Як і ўсё, што адхіляецца ад нормы ў сацыяльных сетках, выява МРТ мопса нядаўна стала віруснай у Twitter. З-за брахіцэфальнай структуры твару жывёлы выява выглядала не так, як чакалася, і здзівіла многіх. Але жывёлы гэтай пароды "адрозніваюцца" не толькі ў візуалізацыйных тэстах: сабака Мопс схільная да шэрагу праблем са здароўем з-за структуры свайго цела. Калі ў вас ёсць адзін з гэтых шчанюкоў, вы павінны ведаць некаторыя меры засцярогі, каб прадухіліць больш сур'ёзныя сітуацыі. Каб вы лепш зразумелі, мы пералічылі найбольш часта сустракаемыя праблемы са здароўем у жывёл Мопс. Зірніце!

Мопс, як і іншыя брахіцэфальныя жывёлы, схільны да праблем з дыханнем

Будова твару мопса з'яўляецца адной з асноўных прычыны схільнасці жывёл пароды да развіцця рэспіраторных праблем. З пляскатай мордай, мяккім небам і больш вузкімі трахеяй і ноздрамі, чым звычайна, яны ўжо адчуваюць цяжкасці з натуральным дыханнем. Таму часцей за ўсё гэтыя жывёлы як бы дыхаюць. У дадатак да таго, што яны больш схільныя інфекцыйным захворванням, такім як сабачы грып, яны таксама лёгка застаюцца без паветра: з-за гэтага гэтым жывёлам не рэкамендуюцца, напрыклад, цяжкія фізічныя нагрузкі і ўздзеянне моцнай спякоты. У многіх выпадках гэтыя мерапрыемствы, якія здаюццазвычайныя і простыя для іншых сабак могуць стаць прычынай смерці шчанюка, дарослага або пажылога Мопса.

Атлусценне Мопса можа быць следствам яго ладу жыцця

Спалучэнне вельмі вялікага апетыту з неабходнасцю пазбягаць цяжкіх фізічных нагрузак і недахоп энергіі ў Мопса ўтвараюць камбінацыю, якая прыводзіць да высокага частата атлусцення ў гэтай пароды жывёл. Нават шчанюк мопса любіць есці больш, чым звычайна, так што вы павінны кантраляваць і абмяжоўваць колькасць ежы, якую ён з'ядае. Ідэальна, каб жывёла мела дыету, распрацаваную ветэрынарам, якая вызначае, колькі корму яна можа з'есці, або нават паказвае канкрэтную ежу з меншай колькасцю калорый і тлушчу, каб пазбегнуць праблемы. Лёгкія прагулкі таксама павінны быць часткай паўсядзённага жыцця мопса: яны часта дапамагаюць пазбегнуць сядзячага ладу жыцця і, як следства, атлусцення пароды мопс.

Вугры , дэрматыт і іншыя дэрматалагічныя праблемы таксама часта сустракаюцца ў мопсаў

У вобласці пысы, якая з'яўляецца больш адчувальнай, у дарослага мопса і на іншых этапах жыцця вялікая верагоднасць развіцця вугроў з-за тлустасці скуры. скура ў спалучэнні з харчовай брудам, напрыклад. Лячэнне звычайна простае, але ва ўсіх выпадках яно павінна быць прызначана давераным ветэрынарам. Акрамя вугроў, зморшчыны на целе Мопса спрыяюць заражэннюгрыбкоў і бактэрый і з'яўленне дэрматыту і дерматологіческіе алергіі. Ідэал - заўсёды правяраць, ці сухая жывёла пасля купання або гульні ў вадзе. Працягвайце абнаўляць вакцынацыю, лекі ад кляшчоў і дэгельмінтызацыю - у спалучэнні са збалансаванай дыетай яго імунная сістэма будзе мацней змагацца з некаторымі праблемамі.

Складаныя вушы мопса: звярніце ўвагу на ўнутраную частку вобласці

Як і ў іншых парод сабак, у якіх вушы загнутыя ўніз, у мопса часцей за ўсё развіваюцца інфекцыі, выкліканыя знешнімі агентамі. Грыбкі і бактэрыі размнажаюцца ў душным і вільготным асяроддзі, таму ідэальна заўсёды назіраць за яго вухам і чысціць яго ад аднаго да двух разоў на тыдзень, у залежнасці ад неабходнасці, вызначанай ветэрынарам.

Мопс таксама можа мець вочныя захворванні ў выніку сваёй анатоміі

З-за формы галавы мопс мае вочныя яблыкі «вонкі». З-за гэтага вельмі высокая верагоднасць узнікнення траўмаў і язваў на рагавіцы: жывёла можа аб што-небудзь натыкнуцца або пацярпець няшчасны выпадак, які пашкодзіць найбольш адкрытыя вочы. Таксама з-за гэтага ўздзеяння яны больш схільныя да простых раздражненняў і інфекцый. Самая сур'ёзная праблема, якой «спрыяе» яго анатомія, - гэта выпадзенне вочнага яблыка, калі вока выскоквае з ямкі з-заад удару або траўмы.