O tumor venéreo transmisible, que tamén se denomina TVT, tumor de Sticker ou sarcoma infeccioso, é unha neoplasia pouco coñecida polos pais de mascotas. Este problema de saúde adoita ser máis común nos animais abandonados, pero nada impide que os cans que viven nun piso se infecten de enfermidades venéreas. A TVT en cans é grave e transmítese facilmente, a maioría das veces implica os xenitais do can, aínda que pode mostrar signos noutras partes do corpo. Este tumor maligno e altamente contaxioso pode suscitar moitas dúbidas sobre como identificalo, síntomas comúns, tratamentos e mesmo como evitalo. Se aínda tes dúbidas sobre o que é a TVT nos cans, enumeramos información importante sobre a enfermidade. Só tes que botar unha ollada!

1) A TVT nos cans transmítese sexualmente, pero tamén se pode transmitir doutras formas

Este tipo de cancro de cans é unha das principais enfermidades de transmisión sexual que pode afectar caninos. Non obstante, aínda que a transmisión venérea é máis común, o contacto directo con cans infectados, xa sexa cheirando ou lamendo os xenitais da mascota coa enfermidade, tamén é unha forma de transmisión da TVT nos cans. Polo tanto, evita que o teu can interactúe con mascotas descoñecidas ou que parecen estar enfermas.

2) TVT: o can coa enfermidade ten lesións na rexión xenital

As lesións nos xenitais son asprimeiros signos de tumor venéreo transmisible en cans. A aparencia adoita ser de verrugas ulceradas. Adoitan aparecer na base do pene ou na vulva da cadela. Estas lesións comezan pequenas, pero acaban aumentando co paso do tempo, especialmente se non recibes o tratamento adecuado aos primeiros signos. O tumor do can pode ter o aspecto dunha coliflor e tamén aparece noutras zonas do corpo do animal ademais dos xenitais, como a mucosa oral e nasal, a rexión dos ollos e o ano.

3) TVT: os cans coa enfermidade teñen hemorraxia e dificultade para ouriñar

Ademais das lesións características, o tumor venéreo transmisible tamén pode causar dificultade para urinar e sangrar no afectado. rexión. Este tipo de síntoma debe ser visto con coidado polos titores, especialmente cando se produce en cans femias. Isto débese a que o sangrado tamén é común nas femias en celo, o que pode provocar un atraso no diagnóstico e o inicio do tratamento adecuado.

4) Tumor venéreo transmisible en cans: o diagnóstico precoz axuda á recuperación

Acudir ao veterinario ao identificar os síntomas da TVT canina é primordial para a recuperación do can. Do mesmo xeito que outros tipos de cancro de cans, a TVT ten un tratamento máis sinxelo cando se identifica cedo. O diagnóstico da enfermidade pódese facer a partir de citoloxía ou exame histopatolóxico. En ambos casos, oO profesional extraerá unha mostra da lesión para a súa análise de laboratorio.

5) TVT en cans: a quimioterapia é o tratamento máis axeitado para o tipo de cancro en cans

O tratamento da TVT canina debe iniciarase pouco despois da confirmación da enfermidade. A quimioterapia canina considérase a mellor forma de tratar a enfermidade. Nalgúns casos, a electroquimioterapia pode ser útil para complementar o tratamento. A castración dos cans é algo que contribúe á resposta positiva ao tratamento en todos os casos de tumor venéreo transmisible.