Por que comen herba os cans? Moitos propietarios de cans deben preguntarse isto máis dunha vez, despois de todo, o hábito de comer herba e outros tipos de plantas é bastante común na vida dos nosos amigos peludos. Son moitas as posibles xustificacións para iso, desde o valor nutritivo das follas ata o gusto persoal do animal. Queres saber máis? Explicamos mellor o tema a continuación!

Por que lles gusta comer herba aos cans? O aburrimento e as náuseas son algúns dos motivos!

Vale, xa entendemos que comer herba é un comportamento normal dos cans. Pero por que este hábito é tan atractivo para os nosos cans pequenos? A verdade é que non hai só unha resposta a esa pregunta. Ás veces, o desexo de comer o vexetal pode ser un indicio de que a mascota está experimentando algunha molestia, como náuseas ou calquera outro problema dixestivo. As fibras presentes na planta aceleran o tránsito intestinal e tamén poden provocar vómitos, expulsando unha posible causa dos síntomas. Entón, se o teu can come herba e logo vomita, esa é a explicación!

Outra posible xustificación é a necesidade fisiolóxica instintiva que teñen os animais de consumir as fibras e minerais presentes no arbusto. Pode crer! Segundo os expertos, os cans son omnívoros. É dicir, poden recibir os seus nutrientes de diversas fontes, incluíndo carne, grans, froitas e, como era de esperar,espera, vexetais.

En realidade, a herba e a herba sempre formaron parte da dieta do can. Isto débese a que os seus antepasados ​​salvaxes alimentábanse principalmente de pequenos herbívoros, como ratos e coellos. Estes animaliños, á súa vez, comían plantas. Podes entender todo, non? Indirectamente, os cans acabaron inxerindo as plantas que comían as súas presas.

Finalmente, algúns cans comen plantas só porque están aburridos ou ansiosos. Nese caso, paga a pena prestar atención ao comportamento da túa mascota, xa que esta actividade, normal nun principio, pode acabar converténdose nun trastorno obsesivo-compulsivo. Un can que come herba raramente significa que algo está mal, pero aínda así, nunca se pode ter demasiado coidado!

Comer herba é bo para os cans? Mira os beneficios!

Paws da Casa xa explicou como a inxestión de herba pode acelerar o tránsito intestinal e axudar ao can a vomitar, aliviando diferentes tipos de molestias, como: dor de estómago, intoxicación, gastrite. , vermes, feces secas e cólicos. Pero aínda quedan moitos outros beneficios que provoca esta manía por comer vexetais, sabes?

Ao engadir fibra á dieta do animal, comer plantas tamén pode mellorar o tracto intestinal, reducindo o risco de cancro de intestino, ademais. a ser un gran aliado na eliminación de parasitos. A práctica non elimina oposibilidades de que o teu cachorro teña vermes, pero pode axudarche coa prevención.

Can que come herba: teño algún motivo para preocuparme?

Comer herba pode prexudicar ao teu can? Por desgraza, nalgúns casos, si. Aínda que inxerir plantas pode axudar a previr os parasitos, o hábito tamén pode predispoñer a aparición destes seres. Isto débese a que, dependendo da zona explorada, a herba pode estar contaminada por virus, ovos de parasitos e larvas. O último que queremos é todo isto dentro da nosa mascota, non? Así que, presta atención ás plantas escollidas pola túa mascota.

Outra posible complicación é cando o cachorro acaba comendo paus xunto coa herba. Se se inxire en exceso, a madeira pode perturbar a dixestión dos cans. Os bloqueos intestinais causan moitas molestias e, se non se tratan, poden poñer en perigo a vida do teu mellor amigo. Por iso, se o animal presenta síntomas como sangrado nasal, tose, saliva excesiva e moitas ganas de vomitar, non dubides en buscar un profesional.

Como evitar que o can coma. herba en exceso?

A mellor forma de controlar a cantidade de herba (e de plantas, en xeral) que consume a túa mascota é observala atentamente. Cando chegue a hora de pasear, camiña coa mascota cunha correa curta e usa aperitivos como distracción no caso de que teñas ese interese especial por algunha planta. Desa forma,o can estará máis interesado en interactuar contigo en lugar de andar a buscar un pouco de herba para chamar a súa.