মেকুৰীৰ কাহৰ কাৰণ বহুতো হ’ব পাৰে, ডিঙিত আবদ্ধ হৈ পৰা চুলিৰ গোলকৰ পৰা আৰম্ভ কৰি তেওঁ সংস্পৰ্শলৈ অহা কোনো পদাৰ্থৰ এলাৰ্জীলৈকে। কিন্তু বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে কাহ কৰা মেকুৰীটো শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত সমস্যাৰ লক্ষণ - যিটো সাধাৰণ ফ্লুৰ দৰে লঘু হ’ব পাৰে, বা নিউমোনিয়াৰ দৰে গুৰুতৰ হ’ব পাৰে। বিড়ালৰ পোৱালিক বেছিকৈ হোৱা শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত ৰোগৰ ভিতৰত বিড়ালৰ পোৱালিক আটাইতকৈ বেছি মনোযোগ দিয়া ৰোগসমূহৰ ভিতৰত বিড়ালৰ দৰে ব্ৰংকাইটিছ অন্যতম। সাধাৰণতে সংক্ৰামক দ্ৰব্যৰ সংস্পৰ্শলৈ অহা (যেনে ভাইৰাছ আৰু বেক্টেৰিয়া), এলাৰ্জী বা ধূলি আৰু ধোঁৱাৰ দৰে পদাৰ্থৰ আস্পিৰেচন। চিকিৎসাৰ গতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি মেকুৰীৰ ব্ৰংকাইটিছ মৃদু হ’ব পাৰে বা যথেষ্ট চিন্তনীয় হৈ পৰিব পাৰে। যথাসম্ভৱ সোনকালে যত্ন ল’বলৈ হ’লে, ৰোগটো বেয়া হোৱাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ হ’লে ব্ৰংকাইটিছ ৰোগী মেকুৰীৰ মূল লক্ষণসমূহ কেনেকৈ চিনিব পাৰি সেই বিষয়ে জনাটো প্ৰয়োজনীয়।

১) মেকুৰীৰ তীব্ৰ কাহটোৱেই আটাইতকৈ বেছি ব্ৰংকাইটিছৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ লক্ষণ

কাহ হোৱা মেকুৰী সদায় বিড়ালৰ দৰে ব্ৰংকাইটিছৰ প্ৰথম লক্ষণ। এই ৰোগত ব্ৰংকিবোৰ খুব প্ৰদাহ হয়। ইয়াৰ প্ৰতিক্ৰিয়া স্বৰূপে মেকুৰীটোৱে অত্যধিক কাহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। বিড়ালৰ ব্ৰংকাইটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ কাহ সাধাৰণতে শুকান আৰু অতি তীব্ৰ হয়। ব্ৰংকাইটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীটোৱে সাধাৰণতে কাহ কৰোতে বেঁকা হৈ ডিঙি ভালদৰে টানি লয়। মেকুৰীৰ ব্ৰংকাইটিছৰ আটাইতকৈ স্পষ্ট লক্ষণ হ’লেও কাহ আন বহুতো ৰোগ আৰু অৱস্থাৰ লক্ষণো। ব্ৰংকাইটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ কাহ হ’লে...উদাহৰণস্বৰূপে ডিঙিত চুলিৰ গোলা থকা মেকুৰীৰ কাহৰ দৰেই। গতিকে আপোনাৰ মেকুৰীটোৱে বহুত কাহ মাৰিছে বুলি লক্ষ্য কৰাৰ উপৰিও অন্যান্য লক্ষণৰ প্ৰতি সচেতন হোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।

2) উশাহ-নিশাহ লোৱাত অসুবিধা হোৱাটো বিড়ালৰ ব্ৰংকাইটিছৰ এক গুৰুতৰ পৰিণতি

The function of... ব্ৰংকিয়ে শ্বাসনালীক হাওঁফাওঁৰ সৈতে সংযোগ কৰিব লাগে, যাৰ ফলত বায়ু প্ৰৱেশ আৰু প্ৰস্থান কৰিব পাৰে। ব্ৰংকিৰ বিজুতিৰ ফলত বায়ু সঠিকভাৱে পৰিচালিত নহয়, যাৰ ফলত সকলো উশাহ-নিশাহত ব্যাঘাত জন্মে। যিহেতু বিড়ালৰ দৰে ব্ৰংকাইটিছৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ব্ৰংকাইত প্ৰদাহ, য’ত শ্লেষ্মাৰ বৃহৎ উপস্থিতিয়ে বায়ু চলাচলত বাধা দিয়ে, সেয়েহে ইয়াৰ এটা লক্ষণীয় লক্ষণ হ’ল উশাহ-নিশাহ লোৱাত অসুবিধা। ব্ৰংকাইটিছত আক্ৰান্ত হ’লে মেকুৰীটোৱে উশাহ-নিশাহ দ্ৰুত আৰু অধিক হাঁহিবলৈ আৰম্ভ কৰে, কিয়নো ই বায়ুৰ প্ৰৱেশ আৰু প্ৰস্থানৰ ছন্দ বজাই ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰে। ইয়াৰ উপৰিও মুখৰ মাজেৰে অধিক উশাহ ল’বলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে, কাৰণ আপোনাৰ বায়ুপথৰ ক্ষতি হৈছে। লগতে শ্লেষ্মা আৱৰণৰ ৰঙৰ প্ৰতিও গুৰুত্ব দিব। অক্সিজেনৰ অভাৱৰ বাবে ইহঁতে বেঙুনীয়া ৰঙৰ ৰং ল’ব পাৰে, যিটো অৱস্থাক চাইন’ছিছ বুলি জনা যায়।

৩) ব্ৰংকাইটিছ ৰোগী মেকুৰীৰ হুমুনিয়াহ কাঢ়িব পাৰে

ব্ৰংকাইটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ আন এটা অতি সাধাৰণ লক্ষণ হ’ল কোলাহলপূৰ্ণ উশাহ-নিশাহ। এনে হয় যেতিয়া মেকুৰীটোৱে উশাহ লওঁতে অতি প্ৰচণ্ড শব্দ আৰু চিঞৰ-বাখৰ শব্দ কৰে। প্ৰদাহযুক্ত ব্ৰংকিৰ মাজেৰে বায়ু পাৰ হোৱাত অসুবিধাৰ বাবে শব্দৰ সৃষ্টি হয়। বাটৰ দৰেবাধাগ্ৰস্ত হয়, শেষত চেনেলটো পাৰ হোৱাৰ প্ৰয়াসত এই শব্দবোৰ সৃষ্টি কৰে। এই লক্ষণ সাধাৰণতে ৰোগৰ আটাইতকৈ উন্নত আৰু গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত দেখা দিয়ে, গতিকে যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোৱে কেৱল উশাহ লোৱাৰ দ্বাৰাই নাক খেদি যোৱা যেন লাগে তেন্তে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ।

৪) মেকুৰীৰ ব্ৰংকাইটিছে প্ৰাণীটোক অতি ভাগৰুৱা আৰু উদাসীন কৰি তোলে

ব্ৰংকাইটিছ ৰোগী প্ৰাণীটোৰ আচৰণত অলসতা অন্যতম লক্ষণ। অত্যন্ত নিৰুৎসাহিত মেকুৰী, দুৰ্বলতা থকা, অস্বাভাৱিক আৰু উদাসীনতা এই অৱস্থাৰ মূল বৈশিষ্ট্য। জন্তুটোৱে একো কাম নকৰিলেও গোটেই দিনটো ভাগৰুৱা হৈ থকাটো অতি সাধাৰণ কথা। বিড়ালৰ পোৱালিটোৱেও ব্যায়াম কৰিবলৈ কম ইচ্ছুক, সকলো সময়তে শুই থকাটো পছন্দ কৰে। আনকি কৌতুক যিমানেই সহজ আৰু শান্ত নহওক কিয়, আপোনাৰ মনোযোগ ইমানেই আকৰ্ষণ নকৰে। তেওঁ কেৱল কোনো কথাতে আগ্ৰহী নহয়, সদায় ভাগৰুৱা যেন লাগে।

৫) ব্ৰংকাইটিছ ৰোগী মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত ভোকৰ অভাৱৰ ফলত হোৱা ওজন হ্ৰাস হোৱাটো লক্ষ্যণীয়

ব্ৰংকাইটিছ ৰোগী মেকুৰীৰ ওজন কমি যোৱাৰ ফলতো ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়। ৰোগৰ ফলত সৃষ্টি হোৱা উদাসীনতাই জন্তুটোক খাবলৈও নিৰুৎসাহিত কৰি তোলে। কিটিৰ ভোকৰ অভাৱ হয় আৰু শেষত আদৰ্শতকৈ কম পৰিমাণৰ পুষ্টিকৰ উপাদান গ্ৰহণ কৰে। গতিকে শাৰীৰিক কাৰ্যকলাপৰ অভাৱৰ লগত মিলি বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ ওজন কমি যায়। এইটো বিপদজনক কাৰণ খাদ্য এৰি যাবলৈ অতি প্ৰয়োজনীয়মেকুৰীৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা শক্তিশালী আৰু ৰোগৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ সক্ষম। যদি বিড়ালটোৱে খাদ্য গ্ৰহণ নকৰে তেন্তে ইয়াৰ বিড়ালৰ ব্ৰংকাইটিছৰ উন্নতিৰ সম্ভাৱনা কমি যায়। গতিকে আপোনাৰ মেকুৰীটোৱে শুদ্ধকৈ খাইছে নে নাই সেই বিষয়ে সদায় চকু ৰখাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।