نژادهای سگ با گوشهای بزرگ و سایرین با گوشهای کوچک وجود دارند. همچنین نژادی از سگ ها با گوش نوک تیز و ایستاده وجود دارد در حالی که برخی از آنها گوش خوبی دارند. حقیقت این است که انواع گوش های سگ با توجه به هر نژاد، چه بر اساس اندازه، شکل یا موقعیت، بسیار متفاوت است. دانستن اینکه سگ شما دقیقاً چه نوع گوش سگی دارد به شما کمک می کند تا نحوه مراقبت از آنها را به بهترین شکل درک کنید. به هر حال، برخی از انواع به تمیز کردن مکرر بیشتری نسبت به سایرین نیاز دارند. پنجه های خانه همه چیز را در مورد انواع گوش سگ به شما نشان می دهد تا بتوانید گوش سگ خود را تشخیص دهید. علاوه بر این، نحوه تمیز کردن گوش سگ و تأثیر شکل آن بر شنوایی سگ را توضیح می دهیم. آن را ببینید!

گوش های بزرگ یا کوچک: گوش های سگ را می توان بر اساس اندازه طبقه بندی کرد

ممکن است قبلاً متوجه شده باشید که برخی از نژادها با گوشهایشان ایستاده و برخی دیگر تقریباً آنها را به زمین می کشند زیرا بسیار افتاده اند. سفتی گوش سگ راه دیگری برای طبقه بندی این قسمت بدن است. چه گوش بزرگ باشد و چه کوچک، می تواند حالت ایستاده یا آویزان داشته باشد.

گوش سفت سگ: این نوع گوش سگ یکی از ویژگی های رایج سگ های فعال تر است. گوش سفت و سخت سگ (یا نعوظ) به افزایش شنوایی کمک می کند، علاوه بر این که به مسابقه کمک می کند. بنابراین، برای سگ ها رایج است کهدوست دارم همیشه در خارج از منزل در حرکت باشم. این نوع گوش سگ معمولاً با نمونه هایی از نژادهای سگ با گوش های نوک تیز همراه است. در میان سگ‌هایی که گوش‌های سگ ایستاده دارند، می‌توان به ژرمن شپرد، پینچر، هاسکی سیبری و یورکشایر اشاره کرد.

گوش‌های نیمه راست سگ: انواع دیگر سگ‌ها گوش‌هایی دارند که ایستاده‌اند، اما در نوک آن‌ها چین خورده است. در این مورد به آنها گوش سگ نیمه راست می گویند. همچنین معمولاً سگی با گوش نوک تیز است و چین می‌تواند فقط در نوک گوش اتفاق بیفتد یا تقریباً کل گوش را بگیرد. چند نمونه از نژادهای با گوش سگ نیمه راست عبارتند از: کولی، فاکس تریر، پیتبول و بولداگ.

گوش های فلاپی سگ: این نوعی از گوش سگ است که توجه زیادی را به خود جلب می کند، به خصوص در مواردی که گوش های بزرگ و افتاده دارند. این شکل گوش سگ کاملاً دراز می کشد و یک ویژگی مشترک در اکثر نژادهای سگ اهلی است. برخلاف گوش سگ سفت، نژادهایی با گوش‌های افتاده معمولاً دچار اختلال شنوایی می‌شوند، زیرا گوش در نهایت گوش را خفه می‌کند و در نتیجه صداها را می‌گیرد. برخی از سگ‌هایی که گوش‌های آویزان دارند عبارتند از باست هاند، داش‌شوند، بیگل و کوکر اسپانیل.

سگ با گوش های نوک تیز، مثلثی یا گرد: هر سگ شکل گوش متفاوتی دارد

سایرطبقه بندی گوش سگ به شکل آن بستگی دارد. یک نژاد سگ با گوش های نوک تیز، مثلثی یا گرد وجود دارد. آنها می توانند در گوش بزرگ یا کوچک وجود داشته باشند و از ویژگی های برجسته هر نژاد هستند.

سگ هایی با گوش های نوک تیز: انواع نژادهای سگ با گوش های نوک تیز، همانطور که توضیح دادیم، سگ هایی هستند که گوش هایشان سفت است و به نظر می رسد همیشه در حالت آماده باش هستند. آنها یک شکل نوک تیز دارند که این احساس هوشیاری و حتی انیمیشن را به شما می دهد. نمونه هایی از نژادهای سگ با گوش های نوک تیز عبارتند از هاسکی سیبری، ژرمن شپرد، چیهواهوا و وست هایلند تریر.

گوش های سگ مثلثی: این نوع گوش سگ چیزی نیست جز شکلی شبیه مثلث، با نوک نازک تر و پایه پهن تر. چند نمونه از نژادهای گوش سگ مثلثی لابرادور و شیبا اینو هستند.

گوش سگ گرد: این نوع گوش سگ دارای انتهای گرد است. ممکن است در گوش بزرگ یا گوش کوچک رخ دهد. نمونه هایی از گوش های گرد سگ را می توان در سگ های نژادهای کوکر اسپانیل، بیگل و اسکای تریر مشاهده کرد.

انواع مختلف گوش سگ بر شنوایی حیوان تأثیر دارد

درک این نکته مهم است که شنوایی سگ بسیار بیشتر از شنوایی انسان تقویت می شود. یک سگ می تواند اسیر کند15 تا 40000 هرتز - دو برابر انسان. بنابراین، صداهای بسیار بلند، مانند آتش بازی، آنها را بسیار ناراحت می کند، زیرا صدا حتی برای آنها تندتر است. اما آیا می دانستید که شکل گوش سگ می تواند بر شنوایی تاثیر بگذارد؟ همانطور که توضیح دادیم سگی که گوش نوک تیز یا ایستاده دارد ظرفیت شنوایی بیشتری دارد. گوش شما بیشتر در معرض محیط قرار می گیرد و در نتیجه شنوایی موثرتر است. این ویژگی مربوط به اجدادی است که برای شکار به شنوایی استثنایی نیاز داشتند.

گوش سگ آویزان شنوایی ضعیف دارد، زیرا مجرای گوش توسط گوش پوشیده شده است، چه بزرگ و چه کوچک. اعتقاد بر این است که با گذشت زمان و اهلی شدن، سگ‌ها دیگر نیازی به بلند کردن گوش‌هایشان به عنوان محافظتی نداشتند، که باعث می‌شد ماهیچه‌های منطقه ضعیف شده و گوش‌ها آویزان شوند. در نتیجه، شنوایی خفه می شود و صدای کمتری ضبط می شود. بنابراین، به عنوان مثال، یک ژرمن شپرد، می تواند صداها را با شدت بیشتری نسبت به سگ هاوند باست ضبط کند. اما، برای جبران آن، نژادهایی با گوش‌های آویزان سگ، حس بویایی بسیار قوی‌تری دارند - مانند مورد سگ باست، که از گوش بزرگ و بلند خود برای کشیدن مولکول‌های موجود بر روی زمین استفاده می‌کند و این امر باعث بهبود حس بویایی می‌شود. جذب بوهای محیطی

نحوه تمیز کردن گوش سگ: تمیز نگه داشتن آن ناحیه برای جلوگیری از عفونت ضروری است

نوع گوش سگ هر چه باشد، تمیز نگه داشتن آن و مراقبت از آن ضروری است. عدم تمیز کردن می تواند باعث تکثیر قارچ ها و باکتری ها، علاوه بر سایر میکروارگانیسم ها شود. از جمله شایع ترین بیماری هایی که گوش سگ را درگیر می کند، اوتیت سگ و جرب اتودکتیک است. اولین نکته در مورد نحوه تمیز کردن گوش سگ استفاده از یک محصول مناسب است. هنگام استفاده از محصول برای تمیز کردن گوش سگ، کثیفی موجود در گوش از بین می رود، که برای جلوگیری از عفونت در محل مهم است.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که محصول را روی یک پد پنبه ای بمالید - بدون اغراق در مقدار، فقط به اندازه ای که مرطوب شود - و سپس آن را روی گوش بیرونی حیوان قرار دهید. تمیز کردن زیاد داخل گوش سگ ضروری نیست. اگر پنبه را با محصول در یک منطقه بسیار عمیق بچسبانید، حیوان خانگی ممکن است آسیب ببیند. در نهایت، مهم است که منطقه به خوبی خشک شود. اگر گوش سگ خیس یا مرطوب باشد، احتمال عفونت حتی بیشتر است.

فرکانس تمیز کردن گوش سگ بسته به هر نوع متفاوت است

اکنون که می دانید چگونه گوش سگ را تمیز کنید، باید یک روال تمیز کردن ایجاد کنید. فرکانس تمیز کردن بسته به نوع گوش سگ متفاوت است. برای سگ هایی که گوش های آویزان دارند، باید حداقل هفته ای یک بار انجام شود. منطقه چطورهبا توجه به اندازه گوش و مقدار مو، ناحیه می تواند بسیار خفه شود. بنابراین، مربی باید همیشه گوش سگ را چک کند و آن را تمیز نگه دارد. از سوی دیگر، انواع نژاد سگ با گوش های نوک تیز و/یا سفت از این گرفتگی رنج نمی برند، زیرا گوش ها به خوبی تهویه می شوند. بنابراین، فرکانس تمیز کردن کمتر است و می تواند هر ده روز یکبار، کم و بیش انجام شود. در هر صورت، تمیز کردن منظم را فراموش نکنید، زیرا مشکلات سلامت گوش می تواند در هر نوع گوش سگ ایجاد شود.