តើអ្នកដឹងទេថា ជំងឺរលាកលំពែងមាននៅក្នុងសត្វឆ្មាឬទេ? ជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់សត្វឆ្កែ និងមនុស្សជាច្រើនក៏អាចកើតមានចំពោះកូនឆ្មាផងដែរ។ ជំងឺរលាកលំពែង Feline គឺជាជំងឺទូទៅដែលប៉ះពាល់ដល់លំពែងរបស់សត្វ ហើយអាចមានផលវិបាកដល់សុខភាពជាច្រើន។ ការកំណត់អត្តសញ្ញាណជំងឺនេះនៅដើមដំបូងគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ ព្រោះជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាគឺធ្ងន់ធ្ងរ ហើយការពន្យាពេលក្នុងការព្យាបាលអាចបញ្ចប់ដោយប៉ះពាល់ដល់មុខងារទាំងមូលនៃសារពាង្គកាយរបស់សត្វចិញ្ចឹម។ Patas da Casa បាននិយាយជាមួយ Estela Pazos ដែលជាពេទ្យសត្វដែលមានឯកទេសខាងថ្នាំសត្វឆ្មា។ នាងបានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់ថា ជំងឺរលាកលំពែង feline ជាអ្វី មូលហេតុអ្វី របៀបកំណត់អត្តសញ្ញាណជំងឺនេះ និងអ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីព្យាបាលឆ្មាដែលមានបញ្ហានេះ។ ពិនិត្យមើលវា!

តើជំងឺរលាកលំពែងជាអ្វី? ជំងឺនេះធ្វើឱ្យសរីរាង្គជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការរំលាយអាហាររបស់សត្វឆ្មា

ទោះបីជាជារឿងធម្មតាក៏ដោយ គ្រូជាច្រើនមានការងឿងឆ្ងល់អំពីអ្វីដែលជាជំងឺរលាកលំពែង និងមូលហេតុរបស់វា។ ពេទ្យសត្វ Estela Pazos ពន្យល់ថា ជំងឺរលាកលំពែង feline គឺជាការរលាកនៃលំពែងរបស់សត្វ។ សរីរាង្គនេះមានមុខងារចម្បងក្នុងការផលិតអង់ស៊ីមដែលជួយក្នុងការរំលាយអាហារសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗដូចជាប្រូតេអ៊ីន ខ្លាញ់ និងកាបូអ៊ីដ្រាត។ ជាធម្មតា អង់ស៊ីមត្រូវបានបញ្ចេញតែនៅពេលចាំបាច់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងករណីជំងឺរលាកលំពែង feline អង់ស៊ីមទាំងនេះត្រូវបានធ្វើឱ្យសកម្មមុនពេលវេលាដ៏ល្អ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបណ្តាលឱ្យសរីរាង្គរំលាយអាហារដោយខ្លួនឯង ដែលនាំឱ្យរលាក។

ទេ។នៅក្នុងករណីនៃជំងឺរលាកលំពែងឆ្មានៃពូជណាមួយភេទនិងអាយុអាចវិវត្តទៅជាជំងឺនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកជំនាញខ្លះនិយាយថាជំងឺរលាកលំពែងចំពោះឆ្មាដែលមានវ័យចំណាស់គឺជារឿងធម្មតាជាង។ នៅអាយុនេះ អ្នកត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៀត ព្រោះភាពស៊ាំចុះខ្សោយ ដែលអាចធ្វើឱ្យការព្យាបាលពិបាក។ បន្ថែមពីលើជំងឺរលាកលំពែងចំពោះឆ្មាដែលមានវ័យចំណាស់ អ្នកជំនាញខ្លះក៏និយាយផងដែរថាឆ្មាសៀមងាយនឹងទទួលរងពីជំងឺនេះ។

ការលំបាកក្នុងការកំណត់មូលហេតុនៃជំងឺរលាកលំពែង feline ធ្វើឱ្យករណីជាច្រើនចាត់ទុកថាជា idiopathic

បញ្ហាចម្បងនៃជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាគឺការពិបាកក្នុងការស្វែងរកប្រភពដើមរបស់វា។ អ្នកឯកទេសពន្យល់ថាមូលហេតុនៃជំងឺរលាកលំពែងនៅឆ្មានៅតែមិនត្រូវបានកំណត់ឱ្យបានច្បាស់លាស់ដែលមានន័យថាករណីមួយចំនួនធំត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា idiopathic (នៅពេលដែលប្រភពដើមមិនត្រូវបានគេដឹង) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងថាមានទិដ្ឋភាពមួយចំនួនដែលជួយសម្រួលដល់ការលេចឡើងនៃជំងឺនេះ៖ «យើងមានកត្តាមួយចំនួនដែលអាចចូលរួមចំណែកដូចជា វត្តមានរបស់ប៉ារ៉ាស៊ីតក្នុងពោះវៀន ការទទួលទានផលិតផលដែលមានជាតិពុល វត្តមាននៃជំងឺរលាក ឬជំងឺឆ្លងផ្សេងៗ ភាពស៊ាំនឹងជំងឺ។ ប្រភពដើមដែលបានសម្របសម្រួល ប្រតិកម្មមិនល្អចំពោះថ្នាំ និងវត្តមាននៃជំងឺរលាកពោះវៀន” គាត់ពន្យល់។

តើអ្វីជាភាពខុសគ្នារវាងជំងឺរលាកលំពែងរ៉ាំរ៉ៃ និងជំងឺរលាកលំពែងស្រួចស្រាវចំពោះសត្វឆ្មា?

ដោយដឹងថាជំងឺរលាកលំពែងគឺជាអ្វី? វាក៏សំខាន់ផងដែរក្នុងការយល់ថាមានពីរប្រភេទជំងឺ៖ ស្រួចស្រាវឬរ៉ាំរ៉ៃ។ Estela ពន្យល់ថា "នៅក្នុងជំងឺរលាកលំពែងស្រួចស្រាវក្នុងឆ្មា រោគសញ្ញាលេចឡើងភ្លាមៗ ហើយដោះស្រាយជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយការគាំទ្រ ហើយការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវមិនតែងតែឈានដល់" ។ ផ្ទុយទៅនឹងអ្វីដែលកើតឡើងក្នុងស្ថានភាពស្រួចស្រាវ ជំងឺរលាកលំពែងរ៉ាំរ៉ៃមានការរីកចម្រើនបន្តិចម្តងៗ ដូច្នេះសរីរាង្គត្រូវបានបាត់បង់បន្តិចម្តងៗ ហើយរោគសញ្ញាត្រូវចំណាយពេលយូរជាងនេះដើម្បីលេចចេញជារូបរាង។

“មានការរលាកជាប់លាប់នៅក្នុងសរីរាង្គនេះដែល វាធ្វើឱ្យកោសិការបស់វាកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់ឈានដល់ចំណុចដែលលំពែងលែងផលិតអង់ស៊ីមដែលជួយក្នុងដំណើរការរំលាយអាហារ ឬអាំងស៊ុយលីន ដែលនាំឱ្យកើតជំងឺម្យ៉ាងហៅថា Exocrine Pancreatic Insufficiency”។ លើសពីនេះ អ្នកឯកទេសបញ្ជាក់ថា វាជារឿងធម្មតាផងដែរដែលមាន "ការធ្វើឱ្យកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺរលាកលំពែងរ៉ាំរ៉ៃ" នៅចំណុចនេះ ជំងឺរលាកលំពែង ឆ្មាដែលមានជំងឺនេះយូរមកហើយបង្ហាញរោគសញ្ញាភ្លាមៗ។

រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកលំពែង feline គឺជារឿងធម្មតាសម្រាប់ជំងឺមួយចំនួន

សញ្ញានៃជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាគឺជារឿងធម្មតាទៅនឹងជំងឺដទៃទៀត ដែលធ្វើអោយការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាលកាន់តែពិបាក។ រោគសញ្ញាចម្បងគឺការបាត់បង់ចំណង់អាហារមួយផ្នែក ឬទាំងស្រុង និង ដូច្នេះហើយ ការស្រកទម្ងន់។ ភាពងងុយដេក និងការក្រាបគឺជារោគសញ្ញាទូទៅមួយទៀត ក៏ដូចជាការក្អួតផងដែរ។ រាគក៏អាចកើតមានដែរ ហើយវាជារឿងធម្មតាសម្រាប់ឆ្មាទាំងនេះ ខ្សោះជាតិទឹក និងជាមួយនឹងភ្នាស mucous icteric (ពណ៌លឿង) ។

ជំងឺរលាកលំពែង៖ ឆ្មាដែលមានស្ថានភាពក៏អាចវិវត្តទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានដែរ

គ្រោះថ្នាក់ដ៏អស្ចារ្យមួយនៃជំងឺរលាកលំពែង feline គឺថាជារឿយៗវាមិនកើតឡើងដោយខ្លួនឯងទេ។ ការ​រលាក​លំពែង​អាច​នាំ​ឱ្យ​មាន​បញ្ហា​សុខភាព​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដូច​ជា​ជំងឺ​ទឹកនោមផ្អែម​របស់​សត្វ​ឆ្មា​។ បន្ថែមពីលើការផលិតអង់ស៊ីម លំពែងក៏ផលិតអរម៉ូន រួមទាំងអាំងស៊ុយលីន ដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិមាណគ្លុយកូសដែលចរាចរក្នុងឈាម។ "ប្រសិនបើឆ្មាមានជំងឺរលាកលំពែង feline រ៉ាំរ៉ៃ វាអាចបណ្តាលឱ្យមានការបំផ្លាញកោសិកានៅក្នុងលំពែងដែលទទួលខុសត្រូវសម្រាប់ផលិតអាំងស៊ុយលីន។ អាស្រ័យហេតុនេះ វាបណ្តាលឱ្យមានការថយចុះជាលំដាប់នៃការបញ្ចេញ និងការបញ្ចេញអរម៉ូននេះនៅក្នុងរាងកាយ ដែលនាំឱ្យកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម" បញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ Estela ។ លើសពីនេះទៀត នាងពន្យល់ថា ដោយសារតែបាត់បង់ចំណង់អាហារ និងទម្ងន់ដែលបណ្តាលមកពីជំងឺរលាកលំពែង ឆ្មាដែលមានជំងឺនេះក៏អាចមានជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ lipidosis ជាផលវិបាកផងដែរ។

ជំងឺរលាកលំពែងក្នុងឆ្មាពិបាកធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ

ជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាគឺធ្ងន់ធ្ងរជាចម្បង ព្រោះវាពិបាកក្នុងការធ្វើការវិនិច្ឆ័យរហ័ស និងត្រឹមត្រូវ ដែលជះឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ដល់ការព្យាបាលនៃជំងឺ។ ជាមួយនឹងរោគសញ្ញាទូទៅដែលអាចទាក់ទងនឹងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតជាច្រើន ការសង្ស័យអំពីអ្វីដែលបណ្តាលឱ្យរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាក៏ធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការយល់អំពីជំងឺនេះផងដែរ។ ដូច្នេះ ដើម្បីមាន កសម្រាប់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ ចាំបាច់ត្រូវអនុវត្តការវាយតម្លៃជាមួយនឹងអ្នកជំនាញ និងការធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ជាបន្តបន្ទាប់៖ "វាចាំបាច់ក្នុងការធ្វើអ៊ុលត្រាសោនពោះ និងថតកាំរស្មី ហើយបំពេញបន្ថែមជាមួយការធ្វើតេស្តឈាម រួមទាំងការធ្វើតេស្តជាក់លាក់សម្រាប់ការវាយតម្លៃនៃជំងឺរលាកលំពែង។ នៅក្នុងឆ្មា ដូចជា feline pancreatic lipase និង immunoreactivity Feline trypsinoid (fTLI)” ផ្តល់ដំបូន្មានដល់ពេទ្យសត្វ។

ការព្យាបាលជំងឺរលាកលំពែងក្នុងឆ្មាគឺផ្តោតលើការព្យាបាលដោយគាំទ្រ

ជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាវាធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែសំណាងល្អដែលវាអាចព្យាបាលបាន។ ទោះបីជាមិនមានមធ្យោបាយដោះស្រាយជាក់លាក់សម្រាប់ជំងឺរលាកលំពែងក៏ដោយក៏ឆ្មាអាចត្រូវបានផ្តល់ការព្យាបាលគាំទ្រដែលដោះស្រាយរោគសញ្ញានិងផលវិបាកនៃជំងឺនេះ។ Estela ណែនាំថា "ការព្យាបាលដែលគាំទ្រត្រូវបានផ្តល់ជូនដើម្បីកែតម្រូវការខះជាតិទឹក ចង្អោរ និងក្អួត ការគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់ ការគ្រប់គ្រងរាគ ហើយប្រសិនបើចាំបាច់ ថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិច និងថ្នាំ corticosteroids ក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់ផងដែរ" ។

លើសពីនេះទៅទៀត វីតាមីនមួយចំនួនអាចជួយបន្ថយការរលាក៖ “ សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មតាមវេជ្ជបញ្ជាដូចជាវីតាមីន A និង C ជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹងអុកស៊ីតកម្មនៅក្នុងកោសិកា ធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវការរលាក និងការការពារជាលិកា។ ការ​បន្ថែម​វីតាមីន B12 អាច​ជា​ការ​ចាំ​បាច់​ព្រោះ​ឆ្មា​ភាគ​ច្រើន​ដែល​មាន​ជំងឺ​រលាក​លំពែង​មាន​កង្វះ​ខាត»។ វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលការព្យាបាលជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាត្រូវបានចាប់ផ្តើមឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សម្រាប់ជាជំងឺនៅស្ងៀម វាជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវដឹងអំពីសុខភាពរបស់សត្វជានិច្ច។ ពេល​មាន​រោគ​សញ្ញា ចូរ​នាំ​សត្វ​ទៅ​ពេទ្យ​សត្វ​ជា​បន្ទាន់។

បន្ទាប់ពីការព្យាបាលជំងឺរលាកលំពែង ឆ្មាត្រូវឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្តូររបបអាហាររបស់ពួកគេ

ឆ្មាដែលព្យាបាលជំងឺរលាកលំពែង feline ក៏ត្រូវឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្តូររបបអាហាររបស់ពួកគេផងដែរ។ ជាមួយនឹងជំងឺនេះ លំពែងនឹងចុះខ្សោយ ហើយដូច្នេះវាពិបាកក្នុងការផលិតអង់ស៊ីម ដើម្បីរំលាយសារធាតុចិញ្ចឹម។ ដូច្នេះវាចាំបាច់ណាស់ដែលរបបអាហាររបស់ឆ្មាត្រូវបានសម្របខ្លួនដើម្បីរួមបញ្ចូលអាហារដែលងាយស្រួលរំលាយ។ Estela ពន្យល់ថាជំនួយអាហារូបត្ថម្ភនេះគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះក្នុងការព្យាបាលជំងឺរលាកលំពែងក្នុងឆ្មា៖ "អាហារត្រូវតែត្រូវបានជ្រើសរើសយោងទៅតាមការពិនិត្យ និងស្ថានភាពគ្លីនិករបស់អ្នកជំងឺ ប៉ុន្តែជាទូទៅវាត្រូវតែងាយស្រួលរំលាយ និងមានតុល្យភាពរវាងប្រូតេអ៊ីន និងខ្លាញ់នៅក្នុង បរិមាណមធ្យម។ និងមានគុណភាពល្អ និងការរំលាយអាហារ និងកាបូអ៊ីដ្រាត។ របបអាហារគួរតែជួយការពារការបាត់បង់ម៉ាសសាច់ដុំ និងស្តាររាងកាយឡើងវិញ»។

លើសពីនេះ អ្នកឯកទេសបានចង្អុលបង្ហាញថា ទោះបីជាជំងឺរលាកលំពែងនៅក្នុងឆ្មាធ្វើឱ្យបាត់បង់ចំណង់អាហារ និងពិបាកក្នុងការរំលាយអាហារក៏ដោយ ក៏សត្វមិនគួរតមអាហារឡើយ។ គាត់បន្ថែមថា "ប្រសិនបើឆ្មាមិនអាចចិញ្ចឹមខ្លួនឯងបានទេ បំពង់ផ្តល់ចំណីប្រហែលជាចាំបាច់រហូតដល់វាត្រលប់មកចិញ្ចឹមដោយឯកឯង"។