জাপানীজ ববটেইল মেকুৰী প্ৰেমীৰ মাজত অন্যতম মহান প্ৰিয় হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে! চুটি ঠেং থকা বিদেশী দেখা বিড়ালটো শক্তিৰে ভৰা আৰু যিকোনো পৰিয়ালৰ বাবে ই এক উত্তম সংগী। এছিয়ান মূলৰ এই বিড়ালৰ পোৱালিটো ছুপাৰ স্মাৰ্ট আৰু ই অন্বেষণ কৰিবলৈ ভাল পায়। তেওঁৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ মন যায় নহয়নে? Patas da Casa এ মেকুৰীৰ জাতৰ ওপৰত এটা সম্পূৰ্ণ গাইড প্ৰস্তুত কৰিছে আৰু আমি আপোনাক সকলো ক'ম, ইয়াৰ উৎপত্তিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি এই পোহনীয়া জন্তুটোক সুখী আৰু সুস্থ কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰয়োজনীয় যত্নলৈকে।

জাপানী ববটেলৰ উৎপত্তি: বহি থাকক আৰু ইয়াত ইতিহাস আহিছে !

যেতিয়া আপুনি জাপানীজ ববটেইল নামটো শুনিব, তেতিয়া প্ৰথম অনুপ্ৰেৰণা হ'ল এই জাতৰ উৎপত্তি জাপানত হোৱা বুলি অনুমান কৰা। কিন্তু, অদ্ভুতভাৱে, এইটো সত্য নহয়! চীনত প্ৰায় ১০০০ বছৰ আগতে, স্বাভাৱিকতে - অৰ্থাৎ কোনো মানুহৰ হস্তক্ষেপ নোহোৱাকৈয়ে বিড়ালৰ পোৱালিৰ আৱিৰ্ভাৱ হৈছিল। সপ্তম শতিকাত চীনৰ সম্ৰাটে জাপানৰ সম্ৰাটক উপহাৰ হিচাপে এটা ববটেইল বিড়ালৰ পোৱালি দিছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। তেতিয়াৰ পৰাই এই জন্তুটোক সমৃদ্ধিৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছে!

জাপানতো এই জাতটোৱে কিছুমান বেয়া সময়ৰ মাজেৰে পাৰ হৈছিল। কাৰণ দেশত আঘাতপ্ৰাপ্ত মহামাৰীক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়াসত ববটেইল মেকুৰীক ৰাজপথত এৰি দিয়া হৈছিল। ফলত এই জাতটোৱে ৰাজপথত থাকিবলৈ ৰজাৰ মেকুৰী হিচাপে নিজৰ মৰ্যাদা হেৰুৱাই পেলায়।

১৯৬০ চনৰ শেষৰ ফালে বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ আমেৰিকালৈ অনা হয়, যেতিয়া প্ৰজননকাৰী জুডি ক্ৰফৰ্ডে এলিজাবেথ ফ্ৰেৰেটৰ ওচৰলৈ ববটেইল বিড়ালৰ পোৱালি পঠিয়াইছিল, আৰু... তেওঁলোক আছিল১৯৭৬ চনত টিআইচিএ (ইণ্টাৰনেচনেল এছ'চিয়েচন অৱ কেটছ)-এ ১৯৭৯ চনত প্ৰতিযোগিতামূলক মেকুৰীৰ বাবে কেৱল জাপানীজ চুটি চুলিৰ ববটেইলকহে ভৰ্তি কৰে 1>

জাপানী ববটেইল মেকুৰীৰ কোট চুটি বা দীঘল হব পাৰে

জাপানী ববটেইল মেকুৰী দুটা প্ৰজাতিত পোৱা যায়: দীঘল চুলি আৰু চুটি চুলিৰ (যাৰ কোট এতিয়াও মধ্যমীয়া দীঘল বুলি ধৰা হয়) . বিড়ালৰ পোৱালিৰ সূতাৰ টেক্সচাৰ ৰেচমী আৰু ই একৰঙী বা আনকি ত্ৰিৰঙীও হ’ব পাৰে, য’ত বিভিন্ন ধৰণৰ আৰ্হি থাকে। পৰম্পৰাগত ৰংটো হৈছে মি-কে (মি-কে) ত্ৰিৰংগ, যিটো ৰঙা, ক'লা আৰু বগাৰ সংমিশ্ৰণেৰে গঠিত।

জাপানীজ ববটেইল হৈছে এটা মজলীয়া আকাৰৰ মেকুৰী, যাৰ শৰীৰ দীঘল, মূৰটো ত্ৰিকোণীয় আৰু পোন থুঁতৰি। ইয়াৰ কাণ দুখন ওখকৈ স্থাপন কৰা হয় আৰু অলপ আগলৈ হেলনীয়া কৰা হয়। চকু দুটা পাছলৈ সন্মুখৰ পৰা চালে ঘূৰণীয়া আৰু কাষৰ পৰা চালে অণ্ডাকাৰ হয়। এই ফৰ্মেটটোৱে কিটিলৈ প্ৰাচ্যৰ বায়ু আনে আৰু জাতটোৰ অনুৰাগীসকলে ইয়াক অতিশয় প্ৰশংসা কৰে! মাইকী চৰাইৰ ওজন ২ কিলোগ্ৰামৰ পৰা ৩ কিলোগ্ৰাম, আনহাতে মতাবোৰৰ ওজন সাধাৰণতে ডাঙৰ আৰু স্কেলত ৪.৫ কিলোগ্ৰাম পৰ্যন্ত হয়।

ববটেইলৰ শাৰীৰিক বৈশিষ্ট্য আৰু অন্যান্য কৌতুহল

ববটেইল মেকুৰীৰ এটা অতি আকৰ্ষণীয় বৈশিষ্ট্য হ'ল... মিহি ঠেংৰ উপস্থিতিচুটি, পম্পমৰ আকৃতিৰ দৰে। বিড়ালৰ শৰীৰৰ এই সৰু অংশটো ৩চে.মি সম্পূৰ্ণ আৰু দীঘল ঠেংযুক্ত মেকুৰীৰ শৰীৰবিজ্ঞানত পোৱা একেবোৰ মেৰুদণ্ডৰ বৈশিষ্ট্য। এই জাতটোৰ বিষয়ে এটা আমোদজনক বিৱৰণ হ’ল যে ঠেংখনে এক প্ৰকাৰৰ আঙুলিৰ ছাপ হিচাপে কাম কৰে, প্ৰতিটো প্ৰাণীৰ বাবে অনন্য। বিভিন্ন মোচন আৰু টুইষ্টৰ বাবে এনে হয়, যাৰ ফলত দুটা একে ধৰণৰ ঠেং থকাটো অসম্ভৱ হৈ পৰে।

জাপানী ববটেইলৰ স্বভাৱ: বিড়ালৰ দৰে অতি বুদ্ধিমান আৰু স্বভাৱৰে ভৰা!

জাপানী ববটেলৰ ব্যক্তিত্ব এই জাতৰ অন্যতম শক্তি! বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ অতি আত্মবিশ্বাসী আৰু দিব আৰু বিক্ৰী কৰাৰ বুদ্ধিমত্তা থাকে। যথেষ্ট কৌতুহলী আৰু শক্তিশালী এই মূলৰ মেকুৰীবোৰৰ বিশেষকৈ প্ৰিয় মানুহৰ সৈতে যোগাযোগৰ দক্ষতা অতি উত্তম হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। ববটেইল বিড়ালৰ পোৱালি এটা পোৱাটো অস্বাভাৱিক নহয় যিটোৱে নিজৰ নামেৰে গৈ নিজৰ টিউটৰৰ সৈতে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা কথা পাতি (অৱশ্যেই মিউৰ সৈতে) কটায়।

যিহেতু ই অতি বুদ্ধিমান, মেকুৰীটো আড্ডাবাজ আৰু সাধাৰণতে হোৱাৰ বাবে জনাজাত তেওঁলোকৰ টিউটৰৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিবলৈ এটা সুৰীয়া আৰু মসৃণ কণ্ঠ ব্যৱহাৰ কৰে। আন এটা ডাঙৰ বিড়ালৰ সুবিধা হ’ল ইয়াৰ খাপ খুৱাব পৰা ক্ষমতা। পোহনীয়া জন্তুটোৱে সহজেই অভ্যস্ত হৈ পৰেনতুন পৰিস্থিতি আৰু পৰিৱেশ, যিটো বাসস্থান সলনি কৰা বা বহুত ভ্ৰমণ কৰা পৰিয়ালৰ বাবে এটা ডাঙৰ বৈশিষ্ট্য হ'ব পাৰে।

জাপানী ববটেইল মানুহ আৰু অন্যান্য প্ৰাণীৰ সৈতে কেনেকৈ সহাৱস্থান কৰে?

ই কেনেকুৱা? ঘৰত সন্তান থকা সকলৰ বাবে জাপানীজ ববটেইল উপযুক্ত মেকুৰী। জন্তুটোৰ বন্ধুত্বপূৰ্ণ আৰু চঞ্চল ব্যক্তিত্বই বিড়ালৰ দৰে মানুহ আৰু আন জীৱ-জন্তু উভয়ৰে বাবে মহান সংগ কৰি তোলে। যদিও ইয়াৰ প্ৰিয় মানুহ আছে (যিকোনো ভাল পোহনীয়া জন্তুৰ দৰে), পোহনীয়া জন্তুটো অতি মিলাপ্ৰীতিৰ আৰু দৰ্শনাৰ্থীৰ সৈতে ভালদৰে মিলি যায়। জাপানী ববটেইল এজনে কাৰো প্ৰতি বিশেষভাৱে শত্ৰুতা প্ৰকাশ কৰাটো কঠিন হ’ব।

যদিও লেপ কেট নহয়, মেকুৰীটোৱে মালিকৰ উপস্থিতিত অধিক আৰামদায়ক। মালিকৰ ওচৰত বহিবলৈ বা আনকি তেওঁলোকৰ অভিভাৱকৰ বিচনাত শুবলৈও জন্তুটোৱে পছন্দ কৰাটো কঠিন নহ’ব।

জাপানী ববটেলে ঘৰৰ ৰক্ষকৰ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে আৰু সম্ভাৱ্য আক্ৰমণকাৰীৰ দ্বাৰা ভয় খুৱাব নোৱাৰে . একেটা কোঠাতে যদি কুকুৰ থাকে, তেন্তে বিড়ালটোৱে নিজৰ দায়িত্বত থকা বুলি দেখুৱাবলৈ এটা কথা ক’ব। অৱশ্যে অপছন্দৰ লগত আচৰণক বিভ্ৰান্ত নকৰিব! বিশেষকৈ সৰুৰে পৰাই প্ৰৱৰ্তিত পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে মেকুৰীটোৱে আন কাৰো দৰে স্থায়ী বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিব জানে।

ববটেইল: জাতৰ মেকুৰীটোৱে দৈনিক ব্যায়াম কৰিব লাগে

চিকাৰৰ ডাঙৰ দক্ষতা থকাৰ বাবে , ববটেইল জাপানীসকলে সাধাৰণতে বাহিৰৰ পৰিৱেশ ভাল পায়। যদিও,এইটোৱে বিড়ালৰ পোৱালিটোক বন্ধ ঠাইত সুখী হোৱাত বাধা নিদিয়ে, যেতিয়ালৈকে মনোৰঞ্জন আৰু শাৰীৰিক প্ৰদৰ্শনৰ সুযোগ থাকে জন্তু. পৰিৱেশৰ গেটিফিকেশনে ববটেইলৰ অন্বেষণকাৰী দিশটোক ৰোপণ কৰাত সহায় কৰে: এই বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ শক্তিৰে ভৰা আৰু তেওঁলোকৰ দুঃসাহসিক মনোভাৱৰ বাবে পৰিচিত। জাপানীজ ববটেইল হৈছে সেই পোহনীয়া জন্তু যিয়ে নতুন লুকাই থকা চুক আৱিষ্কাৰ কৰিবলৈ ভাল পায় বা গোটেই দিনটো খিৰিকীৰে চাৰিওফালে কি হয় চাই কটায়।

জাপানীজ ববটেইল মেকুৰীটোক কেনেকৈ খুৱাব লাগে?

জাপানীজ ববটেইলৰ বাবে বিশেষ বিশেষ বস্তুৰ প্ৰয়োজন নাই। মেকুৰীটোক ১২ মাহ বয়সলৈকে কুকুৰ পোৱালি বুলি গণ্য কৰা হয়, গতিকে এই পৰ্যায়ত খাদ্যৰ পৰিমাণ প্ৰতিদিনে ৩০গ্ৰামৰ পৰা ৬০গ্ৰামৰ ভিতৰত ভিন্ন হ’ব লাগে। এবছৰৰ পিছত ইতিমধ্যে জন্তুটোক প্ৰাপ্তবয়স্ক বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু সেয়েহে ইয়াৰ পৰিমাণ অলপ বেছি হৈ পৰে আৰু দৈনিক ৫০গ্ৰাম পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে।

আন যিকোনো পোহনীয়া জন্তুৰ দৰে বিড়ালৰ পোৱালিটোৱেও ষ্টক কৰা ফিডাৰৰ অহৰহ সুবিধা লাভ কৰিব লাগিব আৰু মদ্যপায়ী। সম্ভৱ হ’লে বৈ যোৱা পানীক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ক। সাধাৰণতে এই সম্ভাৱনা থাকিলে জীৱ-জন্তুৱে অধিক তৰল পদাৰ্থ গ্ৰহণ কৰে, যাৰ ফলত বৃক্কৰ কেইবাটাও ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি। গুণগত মানৰ খাদ্য, পুষ্টিৰ ফালৰ পৰা সুষম আৰু প্ৰাণীটোৰ বয়স আৰু ৰুটিনৰ লগত খাপ খোৱা খাদ্য বাছি লওক।

ববটেইল: জাতৰ মেকুৰীৰ স্বাস্থ্য ভাল

ববটেইল জাতৰ বিড়ালৰ পোৱালি সাধাৰণতে জীয়াই থাকেবহুত, ১৫ৰ পৰা ১৮ বছৰৰ ভিতৰত। বিড়ালৰ জীৱৰ স্বাস্থ্য শক্তিশালী, নিৰ্দিষ্ট ৰোগৰ প্ৰতি প্ৰৱণতা নাথাকে আৰু ই যথেষ্ট প্ৰতিৰোধী। জাপানীজ ববটেইলৰ লগত জড়িত স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ কোনো ৰেকৰ্ড নাই, আনকি প্ৰাণীটোৰ চুটি ঠেং (ইয়াৰ অন্যতম আকৰ্ষণীয় বৈশিষ্ট্য)ৰ বাবে সম্ভৱতঃ মেৰুদণ্ড বা হাড়ৰ পৰিৱৰ্তনও নাই। সাধাৰণতে মেকুৰীৰ সাধাৰণ বিষয়বোৰ, যেনে প্ৰগ্ৰেছিভ ৰেটিনাৰ এট্ৰফি, হাইপাৰট্ৰফিক কাৰ্ডিঅ'মাইঅ'পেথী, বধিৰতা (বগা মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত) আৰু অন্যান্য ধৰণৰ ৰোগৰ ওপৰত চকু ৰখাটো যথেষ্ট।

জাপানীজ ববটেইল মেকুৰীৰ যত্ন লোৱা : মই কিবা বিশেষ ব্যৱস্থা ল’ব লাগেনে?

আপুনি ইতিমধ্যে দেখিছে যে জাপানীজ ববটেইল বৰ সমস্যাজনক জাত নহয়, নহয়নে? জন্তুটোক খুৱাবলৈ ইমান বিশেষ যত্নৰ প্ৰয়োজন নাই বা মেকুৰীটোৰ স্বাস্থ্যৰ বিষয়ে অৱগত ৰাখিবলৈ অতি নিৰ্দিষ্ট ৰুটিনৰ প্ৰয়োজন নাই। কিন্তু ঘৰৰ ভিতৰত পোহনীয়া জন্তুটোক অধিক আৰু অধিক আৰামদায়ক অনুভৱ কৰিবলৈ কিছুমান ব্যৱস্থা ল’ব পাৰি।

এটা ডাঙৰ উদাহৰণ হ’ল জন্তুটোৰ কোটৰ যত্ন লোৱা! চুটি চুলিৰ মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত টিউটৰে সপ্তাহত এদিন ব্ৰাছ কৰাৰ বাবে উৎসৰ্গা কৰিব পাৰে। দীঘল চুলিৰ মেকুৰীৰ কথা আহিলে এই ৰক্ষণাবেক্ষণ সপ্তাহত কমেও দুবাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয়। চুলিৰ গোল এৰাই চলাৰ উপৰিও অতিৰিক্ত মনোযোগৰ বাবে মালিকে এতিয়াও পোহনীয়া জন্তুটোৰ সৈতে পইণ্ট লাভ কৰে।