Como os humanos, a diabetes nos cans é unha enfermidade perigosa que necesita moito coidado ao longo da vida do animal. Pero como saber se un cachorro é diabético? Crese que un dos primeiros indicios que poden indicar un can enfermo é a presenza de formigas nos ouriños do can, pero outros síntomas tamén están asociados co problema. Patas da casa falou coa veterinaria Nayara Cristina, especializada en endocrinoloxía veterinaria, para aclarar mellor algunhas dúbidas sobre a diabetes canina . Mira a continuación o que nos contou!

Atopaches unha formiga no pis do can? É hora de poñer a alerta!

No que se refire á diabetes en cans, os síntomas son sempre un punto importante e que facilitan a percepción da enfermidade. Segundo explica o experto, a formiga no pis do can pode ser un sinal de diabetes canina debido á cantidade de azucre que se atopa no líquido. “Isto ocorre debido á presenza de glicosa na orina (glicosuria), que non é unha situación normal. Unha das causas deste problema é que, debido ao aumento da glicosa no sangue (hiperglucemia), supera o limiar de absorción renal e acaba desencadeando a glicosuria. A glicosa nos ouriños, á súa vez, pode atraer formigas.”

A sede excesiva é un dos síntomas da diabetes nos cans

Ademais da presenza de formigas na ouriña do can, outroindicativo de diabetes é cando o cachorro inxire moita máis auga do habitual. “A sede excesiva é unha das manifestacións clínicas observadas nos casos de diabetes canina. Coa glicosa nos ouriños, o animal tende a orinar moito, o que chamamos poliuria. Para compensalo fisioloxicamente, o animal ten máis sede, polo que bebe máis auga”, desvela o veterinario.

5 síntomas de diabetes en cans para estar atentos!

A observación do O titor é moi importante para identificar se o can ten diabetes ou non. Pódense notar cambios no comportamento dos animais, así como cambios no corpo do can. Segundo Nayara, os síntomas máis comúns da diabetes nos cans son:

• Formigas na orina do can
• Orinar moito (poliuria)
• O can bebe moito de auga ( polidipsia)
• Exceso de fame (polifaxia)
• Perda de peso

Por que sofren algúns cans de diabetes canina?

Poden xurdir moitas preguntas cando se trata do desenvolvemento da diabetes. Os cans poden ter dous tipos de enfermidade: diabetes tipo I ou tipo II. Segundo o médico veterinario, a causa da diabetes mellitus é multifactorial, pero cada tipo ocorre de forma diferente. "A diabetes canina tipo I ten unha causa inmunomediada e leva a unha deficiencia relativa ou absoluta de insulina. A causa máis común do tipo II é a obesidade,o que leva á resistencia á insulina e, polo tanto, provoca hiperglicemia, desencadeando manifestacións clínicas”.

En resumo, a diabetes canina consiste nun aumento do nivel de glicosa no sangue do paciente, que pode derivarse dunha deficiencia do organismo para producir insulina ou dun "defecto" na insulina, que non logra reducir as taxas. de azucre no sangue. Para confirmar o diagnóstico, Nayara sinala: "O diagnóstico da diabetes faise con manifestacións clínicas, hiperglucemia e glicosuria".

As cataratas son unha das complicacións da diabetes nos cans

Sen tratamento para a diabetes, os cans poden desenvolver outros problemas de saúde, como cataratas. “O exceso de glicosa presente no cristalino dos ollos -debido á hiperglucemia- convértese en sorbitol, o que provoca un aumento da entrada de auga no cristalino. O aumento da auga, á súa vez, fai que as fibras da lente se rompan e perturben a estrutura normal. As lentes vólvense turbias, o que provoca a perda da visión, xeralmente nos dous ollos.

Ademais das cataratas nos cans, outra posible complicación da diabetes canina é unha condición chamada cetoacidose diabética, que ocorre cando non hai insulina no corpo. “É un problema grave que pode provocar vómitos, diarreas e falta de apetito. Nestes casos, o animal debe ser hospitalizado para recibir o tratamento adecuado".

Como é otratamento da diabetes canina?

Aínda que non hai cura, é posible controlar a diabetes canina con certo coidado. O obxectivo é mellorar a calidade de vida do paciente. “O tratamento da diabetes en cans consiste no uso de insulina, unha dieta adecuada e actividade física. A insulina adminístrase por vía subcutánea cada 12 horas despois da alimentación, e debe usarse de forma continuada”, aconsella o veterinario. No que se refire á diabetes tipo II, pode haber remisión da enfermidade: “O tipo II adoita afectar ás femias que se converteron en diabéticas en celo, e coa castración elimínase a condición hormonal que estaba a provocar a resistencia á insulina. Cando a insulina volve á normalidade, isto leva á remisión. Non obstante, a remisión é máis común en gatos que en cans.

A diabetes canina non se pode provocar externamente, pero as pequenas actitudes marcan a diferenza para previr a enfermidade. "O punto máis importante do enfoque preventivo é a concienciación dos titores sobre o coidado dos alimentos, evitando os merendas ricas en calorías, fomentando a actividade física, o coidado do peso e a saúde bucodental dos animais".