Ĉu vi iam vidis katon plori? Memeo de katidoj kun akvaj okuloj ĉiam estas populara en sociaj retoj, sed ĉu vi sciis, ke fakte la specio ploras en tre malsama maniero ol tio, kion ni kutimas vidi en la interreto? Identigi la plorantan katon estas tre komplika tasko inter dorlotbestaj gepatroj, ĉar la besto ne montras siajn sentojn same kiel la ploranta hundo, ekzemple. Estas necese atenti iujn detalojn en ilia konduto kaj, ĉefe, en la miaŭo de la kato. Patas da Casa klarigas sube kiel rekoni ĉu via katido ploras kaj kio povus kaŭzi ĉi tiun reagon ĉe via maskoto, krom doni konsilojn pri kiel trankviligi la beston. Rigardu ĝin!

Kial katoj ploras?

Estas diversaj kialoj, kiuj povas konduki al ploro de kato. La reago estas pli ofta kiam ili ankoraŭ estas hundidoj, kaj kutime estas strangeco al ŝanĝoj en rutino. Baldaŭ post esti apartigita de la portilo, la katido povas plori pro manko de sia patrino, malsato, malvarmo aŭ timo.

Dum ili fariĝas plenkreskuloj, katoj ploras multe malpli. Kiam ĉi tio okazas, estas kutime pli specifa kialo malantaŭ ĝi. Kuirejoj ne tre bone interkonsentas kun ŝanĝoj, do ŝanĝi la medion, ŝanĝi katmanĝaĵon aŭ eĉ la alveno de nova membro en la familio povas esti la kaŭzo de la konduto. Ankaŭ, la kato ploranta povas esti signo de doloro.aŭ fizika malkomforto.

Alia tre ofta sono estas la miaŭdo de kato en varmego: alta, konstanta krio, kiu similas la bruon de bebo ploranta.

Kontraŭe al la memeo, ploranta kato faras ne ricevu larmojn en la okulojn

Vi eble vidis iun memon de kato kun okuloj plenaj de larmoj asociitaj kun la sento de malĝojo. Malgraŭ tio, ke ĝi estas amuza maniero reprezenti nin en iu malĝoja kunteksto, la akvumado de la kato efektive signifas, ke li havas iun alergion, koleron aŭ eĉ pli gravajn vundojn al la okulglobo. Do ne trompu la memo. Ploranta kato ne liberigas larmojn. Se tio okazas, konduku la dorlotbeston al la bestokuracisto ĉar li havas problemon, kiu postulas zorgon.

La plej bona maniero identigi ploron estas observante la ĝeneralan konduton de la dorlotbesto. Miaŭdo de kato povas diri al ni multon pri la sentoj de kato. La miaŭanta kato ploranta eligas pli altan kaj longedaŭran sonon. Kutime, la kato fariĝas pli maltrankvila aŭ malvigla se ĝi doloras.

Sperdu la kaŭzon de la ploro de la kato

Se vi rimarkis vian kato ploras, estas grave serĉi la kaŭzon antaŭ agi. La unua afero, kiun vi devas fari, estas milde senti la korpon de la besto kaj observi kiel ĝi reagas. Se estas iu vundo aŭ eĉ interna ĝeno, la dorlotbesto montros iun reagon. Faruankaŭ takso de la tuta kunteksto: translokiĝo de domo, ŝanĝo de nutraĵo, alveno aŭ foriro de familiano estas iuj situacioj, kiuj povas ekigi ploron.

Ankaŭ observu kiel la kato nutras. Ofte, la kato malsatas kaj plorado estas reago al ĉi tiu problemo. Fine, en la kazo de la katido, observu ĉu li estas malvarma, malsata aŭ eĉ se li ŝajnas sopiri sian patrinon. Se vi ne povas kompreni, kial la kato ploras memstare, petu helpon de fakulo, ĉiam rakontante ĉiujn detalojn de la konduto kaj rutino de la dorlotbesto.

Kion fari kiam katoj ploras?

Post identigi la kialon de la ploro de la kato, estas tempo ekagi por ĉesigi ĉi tiun problemon. Ĉiu kazo postulas malsaman mezuron. La kato doloranta, ekzemple, bezonas rendevuon kun bestkuracisto por ekscii, kio kaŭzas la ĝenon kaj ke kuracado estu komencita kiel eble plej baldaŭ. Se la kaŭzo estas iu ŝanĝo en rutino, provu fari la beston kiel eble plej komforta. En kazo de manĝŝanĝo, kiu ne funkciis, reiru kun la originala nutraĵo kaj iom post iom aldonu la novan manĝaĵon por ke la dorlotbesto kutimiĝu al la dieto. Necesas konservi regulan dieton, kun certa kvanto da manĝo ĉiutage ofertita laŭ la ofteco rekomendita de la bestkuracisto.

Se la kato ploras kun laŝanĝo de medio, vetu pri gatigo de la domo por ke li sentiĝu pli trankvila. La kato ploranta kun la alveno de nova familiano, siavice, devas esti prezentita iom post iom por ke ĝi akiru konfidon. En la kazo de ploranta katido, frua disiĝo de la portilo povas esti la kialo: ideale, la katido devas resti kun sia patrino kaj gefratoj dum almenaŭ la unuaj 60 tagoj de vivo.