ကြောင်၏ဘဝစက်ဝန်းတွင် တိရစ္ဆာန်၏ မတူညီသောအဆင့်များ ပါဝင်သည်- ကလေးဘဝ (ကြောင်ကလေး)၊ ရင့်ကျက်မှု (အရွယ်ရောက်ပြီးသော ကြောင်နှင့်အတူ) နှင့် သက်ကြီးရွယ်အို (သက်ကြီးရွယ်အို သို့မဟုတ် သက်ကြီးရွယ်အိုကြောင်)။ ဤအသက်အရွယ်အုပ်စုတစ်ခုစီတွင်၊ ကြောင်များသည် အဆင့်၏ပုံမှန်အပြုအမူများကိုပြသနိုင်ပြီး မတူညီသောဂရုစိုက်မှုများလည်းလိုအပ်နိုင်သည်။ ကြောင်တစ်ကောင်သည် အသက်မည်မျှကြီးလာသည်နှင့် ကြောင်၏ဘဝစက်ဝန်းမှ ဘာကိုမျှော်လင့်ရမည်ကို နားလည်ရန် Paws da Casa ပြင်ဆင်ထားသည့် အောက်ဖော်ပြပါ အချက်အလက်များကို ကြည့်ရှုပါ။

ကြောင်တစ်ကောင်၏အဆင့်များ- အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ဘဝပထမနှစ်တွင် မည်သို့မည်ပုံဖြစ်သည်ကို နားလည်ပါ

ပြီးနောက်၊ ကြောင်တစ်ကောင်သည် အသက်မည်မျှကြီးထွားလာသနည်း။ ဤသည်မှာ ပထမအကြိမ် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်မိဘများကြားတွင် သံသယဖြစ်လေ့ရှိပြီး ယေဘူယျအားဖြင့် ကြောင်များသည် အသက်တစ်နှစ်အထိ ကြီးထွားလာပါသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ "အရွယ်ရောက်ပြီးသူ" အဆင့်သို့မဝင်မီပင် ကြောင်များသည် ၎င်းတို့၏နောက်ဆုံးအမြင့်ကိုရရှိပြီး ကြီးထွားမှုရပ်တန့်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် လုံးဝရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးနေပြီဖြစ်သည်။

ဤကနဦးအဆင့်တွင်၊ ကြောင်များသည် ပျော့ပျောင်းပြီး မှီခိုနေရသည်ဟု သိရှိရပါသည်။ အုပ်ထိန်းသူ စောင့်ရှောက်မှုအပေါ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ ၎င်းတို့သည် ပိုမိုစပ်စုလာကာ ကမ္ဘာကိုသိလိုစိတ်များစွာဖြင့် စွန့်စားခန်းဝင်သူများဖြစ်လာသည့်အချိန်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကြောင်များနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံပုံကို လေ့လာရန် စံပြအဆင့်ပင်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် အခြားလူများနှင့် တိရိစ္ဆာန်များကို ပိုမိုလက်ခံနိုင်စေရန် သင်ယူရန် အကောင်းဆုံးအဆင့်ဖြစ်သည်။

ခွေးများကဲ့သို့ပင်၊ ကြောင်များသည် ၎င်းတို့၏သွားများကို ပထမပိုင်းတွင် ပြောင်းလဲတတ်ပါသည်။အသက်တစ်နှစ်၊ နို့သွားတိုက်ခြင်းကို အမြဲတမ်းသွားဖုံးဖြင့် အစားထိုးခြင်း။ ဤလဲလှယ်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်သည် အများအားဖြင့် အလွန်အဆင်မပြေသောကြောင့် ခွေးများသည် ၎င်းတို့ရှေ့တွင်တွေ့သမျှအားလုံးကို ကိုက်သည့်အလေ့အထရှိစေသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ကြောင်သွားပွတ်တံသည် အကောင်းဆုံးကစားစရာများနှင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ အဓိကမဟာမိတ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်လာသည်။

ကျန်းမာရေးအတွက်၊ အရေးကြီးဆုံးသောကြိုတင်ကာကွယ်မှုတစ်ခုသည် ပထမလများအတွင်း ကြောင်များအတွက် ကာကွယ်ဆေးအားလုံးကို ထိုးနှံရန်ဖြစ်သည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဘဝ။ အကယ်၍ ၎င်းသည် လမ်းများမှ မွေးစားထားသော ကြောင်ဖြစ်ပါက FIV နှင့် FeLV ကို စမ်းသပ်ရန်လည်း မရှိမဖြစ် လိုအပ်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်၊ ၎င်းတို့သည် ကြောင်များအတွက် အန္တရာယ်အရှိဆုံးရောဂါများအပြင် ကြောင်နှာခေါင်းပေါက်ရောင်ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ကြောင်များ၏ဘဝစက်ဝန်းတွင်၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသောအဆင့်ကို စွမ်းအင်များစွာနှင့် အဖော်အဖြစ်သတ်မှတ်ထားသည်

အရွယ်ရောက်ပြီးသော ကြောင်တစ်ကောင်သည် ကြီးပြင်းလာစဉ်တွင် ပုံသဏ္ဍာန်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော တင်းမာသောအမူအရာရှိသည်။ အချို့က ပိုထွက်လာနိုင်ပြီး အချို့က ပိုတိတ်ဆိတ်နေနိုင်သည်။ သို့သော်၊ ဤကြောင်များအားလုံးအတွက် ဘုံပိုင်းခြေတစ်ခုသည် အရွယ်ရောက်ပြီးချိန်အတွင်း အများအားဖြင့် အလွန်မြင့်မားသော စွမ်းအင်အဆင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အသက် 1 နှစ်မှ 7 နှစ်အထိ၊ အလွန်မိုက်မဲသော၊ အပျော်သဘောရှိသော ကြောင်ကလေးတစ်ကောင်ကို သင်မျှော်လင့်နိုင်သည်။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ဤ "အားမာန်" ဘက်သို့ ပံ့ပိုးပေးရန်နှင့် အတူပါလာသော တောရိုင်းဗီဇများကို လှုံ့ဆော်ပေးရန်၊ အမျိုးအနွယ်၊ အစွန်အဖျားသည် ပတ်ဝန်းကျင်၏ ကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းသော အလောင်းအစားဖြစ်သည်။ ကြောင်လေးတွေဟာ စင်တွေနဲ့ နေထိုင်တဲ့ နေရာကို ကြွယ်ဝစေပြီး၊niches များ၊ ခြစ်ထားသောပို့စ်များနှင့် ရေအရင်းအမြစ်များသည် တိရစ္ဆာန်များအတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဘဝအရည်အသွေးကို အထောက်အကူဖြစ်စေပါသည်။ ထို့အပြင်၊ အရုပ်များသည် အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်တွင် မတူညီသော စိတ်အားထက်သန်မှုကို ဖြစ်စေပြီး ကြောင်နှင့် ၎င်း၏မိသားစုကြားတွင်ပင် နီးကပ်သော ဆက်ဆံရေးကို ဖြစ်စေသည်။ ဤကိစ္စတွင်၊ ကြောင်များအတွက် တံမြက်စည်းများ၊ catnip ပါသော အရုပ်များနှင့် အပြန်အလှန်အကျိုးပြုသော အရုပ်များသည် အဓိက အကြံပြုချက်များဖြစ်သည်။

ကြောင်များ၏ဘဝသံသရာတွင်၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသောအဆင့်ကိုလည်း သီးခြားကျန်းမာရေးပြဿနာများဖြင့် အမှတ်အသားပြုပါသည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်ဇယားကို နောက်ဆုံးပေါ်ထားရှိခြင်းဖြင့် အန္တရာယ်ရှိသောရောဂါများစွာကို ကာကွယ်နိုင်သော်လည်း အားလုံးမဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့် feline calicivirus နှင့် အဆိပ်သင့်ခြင်းများကို အထူးဂရုပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ ကြောင်များသည် အလွန်စူးစမ်းတတ်ပြီး အဆိပ်ရှိသောအစားအစာနှင့် အခြားအန္တရာယ်ရှိသော အရာများနှင့် ထိတွေ့မိသောအခါတွင် အဆိပ်သင့်တတ်သောကြောင့် အမြဲသတိထားပါ။

အသက်ကြီးလာခြင်းသည် ကြောင်၏ဘဝစက်ဝန်း၏ နောက်ဆုံးအဆင့်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်

ကြောင်များ အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့သည် သက်ကြီးရွယ်အို သို့မဟုတ် သက်ကြီးရွယ်အို ကြောင်များ ဖြစ်လာသည်။ သက်ကြီးကြောင်များကို ယေဘူယျအားဖြင့် အသက် 7 နှစ်အထက်ဟု ယူဆကြပြီး သက်ကြီးကြောင်များသည် မျိုးရိုး၏သက်တမ်းကို ကျော်လွန်သွားသော (ယေဘုယျအားဖြင့် 12 နှစ်အထက်) ဖြစ်သည်။ ဤအဆင့်တွင် ကြောင်များ၏ အပြုအမူကို အဓိကအားဖြင့် စိတ်သဘောထား နည်းပါးပြီး အိပ်ချိန်များစွာဖြင့် မှတ်သားထားသည်။ ကြောင်အိပ်နေတဲ့အချိန်အများစုကို မြင်နိုင်တယ်၊ အသက်ကြီးလာတာနဲ့အမျှ သဘာဝကျတဲ့အရာတစ်ခုပါ။

ဒါတောင်မှ၊ တချို့ကတောင်မှ အဲဒါကို မှတ်မိကြမှာပါ။အသက်ကန့်သတ်ချက်များ၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့်/သို့မဟုတ် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လေ့ကျင့်ခန်းများဖြင့် တိရစ္ဆာန်ကို လှုံ့ဆော်ခြင်းသည် အမြဲကောင်းသည်။ ကစားခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ဆက်လက်ရှိနေသင့်ပြီး ၎င်းကို လက်တွေ့ကျင့်သုံးရန် နည်းလမ်းအချို့မှာ ကြောင်ကိုဆွဲယူရန်အတွက် ဘောလုံးပစ်ခြင်း၊ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းပေး၍ ကြွက်လိုက်ခြင်းကဲ့သို့သော "ပေါ့ပါးသော" လှုပ်ရှားမှုများမှတစ်ဆင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် အလွန်အကျွံမလှုပ်ရှားဘဲ ကြောင်ပျော်စေရန် တက်ဘလက်ပေါ်ရှိ အက်ပ်များကိုပင် အသုံးပြုပါ။

သက်ကြီးကြောင်သည် ကျန်းမာရေးကို အထူးဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဤအသက်အရွယ်အုပ်စုတွင် အဖြစ်အများဆုံးအခြေအနေများထဲမှတစ်ခုမှာ နာတာရှည်ကျောက်ကပ်ပျက်ကွက်ခြင်းဖြစ်ပြီး နာတာရှည်ကျောက်ကပ်ရောဂါဟုလည်း ခေါ်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွေရဲ့ ကျောက်ကပ်တွေ အားနည်းလာပြီး သင့်လျော်တဲ့ကုသမှုမပါပဲ လုံးဝအလုပ်မလုပ်ဘဲ ရပ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့်၊ တိရစ္ဆာန်၏ကျန်းမာရေးအခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ရန် ချိန်းဆိုမှုများသည် ပို၍အရေးကြီးပြီး ကြောင်ကလေးအတွက် အစားအစာသည် ကျောက်ကပ်ကြောင်ဖြစ်ပါက ကျောက်ကပ်ကြောင်များအတွက် အစာကျွေးရန် လိုအပ်ပါသည်။