দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে ঘৰৰ ভিতৰত মেকুৰী ১০০% নিৰাপদ বুলি ধাৰণাটো এটা ভ্ৰম। বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ কৌতুহলী প্ৰাণী আৰু ইহঁতৰ দুঃসাহসিক অভিযানে শেষত যিকোনো নিয়ন্ত্ৰিত পৰিৱেশক বিপদৰ সাগৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰে। জীৱ-জন্তুটোৰ আচৰণ আৰু শাৰীৰিক লক্ষণসমূহৰ ওপৰত চকু ৰাখি সম্ভাৱ্য সমস্যা যেনে মদ্যপান আৰু বিষক্ৰিয়া আদি চিনাক্ত কৰিব লাগে। এনে সময়ত দ্ৰুত চিন্তা আৰু লগে লগে কাম কৰিব জনাটোৱে সকলো পাৰ্থক্য আনিব পাৰে! গতিকে আপোনাৰ মেকুৰীটো বিষাক্ত বা মদ্যপান কৰিলে কি কৰিব লাগে সেইটো বিচাৰি উলিয়াওক!

বিষাক্ত মেকুৰী: লক্ষণসমূহৰ ভিতৰত বমি, আক্ৰমণ আৰু জ্বৰ আদি অন্তৰ্ভুক্ত

আন যিকোনো পোহনীয়া জন্তুৰ দৰে মেকুৰীৰো যোগাযোগ কৰিবলৈ নিজস্ব কৃত্ৰিমতা থাকে মালিকসকলে যি অনুভৱ কৰিছে। টিউটৰ আৰু তেওঁৰ পোহনীয়া জন্তুৰ মাজৰ সম্পৰ্ক ইমানেই শক্তিশালী যে, সময়ৰ লগে লগে, জন্তুটোৱে কি ভাবিছে সেয়া বুজিবলৈ সহজ হৈ পৰে। গতিকে বিষক্ৰিয়া বা মদ্যপানৰ প্ৰথম লক্ষণ চিনাক্ত কৰাটো ইমান জটিল নহ’ব। প্ৰয়োজনীয় কথাটো হ'ল আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰতি ভালদৰে মনোযোগ দিয়া!

বিষাক্ত বা মদ্যপান কৰা মেকুৰীয়ে উপস্থাপন কৰা মূল লক্ষণসমূহ তলত পৰীক্ষা কৰক:

• বমি আৰু ডায়েৰিয়া (কেতিয়াবা তেজৰ সৈতে)
• অত্যধিক লালা ওলোৱা
• কাহ আৰু হাঁচি
• পেটত বিষ
• ছালৰ বিষ
• শ্বাস-প্ৰশ্বাসত অসুবিধা
• আচৰণ, কঁপনি আৰু পেশী স্পাজম
• ৰ প্ৰসাৰণছানি
• চৰম অংশত সমন্বয়ৰ অভাৱ
• জ্বৰ
• চেতনা হেৰুৱা
• সঘনাই প্ৰস্ৰাৱ কৰা (সঘনাই প্ৰস্ৰাৱ কৰা)
• কণ্ঠস্বৰ (বিভিন্ন মিউইং সাধাৰণবোৰৰ পৰা)

বিষাক্ত মেকুৰী: কি কৰিব? বিষক্ৰিয়াৰ উৎস চিনাক্ত কৰি পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যাওক!

আপুনি আপোনাৰ মেকুৰীৰ লক্ষণসমূহ বিশ্লেষণ কৰি এই সিদ্ধান্তত উপনীত হৈছেনে যে জন্তুটোৱে বিষক্ৰিয়া প্ৰক্ৰিয়াৰ মাজেৰে পাৰ হৈ আছে? শান্ত! প্ৰথম প্ৰত্যাহ্বান হ’ল হতাশ নহ’ব। আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ স্বাস্থ্য বিপদত পৰিলে শান্ত হৈ থকাটো অতি কঠিন, কিন্তু আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক সহায় কৰাৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল স্পষ্ট আৰু ব্যৱহাৰিকভাৱে চিন্তা কৰা। কোনো ব্যৱস্থা লোৱাৰ আগতে পশু চিকিৎসকৰ লগত যোগাযোগ কৰক! পছন্দসই হ'ব, এজন পেছাদাৰী যিয়ে ইতিমধ্যে আপোনাৰ মেকুৰীৰ চিকিৎসা কৰাত অভ্যস্ত আৰু পোহনীয়া জন্তুটোৰ সমগ্ৰ ইতিহাস জানে।

আদৰ্শ হ'ল এই উদ্ধাৰ মুহূৰ্তত দুজন লোকে অংশগ্ৰহণ কৰা। এজনে পশু চিকিৎসকৰ পৰা নিৰ্দেশনা পোৱাৰ বিপৰীতে আনজনে বিড়ালৰ পোৱালিটোক স্থিৰ কৰি বিষক্ৰিয়াৰ উৎস বিচাৰিব পাৰে। সমস্যাৰ বাবে দায়ী পদাৰ্থটো নিশ্চয় বিচাৰিব! এই তথ্য পেছাদাৰীজনৰ পূৰ্বাভাসৰ বাবে অপৰিহাৰ্য হ'ব।

পণ্যটোৰ নাম, ইয়াৰ সক্ৰিয় উপাদান, পদাৰ্থৰ শক্তি, খোৱাৰ পৰিমাণ আৰু কিমান দিনৰ আগতে উপাদানটো গ্ৰহণ কৰা হৈছিল আদি বিৱৰণে সকলো... বিড়ালৰ পোৱালিটোক বচাবলৈ সময়ত পাৰ্থক্য। লগতে, প্ৰশ্ন কৰা সামগ্ৰীটো সম্পূৰ্ণৰূপে বাহিৰত নিশ্চয়কৈ ৰাখিব।জন্তুটোৰ হাতৰ মুঠিত, সমস্যাৰ সম্ভাৱ্য পুনৰাবৃত্তি এৰাই চলি।

মই বিষাক্ত মেকুৰী এটাক বমি কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব লাগেনে?

বিষৰ ধৰণ বা... বিষক্ৰিয়াৰ বাবে দায়ী খাদ্যও এই সিদ্ধান্ত লোৱাৰ ক্ষেত্ৰত বিবেচনা কৰিবলগীয়া এটা কাৰক। বেছিভাগ মানুহৰে প্ৰথম ইমপালছনৰ ভিতৰত এটা হ’ল মেকুৰীটোক বমি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা যাতে ক্ষতিকাৰক সামগ্ৰীটোৰ পৰা মুক্তি পায়। কিন্তু এই চিন্তাৰ কিছুমান ভিন্নতা আছে: যদিহে প্ৰশ্ন কৰা পদাৰ্থটো ইতিমধ্যে দুঘণ্টাতকৈ অধিক সময় গ্ৰহণ কৰা হৈছে, তেন্তে বমিৰ আকাংক্ষিত প্ৰভাৱ নপৰে আৰু আনকি প্ৰাণীটোক দুৰ্বল কৰি তুলিব পাৰে।

আন এটা বিৱৰণ হ’ল ইয়াৰ বিষয়বস্তু যদি মৌলটো জাৰণকাৰী হয় (উদাহৰণস্বৰূপে ব্লিচ), তেন্তে বমিৰ ফলত কষ্টিক বাৰ্ন হ'ব পাৰে আৰু বিড়ালৰ পোৱালিৰ অভ্যন্তৰীণ অংগ যেনে খাদ্যনলী, ডিঙি আৰু মুখৰ ক্ষতি হ'ব পাৰে। গতিকে তৎক্ষণাত পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক আৰু পেছাদাৰীৰ ইংগিত অবিহনে কোনো ব্যৱস্থা গ্ৰহণ নকৰিব!

বিষাক্ত মেকুৰী জীয়াই থাকিব পাৰেনে? বিষক্ৰিয়াৰ মূল প্ৰকাৰ আৰু ইয়াৰ চিকিৎসা চাওক!

অনুপযুক্ত পদাৰ্থ গ্ৰহণ কৰিলে বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে বিষক্ৰিয়া বা মদ্যপানৰ প্ৰক্ৰিয়াৰ মাজেৰে পাৰ হ'ব পাৰে, উপাদানটোৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি (বা বিৰোধী খাদ্য)। পাটাছ দা কাছাই ইতিমধ্যে বুজাই দিয়াৰ দৰে চিকিৎসাসমূহ প্ৰাণীটোৱে গ্ৰহণ কৰা সামগ্ৰীৰ ধৰণৰ ওপৰত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰ কৰে। অধ্যক্ষসকলক বুজাটো এৰাই চলাৰ অন্যতম ফলপ্ৰসূ উপায়

গতিকে, আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ পৰা কোনবোৰ সামগ্ৰী আঁতৰাই ৰাখিব লাগে আৰু প্ৰতিটো ধৰণৰ বিষক্ৰিয়া বা মদ্যপানৰ সম্ভাৱ্য চিকিৎসা সঠিকভাৱে জানি লওক:

• চকলেট: সৰু চকলেটৰ পৰিমাণ এটা বিড়ালৰ জীৱক মদ্যপান কৰিবলৈ যথেষ্ট। সাধাৰণতে গ্ৰহণ কৰাৰ ছয়ৰ পৰা ১২ ঘণ্টাৰ ভিতৰত দেখা দিয়া প্ৰথম লক্ষণসমূহ হ’ল: অহৰহ পিয়াহ, বমি, লালা ওলোৱা, অস্থিৰতা আৰু পেট ফুলা, যিবোৰ শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত অসুবিধা আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ বিকলতালৈকে বিস্তৃত হ’ব পাৰে;

• কিচচমিচ আৰু আঙুৰ: এই ধৰণৰ মদ্যপান কুকুৰৰ মাজত বেছি হয়, কিন্তু মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰতো এনেকুৱা হয়। অধিক গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত লক্ষণসমূহৰ ভিতৰত বৃক্ক বিকল হৈ জন্তুটোৰ মৃত্যু হ’ব পাৰে। এই সমস্যাৰ চিকিৎসাৰ বাবে পশু চিকিৎসকে বাছি লোৱা পথটো হ’ল শিৰাত তৰল পদাৰ্থৰ চিকিৎসাৰ দ্বাৰা প্ৰস্ৰাৱ কৰা;

• আৰ্ছেনিক: কীটনাশক, কীটনাশকত উপস্থিত আৰু বিষক্ৰিয়া, এই সামগ্ৰীয়ে তীব্ৰ ডায়েৰিয়া (কেতিয়াবা তেজৰ সৈতে), হতাশা, দুৰ্বলতা আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ ধ্বংসৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। এই পদাৰ্থ গ্ৰহণ কৰিলে যকৃত আৰু বৃক্ক আদি বিভিন্ন অংগত তীব্ৰ প্ৰদাহ হয়। জৰুৰী চিকিৎসা, যদিহে প্ৰডাক্টটো দুঘণ্টাৰো কম সময়ৰ আগতে গ্ৰহণ কৰা হৈছে, তেন্তে বমি প্ৰৰোচিত কৰা। তাৰ পিছত পশু চিকিৎসকে মৌখিকভাৱে সক্ৰিয় কয়লা আৰু পিছলৈ গেষ্ট্ৰিক প্ৰটেক্টৰ দিব লাগে;

• শ্বেম্পু, চাবোন বা ডিটাৰজেন্ট: এইটো এনে এটা পৰিস্থিতিৰ উদাহৰণ য'ত বমি প্ৰৰোচিত কৰিব নালাগে, কিয়নো এই কিছুমান সামগ্ৰীৰ গঠনত জাৰণকাৰী পদাৰ্থ থাকে। লক্ষণসমূহ হ’ল মূৰ ঘূৰোৱা, বমি আৰু ডায়েৰিয়া। পশু চিকিৎসকে সমস্যাটোৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সৰ্বোত্তম উপায়ৰ ইংগিত দিব পাৰে।

• মানুহৰ বাবে ঔষধ: আপোনাৰ মেকুৰীক কেতিয়াও মানুহৰ ঔষধ নিদিব! কিছুমান ঔষধত এচিটাইল চেলিচিলিক এচিড (এছপিৰিন) আদি পদাৰ্থ থাকে, যিয়ে হাইপাৰথাৰ্মিয়া আৰু উশাহ-নিশাহ ত্বৰান্বিত কৰে, পেৰাচিটামল, যিয়ে যকৃতৰ ক্ষতি কৰে আৰু জন্তুৰ দাঁতৰ আলু ক’লা কৰে। অবিশ্বাস্য যেন লাগিলেও ভিটামিনৰ ব্যৱস্থাও কৰা হোৱা নাই। উদাহৰণস্বৰূপে ভিটামিন এৰ ফলত ভোকহীনতা, গাঁঠি জঠৰতা, অন্ত্ৰত বাধা আৰু ওজন কমি যাব পাৰে।

• চাইনাইড: এই ধৰণৰ বিষক্ৰিয়া সাধাৰণতে উদ্ভিদক গ্ৰহণ কৰিলে হয় এই যৌগ, যেনে নল, আপেলৰ পাত, কুঁহিয়াৰ, লিনচিড আৰু ইউকেলিপ্টাছ। প্ৰথম লক্ষণবোৰ সোনকালে দেখা দিয়ে, গ্ৰহণ কৰাৰ প্ৰায় ১০ৰ পৰা ১৫ মিনিটৰ পিছত, আৰু উত্তেজনা বৃদ্ধি কৰে যিটো উশাহ লোৱাত অসুবিধালৈ পৰিণত হয়। এই ক্ষেত্ৰত চিকিৎসা সম্ভৱতঃ এই প্ৰভাৱ কমাব পৰা যৌগসমূহ তৎক্ষণাত প্ৰয়োগ কৰা হ’ব।

• ফ্ল’ৰিন: আপুনি আপোনাৰ টুথপেষ্টত থকা ফ্ল’ৰাইড জানেনে? গতিকে জীৱ-জন্তুৰ বাবে ই এক বৃহৎ বিপদ! গতিকে পোহনীয়া জন্তুৰ ওপৰত কেতিয়াও মানুহৰ বাবে দন্ত চিকিৎসাৰ সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰা উচিত নহয়। এই মদ্যপানৰ লক্ষণসমূহ হ’ল...গেষ্ট্ৰ’এণ্টেৰাইটিছ, হৃদস্পন্দন বৃদ্ধি আদি।

• ক্ল’ৰিন আৰু ব্লিচ: লক্ষণসমূহ হ’ল বমি, মূৰ ঘূৰোৱা, লালা ওলোৱা, ভোকহীনতা, ডায়েৰিয়া আৰু হতাশা। যদিহে মাদকতা কেৱল ছালতহে হৈছে তেন্তে মেকুৰীটোক মৃদু চেম্পুৰে গা ধুৱাব লাগে আৰু প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানীৰে ধুই পেলাব লাগে। সকলো ক্ষেত্ৰতে তৎক্ষণাত পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল’ব লাগিব।