. Paws da Casa het met die veearts Raquel Rezende gesels, wat alle vrae oor kriptorchidisme beantwoord het. Check dit uit!

Wat is kriptorchidisme by honde en katte?

Kryptorchidisme by honde of katte is 'n anatomiese en reproduktiewe verandering. Die toestand kom voor wanneer een of albei testikels nie in die skrotum daal nie. Kort na geboorte is dit normaal dat die tutor nie die hondjie se testikels kan visualiseer nie. “Die dier word gebore met die testikels in die buik en oor die maande beweeg hulle na die skrotum”, verduidelik Raquel. Normaalweg vind hierdie natuurlike proses tot ses maande oud by honde plaas, terwyl dit by katte vanaf vyf dae van die lewe gebeur. Na daardie tyd begin ons die teenwoordigheid van testikels opmerk.

'n Kryptorchied-kat of -hond sal egter nie deur hierdie proses gaan nie. So bly een of albei van jou testikels "vas". Daarom verduidelik Raquel dat kriptorchidisme by katte of honde gekenmerk word as die afwesigheidvan een of twee testikels in die skrotum. As net een kat- of hondtestikel nie daal nie, het ons eensydige kriptorchidisme. As die verplasing nie in enige testikel voorkom nie, het die hond of kat bilaterale kriptorchidisme.

Die oorsaak van kriptorchidisme by katte en honde is geneties

Daar word geglo dat kriptorchidisme by honde en katte het aangebore oorsprong. "As gevolg van 'n oorerflike verandering vind die verplasing nie korrek plaas nie", verduidelik die spesialis. 'n Geen wat van ouer na kind oorgedra word, is verantwoordelik vir die oorsaak van kriptorchidisme. Manlike hond of kat is die een wat die toestand sal manifesteer, aangesien die testikel 'n orgaan is wat slegs in hulle teenwoordig is. Selfs al het wyfies egter nie testikels nie en gevolglik nie aan die siekte ly nie, kan hulle die geen dra en dit aan toekomstige geslagte oordra. Raquel wys ook daarop dat kriptorchidisme by katte en kriptorchidisme by honde op dieselfde manier gebeur. By katjies is die toestand egter skaarser.

Kryptorchidisme: honde en katte met die toestand is geneig tot testikulêre gewasse

Kryptorchidisme by honde en katte is gevaarlik omdat dit sekere veranderinge in die dier se liggaam en bevoordeel die aanvang van sekere siektes. Hierdie toestand verhoog die kanse grootliks om 'n gewas genaamd testikulêre neoplasie in die testikels van 'n kat of hond te ontwikkel. Dit is opmerklik dat 'n kriptorchid kat of hondbilateraal is altyd steriel. Aan die ander kant kan 'n eensydige kriptorchied kat of hond steeds voortplant, aangesien spermproduksie gehandhaaf word (hoewel in kleiner hoeveelhede).

Die kat en die kriptorchied hond kan fisiese en gedragsimptome openbaar

Die duidelikste teken van kriptorchidisme is die visuele afwesigheid van die testikels van die kat en hond, aangesien hulle behoue ​​bly. Die hond met hierdie verandering kan egter ook ander fisiese of gedragsmanifestasies hê wat help om die toestand te identifiseer. “Daar is verskeie simptome wat met kriptorchidisme geassosieer word, soos steriliteit, gedragsversteurings, verhoogde plaaslike sensitiwiteit, dermatopatieë, neoplastiese veranderinge in die testikels, onder andere”, noem die spesialis. Maar dit is opmerklik dat nie al hierdie simptome altyd sal verskyn nie. Die diagnose van kriptorchidisme by katte en honde word gewoonlik bereik deur 'n visuele assessering, ontleding van die pasiënt se geskiedenis en ultraklank vir beter visualisering van die orgaan.

Behandeling van kriptorchidisme: honde en katte met die toestand moet gesteriliseer word en chirurgie ondergaan

Dit is baie belangrik om te beklemtoon dat dit nie aanbeveel word om diere met die geen vir kriptorchidisme te teel nie. Honde en katte met hierdie verandering sal dit uiteindelik aan toekomstige geslagte oordra, aangesien die siekte oorerflik is. Dus, die voortplantingdit sal net toelaat dat meer diere met hierdie toestand gebore word. Die ideaal is om die kastrasie van honde en katte met kriptorchidisme uit te voer. Benewens kastrasie, is 'n ander behandeling wat vir kriptorchidisme by honde en katte aangedui word, testikulêre verwyderingschirurgie.

“Die keuse van behandeling is bilaterale orgiektomie (chirurgiese verwydering van beide testikels) om die kanse op die ontwikkeling van testikulêre neoplasmas en die moontlikheid van genetiese oordrag van die probleem te verminder”, verduidelik die spesialis. As die kat- of hondtestikel in die subkutane weefsel naby die penis of in die liesstreek behou word, is chirurgie gewoonlik redelik eenvoudig. As die kat of hond se testikels "vas" in die buikholte is, kan die prosedure meer ingewikkeld wees aangesien dit 'n moeilike plek is om toegang te verkry. In elk geval word sterilisering en chirurgie sterk aanbeveel.