ಬೆಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಏನೆಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆಯೇ? ಅನೇಕ ನಾಯಿಗಳು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ರೋಗವು ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಸಹ ಉದ್ಭವಿಸಬಹುದು. ಫೆಲೈನ್ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಕಾಯಿಲೆಯಾಗಿದ್ದು ಅದು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಆರೋಗ್ಯ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿಯೇ ರೋಗವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ವಿಳಂಬವು ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. Patas da Casa ಅವರು ಬೆಕ್ಕುಗಳ ಔಷಧದಲ್ಲಿ ಪರಿಣತಿ ಹೊಂದಿರುವ ಪಶುವೈದ್ಯರಾದ ಎಸ್ಟೆಲಾ ಪಜೋಸ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಎಂದರೇನು, ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು, ರೋಗವನ್ನು ಹೇಗೆ ಗುರುತಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಸಮಸ್ಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಅವರು ನಿಖರವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದರು. ಇದನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿ!

ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಎಂದರೇನು? ರೋಗವು ಬೆಕ್ಕಿನ ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆಗೆ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಗವನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ

ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಎಂದರೇನು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಅನೇಕ ಬೋಧಕರು ಅನುಮಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪಶುವೈದ್ಯ ಎಸ್ಟೇಲಾ ಪಜೋಸ್ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಅಂಗವು ತನ್ನ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯವಾಗಿ ಕಿಣ್ವಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಇದು ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು, ಕೊಬ್ಬುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್ಗಳಂತಹ ಅಗತ್ಯ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಕಿಣ್ವಗಳು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಈ ಕಿಣ್ವಗಳು ಸೂಕ್ತ ಸಮಯದ ಮೊದಲು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಅವರು ಅಂಗವು ಸ್ವಯಂ ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ, ಉರಿಯೂತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಂಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಯಾವುದೇ ತಳಿ, ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಸಿನ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ರೋಗವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಹಳೆಯ ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ನೀವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಬೇಕು, ಏಕೆಂದರೆ ವಿನಾಯಿತಿ ದುರ್ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಇದು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ವಯಸ್ಸಾದ ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಜೊತೆಗೆ, ಕೆಲವು ವೃತ್ತಿಪರರು ಸಯಾಮಿ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ರೋಗದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಕ್ಕಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಕಾರಣವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವಲ್ಲಿನ ತೊಂದರೆಯು ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಇಡಿಯೋಪಥಿಕ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ

ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತದ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ ಅದರ ಮೂಲವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವಲ್ಲಿನ ತೊಂದರೆ. ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಜ್ಞರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇದರರ್ಥ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಇಡಿಯೋಪಥಿಕ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ (ಮೂಲವು ತಿಳಿದಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ). ಆದಾಗ್ಯೂ, ರೋಗದ ಗೋಚರಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಸುಲಭಗೊಳಿಸುವ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳಿವೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: "ಕೆಲವು ಕರುಳಿನ ಪರಾವಲಂಬಿಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿ, ವಿಷಕಾರಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಸೇವನೆ, ಇತರ ಉರಿಯೂತದ ಅಥವಾ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿ, ರೋಗನಿರೋಧಕ- ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಯ ಮೂಲ, ಔಷಧಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಉರಿಯೂತದ ಕರುಳಿನ ಕಾಯಿಲೆಯ ಉಪಸ್ಥಿತಿ", ಅವರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಮತ್ತು ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ತೀವ್ರವಾದ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನು?

ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತ ಏನು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ, ಅದು ಎರಡು ವಿಧಗಳಿವೆ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಹ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆರೋಗ: ತೀವ್ರ ಅಥವಾ ದೀರ್ಘಕಾಲದ. "ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ತೀವ್ರವಾದ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ನಲ್ಲಿ, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯೊಂದಿಗೆ ಪರಿಹರಿಸುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ನಿಖರವಾದ ರೋಗನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ತಲುಪಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಎಸ್ಟೇಲಾ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ತೀವ್ರತರವಾದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅಂಗವು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಬಳಲುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

“ಈ ಅಂಗದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಉರಿಯೂತವಿದೆ. ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯು ಜೀರ್ಣಕಾರಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಕಿಣ್ವಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಅನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸದ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪುವವರೆಗೆ ಅದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ತನ್ನ ಕೋಶಗಳನ್ನು ಹದಗೆಡಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಎಕ್ಸೋಕ್ರೈನ್ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟಿಕ್ ಇನ್ಸಫಿಶಿಯೆನ್ಸಿ ಎಂಬ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, "ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉಲ್ಬಣವು" ಸಹ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಜ್ಞರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ, ಈಗಾಗಲೇ ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ರೋಗವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತವೆ.

ಬೆಕ್ಕಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಹಲವಾರು ರೋಗಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ

ಬೆಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಇತರ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ, ಇದು ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. , ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ತೂಕ ನಷ್ಟ, ಆಲಸ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಸ್ತಾದ ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ವಾಂತಿ, ಅತಿಸಾರ ಸಹ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಈ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಳ್ಳಲು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತುಐಕ್ಟರಿಕ್ (ಹಳದಿ) ಲೋಳೆಯ ಪೊರೆಗಳು".

ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತ: ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಮಧುಮೇಹವನ್ನು ಸಹ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬಹುದು

ಬೆಕ್ಕಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನ ದೊಡ್ಡ ಅಪಾಯವೆಂದರೆ ಅದು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸ್ವತಃ ಸಂಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮೇದೋಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯಲ್ಲಿನ ಉರಿಯೂತವು ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಮಧುಮೇಹದಂತಹ ಹಲವಾರು ಇತರ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಕಿಣ್ವದ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಜೊತೆಗೆ, ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯು ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳನ್ನು ಸಹ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಪರಿಚಲನೆಯಾಗುವ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. "ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಇದ್ದರೆ, ಅದು ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಕಾರಣವಾದ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯಲ್ಲಿನ ಕೋಶಗಳ ನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಇದು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಈ ಹಾರ್ಮೋನ್ನ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಿಡುಗಡೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಶೀಲ ಕಡಿತವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಇದು ಮಧುಮೇಹದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ", ಎಸ್ಟೆಲಾ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ತೂಕದ ನಷ್ಟದಿಂದಾಗಿ, ಕಾಯಿಲೆಯೊಂದಿಗಿನ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಯಕೃತ್ತಿನ ಲಿಪಿಡೋಸಿಸ್ ಅನ್ನು ಸಹ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಹೊಂದಿರಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ

ಬೆಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ತ್ವರಿತ ಮತ್ತು ನಿಖರವಾದ ರೋಗನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಮಾಡಲು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ, ಇದು ರೋಗದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಮೇಲೆ ನೇರವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಹಲವಾರು ಇತರ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳೊಂದಿಗೆ, ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು ಎಂಬ ಅನುಮಾನಗಳು ಸಹ ರೋಗವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಹೊಂದಲು ಎನಿಖರವಾದ ರೋಗನಿರ್ಣಯವು ವೃತ್ತಿಪರ ಮತ್ತು ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಸರಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನವನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಅವಶ್ಯಕ: "ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯ ಅಲ್ಟ್ರಾಸೌಂಡ್ ಮತ್ತು ರೇಡಿಯಾಗ್ರಫಿಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಅದನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನಕ್ಕೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಬೆಕ್ಕಿನಂಥ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟಿಕ್ ಲಿಪೇಸ್ ಮತ್ತು ಇಮ್ಯುನೊರೆಕ್ಟಿವಿಟಿ ಫೆಲೈನ್ ಟ್ರೈಪ್ಸಿನಾಯ್ಡ್ (fTLI)”, ಪಶುವೈದ್ಯರು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯು ಬೆಂಬಲ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದೆ

ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಇದು ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ ಆದರೆ ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಇದನ್ನು ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪರಿಹಾರವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ರೋಗದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಬೆಂಬಲ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಬೆಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ನೀಡಬಹುದು. "ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ, ವಾಕರಿಕೆ ಮತ್ತು ವಾಂತಿ, ನೋವು ನಿಯಂತ್ರಣ, ಅತಿಸಾರ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಪ್ರತಿಜೀವಕಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಟಿಕೊಸ್ಟೆರಾಯ್ಡ್ಗಳನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಎಸ್ಟೆಲಾ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಜೊತೆಗೆ, ಕೆಲವು ಜೀವಸತ್ವಗಳು ಉರಿಯೂತವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ: “ವಿಟಮಿನ್‌ಗಳು A ಮತ್ತು C ನಂತಹ ಪ್ರಿಸ್ಕ್ರಿಪ್ಷನ್ ಆಂಟಿಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್‌ಗಳು ಜೀವಕೋಶಗಳಲ್ಲಿನ ಆಕ್ಸಿಡೇಟಿವ್ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಉರಿಯೂತ ಮತ್ತು ಅಂಗಾಂಶ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಹೊಂದಿರುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಕೊರತೆಯಿರುವ ಕಾರಣ ವಿಟಮಿನ್ ಬಿ 12 ಪೂರೈಕೆಯು ಅಗತ್ಯವಾಗಬಹುದು. ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಬೇಗ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಒಂದು ರೋಗ ಎಂದುಮೌನವಾಗಿ, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ತಿಳಿದಿರುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಯಾವುದೇ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದಾಗ, ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ತಕ್ಷಣ ಪಶುವೈದ್ಯರಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಿರಿ.

ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತವನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಿದ ನಂತರ, ಬೆಕ್ಕುಗಳು ತಮ್ಮ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ

ಬೆಕ್ಕಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್‌ನಿಂದ ಗುಣಮುಖವಾದ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ತಮ್ಮ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ರೋಗದೊಂದಿಗೆ, ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯು ದುರ್ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಿಣ್ವಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸುಲಭವಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇರಿಸಲು ಬೆಕ್ಕಿನ ಆಹಾರವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಉರಿಯೂತದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದ ಬೆಂಬಲವು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎಸ್ಟೆಲಾ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ: "ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮತ್ತು ರೋಗಿಯ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬೇಕು, ಆದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸುಲಭ ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳು ಮತ್ತು ಕೊಬ್ಬಿನ ನಡುವೆ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಮಧ್ಯಮ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಜೀರ್ಣಸಾಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ. ಆಹಾರವು ಸ್ನಾಯುವಿನ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯ ನಷ್ಟವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಅವರು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಇದಲ್ಲದೆ, ಬೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿನ ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾಟೈಟಿಸ್ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಆಹಾರವನ್ನು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದರೂ ಸಹ, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಉಪವಾಸ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು ತಜ್ಞರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. "ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಸ್ವತಃ ಆಹಾರ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ, ಅದು ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಆಹಾರಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುವವರೆಗೆ ಆಹಾರದ ಟ್ಯೂಬ್ ಅಗತ್ಯವಾಗಬಹುದು", ಅವರು ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ.