It oansjen fan 'e hûn wekket de nijsgjirrigens fan in protte minsken. Nei alle gedachten hawwe jo wierskynlik heard dat hûnen yn swart en wyt sjogge, krekt? Sels hjoed is it dreech om krekt te begripen hoe't de fyzje fan in hûn is, om't d'r net folle stúdzjes binne op dit gebiet. De wittenskip hat lykwols al in protte foarútgong en wat ynformaasje oer hoe't it each fan 'e hûn sjocht is ûntdutsen - in protte fan har ferrassend! Paws of the House ferklearret alles wat bekend is oer hoe't de fyzje fan in hûn is, fan it ûnderskieden fan kleuren oant hoe't syn perifeare fisy wurket. As jo ​​​​nijsgjirrich binne om wat mear te begripen oer hûnefyzje, besjoch dan it folgjende artikel!

Hokker kleuren kin de fyzje fan in hûn identifisearje?

Jo hawwe wierskynlik heard dat dizze hûn swart sjocht en wyt. De fyzje fan de hûn wurket lykwols net krekt sa. De wierheid is dat de hûn kleuren sjocht, mar net allegear. De ferklearring fan hoe't de fyzje fan in hûn is leit yn 'e twa haadsellen fan it each: stokken, dy't ferljochting waarnimme, en kegels, dy't kleuren identifisearje. Yn 'e eagen fan in hûn binne de kegels folle leger as by minsken. As gefolch, hûnen waarnimme minder kleuren. It wichtichste ferskil is dat se gjin grien fan read kinne ûnderskiede. De waarme toanen fan read, oranje en roze binne ús opfallend, mar yn fisyfan 'e hûn hawwe it tsjinoerstelde effekt. Foar harren binne blau en giel de maklikste kleuren om te ûnderskieden - sadat se de neiging hawwe om boartersguod mei dizze kleuren mear te hâlden.

De fyzje fan 'e hûn waarnimt kleuren yn oare toanen as wat wy sjogge

Sels as in fyzje fan in hûn waarnimt blau en giel, it is heul wierskynlik dat it net op deselde manier is as minsken. De Vision In Dogs-stúdzje, útfierd troch feterinariërs Paul Miller en Christopher Murphy, besjogge de literatuer oer hûnfisy. Dêryn ferklearje saakkundigen dat guon gelearden leauwe dat it kleurspektrum fan 'e hûn is ferdield yn twa matriksen: de earste is de blauwe en fioele matrix. Dizze kleuren wurde troch de hûn visualisearre as blau. De twadde is de gielgriene, giele en reade matrix. Yn it fyzje fan 'e hûn wurde dizze kleuren as giel waarnommen.

De útlis oer hoe't de fyzje fan 'e hûn is helpt om te begripen wêr't dizze bekendheid dy't hûnen swart en wyt sjogge, wei kaam. Mei in fermindere spektrum foarmje de kleuren oars yn 'e fyzje fan' e hûn en dêrom wurde alle kleuren minder yntinsyf, en krije in griiser uterlik. It is dus net dat de fyzje fan in hûn swart en wyt is, it is gewoan mear demp. Sa binne sels de kleuren dy't se detectearje net krekt itselde as de manier wêrop minsken sjogge.

In fyzje fan in hûn is yn steat om te sjen yn 'etsjuster en sjocht minder kleuren as minsken

In hûn syn fisy hat in ongelooflijk fermogen om te sjen yn it tsjuster

As oan 'e iene kant in hûn syn fisy hat minder kegels, dat ferminderet syn identifikaasje fan kleuren, oan 'e oare kant, de roeden binne yn in folle gruttere kwantiteit as dy fan minsken. Dizze sellen binne ferantwurdlik foar de waarnimming fan ljocht. Omdat se in hiel grut bedrach hawwe, kinne hûnen better ljocht fange, wat betsjut dat se yn it tsjuster hiel goed sjogge! De reden efter de manier wêrop hûnen yn it tsjuster sjogge is relatearre oan har jachteftergrûn. Foardat se domestisearre waarden, moasten hûnen tige alert wêze yn it wyld, op 'e útkyk foar proai en op' e útkyk foar rôfdieren. De fyzje fan 'e hûn dy't yn it tsjuster koe sjen wie in grut foardiel foar jachtaktiviteit.

De fyzje fan in hûn is makliker om bewegende objekten te waarnimmen

Dêrneist hat de fisy fan in hûn in ongelooflijke waarnimming fan beweging. De Vision In Dogs -stúdzje lit ek sjen dat hûnen gefoeliger binne foar bewegende objekten dan stasjonêre, om't har sellen mear ree binne om beweging en objektfoarmen te detektearjen dan har eigen skerpte (ien fan 'e redenen foar de wêrom't se leafhawwe) de bal sa folle efternei, bygelyks). De hûn sjocht mar dúdliker oant seis meter foar him, mar as watferhúzje (ek al fier fuort) hy sil gau fernimme. De stúdzje lit sjen dat in ûndersyk útfierd is mei 14 hûnen dy't itselde bewegende en stilsteande objekt brûkten. As it beweecht, koene de hûnen it op in ôfstân fan 810 oant 900m waarnimme. Doe't er stil wie, koene de hûnen allinnich ûnderskiede as er op in ôfstân fan oant 585m wie.

It perifeare fyzje fan in hûn is breder as dat fan minsken

Ha jo opfallen dat de eagen fan in hûn mear oan 'e kant fan' e holle sitte? Dizze oanpassing yn har anatomy fan hûnen bringt in fantastysk fermogen: in heul fergrutte perifeare fyzje. Se kinne oant 240° om har hinne sjen, yn tsjinstelling ta minsken dy't mar 180° sjogge. Oan 'e kanten is it fyzje fan in hûn net sa goed en wurde bylden foarme mei in wazig uterlik. Al dizze feardichheden litte sjen hoe't de fyzje fan hûnen is: altyd klear foar de jacht!