ເຊັ່ນດຽວກັບໃນໝາ, giardia ໃນແມວແມ່ນເປັນ zoonosis ທົ່ວໄປຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ແມວບໍ່ມີພູມຕ້ານທານຕໍ່ການຕິດເຊື້ອພະຍາດນີ້, ເຊິ່ງມັກຈະບໍ່ສັງເກດເຫັນໃນເວລາທີ່ສັບສົນກັບອາການຖອກທ້ອງງ່າຍໆ. ດັ່ງນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະເອົາໃຈໃສ່ກັບອາການຂອງ giardia ໃນແມວແລະຍັງຊອກຫາວິທີປ້ອງກັນການປົນເປື້ອນ. ເພື່ອຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງຕໍ່ຄວາມສົງໄສໃນເລື່ອງນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ໂອ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Carolina Mouco Moretti, ເຊິ່ງເປັນຜູ້ອໍານວຍການທົ່ວໄປຂອງໂຮງຫມໍສັດຕະວະແພດ Vet Popular, ໃນ São Paulo.

Giardia ໃນແມວ: ການປົນເປື້ອນເກີດຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?

Giardia ເປັນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກແມ່ກາຝາກ Giardia lamblia. ໂປຣໂຕຊົວນີ້ອາໄສຢູ່ຕາມລຳໄສ້ຂອງມະນຸດ ແລະສັດຕາມທຳມະຊາດ ແລະປະກົດຕົວຜ່ານ cysts ທີ່ປ່ອຍອອກມາຈາກອາຈົມຂອງສັດອື່ນໆ. ພິຈາລະນາວ່າເປັນ zoonosis ໂດຍອົງການອະນາໄມໂລກ (WHO), ການຕິດເຊື້ອແມ່ນ oro-fecal, ນັ້ນແມ່ນ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງກິນບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ປົນເປື້ອນກັບ cysts ຂອງພະຍາດ. ອາຫານທີ່ບໍ່ໄດ້ລ້າງດີ, ນໍ້າທີ່ບໍ່ໄດ້ກັ່ນຕອງ ແລະສິ່ງຂອງທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນລະຫວ່າງ felines, ເຊັ່ນ: ໝໍ້ ແລະ ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບສຸຂະອະນາໄມຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ຍັງສາມາດແຜ່ເຊື້ອພະຍາດໄດ້.

Giardia ໃນແມວ: ຄວນສັງເກດອາການທັນທີ. ຂອງພະຍາດ

ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ພະຍາດກ້າວໄປໃນອົງການຈັດຕັ້ງຂອງສັດເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງ. “ມີສັດທີ່ປົນເປື້ອນ, ແຕ່ຢ່າສະແດງອາການ, ແຕ່ puppies ມີຄວາມອ່ອນໄຫວຕໍ່ກັບການມີຮູບແບບຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງພະຍາດ - ໂດຍສະເພາະຖ້າຫາກວ່າພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກຕິດເຊື້ອໃນໄລຍະການຫ່ຽວແຫ້ງ. ສັດທີ່ມີຄວາມບົກຜ່ອງທາງດ້ານພູມຄຸ້ມກັນທາງພູມຕ້ານທານແມ່ນຍັງມັກຈະໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກ giardiasis ແລະອາການຂອງມັນ,”, ສັດຕະວະແພດອະທິບາຍ. ອາການຂອງ giardia ແມ່ນ:

• ຂາດນ້ໍາ
• ຖອກທ້ອງ (ມີຫຼືບໍ່ມີເລືອດແລະຂີ້ມູກ)
• ນໍ້າໜັກຫຼຸດລົງ
• ງ້ວງຊຶມ
• ອາຍແກັສ
• ອາຈຽນ

ກວດເບິ່ງວ່າພູມຄຸ້ມກັນຂອງສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າບໍ່ຖືກທຳລາຍຈາກພະຍາດໃດໆ ເຊັ່ນ: FIV ແລະ FeLV. ແມວທີ່ບໍ່ມີພູມຕ້ານທານຫຼາຍສາມາດເປັນອັນຕະລາຍຫຼາຍໂດຍ giardia, ຕົ້ນຕໍແມ່ນຍ້ອນວ່າມັນໂຈມຕີ ລຳ ໄສ້ຂອງແມວ - ໂປຣໂຕຊົວກິນທຸກຢ່າງທີ່ສັດກິນ, ທຳລາຍ ລຳ ໄສ້ນ້ອຍແລະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມັນດູດຊຶມສານອາຫານທີ່ ຈຳ ເປັນ. ຖ້າບໍ່ປິ່ນປົວ, ມັນສາມາດຂ້າສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າໄດ້.

ວິທີປ້ອງກັນ giardia ໃນແມວ?

ມີບາງຂໍ້ຄວນລະວັງທີ່ຕ້ອງປະຕິບັດເພື່ອປ້ອງກັນ giardia ແລະ ການຕິດເຊື້ອ. ວັກຊີນເປັນທາງເລືອກທີ່ຖືກຕ້ອງ: “ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນດີກວ່າ, ຄວນໃຊ້ເມື່ອລູກໝາມີອາຍຸປະມານ 7 ອາທິດ, ໂດຍໃຫ້ສັກອີກ 3 ຫຼື 4 ອາທິດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ການເສີມສ້າງປະຈໍາປີຕ້ອງໄດ້ຮັບການເຄົາລົບ", ລາວອະທິບາຍ. ຈຸດສໍາຄັນອີກຢ່າງຫນຶ່ງແມ່ນການຮັກສາຄວາມສະອາດປົກກະຕິແລະການຄຸ້ມຄອງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ລູກແມວຢູ່, ໂດຍສະເພາະບ່ອນທີ່ມັນລ້ຽງ. ນ້ໍາການກັ່ນຕອງແມ່ນຍັງອັນສຳຄັນເພື່ອຫຼີກລ້ຽງພະຍາດ.

ທ່ານຍັງສາມາດໃຊ້ຄວາມລະມັດລະວັງບາງຢ່າງເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ລູກແມວຂອງທ່ານຕິດເຊື້ອພະຍາດ. ລ້າງມືຂອງເຈົ້າສະເໝີ ກ່ອນທີ່ຈະແຕະຕ້ອງສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າຫຼັງຈາກເຂົ້າມາຈາກຖະໜົນຫົນທາງ ແລະ ຖ້າເປັນໄປໄດ້, ໃຫ້ຖອດເກີບຂອງເຈົ້າອອກດ້ວຍຝຸ່ນຈາກຖະໜົນ - ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ລູກແມວຂອງເຈົ້າຍ່າງ, ນອນລົງ ແລະ ມ້ວນກັບພື້ນເຮືອນຢູ່ເຮືອນ.