Ճապոնական Bobtail-ը պոտենցիալ ունի դառնալու կատուների սիրահարների հիանալի սիրելիներից մեկը: Կարճ պոչով էկզոտիկ տեսք ունեցող կատվիկը լի է էներգիայով և հիանալի ուղեկից է ցանկացած ընտանիքի համար: Ասիական ծագմամբ այս կատվիկը գերխելացի է և սիրում է ուսումնասիրել: Ձեզ ստիպում է ավելին իմանալ նրա մասին, չէ՞: Patas da Casa-ն պատրաստել է կատվի ցեղի մասին ամբողջական ուղեցույց, և մենք ձեզ կպատմենք ամեն ինչ՝ սկսած նրա ծագումից մինչև այս ընտանի կենդանուն երջանիկ և առողջ պահելու անհրաժեշտ խնամքը:

Ճապոնական բոբտեյլի ծագումը. նստեք: և ահա պատմությունը գալիս է:

Երբ լսում եք ճապոնական Bobtail անունը, առաջին մղումն այն է, որ ցեղատեսակը ծագել է Ճապոնիայից: Բայց, տարօրինակ կերպով, սա ճշմարտությունը չէ: Կատվայինները հայտնվել են Չինաստանում, մոտավորապես 1000 տարի առաջ, բնականաբար, այսինքն՝ առանց մարդու միջամտության: Ենթադրվում է, որ Չինաստանի կայսրը 7-րդ դարում Ճապոնիայի կայսրին Bobtail-ի ձագ է նվիրել: Այդ ժամանակից ի վեր կենդանին ասոցացվում է բարգավաճման հետ:

Նույնիսկ Ճապոնիայում ցեղատեսակն անցավ որոշ վատ ժամանակների միջով: Դա պայմանավորված է նրանով, որ Բոբտեյլ կատուներին բաց են թողել փողոցներում՝ փորձելով զսպել երկրին պատուհասած ժանտախտը: Արդյունքում ցեղատեսակը կորցրեց թագավորական կատվի իր կարգավիճակը՝ փողոցներում ապրելու համար:

Կատուները բերվեցին Միացյալ Նահանգներ 1960-ականների վերջին, երբ բուծող Ջուդի Քրոուֆորդը Բոբթեյլի ձագերին ուղարկեց Էլիզաբեթ Ֆրետի մոտ, և նրանք էինՊաշտոնապես ճանաչվել է որպես ցեղատեսակ 1976 թվականին: Սկզբում TICA-ն (Կատուների միջազգային ասոցիացիան) մրցակցային կատուներին ընդունեց միայն ճապոնական կարճ մազերով Բոբտեյլին՝ 1979 թվականին: Մի քանի տարի անց՝ 1991 թվականին, երկարամազ կատվին ընդունեցին նաև վեճերում և մրցույթներում: 1>

Ճապոնական կատուները կարող են ունենալ կարճ կամ երկար վերարկու

Ճապոնական բոբթեյ կատուները կարելի է գտնել երկու տեսակի՝ երկար մազերով և կարճ մազերով (որի վերարկուն դեռ համարվում է միջին երկարությամբ) . Կատուների թելերն ունեն մետաքսյա հյուսվածք և կարող են լինել միագույն կամ նույնիսկ եռագույն՝ նախշերի հսկայական բազմազանությամբ: Ավանդական գույնը mi-ke (mee-kay) եռագույնն է, որը ձևավորվում է կարմիրի, սևի և սպիտակի համադրությամբ:

Ճապոնական բոբտեյը միջին չափի կատու է, որն ունի երկար մարմին, եռանկյունաձև գլուխ: և ուղիղ մռութ: Նրա ականջները դրված են բարձր և մի փոքր թեքված առաջ: Աչքերը, իրենց հերթին, կլորացված են, երբ դիտվում են առջևից և օվալաձև, երբ դիտվում են կողքից: Այս ձևաչափը արևելյան օդ է հաղորդում կատուին և մեծապես գնահատվում է ցեղի երկրպագուների կողմից: Էգերը կշռում են 2 կգ-ից մինչև 3 կգ, մինչդեռ արուները սովորաբար ավելի մեծ են և կշեռքի վրա հասնում են 4,5 կգ-ի:

Բոբթայլի ֆիզիկական բնութագրերը և այլ հետաքրքրասիրությունները

Բոբթայլ կատվի շատ ցայտուն հատկանիշն է. նուրբ պոչի առկայությունըկարճ, նման է պոմպոնի տեսքին: Կատվի մարմնի այս փոքրիկ հատվածը հազվադեպ է գերազանցում 3 սմ-ը, և իր պտույտի և մազերի առկայության շնորհիվ նա նապաստակի պոչի տեսք է ստեղծում: ամբողջական և ունի նույն ողնաշարերը, որոնք հայտնաբերված են երկարապոչ կատուների անատոմիայում: Ցեղատեսակի մասին հետաքրքիր մանրամասն այն է, որ պոչը գործում է որպես մատնահետքի մի տեսակ՝ յուրահատուկ լինելով յուրաքանչյուր կենդանու համար: Դա տեղի է ունենում տարբեր թեքությունների և շրջադարձերի պատճառով, որոնք անհնարին են դարձնում երկու միանման պոչեր ունենալը:

Ճապոնական Bobtail-ի խառնվածքը. կատվայինը շատ խելացի է և տրամադրված:

Ճապոնական Bobtail-ի բնավորությունը ցեղի ուժեղ կողմերից մեկն է: Կատվայինները շատ ինքնավստահ են և ունեն խելք՝ տալու և վաճառելու: Բավական հետաքրքրասեր և եռանդուն, այս ծագման կատուները հակված են հաղորդակցման մեծ հմտություններ, հատկապես իրենց սիրելի մարդկանց հետ: Հազվագյուտ չէ գտնել Bobtail-ի կատվի ձագ, որը կրում է իր անունը և ժամեր է անցկացնում իր դաստիարակի հետ զրուցելով (իհարկե մյաուսներով):

Քանի որ այն շատ խելացի է, կատուն հայտնի է շատախոս և սովորաբար շատախոս լինելու պատճառով: օգտագործում է մեղեդային և սահուն ձայն՝ իրենց դաստիարակների հետ շփվելու համար: Կատուների մեկ այլ մեծ առավելությունը նրա հարմարվելու ունակությունն է: Կենդանին հեշտությամբ ընտելանում էնոր իրավիճակներ և միջավայրեր, որոնք կարող են հիանալի հատկանիշ լինել այն ընտանիքների համար, որոնք փոխում են իրենց բնակավայրը կամ շատ են ճանապարհորդում:

Ինչպե՞ս է ճապոնական Բոբթայլը գոյակցում մարդկանց և այլ կենդանիների հետ:

Ինչպիսի՞ն է այն: Ճապոնական Bobtail-ը ճիշտ կատու է նրանց համար, ովքեր տանը երեխաներ ունեն: Կենդանու ընկերասեր և խաղասեր բնավորությունը կատվային դարձնում է հիանալի ընկերություն ինչպես մարդկանց, այնպես էլ այլ կենդանիների համար: Չնայած այն ունի իր սիրելի մարդիկ (ինչպես ցանկացած լավ ընտանի կենդանի), ընտանի կենդանուն շատ շփվող է և լավ է շփվում այցելուների հետ: Դժվար կլինի գտնել ճապոնական Bobtail-ին, որն առանձնահատուկ թշնամաբար է տրամադրված որևէ մեկի նկատմամբ:

Չնայած կատու չէ, բայց կատուն ավելի հարմարավետ է իր տերերի ներկայությամբ: Դժվար չի լինի տեսնել կենդանու նախընտրությունը տիրոջը մոտ նստելու կամ նույնիսկ խնամակալների անկողնում քնելու հարցում:

Ճապոնացի Բոբթեյը ստանձնում է տան պաշտպանի դերը և չի վախեցնում հնարավոր զավթիչները: . Եթե ​​նույն սենյակում շուն կա, ապա կատվիկը ցույց կտա, որ ինքը ղեկավարում է: Այնուամենայնիվ, մի շփոթեք պահվածքը հակակրանքի հետ: Կատուն գիտի, թե ինչպես ոչ ոքի նման տեւական ընկերություն անել, հատկապես մանկուց ծանոթացած ընտանի կենդանիների հետ:

Bobtail. ցեղի կատուն պետք է ամեն օր մարզվի

Ունենալով որսի մեծ հմտություններ: , Bobtail ճապոնացիները սովորաբար սիրում են բացօթյա միջավայրեր: Չնայած նրան,սա չի խանգարում կատվային երջանիկ լինել փակ տարածքում, քանի դեռ կան զվարճանքի և ֆիզիկական կատարողականության հնարավորություններ:

կենդանի. Բնապահպանական gatification-ը օգնում է սերմանել Bobtail-ի հետախուզական կողմը. այս ձագուկները լի են էներգիայով և հայտնի են իրենց արկածախնդիր ոգով: Ճապոնական բոբթայլն այն ընտանի կենդանուն է, որը սիրում է բացահայտել նոր թաքնված անկյուններ կամ ամբողջ օրն անցկացնել պատուհանի մոտ՝ դիտելով, թե ինչ է կատարվում շուրջը:

Ինչպե՞ս պետք է կերակրել ճապոնական բոբթայլ կատվին:

Կերակրելը: Ճապոնական Bobtail-ը առանձնահատուկ բան չի պահանջում։ Կատուն համարվում է մինչև 12 ամսական լակոտ, ուստի այս փուլում սննդի քանակը պետք է տատանվի օրական 30-60 գ-ի սահմաններում: Մեկ տարի անց կենդանին արդեն համարվում է չափահաս, և, հետևաբար, դրա քանակությունը մի փոքր ավելի է բարձրանում և կարող է հասնել օրական մինչև 50 գ:

Ինչպես ցանկացած այլ ընտանի կենդանու, կատվիկը պետք է մշտական ​​հասանելիություն ունենա հագեցած սնուցողին: և խմող. Հնարավորության դեպքում նախապատվությունը տվեք հոսող ջրին: Կենդանիները սովորաբար ավելի շատ հեղուկ են ուտում, երբ կա այդ հնարավորությունը, ինչը կարող է կանխել երիկամների մի շարք հիվանդությունները: Ընտրեք որակյալ սնունդ, սննդային առումով հավասարակշռված և համապատասխան կենդանու տարիքին և առօրյային:

Բոբթայլ. ցեղատեսակի կատուն լավ առողջ է

Բոբտեյլ ցեղատեսակի կատվիկը սովորաբար ապրում էշատ, 15-ից 18 տարեկան: Կատվայինն ուժեղ առողջություն ունի, առանձնահատուկ հիվանդությունների նկատմամբ նախատրամադրվածություն չունի և բավականին դիմացկուն է։ Ճապոնական բոբթեյլի հետ կապված առողջական խնդիրների մասին գրառումներ չկան, նույնիսկ ողնաշարի կամ ոսկորների փոփոխությունները, որոնք հնարավոր է կենդանու կարճ պոչից (նրա ամենավառ առանձնահատկություններից մեկը) պատճառ դարձան: Արժե հետևել կատուների համար ընդհանուր խնդիրներին, ինչպիսիք են ցանցաթաղանթի առաջադեմ ատրոֆիան, հիպերտրոֆիկ կարդիոմիոպաթիան, խուլությունը (սպիտակ կատուների դեպքում) և նման այլ հիվանդություններ:

Խնամել ճապոնական կատվի կատուին Արդյո՞ք ես պետք է հատուկ միջոցներ ձեռնարկեմ:

Դուք արդեն տեսնում եք, որ ճապոնական բոբթայլը այնքան էլ խնդրահարույց ցեղատեսակ չէ, չէ՞: Կենդանուն կերակրելիս առանձնահատուկ խնամքի կարիք չունեք կամ հատուկ ռեժիմ՝ կատվի առողջությունը թարմացնելու համար: Այնուամենայնիվ, կարելի է որոշ միջոցներ ձեռնարկել, որպեսզի ընտանի կենդանուն ավելի ու ավելի հարմարավետ զգա ներսում:

Հիանալի օրինակ է կենդանու վերարկուի խնամքը: Կարճ մազերով կատուների դեպքում դաստիարակը կարող է շաբաթական մեկ օր հատկացնել խոզանակին։ Ինչ վերաբերում է երկար մազերով կատուներին, ապա խորհուրդ է տրվում, որ այս խնամքը կատարվի շաբաթական առնվազն երկու անգամ: Բացի մազերի գնդիկներից խուսափելուց, սեփականատերը դեռևս միավորներ է վաստակում ընտանի կենդանու հետ լրացուցիչ ուշադրության շնորհիվ: