जपानी बॉबटेलमध्ये मांजर प्रेमींमध्ये एक महान प्रिय असण्याची क्षमता आहे! लहान शेपटी असलेली विदेशी दिसणारी मांजरी उर्जेने भरलेली आहे आणि कोणत्याही कुटुंबासाठी एक उत्तम साथीदार आहे. आशियाई वंशाचे, हे मांजरीचे पिल्लू सुपर स्मार्ट आहे आणि त्याला एक्सप्लोर करायला आवडते. तुम्हाला त्याच्याबद्दल अधिक जाणून घ्यायचे आहे, बरोबर? Patas da Casa ने मांजरीच्या जातीबद्दल एक संपूर्ण मार्गदर्शक तयार केला आहे आणि आम्ही तुम्हाला त्याच्या उत्पत्तीपासून ते या पाळीव प्राण्याला आनंदी आणि निरोगी ठेवण्यासाठी आवश्यक काळजी घेण्यापर्यंत सर्व काही सांगू.

जपानी बॉबटेलचे मूळ: बसा आणि इथे इतिहास येतो!

जेव्हा तुम्ही जपानी बॉबटेल हे नाव ऐकता, तेव्हा पहिली प्रेरणा ही जात जपानमध्ये उद्भवली आहे. पण, विचित्रपणे, हे सत्य नाही! सुमारे 1,000 वर्षांपूर्वी, नैसर्गिकरित्या - म्हणजे कोणत्याही मानवी हस्तक्षेपाशिवाय, चीनमध्ये फेलीन्स दिसू लागले. असे मानले जाते की चीनच्या सम्राटाने 7 व्या शतकात जपानच्या सम्राटाला बॉबटेल मांजरीचे पिल्लू भेट म्हणून दिले होते. तेव्हापासून हा प्राणी समृद्धीशी निगडीत आहे!

जपानमध्येही ही जात काही वाईट काळातून गेली. याचे कारण असे की बॉबटेल मांजरींना रस्त्यावर सोडण्यात आले होते जे देशात पसरलेल्या प्लेगवर नियंत्रण ठेवण्याच्या प्रयत्नात होते. परिणामी, या जातीने रस्त्यावर राहण्यासाठी राजेशाही मांजर म्हणून आपला दर्जा गमावला.

1960 च्या दशकाच्या उत्तरार्धात या मांजरांना युनायटेड स्टेट्समध्ये आणण्यात आले, जेव्हा ब्रीडर जूडी क्रॉफर्डने एलिझाबेथ फ्ररेटकडे बॉबटेल मांजरीचे पिल्लू पाठवले आणि ते होते1976 मध्ये अधिकृतपणे एक जाती म्हणून मान्यता मिळाली. सुरुवातीला, TICA (इंटरनॅशनल असोसिएशन ऑफ कॅट्स) ने 1979 मध्ये फक्त जपानी शॉर्टहेअर बॉबटेलला स्पर्धा मांजरींमध्ये प्रवेश दिला. काही वर्षांनंतर, 1991 मध्ये, लांब केस असलेल्या मांजरीला देखील विवाद आणि स्पर्धांमध्ये स्वीकारण्यात आले.

जपानी बॉबटेल मांजरींना लहान किंवा लांब कोट असू शकतो

जपानी बॉबटेल मांजरी दोन प्रकारात आढळतात: लांब केसांची आणि लहान केसांची (ज्यांच्या कोटची लांबी अजूनही मध्यम मानली जाते) . मांजरीच्या थ्रेड्समध्ये रेशमी पोत असते आणि ते एकल-रंगीत किंवा अगदी त्रि-रंगाचे असू शकतात, ज्यामध्ये विविध प्रकारचे नमुने असतात. पारंपारिक रंग हा mi-ke (mee-kay) तिरंगा आहे, जो लाल, काळा आणि पांढरा यांच्या मिश्रणाने तयार होतो.

जपानी बॉबटेल ही एक मध्यम आकाराची मांजर आहे, तिचे शरीर लांब, त्रिकोणी डोके आहे. आणि सरळ थुंकणे. त्याचे कान उंच आणि किंचित पुढे झुकलेले आहेत. समोरून पाहिल्यास डोळे गोलाकार असतात आणि बाजूने पाहिल्यास अंडाकृती असतात. हे स्वरूप किटीमध्ये ओरिएंटल हवा आणते आणि जातीच्या चाहत्यांकडून त्याचे खूप कौतुक केले जाते! मादीचे वजन 2kg ते 3kg पर्यंत असते, तर नर सामान्यतः मोठे असतात आणि स्केलवर 4.5kg पर्यंत पोहोचतात.

बॉबटेलची शारीरिक वैशिष्ट्ये आणि इतर उत्सुकता

बॉबटेल मांजरीचे एक अतिशय उल्लेखनीय वैशिष्ट्य आहे. बारीक शेपटीची उपस्थितीलहान, पोम्पॉमच्या देखाव्यासारखे. मांजराच्या शरीराचा हा लहान भाग क्वचितच 3cm पेक्षा जास्त असतो आणि त्याच्या वळणामुळे आणि केसांच्या उपस्थितीमुळे, तो सशाच्या शेपटीसारखा दिसतो.

तो कमी केला असला तरी, जपानी बॉबटेलची शेपटी लांब शेपटीच्या मांजरींच्या शरीरशास्त्रात आढळणारे समान कशेरुक पूर्ण आणि वैशिष्ट्यपूर्ण आहेत. जातीबद्दल एक मनोरंजक तपशील असा आहे की शेपूट एक प्रकारचे फिंगरप्रिंट म्हणून कार्य करते, प्रत्येक प्राण्यामध्ये अद्वितीय आहे. हे वेगवेगळ्या वळणांमुळे आणि वळणांमुळे घडते, ज्यामुळे दोन एकसारख्या शेपट्या असणे अशक्य होते.

जपानी बॉबटेलचा स्वभाव: मांजरी अतिशय हुशार आणि स्वभावाने परिपूर्ण आहे!

जपानी बॉबटेलचे व्यक्तिमत्त्व हे या जातीच्या बलस्थानांपैकी एक आहे! फेलीन्स खूप आत्मविश्वासू असतात आणि त्यांना देण्याची आणि विकण्याची बुद्धी असते. अतिशय जिज्ञासू आणि उत्साही, या मूळच्या मांजरींमध्ये उत्तम संवाद कौशल्य असते, विशेषत: त्यांच्या आवडत्या लोकांशी. बॉबटेल मांजरीचे पिल्लू सापडणे असामान्य नाही जे स्वतःच्या नावाने जाते आणि तासनतास (अर्थातच म्याऊसह) त्याच्या शिक्षकाशी बोलत असते.

ती खूप हुशार असल्यामुळे, मांजर गप्पाटप्पा म्हणून ओळखली जाते आणि सहसा त्यांच्या शिक्षकांशी संवाद साधण्यासाठी मधुर आणि गुळगुळीत आवाज वापरतात. आणखी एक मोठा मांजराचा फायदा म्हणजे त्याची जुळवून घेण्याची क्षमता. पाळीव प्राण्याची सहज सवय होतेनवीन परिस्थिती आणि वातावरण, जे कुटुंब बदलतात किंवा खूप प्रवास करतात त्यांच्यासाठी एक उत्तम वैशिष्ट्य असू शकते.

जपानी बॉबटेल लोक आणि इतर प्राण्यांसोबत कसे राहते?

ते कसे आहे? ज्यांच्या घरी मुले आहेत त्यांच्यासाठी जपानी बॉबटेल ही योग्य मांजर आहे. प्राण्याचे मैत्रीपूर्ण आणि खेळकर व्यक्तिमत्व हे मांजरीला मानव आणि इतर प्राण्यांसाठी उत्तम कंपनी बनवते. जरी त्याचे आवडते लोक आहेत (कोणत्याही चांगल्या पाळीव प्राण्यांप्रमाणे), पाळीव प्राणी अतिशय मिलनसार आहे आणि अभ्यागतांशी चांगले वागते. जपानी बॉबटेल विशेषतः कोणाशीही प्रतिकूल आहे हे शोधणे कठीण होईल.

लॅप मांजर नसली तरी, मांजर तिच्या मालकांच्या उपस्थितीत अधिक आरामदायक असते. मालकाच्या जवळ बसण्याची किंवा त्यांच्या पालकांच्या पलंगावर झोपण्याची प्राण्याची पसंती पाहणे कठीण होणार नाही.

जपानी बॉबटेल घराच्या संरक्षकाची भूमिका स्वीकारते आणि संभाव्य आक्रमणकर्त्यांपासून घाबरत नाही. . जर त्याच खोलीत कुत्रा असेल, तर मांजरी तो प्रभारी असल्याचे दर्शवेल. तथापि, नापसंतीसह वर्तन गोंधळात टाकू नका! मांजरीला कोणीही नसल्यासारखी चिरस्थायी मैत्री कशी करावी हे माहित आहे, विशेषत: लहानपणापासून ओळखल्या गेलेल्या पाळीव प्राण्यांशी.

बॉबटेल: जातीच्या मांजरीला दररोज व्यायाम करणे आवश्यक आहे

उत्कृष्ट शिकार कौशल्यामुळे , बॉबटेल जपानी लोकांना सहसा बाहेरचे वातावरण आवडते. तरी,हे मांजरीला बंदिस्त जागेत आनंदी होण्यापासून प्रतिबंधित करत नाही, जोपर्यंत मनोरंजन आणि शारीरिक कामगिरीच्या संधी उपलब्ध आहेत.

ज्याकडे जातीचा पाळीव प्राणी आहे त्याने मनोरंजनासाठी विविध प्रकारच्या खेळांमध्ये गुंतवणूक करणे आवश्यक आहे. प्राणी पर्यावरणीय गतिकरण बॉबटेलच्या शोधाची बाजू वाढविण्यात मदत करते: ही मांजरीचे पिल्लू उर्जेने परिपूर्ण आहेत आणि त्यांच्या साहसी भावनेसाठी ओळखले जातात. जपानी बॉबटेल हे असे पाळीव प्राणी आहे ज्याला नवीन लपलेले कोपरे शोधणे आवडते किंवा आजूबाजूला काय घडते ते पाहण्यात संपूर्ण दिवस खिडकीवर घालवणे आवडते.

जपानी बॉबटेल मांजरीला कसे खायला द्यावे?

खाद्य जपानी बॉबटेलला विशेष काही आवश्यक नसते. मांजरीला 12 महिन्यांपर्यंतचे पिल्लू मानले जाते, म्हणून या टप्प्यावर, दररोज 30 ग्रॅम ते 60 ग्रॅम अन्नाचे प्रमाण बदलले पाहिजे. एक वर्षानंतर, प्राण्याला आधीच प्रौढ मानले जाते आणि म्हणून, रक्कम थोडी जास्त होते आणि दररोज 50 ग्रॅम पर्यंत पोहोचू शकते.

इतर कोणत्याही पाळीव प्राण्यांप्रमाणे, मांजरीच्या पिल्लाला स्टॉक केलेल्या फीडरमध्ये सतत प्रवेश असणे आवश्यक आहे. आणि मद्यपान करणारा. शक्य असल्यास वाहत्या पाण्याला प्राधान्य द्या. जेव्हा ही शक्यता असते तेव्हा प्राणी सहसा जास्त द्रव खातात, ज्यामुळे मूत्रपिंडाचे अनेक आजार टाळता येतात. दर्जेदार अन्न निवडा, पौष्टिकदृष्ट्या संतुलित आणि प्राण्यांच्या वय आणि दिनचर्येसाठी योग्य.

बॉबटेल: जातीच्या मांजरीचे आरोग्य चांगले असते

बॉबटेल जातीचे मांजरीचे पिल्लू सहसा जगतेबरेच, 15 आणि 18 वर्षांच्या दरम्यान. मांजरीचे आरोग्य मजबूत असते, विशिष्ट रोगांच्या पूर्वस्थितीशिवाय आणि जोरदार प्रतिरोधक असते. जपानी बॉबटेलशी संबंधित आरोग्य समस्यांच्या नोंदी नाहीत, प्राण्यांच्या लहान शेपटीमुळे (त्याच्या सर्वात उल्लेखनीय वैशिष्ट्यांपैकी एक) मणक्याचे किंवा हाडातील बदल देखील नाहीत. सामान्यत: मांजरींच्या सामान्य समस्यांवर लक्ष ठेवणे योग्य आहे, जसे की प्रगतीशील रेटिनल ऍट्रोफी, हायपरट्रॉफिक कार्डिओमायोपॅथी, बहिरेपणा (पांढऱ्या मांजरीच्या बाबतीत) आणि अशा प्रकारचे इतर आजार.

जपानी बॉबटेल मांजरीची काळजी घेणे : मी काही विशेष उपाय करावेत का?

तुम्ही आधीच पाहू शकता की जपानी बॉबटेल ही फार समस्याप्रधान जात नाही, बरोबर? मांजरीचे आरोग्य अद्ययावत ठेवण्यासाठी तुम्हाला प्राण्याला खायला घालण्यासाठी इतकी विशेष काळजी घेण्याची किंवा विशिष्ट दिनचर्येची गरज नाही. तथापि, पाळीव प्राण्याला घरामध्ये अधिकाधिक आरामदायक वाटण्यासाठी काही उपाय केले जाऊ शकतात.

प्राण्यांच्या आवरणाची काळजी घेणे हे एक उत्तम उदाहरण आहे! लहान केसांच्या मांजरींच्या बाबतीत, शिक्षक आठवड्यातून एक दिवस ब्रशिंगसाठी समर्पित करू शकतो. जेव्हा लांब केसांच्या मांजरींचा विचार केला जातो तेव्हा आठवड्यातून किमान दोनदा ही देखभाल करण्याची शिफारस केली जाते. हेअरबॉल टाळण्यासोबतच, मालकाने पाळीव प्राण्यावर अतिरिक्त लक्ष दिल्याबद्दल अजूनही पॉइंट कमावले आहेत.