ອາການຂອງ canine distemper ແມ່ນສັບສົນໄດ້ງ່າຍກັບພະຍາດຂອງຫມາອື່ນໆ, ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ມັນສາມາດເຮັດໃຫ້ສັດເສຍຊີວິດໄດ້. ສ່ວນຫຼາຍມັກໃນລູກໝາທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາ, distemper ແມ່ນຕິດເຊື້ອສູງແລະໃນບາງກໍລະນີສາມາດປ່ອຍໃຫ້ເປັນ sequelae ທີ່ຈະໄປກັບສັດລ້ຽງຕະຫຼອດຊີວິດ. ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງລະວັງອາການຂອງຄວາມທຸກໃນຫມາທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ສໍາເລັດຕາຕະລາງການສັກຢາວັກຊີນ, ເພາະວ່າມັນເປັນພະຍາດທີ່ກ້າວໄປສູ່ສະພາບທີ່ຮ້າຍແຮງ. ນັ້ນແມ່ນ, ມັນເປັນສະຖານະການສຸກເສີນ! Patas da Casa ໄດ້ໂອ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Raquel Rezende ເພື່ອຊ່ວຍເຂົ້າໃຈພະຍາດໝາທີ່ເປັນຕາຢ້ານ. ກວດເບິ່ງທີ່ນີ້ວ່າ distemper ແມ່ນຫຍັງ, ອາການຂອງ distemper ແມ່ນຫຍັງ, ວິທີການກໍານົດພວກມັນແລະວິທີການປ້ອງກັນ.

Distemper ແມ່ນຫຍັງ? ພະຍາດດັ່ງກ່າວເກີດຈາກເຊື້ອໄວຣັສ ແລະມີອັດຕາການປົນເປື້ອນສູງ

ມີຫຼາຍຄົນເວົ້າກ່ຽວກັບພະຍາດນີ້, ແຕ່ສິ່ງທີ່ເປັນໂລກຮ້ອນໃນແນວໃດ? ສັດຕະວະແພດ Raquel Rezende ອະທິບາຍວ່າ "Distemper ແມ່ນພະຍາດຕິດຕໍ່ໂດຍເຊື້ອໄວຣັສ, ສົ່ງຜ່ານທາງອາກາດຫຼືການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບຄວາມລັບຈາກຫມາທີ່ຕິດເຊື້ອແລ້ວ", ອະທິບາຍວ່າສັດຕະວະແພດ Raquel Rezende. ນອກເຫນືອໄປຈາກຄວາມລັບ, distemper ສາມາດໄດ້ຮັບການເຮັດສັນຍາໃນເວລາທີ່ຫມາທີ່ມີສຸຂະພາບດີມາຕິດຕໍ່ກັບອາຈົມ, ຍ່ຽວ, ອາຫານແລະສິ່ງຂອງ (ເຊັ່ນ: fountain ນ້ໍາຮ່ວມກັນ) ນໍາໃຊ້ໂດຍສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ. Canine distemper ແມ່ນພົບເລື້ອຍໃນລູກຫມາແລະຜູ້ສູງອາຍຸ, ຍ້ອນວ່າລະບົບພູມຕ້ານທານອ່ອນແອລົງ.ສະດວກຫຼາຍຕໍ່ກັບການຕິດຕັ້ງໄວຣັສ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຫມາໃດທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາຢ່າງຖືກຕ້ອງສາມາດຕິດເຊື້ອພະຍາດໄດ້. ເຊື້ອໄວຣັສທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຊຶມເສົ້າແມ່ນມີຄວາມຮຸກຮານຫຼາຍ ແລະສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ພາກພື້ນຕ່າງໆຂອງຮ່າງກາຍ, ໂດຍສະເພາະລະບົບຍ່ອຍອາຫານ, ລະບົບຫາຍໃຈ ແລະລະບົບປະສາດ. ຂອງ distemper ແມ່ນແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້. ຜູ້ຊ່ຽວຊານ Raquel Rezende ອະທິບາຍວ່າພະຍາດແບ່ງອອກເປັນໄລຍະ. ລາວອະທິບາຍວ່າ "[ມັນມີ] ໄລຍະເບື້ອງຕົ້ນທີ່ມີອາການທາງເດີນຫາຍໃຈ, ມີຫຼືບໍ່ມີອາການກະເພາະລໍາໄສ້,". ຫຼັງຈາກທີ່ໃນຂະນະທີ່, distemper ສາມາດຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ, ບັນລຸສະພາບທີ່ລະອຽດອ່ອນ, ເຖິງລະບົບປະສາດ. "ໃນໄລຍະທີສອງ, ມັນມີຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບປະສາດ, ເຮັດໃຫ້ spasms, ອໍາມະພາດຂອງແຂນຂາ, vocalization ແລະແມ້ກະທັ້ງ convulsions", Raquel ເວົ້າ. ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າໃນເວລາທີ່ພວກເຮົາສົນທະນາກ່ຽວກັບອາການ, distemper ມີຫຼາຍລະດັບ, ຕັ້ງແຕ່ບັນຫາເຊັ່ນ: ຖອກທ້ອງເຖິງຜົນສະທ້ອນທາງ neurological. ໃນບັນດາຫຼາຍອາການຂອງອາການຊຶມເສົ້າ, ພວກເຮົາສາມາດເນັ້ນໄດ້ວ່າ:

• ໄອ
• ດັງ ແລະ ຕາ
• ອາຈຽນ ແລະ ຖອກທ້ອງ
• ໄຂ້
• ລູກປືນຢູ່ຕາມຜິວໜັງທີ່ມີໜອງ
• Apathy
• ອ່ອນເພຍ
• ຍ່າງໄດ້ຍາກ
• ກ້າມຊີ້ນກະດ້າງໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ,
• ຂາດການປະສານງານ.
• ອາການສັ່ນ
• ອາການຊັກ
• ອຳມະພາດ

Canine distemper: ອາການ, ປະຫວັດ ແລະ ວັກຊີນຄວນຖືກປະເມີນໃນເວລາທີ່ກວດພະຍາດ

ເນື່ອງຈາກອາການຂອງ distemper ແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ, ມັນສາມາດຍາກທີ່ຈະຮັບຮູ້ທັນທີວ່າມັນເປັນພະຍາດ. ເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ, ທ່ານຫມໍຈະດໍາເນີນການທົດສອບໃນຫ້ອງທົດລອງກ່ຽວກັບສັດ. ເນື່ອງຈາກອາການຂອງໝາສາມາດໄປຮອດລະດັບຮ້າຍແຮງໄດ້, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງພາໝາໄປຫາສັດຕະວະແພດທັນທີທີ່ເຈົ້າສັງເກດເຫັນອາການໃດໆ. ນອກເຫນືອຈາກການວິເຄາະແລະອາການຂອງຫ້ອງທົດລອງ, distemper ສາມາດເຮັດໃຫ້ການວິນິດໄສຂອງມັນສະດວກຖ້າທ່ານບອກສັດຕະວະແພດເລັກນ້ອຍກ່ຽວກັບປະຫວັດຂອງສັດ. ເນື່ອງຈາກພະຍາດຕິດຕໍ່ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຜ່ານການສໍາຜັດກັບສິ່ງລັບແລະສິ່ງປົນເປື້ອນ, ພະຍາຍາມຈື່ວ່າສັດລ້ຽງໄດ້ໃກ້ຊິດກັບສັດອື່ນໆເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້. ອັນດຽວກັນກັບໝາທີ່ຫາກໍ່ລອດມາໃໝ່. ບອກສັດຕະວະແພດວ່າບ່ອນໃດທີ່ລາວເຄີຍໄປໃນອາທິດທີ່ຜ່ານມາ: ຮຽບຮ້ອຍສາທາລະນະ, ຫ້ອງການແລະແມ້ກະທັ້ງສວນສາທາລະຫມາ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ໃຫ້ແຈ້ງຜູ້ຊ່ຽວຊານຖ້າໝາຂອງທ່ານອັບເດດຢາວັກຊີນກັນພະຍາດ. ຖ້າສັດບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາປ້ອງກັນ, ຫຼື booster ຊ້າ, ແລະໄດ້ຕິດຕໍ່ກັບຫມາອື່ນໆ, ໂອກາດທີ່ຈະເປັນ distemper ແມ່ນຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອກໍານົດອາການຂອງພະຍາດ canine distemper, ອາການ, ປະຫວັດແລະຕາຕະລາງການສັກຢາປ້ອງກັນແມ່ນບັນຫາສໍາຄັນສໍາລັບການວິນິດໄສໄວຂຶ້ນ.

ມີການປິ່ນປົວສໍາລັບ canine distemper ບໍ? ການປິ່ນປົວແບບສະຫນັບສະຫນູນສາມາດຊ່ວຍຊີວິດສັດໄດ້

Distemper ແມ່ນຮ້າຍແຮງຫຼາຍແລະສາມາດເຮັດໃຫ້ຫມາຕາຍໄດ້. ແຕ່ຫຼັງຈາກທັງຫມົດ, distemper ມີປິ່ນປົວ? ເຖິງວ່າຈະມີຢາທີ່ບໍ່ມີຢາຕ້ານການຊຶມເສົ້າ, ມີການປິ່ນປົວແບບສະຫນັບສະຫນູນເພື່ອປິ່ນປົວອາການຂອງພະຍາດ. ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ເປັນ​ພະຍາດ​ທີ່​ມີ​ອັດຕາ​ການ​ເສຍ​ຊີວິດ​ສູງ, ​ແຕ່​ກໍ​ສາມາດ​ຊອກ​ຫາ​ຜູ້​ລອດ​ຊີວິດ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ຄຽດ​ແຄ້ນ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ. “ບໍ່ຈຳເປັນວ່າໝາທັງໝົດຕາຍ. ມັນເປັນພະຍາດທີ່ຮຸນແຮງຫຼາຍ, ແຕ່ຫມາບາງຕົວສາມາດຢູ່ລອດໄດ້,”, ຜູ້ຊ່ຽວຊານອະທິບາຍ.

ການປິ່ນປົວແບບສະໜັບສະໜຸນສຳລັບພະຍາດ canine distemper ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວປະກອບມີຢາຕ້ານເຊື້ອ, ຢາຕ້ານອາການຊັກ, ອາຫານເສີມ, ການປິ່ນປົວດ້ວຍນ້ຳ ແລະ ການປິ່ນປົວທາງເລືອກເຊັ່ນ: ການຝັງເຂັມສັດຕະວະແພດ. ການ​ປິ່ນ​ປົວ​ໄວ​ຈະ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​, ໂອ​ກາດ​ຫຼາຍ​ທີ່​ຈະ​ຄວບ​ຄຸມ​ພະ​ຍາດ​ໄດ້​. ເຈົ້າຕ້ອງສົງໄສວ່າ: "ແຕ່ໂດຍບໍ່ສົນໃຈ, ມັນໃຊ້ເວລາດົນປານໃດສໍາລັບຫມາທີ່ຈະຕາຍຍ້ອນຄວາມໂສກເສົ້າ?" ນີ້ແມ່ນພີ່ນ້ອງຫຼາຍແລະຈະຂຶ້ນກັບປັດໃຈອື່ນໆ, ເຊັ່ນ: ອາຍຸ, ບ່ອນທີ່ທ່ານອາໄສຢູ່, ອາຫານທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບ, ແລະອື່ນໆ. ສັດແຕ່ລະຄົນຈັດການກັບເຊື້ອໄວຣັສໃນທາງຫນຶ່ງ, ດັ່ງນັ້ນຄວາມສໍາຄັນຂອງການບົ່ງມະຕິເບື້ອງຕົ້ນ.

Canine distemper ສາມາດປ່ອຍ sequelae ຢູ່ໃນສັດ

ການຮູ້ວ່າມັນຈະໃຊ້ເວລາດົນປານໃດສໍາລັບຫມາຂອງທ່ານທີ່ຈະຟື້ນຕົວຈາກ distemper ສາມາດສັບສົນ. "ບໍ່ມີໄລຍະເວລາຂອງສັດທີ່ຈະຟື້ນຕົວ. ມັນອາດຈະໃຊ້ເວລາຫຼາຍອາທິດຫຼືຫຼາຍເດືອນ,” Raquel ເວົ້າ. ດົນປານໃດ canine distemper ແກ່ຍາວເຖິງແມ່ນຂຶ້ນກັບປັດໃຈຈໍານວນຫຼາຍ. ຕົ້ນຕໍແມ່ນຄວາມຮຸນແຮງຂອງ distemper, ອາການທີ່ນໍາສະເຫນີແລະການຕອບສະຫນອງທີ່ສັດໄດ້ການປິ່ນປົວ, ເຊິ່ງອາດຈະແຕກຕ່າງກັນ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າເມື່ອພະຍາດດັ່ງກ່າວມີຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບປະສາດ, ມັນສາມາດປ່ອຍຕົວ sequelae. Raquel ກ່າວວ່າ "ສັດບາງຊະນິດ, ເມື່ອຫາຍດີແລ້ວ, ອາດຈະມີຜົນຕໍ່ເນື່ອງຕາມການບາດເຈັບທາງປະສາດທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍ", Raquel ເວົ້າ. ຜົນສະທ້ອນທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດຂອງພະຍາດ canine distemper ແມ່ນການຊັກ, ການສັ່ນສະເທືອນແລະການຍ່າງທີ່ບໍ່ເປັນລະບຽບ.

ວັກຊີນຕ້ານພະຍາດຊຶມເສົ້າໃນໝາເປັນຮູບແບບຫຼັກຂອງການປ້ອງກັນ

Canine distemper ເປັນພະຍາດທີ່ຮ້າຍແຮງຫຼາຍ, ແຕ່ສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ດ້ວຍວັກຊີນສຳລັບໝາ. ພູມຄຸ້ມກັນທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ຕ້ານກັບພະຍາດຊຶມເສົ້າແມ່ນວັກຊີນ V10, ເຊິ່ງຍັງປ້ອງກັນສັດຈາກພະຍາດອື່ນໆ. ມັນເປັນວັກຊີນບັງຄັບທີ່ຕ້ອງໄດ້ກິນຈາກ 42 ມື້ຂອງຊີວິດ. ໃນລູກໝາ ຫຼືສັດທີ່ຫາກໍ່ລອດໃໝ່, ຕ້ອງການຢາສາມຄັ້ງໃນໄລຍະ 21 ມື້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ການສັກຢາວັກຊີນຕ້ອງໄດ້ຮັບການເສີມທຸກໆປີ, ຫຼີກເວັ້ນການຊັກຊ້າໃນຄໍາຮ້ອງສະຫມັກ. ທ່ານ Raquel Rezende ອະທິບາຍວ່າ "ເຖິງແມ່ນວ່າຫຼັງຈາກການປົນເປື້ອນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ສຸດທີ່ສັດໄດ້ຖືກສັກຢາປ້ອງກັນປະຈໍາປີເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຕິດເຊື້ອໃຫມ່", Raquel Rezende.

ໝາທີ່ຍັງບໍ່ທັນສຳເລັດກຳນົດເວລາສັກວັກຊີນ, ເຊິ່ງລວມເຖິງການປ້ອງກັນພະຍາດ rabies canine, ບໍ່ສາມາດຍ່າງໄດ້ກ່ອນການສັກຢາວັກຊີນບັງຄັບທັງໝົດ. ມັນເປັນບັນຫາສຸຂະພາບສາທາລະນະທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການເຄົາລົບໂດຍ tutors. ຫຼັງຈາກສໍາເລັດວົງຈອນຂອງວັກຊີນຕ້ານ distemper canine, ມັນແມ່ນແນະນໍາໃຫ້ລໍຖ້າປະມານຫນຶ່ງອາທິດຫມານ້ອຍອອກໄປຕາມຖະຫນົນ. ຄວາມພະຍາຍາມນີ້ຄຸ້ມຄ່າທີ່ສຸດ!