Inoiz ez dugu espero gure maskotei ezer txarrik gertatzea, baina, tamalez, kontroletik kanpo geratzen diren egoerak daude. Pozoitzea da horietako bat. Txakurrak esploratzaileak dira, aurkikuntzetan ausartzea gustatzen zaie, ezohiko objektuak miazkatzea eta sarritan gauza desegokiak ere jaten dituzte. Arazoa da halako abentura batek txakurraren osasuna arriskuan jartzen duenean. Landare toxikoak, garbiketa produktuak, elikagaiak, pestizidak eta arratoien pozoia dira animalien intoxikazioaren arrazoi nagusiak. Beste kasu batzuetan, giza gaiztakeriaren biktima ere izan daitezke.

Pozoitutako txakur baten sintoma ohikoenak gehiegizko listua, oka eta beherakoa dira. Horregatik, garrantzitsua da zure maskotaren erreakzioen berri izatea, batez ere kalean ibili ondoren, asteburu bat leku batean eta ohituta ez dagoen beste leku batzuetan. Pozoitutako txakur baten sintomak ezagutzen ikasi eta albaitari baten laguntza bilatu berehala.

Pozoitutako txakurra: sintoma ohikoenak

Pozoitutako txakur baten sintomak identifikatzea ez da hain erraza, ahal duten bezala. intoxikazioaren kausaren arabera aldatu. Ideala da zure maskotaren erreakzioei erreparatzea paseo baten ondoren eta bidaietan edo etxetik kanpo egunetan. Zeinu arraroren bat nabaritzen duzunean, albaitari-medikuaren laguntza eskatu berehala. Ikusi pozoitutako txakur baten ohiko seinale batzuk.

• Gehiegizko listua (badirudiahotik aparra ateratzen duena);
• Konbultsioa;
• Oka;
• Beherakoa;
• Ahoan gorritasuna;
• Dardara;
• Mugitzeko zailtasunak;
• Logura;
• Takikardia;
• Apatia;
• Desorientazioa;
• Odola gorotzetan edo okatan;
• Ahozko jariaketak.

Txakur pozoitua: zer egin zure lagunari laguntzeko?

Zer elikatu txakur pozoitu bati? Zalantza hau da horrelako egoera bat igarotzean burura etortzen den lehena. Hala ere, zure txakurraren intoxikazioaren sintomak nabaritzen dituzunean, albaitari bat bilatu behar duzu berehala, nahiz eta sendagai edo janaririk eman aurretik. Bertaratzeko zain dagoen bitartean, zenbait neurri har daitezke egoera okerrera saihesteko eta animaliari erosotasun handiagoa emateko. Begiratu beheko aholku batzuk:

1) Eraman txakurra albaitariarengana berehala: zenbat eta azkarrago artatu, orduan eta aukera handiagoak izango dira sintomak eraginkortasunez kontrolatzeko eta pronostiko onuragarriagoa izateko. animaliarentzat;

2) Saiatu intoxikazioa zerk eragin duen identifikatzen: bilatu arrastoak txakurraren ahoan, txakurtegian edo paseoan eta jolasten edo etzanda ohi den lekuetan. ;

3) Txakurraren ahoa ur korrontearekin garbitu: intoxikazioaren jatorria jakin gabe, animaliaren ahoa garbitu aurretik eskularruak jartzea garrantzitsua da;

4) mantenduanimalia barau egiten du albaitariarengana iritsi arte: jende askok uste du esneak pozoitzearen eragina atzera bota dezakeela, baina, askotan, intoxikazioak okerrera egin dezake. Ez eman janaririk, likidorik edo botikarik animaliari. Era berean, ez da gomendatzen mediku-laguntzaren aurretik oka egitea;

5) Ez izan pozoitutako txakurren etxeko erremedioen errezetaz fidatu: Ezinbestekoa da inolako prozedurarik ez egitea, erakundearen baimenik gabe. zure konfiantzako albaitari medikua.