मांजरींमधील कोलायटिस - याला दाहक आंत्र रोग देखील म्हणतात - ही तुमच्या विचारापेक्षा अधिक सामान्य स्थिती आहे आणि सामान्यतः अतिसार असलेल्या मांजरीमागील एक कारण आहे. या रोगामुळे मांजरींच्या आतड्यांमध्ये बदल होतात आणि त्याकडे लक्ष देणे आवश्यक आहे जेणेकरुन काहीतरी अधिक गंभीर होऊ नये. कोणत्याही मांजरीला प्रभावित करणारा रोग असूनही, काही मांजरींच्या जाती या समस्येमुळे अधिक प्रभावित होतात, जसे की सियामी, पर्शियन आणि मेन कून. मांजरींमधील कोलायटिस आणि त्याचे परिणाम याबद्दल थोडे अधिक समजून घेण्यासाठी, आम्ही साओ पाउलो येथील पशुवैद्य फेलिपे रामायर्स यांच्याशी बोललो. तो काय म्हणाला ते पहा!

मांजरींमधील कोलायटिस: ते काय आहे आणि रोगाची मुख्य कारणे समजून घ्या

पशुवैद्यकाच्या मते, मांजरींमधील कोलायटिस हे कोलन म्यूकोसाच्या जळजळीद्वारे वैशिष्ट्यीकृत आहे, जो प्राण्यांच्या आतड्याचा एक भाग आहे जो अन्न आणि द्रव शोषण्यास जबाबदार आहे. जळजळ दोन प्रकारे प्रकट होऊ शकते: तीव्र किंवा जुनाट. “सुरुवातीला, आतड्यांसंबंधी जळजळ होण्याचा कालावधी सहसा लहान असतो. दुसरीकडे, तीव्र जळजळ मध्ये, दाहक प्रक्रिया दीर्घकाळ टिकते आणि ती दोन आठवड्यांपर्यंत टिकू शकते”, ते म्हणतात.

फेलिप चेतावणी देतात की मांजरींमध्ये कोलायटिसची कारणे दोन्ही जिवाणू असू शकतात आणि पर्यावरणीय घटक. प्राणी जगतो. त्यामुळे, दाहक आंत्र रोग कशामुळे प्रेरित होतो हे एकाच प्रकारे परिभाषित करणे शक्य नाही. त्या मांजरीतणावपूर्ण आणि अस्वस्थ ठिकाणी राहणे, उदाहरणार्थ, प्रतिक्रिया म्हणून स्थिती विकसित होऊ शकते: तणाव संप्रेरक गर्भाशयाला जळजळ करते, ज्यामुळे अतिसार होतो.

दाहक आंत्र रोग: मांजरींना अनेकदा अतिसार आणि निर्जलीकरण होते

मांजरीसोबत राहणा-या कोणालाही आरोग्याची समस्या असताना मांजरींना हे दाखवण्यात मोठी अडचण कशी येते हे चांगले माहीत असते आणि म्हणूनच ते विशेषज्ञ आहेत. काहीतरी चांगले चालले नाही असे कोणतेही चिन्ह मुखवटा घालताना. तथापि, जेव्हा मांजरींमध्ये कोलायटिसचा प्रश्न येतो तेव्हा चिन्हे थोडी अधिक स्पष्ट असतात. “मालकाला अतिसार, आतड्यांसंबंधी हालचालींची वारंवारता कमी होणे आणि मांजरीच्या स्टूलमध्ये श्लेष्मा किंवा रक्त येणे यासारखी लक्षणे दिसून येतील. प्राण्याला अतिसारासह उलट्या देखील होऊ शकतात, ज्यामुळे त्वरीत स्पष्ट निर्जलीकरण होते”, फेलिप म्हणतात. याव्यतिरिक्त, मांजरीमध्ये आळशीपणा, पोट फुगणे आणि वजन कमी होते. म्हणून, हे फार महत्वाचे आहे की ट्यूटर कोणत्याही लक्षणाने पशुवैद्यकाची मदत घेतो आणि पाळीव प्राण्याला स्वतःच औषध देत नाही. मांजरींमध्ये कोलायटिससाठी औषधांचा अयोग्य वापर तुमच्या पाळीव प्राण्यांच्या आरोग्यास हानी पोहोचवू शकतो.

मांजरींमध्ये कोलायटिसचे निदान कसे केले जाते?

आदर्शपणे, मांजरींमध्ये कोलायटिसचा संशय आल्यास, मालकाने शक्य तितक्या लवकर पशुवैद्याचा सल्ला घ्यावा. तरच अंमलबजावणी करणे शक्य होईलचाचण्यांद्वारे निदान करा आणि सेप्सिस सारख्या गंभीर स्थितीत रोग विकसित होणार नाही याची खात्री करा, जेव्हा जीवाणू किंवा बॅक्टेरियाचे तुकडे रक्तप्रवाहातून प्रवास करतात आणि इतर अवयव शोधतात, परिणामी सामान्य संक्रमण होते. फेलिपच्या मते, कोलायटिसचे निदान वेगवेगळ्या प्रकारे केले जाऊ शकते. “सामान्यतः, पहिली परीक्षा अल्ट्रासाऊंड केली जाते, कारण यामुळे प्राण्यांच्या आतड्यांसंबंधी लूपचे मूल्यांकन करणे शक्य होते आणि अशा प्रकारे, आकार किंवा संभाव्य जळजळ मध्ये कोणताही बदल सत्यापित करणे शक्य होते. दुसरी चाचणी केली जाऊ शकते ती म्हणजे परजीवी किंवा अंतःस्रावी रोगांची उपस्थिती नाकारण्यासाठी विष्ठा चाचणी, जसे की फेलिन पॅन्क्रियाटायटीस,” तो म्हणतो. या व्यतिरिक्त, या समस्येवर उपचार करण्यासाठी सर्वोत्कृष्ट औषध निवडण्यात मदत करण्यासाठी व्यावसायिकांकडून रक्त मोजणीची विनंती देखील केली जाते

मांजरींमधील कोलायटिस: रोगाच्या कारणानुसार उपचार बदलतात

निदानाची पुष्टी झाल्यानंतर, मांजरींमध्ये कोलायटिसवर उपचार करण्याची वेळ आली आहे. या प्रकरणात, फेलिप जोडते: उपचार पशुवैद्यकाने केले पाहिजे आणि रोगाच्या कारणानुसार बदलते. परजीवीमुळे होणाऱ्या कोलायटिसच्या बाबतीत, उदाहरणार्थ, वर्मीफ्यूजचा वापर हा सर्वोत्तम उपाय आहे. ज्या प्रकरणांमध्ये परिस्थिती इतर कारणांमुळे उद्भवते, विरोधी दाहक औषधे आवश्यक असू शकतात. परंतु, हे लक्षात ठेवण्यासारखे आहे की मांजरींमध्ये कोलायटिससाठी औषधाचा वापर अत्यंत सावधगिरीने केला पाहिजे, कारणप्राण्यांमध्ये अधिक संवेदनशील जीव असतो. योग्य उपचार सुनिश्चित करण्यासाठी, व्यावसायिकांच्या मार्गदर्शक तत्त्वांचे पालन करणे आवश्यक आहे.