Како и луѓето, кучињата не се ослободени од психолошки и емоционални проблеми. Депресијата кај кучињата, на пример, е почеста болест отколку што мислите. Во тој случај, постојат голем број причини кои може да стојат зад депресивно куче, како што се преселување на куќа, доаѓање на нови членови на семејството или дури и губење на најблиските. Кучешката депресија може да стане сериозна ако не се грижи правилно. Затоа, важно е да го набљудувате вашиот пријател за да го разбере ова однесување и на тој начин да го пронајдете најдобриот начин да му помогнете.

Што предизвикува депресија кај кучињата?

Спротивно на она што мислат некои тутори, кучињата можат развиваат и слика на депресија. Кога тоа ќе се случи, вообичаено е туторот да го забележи својот пријател исклучително тивок, со тажен поглед, без апетит и многу малку енергија. Според Рената Блумфилд, ветеринар и бихејвиорист за животни. Причините за болеста може да варираат од губење на некој близок до драстична промена во рутината. „Кога некој во семејството ќе умре или ќе се пресели дома, било да е тоа лице или домашно милениче, кучето страда од тага што може да резултира со депресија“, објаснува тој. Исто како и заминувањето, доаѓањето на нови членови во куќата исто така може да ја наруши психологијата на животното. „Новиот миленик во куќата, на пример, генерира промени во рутината, што може да го натера да се чувствува изоставен.настрана или љубоморен“. Затоа, неопходно е дел од вашето време да му посветите на вашиот четириножен пријател, па дури и да поттикнете приближување помеѓу него и новиот член (секако безбедно).

Покрај тоа, односот на туторот со вашиот миленичето, исто така, може многу да влијае на таблата. Во некои случаи, доминацијата што ја врши човекот може да го натера животното да се плаши и да се плаши да преземе каква било акција, што резултира со депресивно и тажно кученце. Затоа, специјалистот предупредува: неопходно е да се инвестира во позитивна обука и да се избегнуваат агресивни команди за да се гарантира благосостојбата на вашето домашно милениче.

Кучиња со депресија: симптомите мора да ги набљудува учителот

Кога станува збор за депресивно куче, животното секогаш ќе покажува знаци дека нешто не е во ред. Рената појаснува: „Депресивно куче има тенденција да ги држи ушите и опашката надолу во текот на денот. Изгубена е и навиката за мавтање со опашката“. Исто така, ако забележите дека вашето куче шета со тажен поглед и повеќе во неговиот, важно е да го вклучите предупредувачкиот сигнал. Тоа е затоа што незаинтересираноста може да биде и симптом на депресија кај кучињата. „Живото и разиграно куче, на пример, може да почне да се изолира и да не комуницира толку многу со семејството“, предупредува бихејвиористот. Друг знак дека менталното здравје на вашето куче може да биде загрозено е недостатокот на апетит, како што еДепресивно куче има тенденција да губи стимулација дури и за време на најпријатните моменти, како што се оброците.

Како да му помогнете на кучето со депресија?

Знаеме дека не е секогаш лесно да ги контролираме нашите емоции. Но, во случај на депресивно куче, вреди да се усвојат некои навики и мерки на претпазливост за да го развеселите животот на вашиот пријател и на тој начин да му помогнете да се справи со болеста. Во оваа смисла, бихејвиористот потсетува дека депресивните кучиња треба да се стимулираат со активности во нивната рутина. „Како и кај луѓето, времето на мирување на животното може да биде неговиот најголем негативец. Затоа, важно е да се воведат интерактивни игри за да се создадат нови врски и задоволства“, вели тој. Обидете се да одвоите одреден период од денот за да го шетате вашето куче. За време на прошетката, дозволете му на животното да се приближи и да комуницира со други домашни миленици и луѓе. Во случај на депресивно куче поради загуба на семејството, најдобро решение е да се обидете да ги зацврстите врските со него уште повеќе. Неколку минути со вашето друштво ќе бидат добри и за двајцата.

Депресија: кучето може да ја надмине состојбата со одредена грижа

Пред да започнете со третман за депресијата на вашиот пријател, важно е животното да подлежи на медицинска евалуација за да се идентификува изворот на проблемот. „Дијагнозата на депресија кај кучињата се поставува врз основа на историјата на животното. Во тој случај, прашања за вашиотрутината, однесувањето и неодамнешните промени обично се прават, бидејќи секој детал може да направи разлика во процесот на кучето. Генерално, консултацијата за однесување трае околу час и половина“, вели тој.

После тоа, можно е да се започне со третман кој може да варира од вклучување игри и активности во рутината на животното до терапии со феромони или алопатии. Во првиот случај, прошетките и прошетките се одличен начин да се подигне духот на животното. Во ситуации кога се препорачува употреба на лекови, важно е да се следи со стручно лице за да се обезбеди здравјето и благосостојбата на кучето. Покрај тоа, вреди да се напомене дека антидепресивите не треба да се користат како начин за допинг на животното. Препораките на ветеринарот мора строго да се следат.