ឆ្មាដែលមានពោះហើម: តើវាអាចជាអ្វី?
តារាងមាតិកា
ឆ្មាដែលមានដង្កូវអាចជាមូលហេតុនៃការហើមពោះ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជាសម្មតិកម្មតែមួយគត់នោះទេ។ ថ្វីត្បិតតែមិនមែនជាជំងឺនៅក្នុងខ្លួនក៏ដោយ ក៏ឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើម តាមពិតគឺជារោគសញ្ញាទូទៅចំពោះជំងឺផ្សេងៗដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ឆ្មា។ នោះគឺបញ្ហាអាចបង្ហាញពីអ្វីដែលងាយព្យាបាលរហូតដល់ដុំសាច់។ ឆ្មាដែលមានពោះហើម ទន់ ឬរឹងអាចមានមូលហេតុផ្សេងៗគ្នា ពីឆ្មាមួយទៅឆ្មាដែលមានឧស្ម័ន។ រោគសញ្ញានេះក៏អាចជាករណីនៃការហើមពោះរបស់សត្វឆ្មា (ឬទឹកពោះ) ដែលកើតឡើងនៅពេលមានការប្រមូលផ្តុំជាតិទឹកនៅក្នុងពោះជាលទ្ធផលនៃបញ្ហាសុខភាពមួយចំនួន។ តើអ្នកចង់ដឹងទេថា មូលហេតុអ្វីខ្លះដែលអាចបណ្ដាលឱ្យឆ្មាមានក្បាលពោះហើម កំណត់អត្តសញ្ញាណ និងវិធីព្យាបាលបែបណា? សូមពិនិត្យមើលអត្ថបទខាងក្រោម!
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើម?
ឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើមអាចមានមូលហេតុផ្សេងៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើឆ្មាមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងធម្មតា វាអាចហាក់ដូចជាមានស្ថានភាពនេះ។ ក្នុងករណីនេះ អ្នកនឹងមានក្បាលពោះធំជាងដែលបណ្តាលមកពីការធាត់របស់សត្វឆ្មា។ ប៉ុន្តែតើនៅពេលណាដែលឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើមគឺជារោគសញ្ញានៃជំងឺមួយចំនួន? ក្នុងករណីនេះ វានឹងមិនត្រឹមតែមានទំហំធំជាងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងមានរាងមូលផងដែរ ដែលដំណើរការពីចុងឆ្អឹងជំនីរទៅតំបន់អាងត្រគាក។ លើសពីនេះទៀតពោះទទួលបានភាពទៀងទាត់ខុសៗគ្នាហើយវាអាចជាឆ្មាដែលមានពោះហើមនិងទន់ឬរឹង។ ប្រសិនបើឆ្មាមានទាំងនេះលក្ខខណ្ឌ វាអាចជាសញ្ញានៃក្បាលពោះដែលមានជាតិទឹក។
ឆ្មាដែលមានឧស្ម័ន៖ ពោះប៉ោងគឺជាផលវិបាកទូទៅ
នៅពេលដែលយើងមានឆ្មាដែលមានឧស្ម័ន ពោះប៉ោងគឺជាសញ្ញាដែលគួរអោយកត់សំគាល់។ ជាទូទៅនៅក្នុងកូនឆ្កែ វាកើតឡើងនៅពេលដែលនៅពេលបំបៅ ឬបំបៅកូនយ៉ាងរហ័ស កូនឆ្មាបានបញ្ចប់ការស្រូបយកបរិមាណខ្យល់កាន់តែច្រើនដែលនៅខាងក្នុងរាងកាយនាំឱ្យឆ្មាមានឧស្ម័ន។ នោះគឺការហើមពោះជាលទ្ធផលនៃការកកកុញនៃខ្យល់នេះ។ មធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជៀសវាងបញ្ហានេះគឺកាត់បន្ថយពេលវេលារវាងអាហារដើម្បីកុំឱ្យគាត់ញ៉ាំលឿនពេក។ ប្រសិនបើអាហាររបស់ឆ្មាត្រូវបានផ្តល់ក្នុងរយៈពេលខ្លីជាង (ក្នុងបរិមាណតិច) សត្វនឹងមិនសូវឃ្លាន ហើយនឹងញ៉ាំដោយស្ងប់ស្ងាត់ជាងមុន ជៀសវាងឧស្ម័ន។
ដង្កូវ និងប៉ារ៉ាស៊ីតគឺជាមូលហេតុញឹកញាប់នៃឆ្មាដែលហើម។ ពោះ
មូលហេតុទូទៅមួយទៀតសម្រាប់ឆ្មាដែលមានពោះហើមគឺដង្កូវ និងប៉ារ៉ាស៊ីត។ វត្តមាននៅក្នុងសារពាង្គកាយរបស់សត្វបណ្តាលឱ្យមានទឹកពោះ និងរោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀត។ ធម្មតាបំផុត បន្ថែមពីលើឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើម គឺបាត់បង់ចំណង់អាហារ ឆ្មាស្រកទម្ងន់ ក្អួត និងរាគ ដោយសារដង្កូវភាគច្រើនវាយប្រហារប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។ មានភាពចម្រុះនៃដង្កូវឆ្មា ដែលអាចបំពុលសត្វឆ្មា ដែលទូទៅបំផុតគឺដង្កូវនាង និងដង្កូវមូល។ ការព្យាបាលជាធម្មតាត្រូវបានធ្វើឡើងជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងពពួក Worm សម្រាប់ឆ្មា។ អ្នកថែមទាំងអាចជៀសវាងការចម្លងរោគដោយដង្កូវដោយការរក្សាតារាងពេលបន្ទោរបង់ឱ្យទាន់សម័យ។
សូមមើលផងដែរ: តើឆ្មា chimera គឺជាអ្វី? មើលរបៀបដែលវាបង្កើត ភាពចង់ដឹងចង់ឃើញ និងច្រើនទៀតFIP ក្នុងឆ្មាក៏បង្កឱ្យមានពោះទឹក
Feline infectious peritonitis - ឬ FIP - ជាជំងឺមួយទៀតដែលឆ្មាមានពោះហើមជារោគសញ្ញា។ នេះគឺដោយសារតែជំងឺឆ្លងនេះប៉ះពាល់ដល់ peritoneum ដែលជាភ្នាសដែលតម្រង់ជួរខាងក្នុងនៃពោះ។ ក្នុងករណីនេះ ឆ្មាមានក្បាលពោះហើម និងរឹង។ នៅពេលដែលមេរោគ FIP វាយប្រហារកូនឆ្មា វាបណ្តាលឱ្យពោះទឹក បន្ថែមពីលើគ្រុនក្តៅ ស្មារតីស្ពឹកស្រពន់ រាគ និងក្អួត។ ការព្យាបាលដោយជំនួយជួយគ្រប់គ្រងជំងឺ និងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមេរោគ ប៉ុន្តែវាជាការល្អក្នុងការតាមដាន ព្រោះ FIP ឆ្មាគឺជាជំងឺមួយក្នុងចំណោមជំងឺឆ្មាដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុតនៅទីនោះ។
សូមមើលផងដែរ: ឈ្មោះឆ្កែចំនួន 200 ដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយវីរបុរសវប្បធម៌ និងវីរនារី
ឆ្មាដែលមានពោះហើមអាចបង្ហាញពីដុំសាច់
Neoplasms ក៏អាចបណ្តាលឱ្យមាន ascites នៅក្នុងឆ្មាផងដែរ។ នៅពេលដែលកូនឆ្មាមានដុំសាច់ក្នុងសរីរាង្គដូចជាក្រពះ ពោះវៀន និងថ្លើម វាជារឿងធម្មតាទេដែលទឹកពោះលេចឡើងជាលទ្ធផល ព្រោះពួកវាទាំងអស់មានវត្តមាននៅក្នុងតំបន់ពោះ។ ជាធម្មតា វាជាឆ្មាដែលមានក្បាលពោះហើម និងរឹង បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតដែលប្រែប្រួលទៅតាមកន្លែងដែលដុំសាច់នៅក្នុងឆ្មាមានដូចជា ស្រកទម្ងន់ បាត់បង់ចំណង់អាហារ និងក្អួតជាដើម។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទាន់ពេលគឺជាវិធីដ៏ល្អបំផុតដើម្បីការពារកុំឱ្យជំងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូច្នេះប្រសិនបើឆ្មាបង្ហាញសញ្ញាណាមួយ វាចាំបាច់ក្នុងការយកវាទៅពេទ្យសត្វដើម្បីធ្វើការវាយតម្លៃ។
ករោគសញ្ញា Cushing's គឺជាការមិនដំណើរការនៃអរម៉ូនដែលធ្វើឱ្យឆ្មាហើមពោះ
រោគសញ្ញា Cushing (ឬ feline hyperadrenocorticism) គឺជាជំងឺ endocrine ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ឆ្មា។ វាត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយការកើនឡើងនៃផលិតកម្មអរម៉ូនដែលជាធម្មតាដោយសារតែដុំសាច់នៅក្នុងក្រពេញ pituitary និងក្រពេញ adrenal ។ រោគសញ្ញាមួយក្នុងចំណោមរោគសញ្ញាគឺ ascites យ៉ាងជាក់លាក់នៅក្នុងឆ្មា បន្ថែមពីលើភាពទន់ខ្សោយ ជ្រុះសក់ ស្បែកចុះខ្សោយ ស្មារតីស្ពឹកស្រពន់ និងបង្កើនការទទួលទានទឹក។ ការព្យាបាលអាស្រ័យលើមូលហេតុ ដូច្នេះការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខាងវេជ្ជសាស្ត្រត្រឹមត្រូវគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់។
ឆ្មាដែលមានពោះហើម៖ ឱសថផ្ទះអាចជួយបានទេ?
នៅពេលសម្គាល់ឃើញឆ្មាមានក្បាលពោះហើម ទន់ ឬរឹង វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការយកសត្វទៅពេទ្យសត្វដើម្បីធ្វើការវាយតម្លៃ។ នៅទីនោះ គាត់នឹងអាចប្រាប់អ្នកពីអ្វីដែលបណ្តាលឱ្យមានបញ្ហានេះ និងរបៀបព្យាបាលវាបានត្រឹមត្រូវ។ វាជាការសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាក្នុងករណីទឹកពោះ ឱសថផ្ទះជាធម្មតាមិនមានប្រយោជន៍ទេ។ ឆ្មាដែលមានពោះហើមអាចជាលទ្ធផលនៃជំងឺ endocrine, ដុំសាច់, មេរោគ, ដង្កូវនិងសូម្បីតែឧស្ម័ន។ ដូច្នេះ ដើម្បីព្យាបាលក្បាលពោះទឹកជាមួយឱសថផ្ទះគឺមិនត្រូវបានណែនាំទេ។ វាចាំបាច់ណាស់ដែលពេទ្យសត្វធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ហើយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់បង្ហាញពីការព្យាបាលសមស្របទៅតាមជំងឺដែលបង្ករឱ្យមានជម្ងឺ។
