ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ ကြောင်များသည် အိမ်တွင်း၌ 100% ဘေးကင်းသည်ဟူသော အယူအဆသည် ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်စေသည်။ Felines များသည် စူးစမ်းလိုသော တိရစ္ဆာန်များဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ စွန့်စားမှုများသည် ထိန်းချုပ်ထားသော ပတ်ဝန်းကျင်ကို အန္တရာယ်ပင်လယ်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အရက်မူးခြင်းနှင့် အဆိပ်သင့်ခြင်းကဲ့သို့သော ဖြစ်နိုင်သောပြဿနာများကို ဖော်ထုတ်ရန် တိရစ္ဆာန်၏အပြုအမူနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလက္ခဏာများကို စောင့်ကြည့်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ လျင်မြန်စွာတွေးခေါ်ပြီး ဘယ်လိုလုပ်ဆောင်ရမလဲဆိုတာ ချက်ချင်းသိရင် ခြားနားမှုအားလုံးကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သင့်ကြောင်သည် အဆိပ်သင့်ခြင်း သို့မဟုတ် မူးဝေခြင်းဖြစ်လျှင် ဘာလုပ်ရမည်ကို ရှာဖွေပါ။

အဆိပ်မိသောကြောင်- အန်ခြင်း၊ တက်ခြင်း နှင့် ဖျားခြင်းတို့ပါဝင်သည်

အခြားအိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များကဲ့သို့ပင်၊ ကြောင်များနှင့် ဆက်သွယ်ရန်အတွက် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် လက်ရာများပါရှိသည်။ ပိုင်ရှင်တွေက သူတို့ဘာတွေခံစားနေရလဲ။ ကျူရှင်ဆရာနှင့် သူ၏အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကြားက ဆက်ဆံရေးသည် ခိုင်မာလွန်းသဖြင့် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ တိရိစ္ဆာန်၏တွေးခေါ်ပုံကို နားလည်ရန် ပိုမိုလွယ်ကူလာပါသည်။ ထို့ကြောင့် အဆိပ်သင့်ခြင်း သို့မဟုတ် မူးဝေခြင်း၏ ပထမဆုံး လက္ခဏာများကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းသည် ဤမျှရှုပ်ထွေးမည်မဟုတ်ပါ။ မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောအချက်မှာ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ဂရုတစိုက်ဂရုစိုက်ပါ။

အဆိပ်မိသော သို့မဟုတ် မူးဝေနေသောကြောင်မှပြသသည့် အဓိကလက္ခဏာများကို အောက်တွင်စစ်ဆေးပါ-

• အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်း (တစ်ခါတစ်ရံတွင် သွေးပါ)
• တံတွေးအလွန်အကျွံထွက်ခြင်း
• ချောင်းဆိုး နှာချေခြင်း
• အစာအိမ် ယားယံခြင်း
• အရေပြားယားယံခြင်း
• အသက်ရှူရခက်ခဲ
• တက်ခြင်း၊ တုန်ခါခြင်းနှင့် ကြွက်သားများ spasms
• Diation of theတပည့်
• လက်ဖျားများ ပေါင်းစပ်နိုင်မှု မရှိခြင်း
• အဖျား
• သတိလစ်ခြင်း
• မကြာခဏ ဆီးသွားခြင်း (မကြာခဏ ဆီးသွားခြင်း)
• အသံထွက်ခြင်း (ကွဲပြားသွားခြင်း သာမာန်ကြောင်များ)

အဆိပ်ရှိသောကြောင်- ဘာလုပ်ရမလဲ။ အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ကို ဖော်ထုတ်ပြီး တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ပြသပါ။

သင့်ကြောင်၏ လက္ခဏာများကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီး တိရစ္ဆာန်သည် အဆိပ်သင့်ခြင်းဖြစ်စဉ်ကို ဖြတ်သန်းနေကြောင်း ကောက်ချက်ချမိပါသလား။ စိတ်အေးအေးထားပါ! ပထမဆုံးစိန်ခေါ်မှုက စိတ်ပျက်အားငယ်ဖို့ မဟုတ်ပါဘူး။ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်ကြုံလာသောအခါ ငြိမ်သက်စွာနေရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲသော်လည်း သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကိုကူညီရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနှင့် လက်တွေ့ကျကျတွေးတောရန်ဖြစ်သည်။ အရေးယူခြင်းမပြုမီ၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ဆက်သွယ်ပါ။ ဖြစ်နိုင်ရင်၊ သင့်ကြောင်ကို ကုသပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ရဲ့ ရာဇဝင်တစ်ခုလုံးကို သိတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်ပါ။

ဒီကယ်ဆယ်ရေးအခိုက်အတန့်မှာ လူနှစ်ယောက် ပါဝင်ဖို့ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ တစ်ကောင်က တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံမှ လမ်းညွှန်ချက်ရသော်လည်း အခြားတစ်ကောင်က ကြောင်ကလေးကို တည်ငြိမ်စေပြီး အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ကို ရှာဖွေနိုင်သည်။ ပြဿနာအတွက် တာဝန်ရှိတဲ့ ပစ္စည်းကို သေချာရှာပါ။ ဤအချက်အလက်သည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်၏ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါလိမ့်မည်။

ထုတ်ကုန်အမည်၊ ၎င်း၏တက်ကြွသောပါဝင်ပစ္စည်း၊ ဓာတ်၏အာနိသင်၊ စားသုံးခဲ့သည့်ပမာဏနှင့် အစိတ်အပိုင်းကို မျိုချမိသည်မှာ မည်မျှကြာခဲ့ပြီနည်း အစရှိသည့် အသေးစိတ်အချက်များ အားလုံးကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ပါသည်။ ကြောင်ကလေးကို ကယ်တင်သည့်အချိန်တွင် ကွာခြားချက်။ ထို့အပြင်၊ ထုတ်ကုန်ကို မေးခွန်းထုတ်ရန် အပြင်ဘက်တွင် သေချာပေါက်ထားပါ။ပြဿနာပြန်ဖြစ်နိုင်ချေကို ရှောင်ရှားခြင်းဖြင့် တိရစ္ဆာန်၏လက်လှမ်းမှီရာသို့ ရောက်နိုင်သည်။

အဆိပ်ရှိသောကြောင်ကို အန်စေရန် အတင်းအကြပ်လုပ်သင့်ပါသလား။

အဆိပ်အမျိုးအစား သို့မဟုတ် အဆိပ်သင့်ခြင်းအတွက် တာဝန်ရှိသော အစားအစာသည်လည်း ဤဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်ရာတွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည့်အချက်ဖြစ်သည်။ လူအများစု၏ ပထမဆုံး တွန်းအားပေးမှုတစ်ခုမှာ အန္တရာယ်ဖြစ်စေသော ထုတ်ကုန်ကို ဖယ်ရှားရန် ကြောင်ကို အော့အန်စေရန် ကြိုးစားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ ဤအတွေးမျိုးကွဲအချို့ရှိပါသည်- အကယ်၍ မေးခွန်းထုတ်ထားသောဓာတ်ကို နှစ်နာရီထက်ပို၍ မျိုချမိပါက၊ အော့အန်ခြင်းသည် လိုချင်သောအာနိသင်မရှိသည့်အပြင် တိရစ္ဆာန်ကိုပင် အားနည်းသွားစေနိုင်သည်။

နောက်ထပ်အသေးစိတ်အချက်မှာ အကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ စားသုံးသည့်ထုတ်ကုန်- ဒြပ်စင်သည် အဆိပ်သင့်နေပါက (ဥပမာ- အရောင်ချွတ်ဆေး) အန်ခြင်းသည် အစာပြွန်၊ လည်ချောင်းနှင့် ပါးစပ်ကဲ့သို့သော ကြောင်၏အတွင်းပိုင်းအင်္ဂါများကို ထိခိုက်စေပြီး ကြောင်၏အတွင်းပိုင်းအင်္ဂါများကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ချက်ချင်းတိုင်ပင်ပြီး ကျွမ်းကျင်သူ၏ ညွှန်ပြချက်မပါဘဲ မည်သည့်အရေးယူမှုမျှ မလုပ်ပါနှင့်။

အဆိပ်မိသောကြောင်သည် အသက်ရှင်နိုင်ပါသလား။ အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အဓိကအမျိုးအစားများနှင့် ၎င်းတို့၏ ကုသမှုများကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

မသင့်လျော်သော အရာတစ်ခုကို စားသုံးမိခြင်းသည် အစိတ်အပိုင်း (သို့မဟုတ် တားမြစ်ထားသော အစားအစာ) ပေါ်မူတည်၍ အဆိပ်သင့်ခြင်း သို့မဟုတ် မူးဝေခြင်းဖြစ်စဉ်ကို ကြောင်ကလေးကို သွားစေနိုင်သည်။ Patas da Casa က ရှင်းပြထားပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း ကုသနည်းများသည် တိရစ္ဆာန်မှ စားသုံးမိသော ထုတ်ကုန်အမျိုးအစားပေါ်တွင် များစွာမူတည်ပါသည်။ ကျောင်းအုပ်များကို နားလည်ခြင်းသည် ရှောင်ရှားရန် အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ပြဿနာ။

ထို့ကြောင့် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်နှင့် ဝေးဝေးရှောင်ရမည့် ထုတ်ကုန်များနှင့် အဆိပ်သင့်ခြင်း သို့မဟုတ် မူးဝေခြင်း အမျိုးအစားတစ်ခုစီအတွက် ဖြစ်နိုင်သော ကုသမှုများကို အတိအကျသိပါ-

• ချောကလက်- သေးငယ်သည် ချောကလက်ပမာဏသည် ကြောင်တစ်ကောင်ကို မူးအောင်သောက်ရန် လုံလောက်သည်။ စားသုံးပြီး ခြောက်နာရီမှ 12 နာရီအတွင်း ပေါ်ပေါက်လေ့ရှိသော ပထမလက္ခဏာများမှာ- အဆက်မပြတ်ရေငတ်ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ တံတွေးထွက်ခြင်း၊ ဂနာမငြိမ်ခြင်းနှင့် ဝမ်းရောင်ရမ်းခြင်းတို့ဖြစ်ပြီး အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာနှင့် နှလုံးခုန်ရပ်ခြင်းအထိ တိုးလာနိုင်သည်။

• စပျစ်သီးပျဉ်နှင့် စပျစ်သီး- ဤမူးယစ်ခြင်းအမျိုးအစားသည် ခွေးများကြားတွင် ပို၍အဖြစ်များသော်လည်း ကြောင်များတွင်လည်း ဖြစ်တတ်ပါသည်။ ပိုမိုပြင်းထန်သောအခြေအနေများတွင်၊ ရောဂါလက္ခဏာများသည်ကျောက်ကပ်ပျက်ကွက်ပြီးတိရစ္ဆာန်ကိုသေဆုံးသည်အထိဖြစ်စေနိုင်သည်။ ပြဿနာကိုကုသရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှရွေးချယ်သောလမ်းကြောင်းမှာ အကြောသွင်းအရည်ကုထုံးဖြင့် ဆီးသွားခြင်းဖြစ်သည်၊

• အာဆင်းနစ်- ပိုးသတ်ဆေးများ၊ ပိုးသတ်ဆေးများပါရှိသည်၊ နှင့် အဆိပ်များ၊ ထုတ်ကုန်သည် ပြင်းထန်သော ဝမ်းလျှောခြင်း (တစ်ခါတစ်ရံတွင် သွေးနှင့်အတူ) စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ အားနည်းခြင်းနှင့် နှလုံးသွေးကြောများ ပြိုလဲခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဤဓာတ်ကို စားသုံးခြင်းသည် အသည်းနှင့် ကျောက်ကပ်ကဲ့သို့သော အင်္ဂါအမျိုးမျိုးတွင် ပြင်းထန်သော ရောင်ရမ်းမှုကို ဖြစ်စေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နာရီထက်နည်းသော ထုတ်ကုန်ကို မျိုချမိပါက အရေးပေါ်ကုသမှုမှာ အော့အန်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ မကြာမီတွင်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် activated charcoal ကို ပါးစပ်ဖြင့် စီမံပေးသင့်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အစာအိမ်ကာကွယ်ပေးသည့်ဆေးများ

• ခေါင်းလျှော်ရည်၊ ဆပ်ပြာ သို့မဟုတ် ဆပ်ပြာများ- ဤထုတ်ကုန်အချို့တွင် ၎င်းတို့၏ဖွဲ့စည်းမှုတွင် အဆိပ်ဖြစ်စေသောဒြပ်စင်များပါရှိသောကြောင့် အန်ခြင်းမဖြစ်သင့်သည့်အခြေအနေတစ်ခု၏ ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ လက္ခဏာများမှာ မူးဝေခြင်း၊ အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ပြဿနာကိုဖြေရှင်းရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းကို ညွှန်ပြနိုင်သည်။

• လူသားများအတွက် ဆေးဝါးများ- သင့်ကြောင်ကို လူသားဆေးများ ဘယ်တော့မှ မပေးပါနဲ့။ အချို့သောဆေးများတွင် acetyl salicylic acid (aspirin) ကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများ ပါ၀င်ပြီး အပူလွန်ကဲကာ အသက်ရှူမြန်စေသည့် ပါရာစီတမော၊ ပါရာစီတမောသည် အသည်းကို ပျက်စီးစေပြီး သွားဖုံးများကို မည်းစေသည်။ ဗီတာမင်ဓာတ်ကိုလည်း ညွှန်ပြမထားသလို မယုံနိုင်စရာပါ။ ဥပမာအားဖြင့် ဗီတာမင် A သည် မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း၊ အဆစ်များတောင့်တင်းခြင်း၊ အူလမ်းကြောင်းပိတ်ဆို့ခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

• ဆိုက်ယာနိုက်- ဤအဆိပ်သင့်မှုအမျိုးအစားသည် များသောအားဖြင့် အပင်များကို စားသုံးမိခြင်းဖြင့် ဖြစ်တတ်ပါသည်။ ဤဒြပ်ပေါင်းများဖြစ်သည့် ကျူပင်၊ ပန်းသီးအရွက်၊ ပြောင်းဖူး၊ လင်ဆေးစေ့နှင့် ယူကလစ်တို့ဖြစ်သည်။ စားသုံးပြီး 10 မိနစ်မှ 15 မိနစ်ခန့်အကြာတွင် ပထမလက္ခဏာများသည် လျင်မြန်စွာပေါ်လာပြီး အသက်ရှုရခက်ခြင်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို တိုးလာစေပါသည်။ ဤအခြေအနေမျိုးတွင်၊ ကုသမှုသည် ဤအကျိုးသက်ရောက်မှုကို ဖြတ်တောက်မည့် ဒြပ်ပေါင်းများကို ချက်ခြင်းစီမံကွပ်ကဲခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

• ဖလိုရင်း- သင့်သွားတိုက်ဆေးတွင် ဖလိုရိုက်ကို သင်သိပါသလား။ ဒါကြောင့် တိရိစ္ဆာန်တွေအတွက် ကြီးမားတဲ့ အန္တရာယ်တစ်ခုပါပဲ။ ထို့ကြောင့်၊ သင်သည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွင် လူသားများအတွက် သွားနှင့်ခံတွင်းပစ္စည်းကို ဘယ်တော့မှ အသုံးမပြုသင့်ပါ။ ဤမူးယစ်ခြင်း၏လက္ခဏာများအစာအိမ်ရောဂါ၊ နှလုံးခုန်နှုန်း တိုးလာခြင်း တို့ဖြစ်သည်။

• ကလိုရင်းနှင့် အရောင်ချွတ်ဆေးများ- လက္ခဏာများမှာ အော့အန်ခြင်း၊ မူးဝေခြင်း၊ တံတွေးထွက်ခြင်း၊ မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ အရေပြားပေါ်တွင်သာ မူးဝေလာပါက ကြောင်ကို ခေါင်းလျှော်ရည်အပျော့စားဖြင့် ရေချိုးပြီး ရေများများဖြင့် ဆေးကြောပါ။ ကိစ္စအားလုံးတွင်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ချက်ချင်းတိုင်ပင်ရပါမည်။