Էրլիխիոզը տիզերի հիվանդության տեսակ է, որը կարող է լուրջ հետևանքներ ունենալ շան առողջության համար: Բակտերիայից առաջացած շների էրլիխիոզը տիզն ունի որպես վեկտոր: Չնայած համեմատաբար տարածված լինելուն, հատկապես տարվա որոշակի ժամանակահատվածներում, շատ դաստիարակներ դեռևս հարցեր ունեն շների էրլիխիոզի վերաբերյալ. արդյոք ախտանշանները շատ լուրջ են: Բուժում կա՞: Ինչպե՞ս կարող ենք կանխել շան հիվանդությունը: Տան թաթերը առանձնացրել են շների էրլիխիոզի մասին 10 տեղեկություն, որոնք պետք է իմանա լավ պատրաստված ընտանի կենդանու յուրաքանչյուր ծնող: Ստուգե՛ք այն:

1) Էրլիխիոզը տիզերի հիվանդության տեսակներից մեկն է

Տիզ հիվանդությունը կոչվում է այն հիվանդություններին, որոնք ունեն տիզը որպես վեկտոր և փոխանցվում են շներին: Շների մեջ տիզերի հիվանդության ամենատարածված տեսակներն են էրլիխիոզը և բաբեզիոզը: Չնայած նույն վեկտորին, նրանք տարբեր կերպ են դրսևորվում։ Հիմնական տարբերությունն այն է, որ էրլիխիոզը առաջանում է բակտերիայից, իսկ բաբեզիոզը առաջանում է նախակենդանիներից:

2) Շների էրլիխիոզը փոխանցվում է շագանակագույն տզի խայթոցով

Էրլիխիոզի փոխանցումը տեղի է ունենում. Ehrlichia canis բակտերիայով վարակված շագանակագույն շան տզի խայթոցի միջոցով: Երբ տիզը կծում է առողջ շանը, բակտերիաները ներթափանցում են արյան մեջ և անցնում ամբողջ մարմնով: Այս կերպ այն տեղավորվում է մարմնի տարբեր բջիջներում՝ ազդելովկենդանու ամենատարբեր օրգաններն ու համակարգերը:

3) Օրգանիզմի պաշտպանական բջիջները ամենաշատն են տուժում էրլիխիոզից

Արյան մեջ մտնելով` էրլիխիոզ առաջացնող բակտերիաները սովորաբար պարազիտացնում են արյան սպիտակ բջիջները: որոնք բջիջներն են, որոնք պատասխանատու են օրգանիզմի պաշտպանությունն իրականացնելու համար։ Հետևաբար, էրլիխիոզով հիվանդ շան առողջությունն այնքան թուլացել է։ Քանի որ նրա առաջին նպատակակետը արյան հոսքն է, բակտերիաները նույնպես ազդում են արյան կարմիր բջիջների վրա՝ առաջացնելով թրոմբոցիտների ոչնչացում (պատասխանատու են արյան մակարդման համար):

4) Ամռանը էրլիխիոզով հիվանդանալու հավանականությունը մեծանում է

Չնայած այն գոյություն ունի տարվա ցանկացած ժամանակ, շների էրլիխիոզը շների հիվանդություն է, որն ավելի բարձր հաճախականություն ունի ամռանը: Դա տեղի է ունենում այն ​​պատճառով, որ սեզոնին ավելի մեծ քանակությամբ տեղումներ են լինում, հետևաբար՝ օդում ավելի շատ խոնավություն։ Խոնավ եղանակը բարենպաստ է տիզերի ձվերի և այլ մակաբույծների, օրինակ՝ լուերի վերարտադրության համար։ Այսպիսով, շոգ ամիսներին վարակված տզի հետ շների շփվելու հավանականությունը մեծանում է։ Հետևաբար, տարվա այս ժամանակահատվածում անհրաժեշտ է լրացուցիչ ուշադրություն դարձնել շների էրլիխիոզի դեմ:

5) Շների էրլիխիոզը բաժանվում է երեք փուլերի

Շների էրլիխիոզի ախտանիշները կարող են բավականին բազմազան լինել: Բայց նախքան դրանք իմանալը, դուք պետք է հասկանաք, որ հիվանդությունը բաժանված է երեք փուլի, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի կլինիկական դրսևորումներ։

1) Շների էրլիխիոզի առաջին փուլը սուր փուլն է : Երբ ընտանի կենդանուն կծում են, կա ինկուբացիոն շրջան, որը տևում է 7-ից 21 օր: Այս փուլում ախտանշանները շատ ոչ սպեցիֆիկ են և մեղմ: Դրանք կարող են քիչ թե շատ լուրջ լինել՝ կախված նրանից, թե ինչպես է արձագանքում յուրաքանչյուր օրգանիզմ:

2) Այնուհետև գալիս է շների էռլիչիոյի ենթկլինիկական փուլը: Այստեղ ախտանշանները գործնականում դադարում են երևալ, բայց հիվանդությունը շարունակվում է: զարգանում է շան մարմնում:

3) Վերջապես, շների էրլիխիոզի քրոնիկական փուլը: Սուր փուլի ախտանիշները վերադառնում են և կարող են լինել ավելի կամ պակաս ծանր, քան նախկինում: Այս փուլը մտահոգիչ է, քանի որ բացի ավանդական ախտանիշներից, սկսում են ի հայտ գալ նաև այլ երկրորդական վարակներ:>

Էրլիխիոզը լուրջ հիվանդություն է հիմնականում այն ​​պատճառով, որ դրա նշանները բնորոշ են բազմաթիվ հիվանդությունների: Սա դժվարացնում է ախտորոշումը և կարող է հանգեցնել բուժման հետաձգման: Շների էրլիխիոզի ժամանակ ամենատարածված ախտանշաններն են՝ ջերմություն, անտարբերություն, մարմնի վրա կարմիր բծեր, փսխում, փորլուծություն, ավշային հանգույցների մեծացում, մեդուլյար հիպոպլազիա, շների անեմիա, թուլություն, քթից արյունահոսություն, ախորժակի կորուստ և անորեքսիա: Քանի որ հիվանդությունը զարգանում է, այլ նշաններ կարող են նկատվել, բայց դրանք տարբերվում են՝ կախված մարմնի որ մասից առավել տուժել: Ամենատարածվածը երիկամների հետ կապված խնդիրներն են, շների ուվեիտը,հոդերի խնդիրներ և այլ երկրորդական վարակներ:

7) Էրլիխիոզը կարող է ախտահարել նաև մարդկանց

Էրլիխիոզը հիվանդություն է, որը ազդում է ոչ միայն շների վրա, այլև մարդիկ կարող են տառապել դրանից: Ուստի այն համարվում է զոոնոզ: Այնուամենայնիվ, մարդը չի վարակվում հիվանդությամբ վարակված շան հետ շփվելով: Էրլիխիոզը փոխանցվում է միայն տիզերի խայթոցների միջոցով: Հետևաբար, շրջակա միջավայրից այս մակաբույծի վերացումը շատ կարևոր է նաև շների և մարդկանց համար:

8) Շների էրլիխիոզը բուժելի է, հատկապես, եթե ախտորոշումը կատարվում է արագ

Բարեբախտաբար, տիզերի այս տեսակ հիվանդությունը բուժելի է: Որևէ արտասովոր նշան նկատելիս պետք է կենդանուն շտապ տանել բժշկի։ Հասնելով այնտեղ, դաստիարակը պետք է մասնագետին պատմի ամեն ինչ. եթե ընտանի կենդանուն եղել է մի վայրում, որտեղ կարող է տիզ ունենալ, ինչ ախտանիշներ է նա զգում և ինչ փոփոխություններ ունի նրա վարքագծի մեջ: Այս տեղեկություններով բժիշկը շանը ուղարկում է հետազոտության և ստանում ախտորոշումը։

9) Շների էրլիխիոզով հիվանդ շուն. բուժումը իրականացվում է հակաբիոտիկների և օժանդակ թերապիայի միջոցով

Շների էրլիխիոզի ախտորոշումից հետո բուժումը պետք է արագ սկսել: Խնամակալը պետք է խստորեն հետևի բժշկի առաջարկած բոլոր ցուցումներին: Շների էրլիխիոզը բուժելու համար բուժումը բաղկացած է շների համար հակաբիոտիկների օգտագործումից: Ինչպես կարող է դրսևորվել հիվանդությունըտարբեր դրսևորումներ յուրաքանչյուր դեպքում, անասնաբույժը կնշանակի օժանդակ թերապիա՝ ախտանիշների դեմ պայքարելու համար: Շների էրլիխիոզը կարելի է բուժել, սակայն բուժման մեջ կարգապահություն է անհրաժեշտ: Շների էրլիխիոզը կարող է վերադառնալ, ուստի կարևոր է կանոնավոր անասնաբուժական հսկողություն պահպանել:

10) Շների էրլիխիոզը կարելի է կանխել շրջակա միջավայրից մակաբույծների վերացման միջոցով

Քանի որ շների էրլիխիոզը փոխանցվում է շագանակագույն տզի խայթոցով, հիվանդությունը կանխելու լավագույն միջոցը վեկտորի դեմ պայքարն է։ . Տիզերի դեմ դեղամիջոցի օգտագործումը արդյունավետ միջոց է տիզերի աղտոտումը կանխելու համար, եթե դրանք ճիշտ օգտագործվեն: Միշտ պահպանել շրջակա միջավայրը մաքուր և պայքարել տզերի դեմ միջատասպանների միջոցով: Բացի այդ, խուսափեք այն վայրերից, որտեղ կարելի է գտնել փոքրիկ վրիպակը: Միշտ ուշադրություն դարձրեք ընտանի կենդանու վերարկուի վրա, հատկապես զբոսանքներից հետո: Հետևելով այս նախազգուշական միջոցներին՝ դուք կխուսափեք շների մեջ տզերից և, հետևաբար, շների էրլիխիոզից: