Το να βλέπετε τη γάτα σας να ξύνεται μπορεί να είναι μια συνηθισμένη κατάσταση και να μην είναι κάτι σημαντικό, αλλά αν αρχίζει να συμβαίνει συχνά, μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία του ζώου. Τα προβλήματα με τα παράσιτα είναι αρκετά συνηθισμένα και ακόμη και όταν οι γάτες ζουν σε εσωτερικούς χώρους, μπορεί να καταλήξουν να μολυνθούν από ψύλλους, τσιμπούρια και ακάρεα. Επιπλέον, η ψώρα των αυτιών, οι μυκητιάσεις και οι αλλεργίεςτο φαγητό μπορεί επίσης να είναι ο λόγος που η γάτα ξύνεται πολύ. Κατανοήστε περισσότερα για κάθε μία από αυτές τις αιτίες και πώς να κάνετε τη γάτα να σταματήσει να ξύνεται σε αυτές τις περιπτώσεις παρακάτω.

Το ξύσιμο της γάτας μπορεί να αποτελεί πρόβλημα με τους ψύλλους και τα τσιμπούρια

Ακριβώς όπως και στους σκύλους, οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια αποτελούν επίσης κίνδυνο για την υγεία των αιλουροειδών. Επομένως, όταν παρατηρείτε μια γάτα να ξύνεται πολύ, ειδικά μετά από ένα ταξίδι στον κτηνίατρο, για παράδειγμα, είναι σημαντικό να κάνετε ένα "τσεκ-απ" στο σώμα του ζώου για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει προσβληθεί από κάποιο από αυτά τα παράσιτα. Εάν επιβεβαιωθεί η παρουσία των φοβερών ψύλλων, τότε πώς να κάνετε τη γάτα να σταματήσει.Η απάντηση σε αυτό είναι απλή: υπάρχουν διάφορα προϊόντα κατά των ψύλλων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση του πολλαπλασιασμού των παρασίτων. Στην περίπτωση των κροτώνων, υπάρχουν επίσης φάρμακα που βάζουν τέλος στο πρόβλημα! Αλλά αν η ιδέα είναι να προλάβετε αυτά τα δύο παράσιτα, μια καλή ιδέα μπορεί να είναι το κολάρο ψύλλων, το οποίο συνήθως έχει δράση και κατά των κροτώνων.

Η ψώρα στο αυτί συχνά προκαλεί κνησμό στις γάτες

Γνωστή και ως ψώρα των αυτιών, η ωτοδεκτική ψώρα είναι ένας από τους κύριους λόγους που η γάτα ξύνεται πολύ. Αυτό που προκαλεί αυτό το πρόβλημα είναι ένα ακάρεο που ονομάζεται Otodectes cynotis και συμβαίνει κυρίως από την επαφή ενός υγιούς ζώου με ένα μολυσμένο. Εκτός από τον κνησμό στις γάτες, άλλα πιθανά συμπτώματα για αυτή τη νόσο είναι το υπερβολικό κοκκινωπό ή καφέ κερί, οι πληγές στην περιοχή του αυτιού και η άσχημη οσμή. Όταν υποπτεύεται ωτοδεκτική ψώρα, ο κηδεμόνας πρέπει να πάει το κατοικίδιο ζώο στον κτηνίατρο για να λάβει τη σωστή διάγνωση της νόσου και να ξεκινήσει τη θεραπεία, η οποία μπορεί να είναι είτεΣυνήθως ενδείκνυνται παρασιτοκτόνα φάρμακα ή προϊόντα που πρέπει να εφαρμόζονται απευθείας στα αυτιά. Η ωτίτιδα προκαλεί συνήθως τα ίδια συμπτώματα.

Το ξύσιμο της γάτας και η απώλεια γούνας μπορεί να οφείλεται σε μυκητίαση

Μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις στις γάτες είναι η δακτυλίτιδα, η οποία είναι αρκετά μεταδοτική. Προκαλείται από μύκητες, η κατάσταση αυτή συνήθως συνδέεται στενά με το υπερβολικό ξύσιμο της γάτας ή με το υπερβολικό γλείψιμο και δάγκωμα μιας περιοχής. Οι πιο προσβεβλημένες περιοχές είναι συνήθως το αυτί και η μουσούδα, αλλά το πρόβλημα μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος του ζώου. Εκτός από τη φαγούρα στις γάτες με δακτυλίτιδα, η πτώσητων τριχών, μπορεί επίσης να παρατηρηθεί κιτρινωπή αποφλοίωση και η εμφάνιση οζιδίων. Το να γνωρίζουμε πώς να κάνουμε τη γάτα να σταματήσει να ξύνεται εξαρτάται κυρίως από την ανάλυση του κτηνιάτρου, ο οποίος θα κάνει μια σειρά από εξετάσεις για να βεβαιωθεί ότι το ξύσιμο της γάτας οφείλεται σε δακτυλιοσκώληκα και επίσης για να δει αν δεν υπάρχει κάποια πρωτοπαθής ασθένεια που προκάλεσε αυτή την κατάσταση. Η θεραπεία μπορεί να ποικίλει και να διαρκέσειμεταξύ 1 και 3 μηνών, αλλά γενικά γίνεται με αντιμολυσματικά και αντιμυκητιασικά προϊόντα που σχετίζονται με τοπικά φάρμακα όπως κρέμες και αλοιφές.

Η τροφική αλλεργία μπορεί επίσης να προκαλέσει ένα φαγούρα εξάνθημα στις γάτες

Η τροφή είναι ένα από τα κύρια μέρη της διατήρησης της καλής υγείας στις γάτες. Αυτό όμως που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι μερικές φορές ορισμένα ζώα μπορεί να έχουν δυσανεξία σε ορισμένα συστατικά που υπάρχουν στην τροφή τους και επομένως πρέπει να ακολουθούν μια πιο συγκεκριμένη διατροφή. Η πιο συνηθισμένη αντίδραση είναι ο κνησμός στις γάτες, που υποδηλώνει ότι η γατούλα είχε τροφική αλλεργία. Επιπλέον, μπορεί να υπάρξει και πτώση της αρτηριακής πίεσης.Με την πάροδο του χρόνου, η γάτα καταλήγει να δείχνει μια κάποια απάθεια απέναντι στο φαγητό, καθώς είναι μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση γι' αυτήν. Επομένως, είναι σημαντικό να βεβαιώνεστε πάντα ότι ο φίλος σας δεν έχει κάποιου είδους δυσανεξία στα συστατικά που υπάρχουν στο φαγητό. Η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας πρέπει να ακολουθείται από παρακολούθηση από εξειδικευμένο κτηνίατρο.στη διατροφή των ζώων.