အဖျားရှိ ခွေးကိုရှာခြင်းသည် ကျူရှင်ဆရာများ၏ စိတ်နှလုံးကို ကြေကွဲစေသည့် အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင်၊ ၎င်းတို့၏ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ဖျားနာသည်ကို မည်သူမျှ မကြိုက်ကြပေ။ လက္ခဏာများသည် ကျန်းမာရေးပြဿနာများစွာနှင့် ဆက်စပ်နိုင်သောကြောင့် ၎င်းကို လျစ်လျူမရှုဘဲ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးအကူအညီကို အမြန်ဆုံးရယူရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီမတိုင်ခင်မှာ ခွေးလေးကို ပုံမှန်အပူချိန်ရောက်အောင် ဘယ်လိုကူညီပေးရမလဲဆိုတာကို သိထားဖို့ လိုအပ်ပြီး နေမကောင်းဖြစ်နေချိန်မှာ အိမ်အပြင်မထွက်ရပါဘူး။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ အဖျားကျစေနိုင်တဲ့ အိမ်သုံးနည်းလမ်းအချို့ရှိပါတယ်။ ခွေးသည် အပူချိန်တိုးလာခြင်းကို နားလည်ရန် ဆေးခန်းအကဲဖြတ်မှုတစ်ခု လိုအပ်နေသေးသော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ အဖျားရှိတော့မည်မဟုတ်ပါ။ ဒါဆို ခွေးအဖျားကျအောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ဒီအချိန်တွေမှာ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အကြံပြုချက်အချို့အတွက် အောက်မှာကြည့်ပါ။

ခွေးဖျားနာတာကို ဘယ်လိုတိုင်းတာမလဲ။

ခွေးရဲ့အဖျားကို ဘယ်လိုခွဲခြားသိမြင်ရမလဲဆိုတာ ခက်ခဲတဲ့အလုပ်မဟုတ်ပေမယ့်၊ အာရုံစိုက်မှုလိုအပ်သည်။ ခွေးများသည် လူသားများထက် သဘာဝအတိုင်း အပူချိန်မြင့်မားနေသောကြောင့် ကျူရှင်ဆရာများစွာသည် စိတ်ရှုပ်ထွေးကြပြီး ဤသေးငယ်သောပြောင်းလဲမှုသည် ဖျားနာသောအခြေအနေဖြစ်နေပြီဟု ထင်မြင်နေကြသော်လည်း ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ ခွေးလေး၏ အပူချိန်သည် 38ºC နှင့် 39ºC အကြားတွင် ကွဲပြားသောကြောင့် သာမိုမီတာက ဤတန်ဖိုးများကို ဖော်ပြပါက စိုးရိမ်ပူပန်မနေပါနှင့်၊ သင့်ခွေးလေး နေကောင်းနေမည်ဟု ဆိုလိုပါသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ သာမိုမီတာသည် 39.3ºC ထက် ပိုမြင့်နေပါက၊ ၎င်းသည် ခွေးအဖျားအတွက် သတိပေးချက်တစ်ခု ဖြစ်နေပါပြီ။

တိရစ္ဆာန်တွင် အဖျားရှိမရှိ သိရန် အခြားနည်းဗျူဟာမှာ ၎င်း၏ပြောင်းလဲမှုများရှိမရှိကို စောင့်ကြည့်ရန်ဖြစ်သည်။ အပြုအမူခွေးများတွင် ဖျားနာခြင်း၏ လက္ခဏာများမှာ ဂရုမစိုက်ဘဲ အလွန်အကျွံငိုက်မျဉ်းခြင်း ပါ၀င်သောကြောင့် ခွေးသည် သူ့ထောင့်တွင် အထီးကျန်ဆန်ပြီး များများအိပ်လေ့ရှိသည်။ သူက သာမာန်ထက် ပိုခြောက်သွေ့ပြီး နှာခေါင်းလည်း ပိုပူတယ်။ ထို့အပြင်၊ ခွေးအန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းတို့သည် အခြေအနေနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေနိုင်သော အခြေအနေများဖြစ်သည်။

ခွေးအဖျားကို မည်သို့လျှော့ချနည်း။ သင့်သူငယ်ချင်းကိုကူညီရန် အကြံပြုချက် 5 ခု

1) ခွေးကို ရေများများတိုက်ပေးပါ။ ခွေးကို ရေဓာတ်ထိန်းပေးတဲ့အပြင် အအေးနဲ့ ရေချိုကို ပေးကမ်းတာဟာ ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကို ထိန်းညှိပေးတဲ့အရာတစ်ခုပါ။ ရလဒ်အနေနဲ့ ခွေးတွေမှာ အဖျားလျော့သွားပါတယ်။

၂) အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ မျက်နှာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ စိုစွတ်သော မျက်နှာသုတ်ပဝါကို သုတ်ပါ။ အဖျားအလွန်မမြင့်ပါက ၎င်းကို အကြံပြုထားသော်လည်း တိရစ္ဆာန်သည် အကြမ်းများနှင့် ဝေးဝေးနေရန် အရေးကြီးပါသည်။ တုပ်ကွေးရောဂါရှိတဲ့ ခွေးတစ်ကောင်ရှိဖို့၊ စိုစွတ်နေသော အကောင်ကို ဖယ်ရှားပြီးနောက် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ခြောက်သွေ့သော မျက်နှာသုတ်ပုဝါအသစ်ဖြင့် ခြောက်ရန် မမေ့ပါနှင့်။

3) ခွေးအိပ်ရာကို ရွှေ့ပါ။ ခွေးသည် အများအားဖြင့် ပိုကျပ်သောနေရာများတွင် အိပ်ပါက မှန်ကန်သော အကြံပြုချက်ဖြစ်သည်။ အိမ်၏ပြတင်းပေါက်များအနီးတွင် ပို၍ လေဝင်လေထွက်ကောင်းပြီး လတ်ဆတ်သောနေရာကို ရှာရကျိုးနပ်သည်။

4) ခွေးကို အအေးခံပြီး ရေချိုးပေးပါ။ ခွေးဖျားတာ အရမ်းများနေရင် အကောင်းဆုံး ကုထုံးတွေထဲက တစ်ခုက ကောင်းမွန်တဲ့ ရေချိုးပြီး 10 မိနစ်ခန့် ကြာမြင့်ပါတယ်။ အဲဒါထက် ပိုမဆိုးရဘူး၊ ဒါမှမဟုတ် အဖျားပိုတက်လာနိုင်တယ်။ ရေချိုးပြီးရင် သေချာသုံးပေးပါ။အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များကို အခြောက်ခံရန် အအေးမုဒ်တွင် ဆံပင်အခြောက်ခံစက်ကို ဘယ်သောအခါမှ မပူပါ။

5) ရေခဲထုပ်လုပ်ပါ။ ယခင်အကြံပြုချက်တစ်ခုမှ အလုပ်မလုပ်ပါက၊ ခွေး၏နောက်ခြေထောက်နှင့် ဦးခေါင်းပေါ်တွင် pads များထားနိုင်သည်။ သို့သော် ခွေးကလေးကို စိုစွတ်သော သို့မဟုတ် စိုစွတ်နေအောင် မထားရန် 10 မိနစ်ထက် ပိုမထားခဲ့ရန် အရေးကြီးသည်။

သတိထားရန်- ခွေးဖျားရောဂါအတွက် ဆေးဝါးအသုံးပြုခြင်းကို တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ လမ်းညွှန်ရပါမည်။ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များ ကိုယ်တိုင်ဆေးသောက်ခြင်းသည် မေးခွန်းထုတ်စရာဖြစ်ပြီး တိရစ္ဆာန်ကိုကူညီမည့်အစား တိရစ္ဆာန်ကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သင်သည် ခွေးအား dipyrone ကိုပင် ပေးစွမ်းနိုင်သော်လည်း ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်မှသာလျှင် တိရစ္ဆာန်ကို ဂရုစိုက်ရန် မှန်ကန်သော ပမာဏကို ညွှန်ပြနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ အလွန်အကျွံသောက်သုံးခြင်းသည် ကျောက်ကပ်ဆိုင်ရာပြဿနာများ၊ သွေးအားနည်းရောဂါ၊ သွေးပေါင်ကျခြင်းနှင့် သွေးဖြူဥအရေအတွက် ကျဆင်းခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။