ကြောင်များအတွက် မေ့ဆေးပေးခြင်းသည် ပိုမိုရှုပ်ထွေးသော ခွဲစိတ်မှုမျိုးဖြစ်စေ၊ ကြောင်ကို သုတ်လိမ်းခြင်းကဲ့သို့သော မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ကျန်းမာရေးလုပ်ငန်းစဉ်များပင်ဖြစ်စေ ခွဲစိတ်မှုတစ်ခုတွင် လိုအပ်ပါသည်။ မေ့ဆေး၏အလုပ်လုပ်ပုံနှင့် သင့်ကြောင်ကလေးအား ဤလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများထဲမှ မည်သို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရမည်ကို သိရန် အရေးကြီးသည်။ မေ့ဆေးပေးနည်းကို သင်သိပါသလား။ ထိုးဆေးနှင့် ရှူသွင်းသော မေ့ဆေးကြား ကွာခြားချက်ကား အဘယ်နည်း။ နှင့် ၎င်းသည် မည်သည့်အဖြစ်များဆုံးသော အကျိုးသက်ရောက်မှုများ ဖြစ်စေနိုင်သနည်း။ ဤသံသယများကိုကူညီရန်၊ Patas da Casa သည် သင့်လုပ်ငန်းစဉ်ကို နားလည်နိုင်စေရန် ကူညီပေးမည့် အချက်အလက်အချို့ကို စုဆောင်းခဲ့သည်။

ကြောင်များအတွက် မေ့ဆေးပေးခြင်း- ထိုးဆေးနှင့် ရှူသွင်းသောမေ့ဆေးကြား ကွာခြားချက်မှာ အဘယ်နည်း။

ကြောင်များအတွက် မေ့ဆေးပေးရာတွင် ကွဲပြားမှုများ ရှိနိုင်ပါသည်။ အဆုံးအဖြတ်အပေးဆုံးအချက်များထဲမှတစ်ခုမှာ မေ့ဆေးကို ထိုးသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ရှူသွင်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ထုံဆေးထိုးဆေးသည် ကုန်ကျစရိတ်သက်သာသောကြောင့် ထုံဆေးကို ပို၍အသုံးများသည်။ အကြောသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် သွေးကြောသွင်းခြင်း ၊ ဤမေ့ဆေးအမျိုးအစားသည် ခွဲစိတ်မှုအတွင်း တိရစ္ဆာန်ကို သတိမေ့သွားစေရန် ပေါင်းစပ်ထားသော အရာများကို အသုံးပြုသည်။ ရှူရှိုက်မိသော မေ့ဆေးတွင် ရှိနှင့်ပြီးသော၊ ဤဆေးများကို ကြောင်၏ ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်မှ ဇီဝြဖစ်ပျက်ရန် မလိုအပ်ပါ။ ဤနည်းအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်သည် လတ်ဆတ်သောလေကို ရှူရှိုက်မိသည်နှင့် တပြိုင်နက် သတိပြန်ဝင်လာသည်။ ကြောင်များအတွက် ရှူရှိုက်မိသော မေ့ဆေးသည် သတ်သတ်မှတ်မှတ် ကိရိယာကို အသုံးပြုရန် လိုအပ်သောကြောင့် ကြောင်များအတွက် ပိုစျေးကြီးသည်။တိရိစ္ဆာန်ကို ပိုက်ထည့်ပါ။

ကြောင်များအတွက် မေ့ဆေးအမျိုးအစားက ပိုဘေးကင်းပါသည်။

ကြောင်များအတွက် မေ့ဆေးအမျိုးအစားနှစ်မျိုးစလုံးသည် ဘေးကင်းသော်လည်း ၎င်းမှာ ကျွန်ုပ်ဖြစ်သည် တိရိစ္ဆာန်အတွက် အသင့်တော်ဆုံး အမျိုးအစားကို မရွေးချယ်မီ အချက်အချို့ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။ ကြောင်၏အသက်၊ အရွယ်အစား၊ မျိုးစိတ်နှင့် ၎င်း၏ရောဂါများပင်လျှင် မေ့ဆေးကို ရှူသွင်းရန် သို့မဟုတ် ထိုးဆေးသုံးခြင်းသည် ပိုကောင်းသည်ဆိုသည်ကို ဆုံးဖြတ်မည်ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် သူ၏အဖွဲ့သည် အသင့်တော်ဆုံးရွေးချယ်မှုကို ရွေးချယ်ရန် အကောင်းဆုံးလူများဖြစ်သည်။ အချို့သော စစ်ဆေးမှုများသည် ကျောက်ကပ်၊ နှလုံးနှင့် အသည်းတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရန် ကူညီပေးသည်။ သက်ကြီးကြောင်နဲ့ဆက်ဆံတဲ့အခါလည်း ဂရုစိုက်ရပါမယ်။ ဤအခြေအနေတွင်၊ ရှူရှိုက်မိသော မေ့ဆေးသည် နှလုံးအတွက် ပိုလုံခြုံသောကြောင့် များသောအားဖြင့် အကြံပြုပါသည်။

အရေးပေါ်အခြေအနေများတွင် ခွဲစိတ်မှုအကြိုစာမေးပွဲများဖြင့် ၎င်းကိုသတ်မှတ်ရန် အနည်းငယ်ပိုခက်ခဲသည်။ ထို့ကြောင့် အထူးပြု တိရစ္ဆာန်ဆေးကု မေ့ဆေးဆရာဝန်၏ စောင့်ကြည့်မှုဖြင့် ယုံကြည်စိတ်ချရသော အဖွဲ့တစ်ခုရှိရန် ပိုအရေးကြီးပါသည်။ လိုအပ်သောမေးခွန်းများအားလုံးကို မေးမြန်းပြီး အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်များကို တာဝန်ရှိခွဲစိတ်ဆရာဝန်နှင့် ရှင်းလင်းပါ။

ကြောင်များတွင် မေ့ဆေးပေးခြင်း- အဖြစ်အများဆုံး ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ

မေ့ဆေးအသုံးပြုပြီးနောက် ကြောင်များတွင် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအချို့ရှိမည်ဟု မျှော်လင့်ရသည်။ အဖြစ်များဆုံးတစ်ခုမှာ တိရစ္ဆာန်သည် အအေးမိခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မေ့ဆေးလိုအပ်သော လုပ်ငန်းစဉ်ပြီးနောက် သူ့ကို စောင်တစ်ထည် အမြဲယူဆောင်ကာ ရိုးရှင်းသော ခွဲစိပ်မှုပင်။ ဒါဟာ ပုံမှန်ပါပဲ။ကြောင်တွေလည်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ပထမ 24 နာရီအတွင်း တိရစ္ဆာန်သည် အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်းနှင့် အော့အန်ခြင်းဖြစ်နိုင်သည် - သို့သော် သာမန်မဟုတ်သည့်အရာများကို သတိထား၍ ဖြစ်နိုင်ပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ဖုန်းဆက်ပါ။ ကြောင်ကို အစာစားဖို့ ရေသောက်ဖို့ အတင်းအကြပ်မလုပ်မိဖို့ အရေးကြီးပါတယ်၊ အရာအားလုံးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားမှာပါ။