ການເຫັນແມວຂູດຕົວມັນເອງສາມາດເປັນສະຖານະການທົ່ວໄປ ແລະບໍ່ໄດ້ສະແດງເຖິງເລື່ອງໃຫຍ່, ແຕ່ຖ້າມັນເລີ່ມເກີດຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ມັນອາດຈະເປັນສັນຍານວ່າມີບາງຢ່າງບໍ່ດີກັບສຸຂະພາບຂອງສັດ. ບັນຫາກ່ຽວກັບແມ່ກາຝາກແມ່ນຂ້ອນຂ້າງທົ່ວໄປ ແລະເຖິງແມ່ນວ່າແມວຈະອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນ, ພວກມັນກໍສາມາດປົນເປື້ອນຈາກແມງໄມ້, ເຫັບ ແລະ ແມງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຂີ້ຫູ, ແມ່ທ້ອງ ແລະ ອາການແພ້ອາຫານ ຍັງສາມາດເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ແມວຂູດຫຼາຍ. ເຂົ້າໃຈເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບແຕ່ລະສາເຫດເຫຼົ່ານີ້ ແລະວິທີເຮັດໃຫ້ແມວເຊົາຂັດໃນສະຖານະການເຫຼົ່ານີ້ຂ້າງລຸ່ມນີ້.

ການຂູດແມວສາມາດເປັນບັນຫາກັບເຫັບ ແລະເຫັບ

ເຊັ່ນດຽວກັບໃນໝາ, ເຫັບ ແລະ ຫມາຍຕິກຍັງເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບສໍາລັບແມວ. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອສັງເກດເຫັນແມວຂູດຕົວຂອງມັນເອງຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະຫຼັງຈາກເດີນທາງໄປຫາສັດຕະວະແພດ, ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະເຮັດ "ການກວດສອບ" ໃນຮ່າງກາຍຂອງສັດເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າມັນບໍ່ໄດ້ຖືກໂຈມຕີຈາກແມ່ກາຝາກເຫຼົ່ານີ້. . ຖ້າຫາກວ່າມີຂອງ fleas dreaded ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນ, ຫຼັງຈາກນັ້ນວິທີການເຮັດໃຫ້ cat ຢຸດເຊົາການ scratching? ຄໍາຕອບນີ້ແມ່ນງ່າຍດາຍ: ມີຜະລິດຕະພັນ flea ຫຼາຍຊະນິດທີ່ສາມາດຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອຕ້ານການ proliferation ຂອງແມ່ກາຝາກ. ໃນກໍລະນີຂອງຫມາຍຕິກ, ຍັງມີວິທີແກ້ໄຂທີ່ສິ້ນສຸດບັນຫາ! ແຕ່ຖ້າຄວາມຄິດທີ່ຈະປ້ອງກັນສອງແມ່ກາຝາກນີ້, ຄວາມຄິດທີ່ດີອາດຈະເປັນຄໍ flea, ເຊິ່ງມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະຕ້ານການ.ເຫັບ.

ເປັນຕຸ່ມຫູມັກຈະເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຄັນໃນແມວ

ເປັນທີ່ຮູ້ກັນທົ່ວໄປວ່າເປັນຕຸ່ມຫູ, ໜິ້ວທາງຫູແມ່ນໜຶ່ງໃນສາເຫດຫຼັກທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງແມວທີ່ເໜັງຫຼາຍ. ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫານີ້ແມ່ນແມງທີ່ເອີ້ນວ່າ Otodectes cynotis ແລະມັນເກີດຂຶ້ນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນມາຈາກການຕິດຕໍ່ຂອງສັດທີ່ມີສຸຂະພາບດີກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ. ນອກເຫນືອໄປຈາກອາການຄັນໃນແມວ, ອາການອື່ນໆທີ່ເປັນໄປໄດ້ຂອງພະຍາດນີ້ແມ່ນຂີ້ເຜີ້ງສີແດງຫຼືສີນ້ໍາຕານເກີນ, ບາດແຜຢູ່ໃນຫູແລະມີກິ່ນບໍ່ດີ. ໃນເວລາທີ່ສົງໃສວ່າ otodectic mange, tutor ຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ພາສັດລ້ຽງໄປຫາສັດຕະວະແພດເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບການວິນິດໄສທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພະຍາດແລະເລີ່ມຕົ້ນການປິ່ນປົວ, ເຊິ່ງສາມາດໃຊ້ເວລາເຖິງຫນຶ່ງເດືອນ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ຢາຂ້າເຊື້ອກາຝາກຫຼືຜະລິດຕະພັນທີ່ຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ໂດຍກົງໃສ່ຫູແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນ. Otitis ມັກຈະເຮັດໃຫ້ເກີດອາການດຽວກັນ.

cat scratching ແລະການສູນເສຍຜົມອາດຈະເປັນຍ້ອນ mycoses

ຫນຶ່ງໃນພະຍາດຜິວຫນັງທົ່ວໄປທີ່ສຸດທີ່ພົບເລື້ອຍໃນ felines ແມ່ນ mycosis, ເຊິ່ງຂ້ອນຂ້າງຕິດເຊື້ອ. ສາເຫດມາຈາກເຊື້ອເຫັດ, ສະພາບນີ້ມັກຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບແມວຫຼາຍຫຼືເລຍແລະກັດພື້ນທີ່ເກີນ. ພື້ນທີ່ທີ່ຖືກກະທົບຫຼາຍທີ່ສຸດມັກຈະເປັນຫູແລະ muzzle, ແຕ່ບັນຫາຍັງສາມາດແຜ່ລາມໄປສູ່ພາກສ່ວນອື່ນໆຂອງຮ່າງກາຍຂອງສັດ. ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກອາການຄັນໃນແມວທີ່ມີ mycosis, ຜົມຫຼົ່ນ, ຮອຍດ່າງສີເຫຼືອງແລະຮູບລັກສະນະຂອງ nodules.ຍັງສາມາດສັງເກດເຫັນ. ການຮູ້ວິທີເຮັດໃຫ້ແມວເຊົາຮອຍຂີດຂ່ວນແມ່ນຂຶ້ນກັບການວິເຄາະຂອງສັດຕະວະແພດ, ຜູ້ທີ່ຈະເຮັດການທົດສອບຫຼາຍຄັ້ງເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າແມວຮອຍຂີດຂ່ວນແມ່ນຍ້ອນ mycosis ແລະຍັງເບິ່ງວ່າບໍ່ມີພະຍາດເບື້ອງຕົ້ນ. ທີ່ເຮັດໃຫ້ຮູບພາບນີ້. ການປິ່ນປົວສາມາດແຕກຕ່າງກັນແລະໃຊ້ເວລາລະຫວ່າງ 1 ຫາ 3 ເດືອນ, ແຕ່ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວມັນແມ່ນເຮັດດ້ວຍຜະລິດຕະພັນຕ້ານການຕິດເຊື້ອແລະຕ້ານເຊື້ອເຫັດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຢາປົວພະຍາດ, ເຊັ່ນ: ຄີມແລະຢາຂີ້ເຜິ້ງ.

ອາການແພ້ອາຫານສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຄັນໃນແມວໄດ້

ອາຫານເປັນສ່ວນໜຶ່ງຫຼັກທີ່ເຮັດໃຫ້ແມວມີສຸຂະພາບດີ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ຄົນຈໍານວນຫນ້ອຍຮູ້ແມ່ນວ່າບາງຄັ້ງສັດບາງຊະນິດສາມາດມີຄວາມອົດທົນຕໍ່ສ່ວນປະກອບບາງຢ່າງທີ່ມີຢູ່ໃນອາຫານແລະດັ່ງນັ້ນຈິ່ງຈໍາເປັນຕ້ອງປະຕິບັດຕາມອາຫານສະເພາະ. ປະຕິກິລິຍາທົ່ວໄປທີ່ສຸດແມ່ນອາການຄັນໃນແມວ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າແມວມີອາການແພ້ອາຫານ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນອາດຈະມີການສູນເສຍຜົມແລະສີແດງທີ່ປາກົດຂື້ນ. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ແມວສິ້ນສຸດລົງເຖິງການສະແດງຄວາມບໍ່ພໍໃຈທີ່ແນ່ນອນຕໍ່ອາຫານ, ຍ້ອນວ່າມັນເປັນສະຖານະການທີ່ບໍ່ພໍໃຈຫຼາຍສໍາລັບລາວ. ດັ່ງນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນສະເຫມີເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າເພື່ອນຂອງທ່ານບໍ່ມີປະເພດຂອງຄວາມທົນທານຕໍ່ກັບອົງປະກອບທີ່ມີຢູ່ໃນອາຫານ. ການວິນິດໄສຂອງອາການແພ້ອາຫານຕ້ອງປະຕິບັດຕາມໂດຍການຕິດຕາມກັບສັດຕະວະແພດຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານໂພຊະນາການສັດ.