ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် ဆိုးရွားသည့်အရာတစ်ခုဖြစ်လာရန် ဘယ်သောအခါမှ မမျှော်လင့်ထားသော်လည်း ကံမကောင်းစွာဖြင့်ပင် ထိန်းချုပ်မရသောအခြေအနေများရှိပါသည်။ အဆိပ်ခတ်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေးများသည် စူးစမ်းရှာဖွေသူများဖြစ်ပြီး ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုများတွင် စွန့်စားကာ ပုံမှန်မဟုတ်သော အရာများကို လျှာဖြင့်လျက်ကာ မသင့်လျော်သောအရာများကို မကြာခဏ စားသောက်လေ့ရှိကြသည်။ ပြဿနာက ဒီလိုစွန့်စားမှုက ခွေးရဲ့ကျန်းမာရေးကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေတဲ့ အခါမျိုးမှာ။ အဆိပ်သင့်သော အပင်များ၊ သန့်ရှင်းရေးပစ္စည်းများ၊ အစားအစာ၊ ပိုးသတ်ဆေးနှင့် ကြွက်အဆိပ်များသည် တိရစ္ဆာန်အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အဓိကအကြောင်းရင်းများဖြစ်သည်။ အခြားအခြေအနေများတွင်၊ ၎င်းတို့သည် လူ၏စိတ်ဆိုး၏ သားကောင်များဖြစ်နိုင်သည်။

အဆိပ်သင့်ခွေး၏ အဖြစ်အများဆုံးလက္ခဏာများမှာ တံတွေးအလွန်အကျွံထွက်ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အထူးသဖြင့် လမ်းပေါ်တွင် လမ်းလျှောက်ပြီးနောက်၊ ပိတ်ရက်နှင့် သူ အသုံးမကျသော အခြားနေရာများတွင် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ တုံ့ပြန်မှုများကို သတိထားရန် အရေးကြီးပါသည်။ အဆိပ်မိသော ခွေး၏ လက္ခဏာများကို သိရှိနားလည်ရန် သင်ယူပြီး တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ချင်းအကူအညီတောင်းပါ။

အဆိပ်မိသောခွေး- အဖြစ်များသော လက္ခဏာများ

အဆိပ်မိသောခွေး၏ လက္ခဏာများကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းသည် ၎င်းတို့တတ်နိုင်သလောက် မရိုးရှင်းပါ အရက်မူးခြင်း၏ အကြောင်းရင်းအလိုက် ကွဲပြားသည်။ အကောင်းဆုံးမှာ လမ်းလျှောက်ပြီးနောက်နှင့် ခရီးများ သို့မဟုတ် အိမ်နှင့်ရက်များအတွင်း အိမ်မှဝေးရာသို့ လမ်းလျှောက်ပြီးနောက် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏တုံ့ပြန်မှုကို အာရုံစိုက်ရန်ဖြစ်သည်။ ထူးဆန်းသောလက္ခဏာများကို သတိပြုမိပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ချင်းအကူအညီတောင်းပါ။ အဆိပ်မိသော ခွေး၏ အဖြစ်များသော လက္ခဏာအချို့ကို ကြည့်ပါ။

• အလွန်အကျွံ တံတွေးထွက်ခြင်း (ထင်နိုင်သည်ပါးစပ်မှအမြှုပ်များထွက်လာခြင်း);
• တက်ခြင်း၊
• အန်ခြင်း၊
• ဝမ်းပျက်ခြင်း၊
• ခံတွင်းနီခြင်း၊
• တုန်လှုပ်ခြင်း၊
• သွားလာရခက်ခဲခြင်း၊
• ငိုက်မျဉ်းခြင်း၊
• tachycardia;
• Apathy;
• စိတ်မအီမသာဖြစ်ခြင်း၊
• မစင်ထဲတွင် သွေးများ သို့မဟုတ် အော့အန်ခြင်း၊
• ပါးစပ်မှ ထွက်သည့်အညစ်အကြေးများ။

အဆိပ်ရှိသောခွေး- သင့်သူငယ်ချင်းကို ကူညီရန် ဘာလုပ်သင့်သနည်း။

အဆိပ်သင့်ခွေးကို ဘာကျွေးရမလဲ။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုး ကြုံလာရတဲ့အခါ ဒီသံသယဟာ ပထမဆုံး သတိရမိတာပါပဲ။ သို့သော် သင့်ခွေးတွင် အဆိပ်သင့်သည့် လက္ခဏာများကို သတိပြုမိပါက ဆေး သို့မဟုတ် အစာမကျွေးမီပင် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ချင်းသွားပြရန် လိုအပ်ပါသည်။ တက်ရောက်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေစဉ်တွင် အခြေအနေပိုဆိုးလာခြင်းကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး တိရစ္ဆာန်အား ပိုမိုသက်တောင့်သက်သာဖြစ်စေရန် အချို့သောနည်းလမ်းများကို လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ အောက်ဖော်ပြပါ အကြံပြုချက်အချို့ကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ-

၁) ခွေးကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ချင်းခေါ်သွားပါ- သင်ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ပြုစုစောင့်ရှောက်နိုင်လေ၊ ရောဂါလက္ခဏာများကို ထိရောက်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ခြေ ပိုများလေလေ၊ ပိုမိုကောင်းမွန်သော ကြိုတင်ခန့်မှန်းမှုတစ်ခု ဖြစ်နိုင်လေလေဖြစ်သည်။ တိရိစ္ဆာန်အတွက်၊

၂) မူးဝေစေသည့်အရာကို ဖော်ထုတ်ရန်ကြိုးစားပါ- ခွေးပါးစပ်၊ လှောင်အိမ်အတွင်း သို့မဟုတ် လမ်းလျှောက်ခြင်းနှင့် ဆော့ကစားလေ့ရှိသော သို့မဟုတ် လဲလျောင်းနေသည့်နေရာများတွင် ခြေရာခံများကို ရှာဖွေပါ။ ;

3) ခွေး၏ပါးစပ်ကို ရေဖြင့်ဆေးကြောပါ- အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ကို မသိဘဲ တိရစ္ဆာန်ပါးစပ်ကို မဆေးမီ လက်အိတ်များ ဝတ်ဆင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

၄) ထိန်းသိမ်းပါ။တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံမရောက်မချင်း အစာရှောင်ခြင်း- နွားနို့သည် အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အာနိသင်ကို ပြန်ပြောင်းပေးနိုင်သည်ဟု လူအများက ယုံကြည်ကြသော်လည်း မကြာခဏဆိုသလို မူးဝေခြင်းကို ပိုဆိုးသွားစေနိုင်သည်။ တိရစ္ဆာန်အား အစာ၊ အရည် သို့မဟုတ် ဆေးဝါးများ မပေးရ။ ဆေးကုသမှုမခံယူမီ အော့အန်ခြင်းကို အားပေးရန်လည်း အကြံပြုထားခြင်း မရှိပါ။

5) အဆိပ်သင့်ခွေးများအတွက် အိမ်တွင်းဆေးနည်းများကို မယုံပါနှင့်- ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ မည်သည့်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းကိုမျှ မလုပ်ဆောင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ သင့်ယုံကြည်မှုကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်။