لیشمانیوز سگ یک بیماری انگلی جدی است که به سیستم ایمنی سگ ها حمله می کند. این بیماری به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان و دام طبقه بندی می شود، یعنی می تواند به انسان نیز برسد. بسیاری از اندام‌ها و سیستم‌های بدن تحت تأثیر قرار می‌گیرند و بنابراین، علائم مختلفی از لیشمانیوز وجود دارد که تشخیص را دشوار می‌کند. برای کمک به درک بهتر این بیماری که می تواند کشنده باشد، علائم لیشمانیوز و نحوه شناسایی و درمان سگ را بررسی کنید.

لیشمانیوز سگ چیست؟

یک سگ سگ لیشمانیوز توسط تک یاخته Leishmania ایجاد می شود. انتقال از طریق یک بردار انجام می شود: پشه خاکی ماده. هنگام گاز گرفتن سگ آلوده، پشه به لیشمانیا مبتلا می شود و با گاز گرفتن مجدد توله سگ دیگر، پشه خاکی ماده آلوده حیوان را آلوده می کند. افسانه هایی در مورد لیشمانیوز سگ وجود دارد، اما یک واقعیت این است که دو نوع لیشمانیوز وجود دارد: جلدی و احشایی. در سگ ها بیشتر موارد به دلیل نوع احشایی است که سگ ها به عنوان میزبان اصلی هستند. پشه خاکی در مکان هایی که مواد آلی زیادی دارد تخم می گذارد. بنابراین، در جایی که بهداشت اولیه کمی وجود دارد، خطر سرایت بیشتر است.

علائم لیشمانیوز چیست؟

علائم لیشمانیوز سگ می تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از آنها مانند علائم لیشمانیوز در انسان است، مانند سگ مبتلا به اسهال، کاهش وزن و ضعف.دامپزشک آنا رجینا تورو در مورد این موضوع توضیح می دهد: «در بیماری پوستی، زخم های لیشمانیوز در سگ ها، به ویژه در سر و لبه های گوش، بهبود نمی یابند. آنها همچنین می توانند در بینی، دهان و گلو ایجاد شوند." از سوی دیگر، در لیشمانیوز احشایی سگ، سگ ممکن است علائم متعددی را نشان دهد که به راحتی با سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شود.

برای شناسایی هر یک از انواع بیماری ها لیشمانیوز سگ، علائم معمولاً عبارتند از:

• ضایعات پوستی (عمدتاً در صورت، گوش‌ها و محل گزش)
• ندول‌هایی که در سطح بدن
• رشد بیش از حد ناخن
• از دست دادن اشتها
• ضعف
• تب
• ضعف
• خون در مدفوع سگ
• ریزش مو
• لایه برداری پوست
• ترشح و ناراحتی چشم
• خون بینی
• از دست دادن حرکت پاهای عقب
همچنین ببینید: رفلاکس در سگ ها: دامپزشک علل و نحوه مراقبت از حیوانات خانگی با این مشکل را توضیح می دهد

از آنجایی که لیشمانیوز سگ ایمنی سگ را کاهش می دهد، سایر بیماری ها ممکن است راحت تر ظاهر شوند. کبد و سیستم گوارشی نیز می‌توانند با علائم خاص‌تری مانند عفونت‌های دستگاه ادراری، کم‌آبی بدن و استفراغ تحت‌تاثیر قرار گیرند.

لیشمانیوز حتی می‌تواند بر مغز استخوان تأثیر بگذارد و باعث کم‌خونی در سگ‌ها شود - که باعث می‌شود توله سگ حتی بیشتر ضعیف شود. علاوه بر این، چشمان یک سگ بالیشمانیوز می تواند علاوه بر التهاب عمومی، ضایعاتی روی پلک و قرنیه نیز داشته باشد. ورم ملتحمه در حال حاضر یک علامت هشدار دهنده است!

اولین علائم لیشمانیوز چیست؟

در ابتدا، علائم لیشمانیوز سگ ممکن است چندان قابل توجه نباشد. این به این دلیل اتفاق می افتد که لیشمانیوز موفق می شود قبل از اینکه خود را نشان دهد، برای مدت طولانی در ارگانیسم انکوبه می شود. در همین حال، بیماری با پیشرفت به اندام های جدید گسترش می یابد. تنها پس از آن است که اولین علائم لیشمانیوز در سگ ها ظاهر می شود که عبارتند از: تب، بی اشتهایی، کاهش وزن، ریزش مو و پیدایش زخم های روی پوست. در مراحل پیشرفته تر، ناخن ها به طور غیر طبیعی رشد می کنند و ممکن است حرکت در پاهای عقبی از بین برود.

چه اتفاقی برای سگ مبتلا به لیشمانیوز می افتد؟

وقتی تک یاخته در سگ ها وارد می شود. شروع به تکثیر می کند و به ماکروفاژها که سلول های دفاعی فاگوسیتی در بدن هستند حمله می کند. هدف اصلی این سلول ها محافظت از بدن در برابر ورود عوامل خارجی است. بنابراین، زمانی که لیشمانیوز سگ به ماکروفاژها حمله می کند، سیستم ایمنی سگ ضعیف می شود. این امر ظهور بیماری‌هایی را تسهیل می‌کند که حیوان را ضعیف می‌کند.

چه چیزی را می‌توان با لیشمانیوز سگ اشتباه گرفت؟

به دلیل علائم، لیشمانیوز سگ اغلب با سایر بیماری‌های کمتر جدی اشتباه گرفته می‌شود، مانند به عنوان بیماری هاعفونت ها، بیماری های کلیوی یا حتی درماتیت در سگ ها. شرایط دیگری که ممکن است علائم بالینی مشابهی را نیز بروز دهند تومورها و بیماری های عصبی هستند.

همچنین ببینید: چگونه از یک بچه گربه تازه متولد شده مراقبت کنیم؟

چگونه لیشمانیوز سگ را تشخیص دهیم؟

لیشمانیوز سگ بسیار جدی است و تشخیص زودهنگام برای جلوگیری از هدایت این بیماری به حیوان خانگی ضروری است. از آنجایی که علائم لیشمانیوز سگ‌ها متنوع است، شناسایی مشکل دشوارتر است. بنابراین، اگر مشکوک به اشتباه باشد، انجام آزمایشات سرولوژیکی برای تأیید وجود تک یاخته در بدن مهم است. راه دیگر برای به دست آوردن تشخیص، ردیابی سیتولوژی است. در این روش، سلول‌های عضو آسیب‌دیده جمع‌آوری و ارزیابی می‌شوند تا تک یاخته موجود را پیدا کنند.

چه مدت سگ به لیشمانیوز مبتلا می شود؟

هنگامی که سگ به لیشمانیوز مبتلا می شود، سگ همیشه علائمی مبنی بر بیماری خود نشان نمی دهد. زمان کمون بیماری بسته به بیمار از ماه ها تا سال ها متغیر است. از آنجایی که این یک بیماری پیشرونده است، لازم است از هر گونه تغییر فیزیکی و/یا رفتاری در حیوان که ممکن است نشان دهنده لیشمانیوز در سگ ها باشد، آگاه باشید و در نتیجه بیماری را درمان کنید.

آیا درمانی برای لیشمانیوز سگ وجود دارد؟

لیشمانیوز سگ متأسفانه درمانی ندارد. مدتی پیش سگ هایی که این بیماری تشخیص داده شده بود، معدوم شدند.زیرا آنها قابل درمان نبودند و خطری برای سایر حیوانات و انسانها بودند. امروزه هنوز هیچ درمانی وجود ندارد، اما وزارت بهداشت در حال حاضر اجازه استفاده از داروهایی را می دهد که آسیب ها و علائم لیشمانیوز را کاهش می دهد. سگ با زنده بودن تک یاخته در بدن ادامه می‌دهد، اما دیگر از مشکلات سلامتی ناشی از بیماری رنج نمی‌برد و دیگر منبع انتقال نیست. درمان خاص درمان لیشمانیوز در سگ ها در طول زندگی آنها ادامه دارد و سگ باید همیشه به دامپزشک مراجعه کند و آزمایشاتی را برای نظارت بر وضعیت انجام دهد.

آیا امکان زندگی با سگ مبتلا به لیشمانیوز وجود دارد؟

با وجود یک بیماری خطرناک، در این شرایط می توان با سگ زندگی کرد. تماس مستقیم با حیوان به انسان آسیبی نمی رساند، زیرا لیشمانیوز به پشه نی - ناقل بیماری - بستگی دارد که باید منتقل شود. بنابراین، در صورت بیمار بودن حیوان خانگی، خلاص شدن از شر او ضروری نیست. اتانازی در سگ ها نیز توصیه نمی شود و باعث کاهش بروز کالاآزار در انسان نمی شود. بنابراین، اگر به این بیماری در سگ ها مشکوک هستید، لیشمانیوز باید توسط دامپزشک تشخیص داده شود تا درمان حیوان در اسرع وقت آغاز شود - چیزی که به طور مستقیم بر کیفیت زندگی بیمار در دراز مدت تأثیر می گذارد.

نحوه جلوگیری از آلودگیلیشمانیوز سگ؟

برای پیشگیری از لیشمانیوز سگ می توان اقداماتی را انجام داد. از آنجایی که پشه خاکی در مکان هایی با مواد آلی زیادی زندگی می کند، محیط زیست باید همیشه تمیز نگه داشته شود. دافع پشه برای سگ ها، قلاده های ضد انگلی و صفحه های محافظ نیز به ترساندن پشه ها کمک می کند. اما شکل اصلی پیشگیری، واکسن سگ است. از 4 ماهگی، توله سگ ها می توانند آن را مصرف کنند. سه دوز با فواصل 21 روزه بین هر یک وجود دارد - واکسن باید هر سال تکرار شود.

>>>>