Կատուների կոլիտը, որը նաև կոչվում է աղիների բորբոքային հիվանդություն, ավելի տարածված վիճակ է, քան դուք կարող եք պատկերացնել և սովորաբար լուծ ունեցող կատվի պատճառներից մեկն է: Հիվանդությունը կատվազգիների աղիքներում փոփոխություններ է առաջացնում և ուշադրության կարիք ունի, որպեսզի չվերաճի ավելի լուրջ բանի: Չնայած հիվանդությունը, որը կարող է ախտահարել ցանկացած կատվային, որոշ կատուների ցեղատեսակներ հակված են ավելի շատ տուժել այս խնդրից, ինչպիսիք են սիամական, պարսկական և Մեն Կունը: Կատուների կոլիտի և դրա հետևանքների մասին մի փոքր ավելին հասկանալու համար մենք խոսեցինք անասնաբույժ Ֆելիպե Ռամիրեսի հետ Սան Պաուլոյից: Տեսեք, թե ինչ է նա ասել:

Կոլիտը կատուների մոտ. հասկանալ, թե որն է այն և հիվանդության հիմնական պատճառները

Ըստ անասնաբույժի, կատուների մոտ կոլիտը բնութագրվում է հաստ աղիքի լորձաթաղանթի բորբոքմամբ, որը կենդանու աղիքի մի մասն է, որը պատասխանատու է սննդի և հեղուկի կլանման համար։ Բորբոքումը կարող է դրսևորվել երկու ձևով՝ սուր կամ քրոնիկ: «Սկզբում աղիների բորբոքման շրջանը սովորաբար կարճ է լինում։ Մյուս կողմից, քրոնիկական բորբոքման դեպքում բորբոքային գործընթացը հակված է երկար տևելու և կարող է տևել մինչև երկու շաբաթ»,- ասում է նա։

Ֆելիպեն զգուշացնում է, որ կատուների մոտ կոլիտի պատճառները կարող են լինել երկուսն էլ բակտերիալ։ և շրջակա միջավայրի գործոնները կենդանին ապրում է. Հետևաբար, հնարավոր չէ մեկ ձևով սահմանել, թե ինչն է դրդում աղիների բորբոքային հիվանդությանը: կատուներ, որՍթրեսային և անհարմար վայրերում ապրելը, օրինակ, կարող է զարգանալ որպես պատասխան՝ սթրեսի հորմոնը առաջացնում է արգանդի վզիկի բորբոքում՝ առաջացնելով փորլուծություն:

Բորբոքային աղիքային հիվանդություն. կատուները հաճախ ունենում են լուծ և ջրազրկում

Յուրաքանչյուր ոք, ով ապրում է կատվի հետ, լավ գիտի, թե ինչպես են կատուները մեծ դժվարությամբ ցույց տալիս, երբ ունեն առողջական խնդիրներ և, հետևաբար, նրանք մասնագետ են: քողարկելով ցանկացած նշան, որ ինչ-որ բան լավ չի ընթանում: Այնուամենայնիվ, երբ խոսքը վերաբերում է կատուների կոլիտին, նշանները մի փոքր ավելի ակնհայտ են: «Սեփականատերը կնկատի այնպիսի ախտանիշներ, ինչպիսիք են լուծը, աղիների շարժման հաճախականության նվազումը և կատվի կղանքում լորձի կամ արյան առկայությունը: Կենդանին կարող է նաև փսխում ունենալ փորլուծության հետ մեկտեղ, որն արագորեն հանգեցնում է ակնհայտ ջրազրկման»,- ասում է Ֆելիպեն: Բացի այդ, կատվիկը հակված է անտարբերության, գազերի և մեծ քաշի կորստի: Հետևաբար, շատ կարևոր է, որ ցանկացած ախտանիշ դաստիարակը դիմի անասնաբույժի օգնությանը և ինքնուրույն չբժշկի ընտանի կենդանուն: Կատուների մոտ կոլիտի դեմ դեղերի ոչ պատշաճ օգտագործումը կարող է ավելի վնասել ձեր ընտանի կենդանու առողջությանը:

Ինչպե՞ս է ախտորոշվում կոլիտը կատուների մոտ:

Իդեալում, երբ կատուների մոտ կոլիտի կասկած կա, սեփականատերը պետք է հնարավորինս շուտ դիմի անասնաբույժին: Միայն այդ դեպքում հնարավոր կլինի իրականացնելախտորոշումը թեստերի միջոցով և ապահովել, որ հիվանդությունը չի վերածվում ավելի լուրջ վիճակի, ինչպիսին է սեպսիսը, երբ բակտերիաները կամ բակտերիաների կտորները անցնում են արյան միջոցով և գտնում այլ օրգաններ, ինչը հանգեցնում է ընդհանուր վարակի: Ֆելիպեի խոսքով՝ կոլիտի ախտորոշումը կարող է կատարվել տարբեր ձևերով. «Սովորաբար, առաջին հետազոտությունը կատարվում է ուլտրաձայնային, քանի որ այն հնարավորություն է տալիս գնահատել կենդանու աղիքային հանգույցները և այդպիսով ստուգել չափի ցանկացած փոփոխություն կամ հնարավոր բորբոքում: Մեկ այլ թեստ, որը կարելի է անել, կղանքի թեստն է՝ բացառելու մակաբույծների կամ էնդոկրին հիվանդությունների առկայությունը, օրինակ՝ կատվային պանկրեատիտը»,- ասում է նա։ Բացի դրանցից, մասնագետի կողմից սովորաբար պահանջվում է նաև արյան հաշվում, որպեսզի օգնի ընտրել լավագույն դեղամիջոցը խնդրի բուժման համար

Կատուների մոտ կոլիտը. բուժումը տատանվում է` կախված հիվանդության պատճառից

Ախտորոշումը հաստատելուց հետո եկել է կատուների մոտ կոլիտի բուժման ժամանակը: Այս դեպքում Ֆելիպեն հավելում է՝ բուժումը պետք է կատարվի անասնաբույժի մոտ և տատանվում է՝ կախված հիվանդության պատճառներից։ Մակաբույծների կողմից առաջացած կոլիտի դեպքում, օրինակ, վերմիֆուգի օգտագործումը լավագույն լուծումն է։ Այն դեպքերում, երբ պայմանը պայմանավորված է այլ գործոններով, կարող են անհրաժեշտ լինել հակաբորբոքային դեղեր: Սակայն հարկ է հիշել, որ կատուների մոտ կոլիտի դեմ դեղամիջոցի օգտագործումը պետք է արվի մեծ զգուշությամբ, քանի որ.կենդանիները հակված են ավելի զգայուն օրգանիզմ ունենալու։ Ճիշտ բուժում ապահովելու համար անհրաժեշտ է հետևել մասնագետի ցուցումներին: