ແມວທີ່ມີແມ່ທ້ອງສາມາດເປັນສາເຫດຂອງການໃຄ່ບວມຢູ່ໃນທ້ອງ, ແຕ່ມັນບໍ່ແມ່ນຄວາມເປັນໄປໄດ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ. ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ແມ່ນພະຍາດໃນຕົວຂອງມັນເອງ, ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມແມ່ນອາການທີ່ພົບເລື້ອຍກັບພະຍາດອື່ນໆທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແມວ. ນັ້ນແມ່ນ, ບັນຫາສາມາດຊີ້ບອກຫຍັງຈາກສິ່ງທີ່ງ່າຍຕໍ່ການປິ່ນປົວເຖິງແມ່ນເນື້ອງອກ. ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມ, ອ່ອນຫຼືແຂງສາມາດມີສາເຫດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຈາກແມວຫນຶ່ງໄປຫາແມວທີ່ມີອາຍແກັສ. ອາການດັ່ງກ່າວອາດຈະເປັນກໍລະນີຂອງທ້ອງອືດ feline (ຫຼືທ້ອງນ້ໍາ), ເຊິ່ງເກີດຂຶ້ນໃນເວລາທີ່ມີການສະສົມຂອງນ້ໍາໃນບໍລິເວນທ້ອງເປັນຜົນມາຈາກບາງບັນຫາສຸຂະພາບ. ທ່ານຢາກຮູ້ວ່າສາເຫດທີ່ເປັນໄປໄດ້ຂອງແມວທີ່ມີທ້ອງບວມ, ວິທີການກໍານົດແລະການປິ່ນປົວແມ່ນຫຍັງ? ກວດເບິ່ງບົດຄວາມຂ້າງລຸ່ມນີ້!

ວິທີລະບຸແມວທີ່ມີທ້ອງບວມ?

ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມສາມາດມີສາເຫດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ຖ້າ kitty ຫນັກກວ່າປົກກະຕິ, ມັນອາດຈະປະກົດວ່າມີອາການນີ້. ໃນກໍລະນີນີ້, ທ່ານພຽງແຕ່ຈະມີທ້ອງຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ເກີດຈາກໂລກອ້ວນ feline. ແຕ່ເມື່ອໃດທີ່ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມເປັນອາການຂອງພະຍາດບາງຢ່າງ? ໃນກໍລະນີນີ້, ມັນຈະບໍ່ພຽງແຕ່ມີຂະຫນາດທີ່ໃຫຍ່ກວ່າ, ແຕ່ຍັງເປັນຮູບກົມ, ແລ່ນຈາກປາຍຂອງກະດູກຂ້າງໄປຫາພາກພື້ນ pelvis. ນອກຈາກນັ້ນ, ທ້ອງໄດ້ຮັບຄວາມສອດຄ່ອງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ແລະມັນສາມາດເປັນແມວທີ່ມີອາການບວມແລະທ້ອງອ່ອນຫຼືແຂງ. ຖ້າແມວມີສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ສະພາບການ, ມັນອາດຈະເປັນສັນຍານຂອງທ້ອງນ້ອຍ.

ແມວທີ່ມີອາຍແກັສ: ທ້ອງອືດແມ່ນເປັນຜົນສະທ້ອນທົ່ວໄປ

ເມື່ອເຮົາມີແມວທີ່ມີອາຍແກັສ, ທ້ອງບວມເປັນສັນຍານທີ່ສັງເກດເຫັນໄດ້ຫຼາຍ. ສ່ວນຫຼາຍມັກໃນລູກໝາ, ສິ່ງນີ້ເກີດຂື້ນເມື່ອ, ເມື່ອໃຫ້ນົມລູກ ຫຼືໃຫ້ນົມລູກໄວ, ແມວຈົບລົງດ້ວຍການດູດເອົາອາກາດໃນຮ່າງກາຍຫຼາຍຂື້ນ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ແມວມີອາຍແກັສ. ນັ້ນແມ່ນ, ທ້ອງບວມແມ່ນເປັນຜົນມາຈາກການສະສົມຂອງອາກາດນີ້. ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບັນຫານີ້ແມ່ນການຫຼຸດຜ່ອນເວລາລະຫວ່າງອາຫານເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ລາວກິນອາຫານໄວເກີນໄປ. ຖ້າໃຫ້ອາຫານແມວໃນໄລຍະເວລາສັ້ນກວ່າ (ໃນປະລິມານໜ້ອຍ), ສັດຈະຫິວໜ້ອຍ ແລະຈະກິນຢ່າງສະຫງົບ, ຫຼີກລ່ຽງອາຍແກັສ.

ແມ່ທ້ອງ ແລະແມ່ກາຝາກເປັນສາເຫດຂອງແມວທີ່ມີອາການບວມເລື້ອຍໆ. ທ້ອງ

ສາເຫດທົ່ວໄປອີກອັນໜຶ່ງຂອງແມວທີ່ມີທ້ອງບວມແມ່ນແມ່ທ້ອງ ແລະແມ່ກາຝາກ. ການມີຢູ່ໃນຮ່າງກາຍຂອງສັດເຮັດໃຫ້ທ້ອງມີນ້ໍາແລະອາການອື່ນໆຈໍານວນຫນຶ່ງ. ສ່ວນຫຼາຍມັກ, ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກແມວທີ່ມີທ້ອງບວມ, ແມ່ນການສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, ແມວສູນເສຍນ້ ຳ ໜັກ, ຮາກແລະຖອກທ້ອງ, ເພາະວ່າແມ່ທ້ອງສ່ວນໃຫຍ່ໂຈມຕີລະບົບຍ່ອຍອາຫານ. ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງແມ່ທ້ອງແມວທີ່ສາມາດປົນເປື້ອນແມວ, ທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດແມ່ນແມ່ທ້ອງຕົວຕຸ່ມແລະແມ່ທ້ອງຕົວກົມ. ການປິ່ນປົວປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນເຮັດດ້ວຍການບໍລິຫານແມ່ທ້ອງສໍາລັບແມວ. ທ່ານຍັງສາມາດຫຼີກເວັ້ນການປົນເປື້ອນໂດຍແມ່ທ້ອງໂດຍການຮັກສາຕາຕະລາງການຖອກທ້ອງໃຫ້ທັນເວລາ.

FIP ໃນແມວຍັງເຮັດໃຫ້ທ້ອງມີນ້ໍາ

Feline infectious peritonitis - ຫຼື FIP - ເປັນພະຍາດອື່ນທີ່ແມວມີທ້ອງບວມເປັນອາການ. ນີ້ແມ່ນຍ້ອນວ່າພະຍາດຕິດຕໍ່ນີ້ມີຜົນກະທົບຕໍ່ peritoneum, ເຊິ່ງເປັນເຍື່ອຫຸ້ມພາຍໃນຂອງທ້ອງ. ໃນກໍລະນີນີ້, ແມວມີທ້ອງບວມແລະແຂງ. ເມື່ອເຊື້ອໄວຣັສ FIP ໂຈມຕີ kitty, ມັນເຮັດໃຫ້ທ້ອງນ້ອຍ, ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກອາການໄຂ້, ວິນຫົວ, ຖອກທ້ອງແລະອາຈຽນ. ການປິ່ນປົວແບບສະໜັບສະໜຸນຊ່ວຍຄວບຄຸມພະຍາດ ແລະ ຕໍ່ສູ້ກັບເຊື້ອໄວຣັດ, ແຕ່ກໍ່ດີທີ່ຈະເຝົ້າລະວັງ ເພາະວ່າ feline FIP ແມ່ນໜຶ່ງໃນພະຍາດແມວທີ່ອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ.

ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມສາມາດບົ່ງບອກເຖິງເນື້ອງອກ

Neoplasms ຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດທ້ອງອືດໃນແມວໄດ້. ເມື່ອ kitty ມີເນື້ອງອກຢູ່ໃນອະໄວຍະວະຕ່າງໆເຊັ່ນກະເພາະອາຫານ, ລໍາໄສ້ແລະຕັບ, ມັນເປັນເລື່ອງທົ່ວໄປທີ່ທ້ອງນ້ອຍປາກົດເປັນຜົນສະທ້ອນ, ເພາະວ່າພວກມັນທັງຫມົດແມ່ນຢູ່ໃນທ້ອງ. ໂດຍປົກກະຕິ, ມັນເປັນແມວທີ່ມີອາການບວມແລະທ້ອງແຂງ, ນອກເຫນືອຈາກອາການອື່ນໆທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມບ່ອນທີ່ມີເນື້ອງອກຢູ່ໃນແມວ, ເຊັ່ນ: ນ້ໍາຫນັກ, ການສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານແລະອາຈຽນ. ການບົ່ງມະຕິເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ພະຍາດຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າແມວສະແດງອາການໃດກໍ່ຕາມ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະນໍາມັນໄປຫາ vet ສໍາລັບການປະເມີນຜົນ.

ກໂຣກ Cushing's ແມ່ນຄວາມຜິດປົກກະຕິຂອງຮໍໂມນທີ່ເຮັດໃຫ້ແມວມີອາການທ້ອງບວມ

ໂຣກ Cushing's (ຫຼື feline hyperadrenocorticism) ແມ່ນພະຍາດ endocrine ທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແມວ. ມັນສະແດງອອກໂດຍການເພີ່ມຂື້ນຂອງການຜະລິດຮໍໂມນ, ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນຍ້ອນເນື້ອງອກຢູ່ໃນຕ່ອມ pituitary ແລະ adrenal. ຫນຶ່ງໃນອາການແມ່ນເປັນທີ່ຊັດເຈນຂອງ ascites ໃນແມວ, ນອກເຫນືອໄປຈາກຄວາມອ່ອນເພຍ, ການສູນເສຍຜົມ, ຜິວຫນັງອ່ອນເພຍ, ຄວາມບໍ່ສະບາຍແລະການໄດ້ຮັບນ້ໍາເພີ່ມຂຶ້ນ. ການປິ່ນປົວແມ່ນຂຶ້ນກັບສາເຫດ, ສະນັ້ນການວິນິດໄສທາງການແພດທີ່ຖືກຕ້ອງແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍ.

ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມ: ວິທີແກ້ໄຂຢູ່ເຮືອນສາມາດຊ່ວຍໄດ້ບໍ?

ເມື່ອສັງເກດເຫັນແມວມີອາການບວມ, ທ້ອງອ່ອນ ຫຼືແຂງ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງພາສັດລ້ຽງໄປຫາສັດຕະວະແພດເພື່ອປະເມີນ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ລາວຈະສາມາດບອກເຈົ້າວ່າສິ່ງທີ່ເປັນສາເຫດຂອງບັນຫານີ້ແລະວິທີການປິ່ນປົວຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະສັງເກດວ່າໃນກໍລະນີຂອງນ້ໍາທ້ອງ, ວິທີແກ້ໄຂຢູ່ເຮືອນມັກຈະບໍ່ເປັນປະໂຫຍດ. ແມວທີ່ມີທ້ອງບວມສາມາດເປັນຜົນມາຈາກພະຍາດ endocrine, tumors, ໄວຣັສ, ແມ່ທ້ອງແລະແມ້ກະທັ້ງອາຍແກັສ. ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອປິ່ນປົວທ້ອງນ້ອຍດ້ວຍວິທີແກ້ໄຂຢູ່ເຮືອນແມ່ນບໍ່ແນະນໍາ. ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ສັດຕະວະແພດເຮັດການວິນິດໄສແລະລາວເອງຊີ້ໃຫ້ເຫັນການປິ່ນປົວທີ່ເຫມາະສົມຕາມພະຍາດທີ່ເປັນສາເຫດຂອງສະພາບການ.