Ehrlichiosis akainaren gaixotasun mota bat da, eta ondorio larriak izan ditzake txakurraren osasunean. Bakterio batek eragindakoa, txakurren ehrlichiosiak akaina du bektore gisa. Nahiz eta nahiko ohikoa izan, batez ere urteko sasoi jakin batzuetan, tutore askok oraindik galdera izaten dute txakurren ehrlichiosiaren inguruan: oso larriak al dira sintomak? Tratamendurik ba al dago? Nola saihestu dezakegu txakurra gaixotasuna ez hartzea? Paws of the House txakurren ehrlichiosiari buruzko 10 informazio bereizi zituen, ondo prestaturiko maskota baten guraso guztiek jakin behar dutena. Begira ezazu!

1) Ehrlichiosis akainaren gaixotasun mota bat da

Akainaren gaixotasuna bektore gisa duten eta txakurrei transmititzen zaien gaixotasunei ematen zaien izena da. Txakurren akainaren gaixotasun mota ohikoenak ehrlichiosis eta babesiosis dira. Bektore bera izan arren, modu ezberdinetan agertzen dira. Ezberdintasun nagusia da ehrlichiosis bakterio batek eragiten duela, babesiosia protozoo batek eragiten duela.

2) Txakurren ehrlichiosis akain arrearen ziztadak transmititzen da

Ehrlichiosis transmisioa gertatzen da. Ehrlichia canis bakterioak kutsatutako txakur marroiaren ziztadaren bidez. Akainak txakur osasuntsu bati hozka egiten dionean, bakterioak odolera sartzen dira eta zure gorputzean zehar bidaiatzen dute. Horrela, gorputzeko zelula ezberdinetan sartzen da, eraginezanimaliaren organo eta sistema anitzenak.

3) Organismoaren defentsa-zelulak dira ehrlichiosis gehien kaltetzen direnak

Odolean sartzean, ehrlichiosis eragiten duten bakterioek normalean globulu zuriak parasitatzen dituzte , zeintzuk diren gorputzaren defentsa egiteaz arduratzen diren zelulak. Hori dela eta, ehrlichiosis duen txakurraren osasuna oso ahulduta dago. Bere lehen helmuga odola denez, bakterioak globulu gorriei ere eragiten die, plaketak suntsitzea eraginez (odola koagulatzearen arduraduna).

4) Udan, ehrlichiosia hartzeko aukerak areagotu egiten dira

Urteko edozein garaitan egon arren, txakurren ehrlichiosis udan intzidentzia handiagoa duen txakurren gaixotasuna da. Hau gertatzen da denboraldian zehar prezipitazio bolumen handiagoa dagoelako eta, ondorioz, airean hezetasun handiagoa. Eguraldi hezea egokia da akainen arrautzak eta beste parasitoak, esate baterako, arkakusoak ugaltzeko. Horrela, hilabete beroetan, txakurrak kutsatutako akain batekin kontaktuan jartzeko aukera handitzen da. Hori dela eta, urteko sasoi honetan arreta berezia jarri behar da txakurren ehrlichiosiaren aurka.

5) Txakurren ehrlichiosis hiru fasetan banatzen da

Txakurren ehrlichiosisean, sintomak nahiko askotarikoak izan daitezke. Baina zer diren jakin aurretik, gaixotasuna hiru fasetan banatzen dela ulertu behar duzu, bakoitza adierazpen klinikoekin.

1) Txakurren ehrlichiosiaren lehen fasea akutua da . Maskota hozka egiten denean, 7 eta 21 egun arteko inkubazio-aldia dago. Fase honetan, sintomak oso ez-espezifikoak eta arinak dira. Larriagoak edo gutxiagokoak izan daitezke organismo bakoitzak nola erreakzionatzen duenaren arabera.

2) Ondoren, txakurren ehrlichioe-ren fase subklinikoa dator. Hemen, sintomak ia gelditzen dira, baina gaixotasunak jarraitzen du. txakurraren gorputzean garatzen.

3) Azkenik, txakurren ehrlikiosiaren fase kronikoa. Fase akutuaren sintomak itzultzen dira, eta lehen baino larriagoak edo gutxiago izan daitezke. Fase hau kezkagarria da, ohiko sintomez gain, beste bigarren mailako infekzio batzuk ere agertzen hasten direlako.

6) Txakurren ehrlichiosis: sintomak oso ez-espezifikoak izan daitezke

Ehrlichiosis gaixotasun larria da batez ere bere seinaleak gaixotasun askotan ohikoak direlako. Horrek diagnostikoa zailtzen du eta tratamendua atzeratzea ekar dezake. Txakurren ehrlichiosisean, sintoma ohikoenak sukarra, letargia, gorputzeko orban gorriak, oka, beherakoa, nodo linfatiko handituak, hipoplasia medularra, txakurren anemia, ahultasuna, sudurreko odoljarioak, gosea galtzea eta anorexia dira. Gaixotasunak aurrera egin ahala, beste seinale batzuk antzeman daitezke, baina aldatu egiten dira gorputzeko zein atal gehien kaltetzen den. Ohikoenak giltzurrunetako arazoak, txakurren uveitisa,artikulazio-arazoak eta beste infekzio sekundario batzuk.

7) Ehrlikiosiak gizakiengan ere eragina izan dezake

Ehrlikiosia txakurrei bakarrik eragiten ez dien gaixotasuna da: gizakiak ere jasan dezake. Horregatik, zoonositzat hartzen da. Hala ere, pertsona batek ez du gaixotasuna hartzen kutsatutako txakur batekin kontaktuan jarriz. Ehrlichiosis akainen ziztaden bidez soilik transmititzen da. Hori dela eta, parasito hori ingurunetik kentzea oso garrantzitsua da txakurrentzat eta gizakientzat ere.

8) Txakurren ehrlichiosis sendagarria da, batez ere diagnostikoa azkar egiten bada

Zorionez, akainaren gaixotasun mota hau sendagarria da! Ezohiko seinaleren bat nabaritzean, animalia medikuarengana azkar eraman behar duzu. Behin hara iritsita, tutoreak dena esan beharko dio espezialistari: maskota akain bat izan dezakeen leku batean egon bada, zein sintomak dituen eta zer aldaketa dituen portaeran. Informazio honekin, medikuak txakurra bidaltzen du azterketetara eta diagnostikoa lortzen du.

9) Ehrlichiosis txakurra duen txakurra: tratamendua antibiotikoekin eta laguntza terapiarekin da

Ehrlichiosis txakurra diagnostikatu ondoren, tratamendua azkar hasi behar da. Tutoreak zorrotz jarraitu behar ditu medikuak gomendatutako argibide guztiak. Txakurren ehrlichiosis sendatzeko, tratamendua txakurrentzako antibiotikoak erabiltzean datza. Gaixotasuna nola ager daitekeenagerpen desberdinak kasu bakoitzean, albaitariak sintomei aurre egiteko laguntza-terapiak adieraziko ditu. Txakurren ehrlichiosis senda daiteke, baina tratamenduan diziplina behar da. Txakurren ehrlichiosis itzul daiteke, beraz, garrantzitsua da albaitari jarraipen erregularra mantentzea.

10) Txakurren ehrlichiosis ingurunetik parasitoak ezabatuz prebenitu daiteke

Txakurren ehrlichiosis akain arrearen ziztadak transmititzen denez, gaixotasuna prebenitzeko modurik onena bektoreari aurre egitea da. . Akainaren erremedio bat erabiltzea akainaren kutsadura saihesteko modu eraginkorra da behar bezala erabiltzen bada. Mantendu beti ingurunea garbi eta kontrolatu akainak intsektizidak erabiliz. Gainera, saihestu zomorro txikia aurki daitekeen lekuak. Beti begiratu maskotaren berokia, batez ere ibilaldiaren ondoren. Neurri hauek jarraituz, akainak saihestuko dituzu txakurrengan eta, ondorioz, txakurren ehrlichiosis.