Það eru mismunandi hundategundir um allan heim. Sumar eru þekktari, aðrar minna... og enn eru til nokkrar tegundir sem nánast enginn veit um, eins og tilfellið af Norsk Lundehund. Þessi tegund er talin frekar sjaldgæf og er upprunnin frá Noregi, en það sem stendur í raun upp úr er að ólíkt öðrum hundum, hefur Norsk Lundehund - einnig kallaður norskur Lundehund - fjölda nokkuð glæsilegra og óvenjulegra eiginleika. Hér að neðan aðskiljum við nokkrar forvitnilegar hundar af þessari tegund sem gætu komið þér á óvart. Athugaðu það!

Norskur Lundehund: hundategundin með 6 tær og sem færir lappirnar til hliðar

Eitt mesta sérkenni norska Lundehundar er að þetta er hundategund með 6 fingrum, sem tryggir dýrinu meiri stöðugleika. Að auki gerir liðskipting svæðisins einnig þessum dýrum kleift að færa framfæturna auðveldlega til hliðar og ná allt að 180º amplitude miðað við restina af líkamanum. Þetta eru mikilvægir eiginleikar fyrir tegundina þar sem hún var upphaflega notuð til að veiða lunda og vegna þessa þurfti Norsk Lundehundur að klífa kletta og fjöll. Bæði liðskipting lappanna og tilvist 6 fingra eru nauðsynlegir eiginleikar fyrir tegundina til að „uppfylla“ hlutverk sitt sem veiðimaður, þar sem þetta gerir henni kleift að klifra nánast hvaða landslag sem er.

Skemmtilegar staðreyndir um hund: Norsk Lundehund er líka fær um að snúa höfðinu aftur á bak

Það eru ekki bara lappir norska Lundehundsins sem eru vel liðaðar: háls dýrsins hefur líka ótrúlegan liðleika. Engin furða að þessir hundar geti snúið höfðinu næstum alveg og mjög auðveldlega aftur, jafnvel snert eigin bak. Með öðrum orðum, þetta er bara enn ein sönnun þess að framsetning þessara dýra er mjög ólík því sem við erum vön að sjá þarna úti, er það ekki?

Að auki er annar eiginleiki þessarar tegundar af hundur er að eyru hundsins eru upprétt, en þau geta líka verið beygð án mikilla erfiðleika og þetta er eitthvað sem skaðar dýrið ekki. Reyndar hjálpar það jafnvel til við að vernda þá gegn óhreinindum og vatni, þar sem Norsk Lundehund er líka frábær sundmaður á veiðum.

Norski Lundehundurinn er tegund sem er næstum útdauð

Sjaldgæf þessa hundategund er engin tilviljun: Norski Lundehundurinn hefur þegar átt á hættu að deyja út að minnsta kosti þrisvar sinnum. Fyrsta skiptið gerðist vegna þess að tegundin þjónaði ekki lengur hagsmunum áður fyrr: það var ekki lengur þörf á að fjárfesta í hundi til að hjálpa til við að veiða páfagauka og önnur dýr í Noregi. Þess vegna hætti Norsk Lundehund að vera mjög eftirsótt tegund, þar sem þeir myndu aðeins þjóna þeim tilgangiað vera félagshundar eins og hver annar hundur. Ennfremur var tegundin næstum útdauð í kringum seinni heimsstyrjöldina og einnig á árinu 1963 vegna veikindafaraldurs. Í annað skiptið sem þetta gerðist lifðu aðeins sex Norsk Lundehundar af. Ræktendur reyndu hins vegar að láta tegundina ekki deyja út og árangurinn var farsæll. Í dag eru til að minnsta kosti 1500 eintök af tegundinni um allan heim - sem getur talist lítið, en sem er samt betra en algjör útrýming.

Heilsa Norsk Lundehund: meltingartruflanir eru algengastir

Þrátt fyrir að vera sterkir og heilbrigðir, almennt séð, er ein af forvitni norskra Lundehunda að tegundin þjáist venjulega af meltingarvegi sjúkdómar, meltingarvegur sem kallast meltingarfærasjúkdómur. Í reynd er myndin meltingartruflanir sem veldur því að meltingarbakteríur vaxa veldishraða í hundalífverunni og þar af leiðandi missir hundurinn getu til að taka upp næringarefni. Þetta er sjúkdómur sem hefur enga lækningu, en ef fagmaður fylgist vel með honum er hægt að meðhöndla hann og stjórna honum.