Մարդկանց պես, շների շաքարախտը վտանգավոր հիվանդություն է, որը մեծ խնամքի կարիք ունի կենդանու ողջ կյանքի ընթացքում: Բայց ինչպես կարող եք իմանալ, թե արդյոք ձեր լակոտը դիաբետիկ է: Ենթադրվում է, որ առաջին ցուցումներից մեկը, որը կարող է ցույց տալ հիվանդ շան մասին, շան մեզի մեջ մրջյունների առկայությունն է, սակայն մի քանի այլ ախտանիշներ նույնպես կապված են խնդրի հետ: Paws of House զրուցեց անասնաբույժ Նայարա Քրիստինայի հետ, ով մասնագիտացած է անասնաբուժական էնդոկրինոլոգիայում, որպեսզի ավելի լավ պարզաբանի շների շաքարախտի վերաբերյալ որոշ կասկածներ : Ստորև տեսեք, թե ինչ է նա պատմել մեզ:

Շան միզում մրջյուն գտա՞ք: Ժամանակն է միացնել զգոնությունը:

Երբ խոսքը վերաբերում է շների մոտ շաքարախտին, ախտանշանները միշտ կարևոր կետ են, որոնք հեշտացնում են հիվանդության ընկալումը: Ինչպես պարզաբանում է փորձագետը, շան միզման մեջ մրջյունը իսկապես կարող է շների շաքարախտի նշան լինել հեղուկում հայտնաբերված շաքարի քանակի պատճառով: «Դա տեղի է ունենում մեզի մեջ գլյուկոզայի առկայության պատճառով (գլյուկոզուրիա), որը նորմալ իրավիճակ չէ։ Այս խնդրի պատճառներից մեկն այն է, որ արյան գլյուկոզայի բարձրացման պատճառով (հիպերգլիկեմիա) այն գերազանցում է երիկամների կլանման շեմը և վերջում առաջացնում գլիկոզուրիա: Մեզի մեջ գլյուկոզան, իր հերթին, կարող է գրավել մրջյուններին»:

Ավելորդ ծարավը շների մոտ շաքարախտի ախտանիշներից մեկն է

Բացի շան մեզի մեջ մրջյունների առկայությունից, մեկ այլ.Շաքարախտի նշանն այն է, երբ լակոտը սովորականից շատ ավելի շատ ջուր է ընդունում: «Ավելորդ ծարավը շների շաքարախտի դեպքում նկատվող կլինիկական դրսեւորումներից է։ Մեզի մեջ գլյուկոզայի առկայության դեպքում կենդանին հակված է շատ միզելու, որը մենք անվանում ենք պոլիուրիա: Սա ֆիզիոլոգիապես փոխհատուցելու համար կենդանին ավելի է ծարավանում, ուստի ավելի շատ ջուր է խմում»,- բացահայտում է անասնաբույժը:

Շների մոտ շաքարախտի 5 ախտանիշ, որոնց պետք է հետևել:

Դիտարկումը դաստիարակը շատ կարևոր է պարզելու՝ շունը շաքարախտ ունի, թե ոչ: Կենդանիների վարքագծի փոփոխությունները կարելի է նկատել, ինչպես նաև փոփոխություններ շան օրգանիզմում։ Ըստ Նայարայի՝ շների մոտ շաքարախտի ամենատարածված ախտանիշներն են. ջրի (պոլիդիպսիա)

Ինչու են որոշ շներ տառապում շների դիաբետից.

Շատ հարցեր կարող են առաջանալ, երբ խոսքը վերաբերում է շաքարախտի զարգացմանը: Շները կարող են ունենալ երկու տեսակի հիվանդություն՝ տիպ I կամ II տիպի շաքարախտ: Անասնաբույժի խոսքով՝ շաքարային դիաբետի առաջացման պատճառը բազմագործոն է, սակայն յուրաքանչյուր տեսակ տարբեր կերպ է առաջանում։ «Շների I տիպի շաքարախտն ունի իմունային միջնորդավորված պատճառ և հանգեցնում է ինսուլինի հարաբերական կամ բացարձակ անբավարարության: II տիպի ամենատարածված պատճառը ճարպակալումն է,ինչը հանգեցնում է ինսուլինի դիմադրության և, հետևաբար, առաջացնում է հիպերգլիկեմիա՝ առաջացնելով կլինիկական դրսևորումներ»:

Ամփոփելով, շների շաքարախտը բաղկացած է հիվանդի արյան գլյուկոզայի մակարդակի բարձրացումից, որը կարող է առաջանալ ինսուլին արտադրելու մարմնում անբավարարությունից կամ ինսուլինի «թերությունից», որը չի կարող նվազեցնել հիվանդի մակարդակը: արյան շաքար. Ախտորոշումը հաստատելու համար Նայարան նշում է. «Շաքարախտի ախտորոշումը կատարվում է կլինիկական դրսևորումներով՝ հիպերգլիկեմիայով և գլիկոզուրիայով»։

Կատարակտը շների մոտ շաքարախտի բարդություններից մեկն է

Առանց շաքարախտի բուժման, շների մոտ կարող են առաջանալ այլ առողջական խնդիրներ, օրինակ՝ կատարակտը: «Աչքերի ոսպնյակում առկա ավելցուկային գլյուկոզան՝ հիպերգլիկեմիայի պատճառով, վերածվում է սորբիտոլի, որն առաջացնում է ջրի ներհոսքի ավելացում դեպի ոսպնյակ: Ավելացած ջուրն իր հերթին հանգեցնում է ոսպնյակի մանրաթելերի քայքայմանը և նորմալ կառուցվածքի խախտմանը: Ոսպնյակները դառնում են պղտոր, ինչի հետևանքով կորցնում է տեսողությունը, սովորաբար երկու աչքերում:

Բացի շների կատարակտից, շների շաքարախտի մեկ այլ հնարավոր բարդություն է դիաբետիկ ketoacidosis կոչվող պայմանը, որը տեղի է ունենում, երբ մարմնում ինսուլին չկա: «Դա լուրջ խնդիր է, որը կարող է առաջացնել փսխում, փորլուծություն և ախորժակի բացակայություն: Այս դեպքերում անհրաժեշտ է կենդանին հոսպիտալացվել՝ պատշաճ բուժման համար»։

Ինչպես էշների շաքարախտի բուժում.

Թեև բուժում չկա, որոշ խնամքով հնարավոր է վերահսկել շների շաքարախտը : Նպատակը հիվանդի կյանքի որակի բարելավումն է։ «Շների շաքարային դիաբետի բուժումը բաղկացած է ինսուլինի օգտագործումից, համապատասխան սննդակարգից և ֆիզիկական ակտիվությունից: Ինսուլինը ներարկվում է ենթամաշկային եղանակով կերակրելուց հետո յուրաքանչյուր 12 ժամը մեկ, և այն պետք է օգտագործել անընդհատ»,- խորհուրդ է տալիս անասնաբույժը։ Ինչ վերաբերում է II տիպի շաքարախտին, ապա կարող է լինել հիվանդության ռեմիսիա. «II տիպը սովորաբար ազդում է էգ շների վրա, որոնք դիաբետիկ են դարձել շոգի ժամանակ, և կաստրացիայի դեպքում վերանում է հորմոնալ վիճակը, որն առաջացրել է ինսուլինի դիմադրություն: Քանի որ ինսուլինը վերադառնում է նորմալ, դա հանգեցնում է ռեմիսիայի: Այնուամենայնիվ, ռեմիսիան ավելի հաճախ է հանդիպում կատուների, քան շների մոտ»։

Շների դիաբետը չի կարող դրսից հրահրվել, սակայն փոքր վերաբերմունքը մեծ նշանակություն է տալիս այդ վիճակը կանխելու համար: «Կանխարգելիչ մոտեցման ամենակարևոր կետը խնամակալների տեղեկացվածությունն է սննդի խնամքի, բարձր կալորիականությամբ նախուտեստներից խուսափելու, ֆիզիկական ակտիվության խրախուսման, քաշի խնամքի և կենդանիների բերանի խոռոչի առողջության վերաբերյալ»: