Estas hundaj rasoj kun grandaj oreloj kaj aliaj kun malgrandaj oreloj. Ekzistas ankaŭ raso de hundo kun pinta kaj vertikala orelo dum kelkaj havas bone faligitan orelon. La vero estas, ke la tipoj de hundaj oreloj multe varias laŭ ĉiu raso, ĉu laŭ grandeco, formo aŭ pozicio. Scii precize kiajn hundojn havas via hundo helpas vin kompreni kiel plej bone zorgi ilin. Post ĉio, iuj tipoj bezonas pli oftan purigadon ol aliaj. La Piedoj de la Domo montras al vi ĉion pri la specoj de hundoreloj por ke vi povu identigi la orelon de via hundo. Krome, ni klarigas kiel purigi la orelon de hundo kaj kiel ĝia formo efikas sur hunda aŭdo. Rigardu ĝin!

Grandaj aŭ malgrandaj oreloj: hundaj oreloj povas esti klasifikitaj laŭ grandeco

Vi eble jam rimarkis, ke estas kelkaj rasoj kun la oreloj starantaj kaj aliaj, kiuj preskaŭ trenas ilin sur la teron, ĉar ili estas tiel falintaj. La rigideco de la orelo de la hundo estas alia maniero por klasifiki ĉi tiun korpoparton. Ĉu ĝi estas granda aŭ malgranda orelo, ĝi povas esti vertikala aŭ mallevita.

Malmola hunda orelo: ĉi tiu speco de hunda orelo estas komuna trajto de pli aktivaj hundoj. La rigida hunda orelo (aŭ vertikala) helpas igi la aŭdon pli etendita, krom favori la rason. Tial, estas ofta por hundoj tioŝatas esti ĉiam en movado ekstere. Ĉi tiu speco de hunda orelo estas kutime rilata al ekzemploj de hundaj rasoj kun pintaj oreloj. Inter la hundoj kun vertikalaj hundaj oreloj ni povas elstari German Shepherd, Pinscher, Siberia Husky kaj Yorkshire.

Duonerektaj hundoreloj: aliaj hundoj havas orelojn, kiuj staras, sed kiuj, ĉe la pinto, havas faldon. En ĉi tiu kazo, ili estas nomitaj duonrekta hunda orelo. Ĝi ankaŭ estas kutime hundo kun pinta orelo kaj la faldo povas okazi nur ĉe la pinto aŭ preni preskaŭ la tutan orelon. Kelkaj ekzemploj de rasoj kun duonrekta hunda orelo estas Collie, Fox Terrier, Pitbull kaj Buldog.

Oreloj de hundoj: ĉi tio estas speco de hunda orelo, kiu altiras multe da atento, precipe en kazoj de grandaj kaj malleviĝaj oreloj. Ĉi tiu hunda orelformo kuŝas tute malsupren kaj estas komuna trajto en la plej multaj malsovaĝaj hundaj rasoj. Male al la rigida hundo-orelo, rasoj kun falantaj oreloj tendencas havi difektitan aŭdon, ĉar la orelo finas obtuza la orelon kaj, sekve, kapti sonojn. Kelkaj hundoj kun malleviĝaj oreloj estas Basset Hound, Dachshund, Beagle kaj Cocker Spaniel.

Hundo kun pintaj, triangulaj aŭ rondetaj oreloj: ĉiu hundo havas malsaman orelformon

AliajKlasifiko de la orelo de la hundo rilatas al la formo kiun ĝi havas. Estas raso de hundo kun pintaj, triangulaj aŭ rondetaj oreloj. Ili povas ĉeesti en la granda aŭ malgranda orelo kaj estas elstaraj karakterizaĵoj de ĉiu raso.

Hundoj kun pintaj oreloj: La specoj de hundaj rasoj kun pintaj oreloj, kiel ni klarigis, estas tiuj, kies oreloj estas rigidaj kaj ŝajnas esti ĉiam atentaj. Ili havas pintan formon, kiu donas ĉi tiun senton de vigleco kaj eĉ kuraĝigo. Kelkaj ekzemploj de hundaj rasoj kun pintaj oreloj estas Siberia Husky, German Shepherd, Chihuahua kaj West Highland Terrier.

Triangulaj hundoreloj: ĉi tiu speco de hunda orelo estas nenio alia ol la formo kiu similas al triangulo, kun pli maldika pinto kaj pli larĝa bazo. Kelkaj ekzemploj de triangulaj hundaj orelrasoj estas Labradoro kaj Shiba Inu.

Ronda hunda orelo: ĉi tiu speco de hunda orelo havas rondetan finon. Ĝi povas okazi en granda aŭ malgranda orelo. Kelkaj ekzemploj de rondetaj hundoreloj povas esti viditaj ĉe hundoj de la rasoj de Cocker Spaniel, Beagle kaj Skye Terrier.

La malsamaj specoj de hundaj oreloj efikas sur la aŭdo de la besto

Estas grave kompreni, ke hunda aŭdo estas multe pli plifortigita ol homa aŭdo. Hundo povas kapti15 ĝis 40,000 Hz - duoble pli ol homoj. Tial tre laŭtaj bruoj, kiel artfajraĵo, igas ilin tre malkomfortaj, ĉar la sono estas eĉ pli strida por ili. Sed ĉu vi sciis, ke la formo de la orelo de hundo povas influi la aŭdon? Kiel ni klarigis, la hundo kun pinta aŭ vertikala orelo havas pli grandan aŭdkapablon. Via orelo estas pli elmontrita al la medio kaj tiel aŭdado estas pli efika. Tiu ĉi trajto rilatas al la prapatroj, kiuj bezonis esceptan aŭdon por ĉasi.

La orelo de la mallevita hundo havas difektitan aŭdon, ĉar la orelkanalo estas kovrita de la orelo, ĉu granda ĉu malgranda. Oni kredas, ke kun tempo kaj malsovaĝigo, hundoj ne plu bezonis siajn orelojn levitajn kiel formo de protekto, kio igis la muskolojn en la regiono malfortiĝi, lasante la orelojn falintaj. Kiel rezulto, aŭdado iĝas obtuza kaj malpli da sono estas kaptita. Tial Germana Paŝtisto, ekzemple, povas kapti sonojn kun pli granda intenseco ol Basethundo. Sed, por kompensi tion, rasoj kun malleviĝaj hundoreloj tendencas havi tre plifortigitan flarsento - kiel en la kazo de la Bassethundo, kiu uzas sian grandan, longan orelon por treni la ĉeestantajn molekulojn sur la grundo, plibonigante la kaptado de odoroj el la medio.

Kiel purigi la orelon de hundo: teni la areon ĉiam pura estas esenca por eviti infektojn

Kia ajn estas la orelo de hundo, estas esence konservi ĝin ĉiam pura kaj bone zorgata. Manko de purigado povas kaŭzi la proliferadon de fungoj kaj bakterioj, krom aliaj mikroorganismoj. Inter la plej oftaj malsanoj, kiuj influas la orelon de la hundo, estas hunda otito kaj otodeksa rono. La unua konsilo pri kiel purigi la orelon de hundo estas uzi taŭgan produkton. Kiam vi aplikas la produkton por purigi hundajn orelojn, la malpuraĵo ĉeestas en la orelo estas forigita, kio estas grava por eviti infektojn ĉe la loko.

Nur apliki la produkton al kotono-kuseneto - sen troigi la kvanton, nur sufiĉe por malsekigi ĝin - kaj poste pasi ĝin en la eksteran orelon de la besto. Ne necesas multe purigi ene de la orelo de la hundo. Se vi metas la kotonon kun la produkto en tre profunda regiono, la dorlotbesto povas fini vundiĝi. Fine, gravas bone sekigi la regionon. Se la orelo de la hundo estas malseka aŭ malseka, la probablo de infekto estas eĉ pli granda.

La ofteco kun kiu la orelo de hundo devas esti purigita varias laŭ ĉiu tipo

Nun kiam vi scias kiel purigi la orelon de hundo, vi devas establi higienan rutinon. Puriga frekvenco varias laŭ la speco de la orelo de hundo. Por hundoj kun falintaj oreloj, ĝi devus esti farita almenaŭ unufoje semajne. Kiel fartas la regionokaŝita de la grandeco de la orelo kaj la kvanto de hararo, la regiono povas esti tre obtuza. Tial la instruisto ĉiam devas kontroli la orelon de la hundo kaj konservi ĝin pura. Aliflanke, la specoj de hundaj rasoj kun pintaj kaj/aŭ rigidaj oreloj ne suferas pro ĉi tiu ŝtofo, ĉar la oreloj estas bone ventolitaj. Sekve, la puriga frekvenco estas pli malalta, kaj povas esti efektivigita ĉiun dek tagojn, pli-malpli. Ĉiukaze, ne forgesu purigi regule, ĉar orelproblemoj povas aperi en ajna speco de hunda orelo.